Zoekresultaten 1201-1250 van de 1494 resultaten

Klager verwijt beklaagde zijn hond zonder medische noodzaak te hebben geëuthanaseerd. Het college gaat er op basis van de stukken vanuit dat beklaagde ten tijde van het bewuste consult echter geen eigenaar meer van de hond was en dus geen belanghebbende in de zin van artikel 29 lid 1 van de WUD. Niet ontvankelijk.

Beklaagde wordt nalatigheid verweten bij de euthanasie van een hond. Ongegrond. (Tegen deze uitspraak is beroep ingesteld)

Beklaagde kruist op basis van een onvolledige onderzoek ten onrechte in het dierenpaspoort aan dat het gebit van een hond in goede staat verkeerde. Waarschuwing.

Beklaagde wordt verweