Zoekresultaten 1301-1350 van de 1494 resultaten

Gelijktijdige toepassing van een Glucocorticosteroïd en een NSAID is niet zonder gevaar en in beginsel niet gewenst. Als dat toch gebeurt, dan moet daarover goed worden gecommuniceerd. Beklaagde had klagers beter kunnen en moeten voorlichten over de risico’s, heeft te weinig controle gehouden op het effect van de behandeling en is te lang met het gelijktijdig gebruik van de middelen door gegaan. Klacht in zoverre gegrond. Waarschuwing.

Beklaagde laat abusievelijk flesje T61 (euthanasiemiddel) bij veehouder achter. Zeer gevaarlijk en verregaand onzorgvuldig. Volgt geldboete van € 500,= onvoorwaardelijk.

Operatie terzake een kruisbandlaesie is niet voorbehouden aan specialisten. In casu is niet gebleken dat beklaagde als eerstelijns dierenarts bij de ingreep verwijtbare fouten heeft gemaakt. Wel verwijtbaar is dat beklaagde na operatie geen pijnstilling heeft toegepast. Naar de huidige diergeneeskundige inzichten mag dit na een operatie als hier aan de orde worden verwacht. Gegrond met waarschuwing.

Kat blijkt bij opvolgend dierenarts tumor onder de tong te hebben. Bij kort daarvoor door beklaagde verricht onderzoek is dit niet vastgesteld. Niet verwijtbaar. Een dergelijke inspectie (verder in de bek en onder de tong) is eerst aangewezen als het dier kwijlt. Niet bewezen dat dit het geval was. Ongegrond.

Beklaagde stelt bij een kat conjunctivitis vast en schrijft oogzalf voor. Kat blijkt vijf dagen later bij opvolgend dierenarts ernstig ziek. Beklaagde had een uitgebreider algemeen onderzoek moeten verrichten en zich niet alleen op de ogen moeten richten. Het gaat hierbij om gangbare controles, die bij ieder onderzoek van een kat tenminste mogen worden verwacht en die niet veel tijd behoeven te vergen: temperatuur meten, buik palperen, ogen, bek/slijmvliezen, turgor beoordelen en hart en longen beluisteren. Naar het oordeel is het achterwege laten van deze standaardcontroles niet in overeenstemming met GVP. Klacht in zoverre gegrond. Geen maatregel wegens bijzondere omstandigheden.

Betreft tussenuitspraak in een zaak waarin beklaagde wordt verweten nalatig te hebben gehandeld ter zake een ingreep ter verwijdering van een aspergilloom (schimmelprop) in de luchtpijp van een kaketoe. Gelet op het specialistische karakter van de materie heeft het college besloten een deskundige in te schakelen om een aantal vragen te beantwoorden. Partijen worden thans in de gelegenheid gesteld op het deskundigenoordeel te reageren. De eindbeslissing in deze zaak wordt aangehouden en volgt nog. De einduitspraak is achter de tussenuitspraak gevoegd. Deels gegrond, waarschuwing. Waarschuwing toevoeging: klacht is inmiddels in hoger beroep alsnog geheel ongegrond verklaard. Publicatie door het Veterinair beroepscollege volgt nog.

Bij de hond van klager worden drie operaties in 1 sessie uitgevoerd, waaronder een operatie ter verwijdering van de anaalklieren. Ongeveer een maand nadien wordt de hond met acute braakklachten en verstopping aangeboden. Het college ziet geen oorzakelijk verband tussen de klachten en de eerder uitgevoerde operatie(s). Voorts ziet het college onvoldoende aanleiding beklaagden te verwijten dat zij niet terstond hebben besloten tot een proeflaporotomie, maar eerst het effect van een medicamenteus behandeltraject hebben afgewacht. Beklaagden kan wel worden verweten dat zij bij de beoordeling van de röntgenfoto’s niet hebben vastgesteld dat daarop veel contrastrijk materiaal in de endeldarm zichtbaar was met daarvoor een verwijde dikke darm. Van beklaagden had tevens mogen worden verwacht dat zij hieraan een vervolg hadden verbonden, bijvoorbeeld door het gebied met een klysma te spoelen. De klacht wordt in zoverre gegrond geacht met waarschuwing. Andere verwijten zijn naar het oordeel van het college niet terecht.

Beklaagde heeft op varkenshouderij te lichtvaardig en zonder voldoende voorafgaand onderzoek structureel gemedicineerd voer voorgeschreven. Van beklaagde had mogen worden verwacht dat hij periodiek nader laboratoriumonderzoek had verricht (welke bacterie / gevoeligheidsbepaling) om de langdurige en zeer intensieve inzet van gemedicineerd voer te kunnen blijven rechtvaardigen. Niet gebleken is dat hij de mogelijkheden heeft onderzocht en adviezen heeft gegeven om het antibioticagebruik op het bedrijf terug te dringen en onnodig gebruik te voorkomen. Klacht gegrond. De door de klachtambtenaar gevorderde berisping acht het college te licht. Volgt geldboete van € 1.000 ,= waarvan € 750,= voorwaardelijk.

Bij autopsie van het paard van klaagster worden tumoren in de slokdarm nabij de borstingang ontdekt. Beklaagde is te lang doorgegaan met een antibioticabehandeling gericht op een vermeend ontstekingsproces in de slokdarm, waar na verloop van tijd nader onderzoek naar de mogelijkheid van tumoren in dat gebied geboden was. Gegrond met waarschuwing.

Hond met benauwdheidklachten blijkt later larynxparalyse te hebben. Beklaagde is bij diverse consulten ten onrechte blijven volharden in haar waarschijnlijkheidsdiagnose (astma), waar er aanwijzingen waren voor een keelaandoening, die haar in ieder geval hadden moeten aanzetten tot een keelinspectie en het maken van een röntgenfoto. Gegrond met waarschuwing.

Beklaagde keurt nest met pups, waarvan er één door klager wordt gekocht. De bij dit nest verstrekte dierenpaspoorten zijn door beklaagde ondertekend, maar op essentiële onderdelen, de identificatie van het dier betreffend, niet ingevuld. Onder meer zijn de velden ‘ras’, ‘geslacht’ en ‘vachtkleur’ opengelaten. Deze werkwijze werkt misbruik en malafide handel in honden in de hand. Verwijtbaar. Volgt voorwaardelijke geldboete van € 500,=.

Beklaagde zou kat van klaagster onnodig en zonder toestemming hebben geëuthanaseerd. Gebleken is echter dat een collega deze handeling heeft uitgevoerd, zodat beklaagde hiervoor niet tuchtrechtelijk kan worden aangesproken. Beklaagde was wel betrokken bij een voorafgaand consult, maar naar het oordeel van het college is niet vast komen staan dat hij daarbij veterinair onjuist heeft gehandeld. Ongegrond.

Hond van klaagster verdacht van diafragmatica pericardio peritoneale. Beklaagden wordt verweten dat zij te weinig spoed hebben betracht bij het stellen van de diagnose en het inzetten van een behandeltraject. Ook wordt hen verweten dat zij de hond in het weekend mee naar huis hebben gegeven zonder instructie. Klacht ongegrond.

Beklaagden wordt verweten dat zij ten aanzien van een bult c.q. melkkliercyste bij de hond van klager te lang hebben gewacht en hebben nagelaten een punctie uit te voeren of tijdig operatief in te grijpen. Ongegrond.

Beklaagde wordt beschuldigd van het structureel faciliteren van de malafide handel in honden door blanco dan wel gestempelde paspoorten af te geven aan derden. Het college acht deze zware beschuldiging niet bewezen. Klaagster kan bovendien alleen in haar klacht worden ontvangen, voor zover deze betrekking heeft op haar eigen hond. Niet bewezen is voorts dat beklaagde deze hond heeft gekeurd en gevaccineerd. Beklaagde kan wel verantwoordelijk worden gehouden voor het feit dat het paspoort, dat op zijn naam is uitgegeven, bij derden terecht is kunnen komen, die daar mogelijk misbruik van hebben gemaakt. Klacht in zoverre gegrond. Waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak: voorschrijven van ontwormmiddelen bij varkens zonder de dieren en de omstandigheden waaronder ze worden gehouden te kennen is geen Good Veterinairy Practice. Een eerste bedrijfsbezoek wordt door het college noodzakelijk geacht. Voorts acht het college in overeenstemming met GVP als daarnaast een evaluatie van het behandelplan plaatsvindt, onder meer door het bijhouden van de slachtbonnen met betrekking tot de periode waarvoor de ontwormmiddelen zijn uitgeschreven en dient er tenminste éé n vervolgbezoek per jaar plaats te vinden. Klacht gegrond. Volgt voorwaardelijke geldboete.

Beklaagde wordt verweten dat hij bij de vaccinatie van de hond van klaagster nalatig heeft gehandeld. Het toegepaste middel (Nobivac DHP + L) is geregistreerd en behoort tot de gangbare vaccinatiemiddelen. Niet gebleken is verder dat niet overeenkomstig de bijsluiter is gehandeld, noch dat er een oorzakelijk verband kan worden aangenomen tussen de vaccinatie en de later opgetreden ziekteverschijnselen en het overlijden van de hond. Ongegrond.

Beklaagde zou sterilisatie bij kat niet goed hebben uitgevoerd. Het enkele feit dat er restovarium is achtergebleven hoeft nog niet direct te betekenen dat er tuchtrechtelijk verwijtbaar is gehandeld. Doorslaggevend acht het college of beklaagde adequaat heeft gereageerd toen dat de kat opnieuw krols leek te zijn. Er vanuit gaande dat door beklaagde is voorgesteld een progesteronbepaling te verrichten, wordt de klacht ongegrond verklaard.

Hond krijgt na ongeval ademhalingsklachten. Beklaagde stelt tijdens nachtelijk consult een hernia diafragmatica als waarschijnlijkheidsdiagnose. De hond gaat mee naar huis, met de afspraak dat opnieuw contact moet worden opgenomen als de ademhaling niet zou verbeteren. De volgende ochtend wordt telefonisch gemeld dat de hond nog immer zwaar ademt, maar beklaagde verwijst dan naar het spreekuur om 12:00 uur. Verwijtbaar, nu de waarschijnlijkheidsdiagnose nog niet was bevestigd en het in de rede had gelegen om de hond vanwege de aanhoudende klachten zonder duidelijke oorzaak direct weer naar de praktijk te laten komen. Gegrond met berisping.

Beklaagde castreert abusievelijk hond. Oorzaak lijkt te zijn het ontbreken van een sluitend protocol bij het administreren van het operatieschema door de assistentes. Beklaagde treft niettemin ook persoonlijk een verwijt nu zij de foutieve ingreep feitelijk heeft uitgevoerd en medeverantwoordelijk is voor de protocollen die er qua voorzorg op de praktijk bestaan. Gegrond met waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak: Beklaagde schrijft verklaring uit waarin een koe met een ernstige gewrichtsontsteking geschikt wordt verklaard voor vervoer met als motivering dat het dier aan de betreffende poot een zenuwverlamming heeft en aldus niets van de ontsteking voelt. Het college acht het door beklaagde uitgevoerde onderzoek (met pincet en naald) onvoldoende om met zekerheid uit te kunnen sluiten dat vervoer voor de koe geen pijn of extra lijden oplevert. Bovendien wijzen verklaringen van betrokkenen op het slachthuis op het tegendeel. Gegrond met waarschuwing.

Na baarmoederoperatie heeft hond bleke slijmvliezen en is kortademig. Beklaagde doet onderzoek naar hemoglobinegehalte in bloed, maar laat het daarbij. Gelet op het betrekkelijk lage HB-gehalte in combinatie met de genoemde symptomen, was een nabloeding in de buik niet uitgesloten en had vervolgonderzoek, zoals bijv. een buikpunctie, in de rede gelegen. Gegrond met waarschuwing.

Klaagster belt met beklaagde, dienstdoende dierenarts, omdat haar pup levensgevaarlijk gewond is geraakt door halsbeet van Rottweiler. Beklaagde vraagt alleen waar de eigen dierenarts gevestigd is en als blijkt dat deze ongeveer 10 kilometer verder praktijk houdt, wordt klaagster daar naar toe verwezen. In de gegeven noodsituatie, waar factor tijd doorslaggevend kon zijn, had van beklaagde mogen worden verwacht verder door te vragen om te bezien of zij zelf nog iets voor de hond kon betekenen. Dan was gebleken dat klaagster zich met de hond op loopafstand van haar praktijk bevond. Gegrond met waarschuwing.

Hond met kennelhoest wordt antibioticum voorgeschreven, ondanks dat beklaagde wist dat de hond (bepaalde) antibiotica niet verdroeg. Beklaagde heeft hiermee echter rekening gehouden door i.c. voor een alternatief antibioticum te kiezen. Niet bewezen dat de later ontstane problemen gevolg zijn geweest van het voorgeschreven antibioticum. Ongegrond.

Advies om jonge kleine hond, niet behorend tot een ‘risicoras’, op een leeftijd van 6 maanden en nog vóór de eerste loopsheid te steriliseren veterinair niet onjuist. Niet bewezen dat er ongeoorloofd druk is uitgeoefend om hieraan mee te werken of dat er bij de narcose verwijtbare fouten zijn gemaakt. Ongegrond.

Enige uren na drachtigheidsonderzoek paard wordt darmperforatie geconstateerd. Voor zover er een oorzakelijk verband tussen het uitgevoerde rectaal onderzoek en de ontstane scheur in de darm kan worden aangenomen, is niet komen vast te staan dat beklaagde aantoonbaar onzorgvuldig heeft gehandeld. Het betreft overigens een zeldzame complicatie, die ook een ervaren en zorgvuldig handelend dierenarts kan overkomen. Ongegrond.

Beklaagde was alleen bij de nazorg van een geopereerde hond betrokken. Niet gebleken dat er te weinig antibiotica en pijnstilling is gegeven, noch dat beklaagde een te afwachtende houding heeft aangenomen, wetende dat er sprake was van anemie. Ongegrond.

Beklaagde wordt als dienstdoende dierenarts twee keer in de nacht gebeld door eigenaresse omdat haar honden onwel waren geworden. De tweede keer lag het in de rede om de honden, die verschijnselen vertoonden die op intoxicatie konden wijzen, naar de praktijk te laten komen. Gebleken is echter dat een dergelijk aanbod uiteindelijk is gedaan, zij het mogelijk niet van harte. Van weigering medische zorg te verlenen kan dus niet worden gesproken. Ongegrond.

Beklaagde tracht bij kat met verstopte urineweg meermaals handmatig de blaas leeg te drukken en de urinebuis en blaas door te spoelen. Het college acht verwijtbaar dat een en ander zonder verdoving is gebeurd. Ook is de kat te lichtvaardig c.q. te vroeg mee naar huis gegeven.Gegrond. Volgt berisping.

Beklaagden gaan niet in op verzoek klaagster om haar paard antibiotica voor te schrijven. Ook wordt beklaagden verweten onnodige kostbare onderzoeken te hebben verricht en ten onrechte toekomstige medische zorg te hebben geweigerd. Het college verklaart de klachten ongegrond.

Beklaagde zou bij een operatie en de nabehandeling van een botfractuur bij de kat van klager nalatig hebben gehandeld. Ongegrond.

Entropionoperatie hond naar het oordeel van het college is niet voorbehouden aan een oogspecialist. In casu ging het om geringe afwijking. Het college acht ook niet bewezen dat de nadien opgetreden complicaties aan nalatig handelen van beklaagde te wijten zijn. Ongegrond.

Amerikaanse bulldog moet worden gecastreerd, maar overlijdt kort na narcose. Niet bewezen dat de hond is overleden aan verkeerd gekozen anesthesiemethode. Toepassing van injectieanesthesie in casu niet verwijtbaar. Ongegrond.

Beklaagde reageert onvoldoende adequaat op symptomen die op uitdroging en ernstige nierproblemen bij een kat kunnen duiden. Gegrond. Volgt berisping.

Konijnen klaagster overlijden korte tijd na sterilisaties, die door beklaagde zijn uitgevoerd. Hoewel bij (een gebrekkige) sectie darminhoud vrij in de buikholte werd aangetroffen, kan niet bewezen worden geacht dat beklaagde hiervoor verantwoordelijk is. Ongegrond.

Beklaagde zou ten aanzien van de hond van klaagster onnodige onderzoeken en behandelingen hebben uitgevoerd, geen gedegen onderzoek voorafgaande aan de narcose hebben verricht en geen goede nazorg te hebben verleend. Ongegrond.

Beklaagde trekt bij een van de honden van klagers de onderste snijtandjes. Het College deelt de visie van beklaagde dat het verwijderen van loszittende elementen geïndiceerd was. Onvoldoende bewezen dat klagers vooraf niet volledig en naar behoren over de behandeling zijn geïnformeerd. Ongegrond.

Dierenarts wacht onverantwoord lang - 6 dagen - met chirurgisch verwijderen van ontstoken baarmoeder bij hond. Ook qua pijnstilling en antibiotica worden terecht verwijten gemaakt. Gegrond. Volgt berisping.

Dierenarts handelt verwijtbaar door bij een tweede nachtelijk telefoontje niet voldoende door te vragen naar de ernst van de situatie en ook in tweede instantie te volstaan met terugverwijzing van een zieke hond naar de eigen dierenarts, wiens praktijk vanwege de reisafstand echter niet spoedig kon worden bereikt. Beklaagde had alternatieve oplossingen kunnen aandragen. Volgt waarschuwing.

Klaagster meldt zich onaangekondigd bij beklaagde met het verzoek haar hond terzake een larynxparalyse te opereren. Beklaagde weigert, naar het oordeel van het college om acceptabele redenen. Een dergelijke operatie is technisch ingewikkeld en vereist grondige voorbereiding en zorgvuldige nazorg. Verder heeft het college geen reden om te twijfelen aan de stelling van beklaagde dat hij zich er van heeft vergewist of er geen sprake was van een spoedsituatie. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten zonder toestemming bij twee katten diverse kiezen te hebben getrokken, terwijl er bij een kat restantwortels zouden zijn achtergebleven. Naar het oordeel van het college was de behandeling geïndiceerd en is onvoldoende komen vast te staan dat klaagster vooraf niet of onvolledig over de behandeling is geïnformeerd. Ook niet bewezen dat beklaagde voor achtergebleven restantwortels verantwoordelijk is. Ongegrond.

Beklaagde schrijft op een varkenshouderij gedurende een aantal jaren zonder voldoende voorafgaand nader onderzoek structureel gemedicineerd voer en antibiotica voor. Klacht gegrond. Volgt geldboete: € 250 onvoorwaardelijk € 750 voorwaardelijk.

Het College kan beklaagde op grond van zijn bevindingen –geen hartruis maar wel een specifiek en voor beklaagde herkenbaar krakend geluid op de longen- volgen in zijn redenering dat hij in eerste instantie bij de hond van klaagster niet aan een hartprobleem dacht, maar van een longaandoening is uitgegaan. Ongegrond.

St. Bernard wordt plotseling kortademig en onwel. Beklaagde heeft zich als weekendarts in de gegeven kritieke situatie naar het oordeel van het college terecht op symptoombestrijding gericht. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat hij ten aanzien van een jonge herdershond een advies tot een TPO-operatie heeft gegeven, terwijl op röntgenfoto’s geen HD te zien was. Naar het oordeel van het college kan een dergelijk advies niet als veterinair onjuist worden gekwalificeerd als uit wordt gegaan van de situatie dat beklaagde bij de hond duidelijk een los heupgewricht heeft gevoeld en goede uitleg over de operatie heeft gegeven. Klacht ongegrond.

Beklaagde zou ernst thrombophlebitis bij veulen hebben onderschat. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten noodslachtingsverklaringen valselijk te hebben ingevuld. Klacht deels gegrond. Volgt onvoorwaardelijke geldboete € 1.000,= en voorwaardelijke schorsing van 3 maanden.

Kat verliest stem na gebitsbehandeling. Dat beklaagde in deze iets te verwijten valt is echter niet kunnen blijken.

Het stellen van een diagnose bij de hond van klager heeft erg lang geduurd. Toch niet verwijtbaar, omdat er zich diverse onvoorziene omstandigheden hebben voorgedaan die buiten de macht van beklaagde hebben gelegen.

Niet bewezen dat beklaagde een ´tunnelvisie´ heeft gehad en zeer stellig en definitief maar van één diagnose -leukemie- uitging, dat hij geen verder onderzoek wilde verrichten en bij herhaling euthanasie zou hebben voorgesteld.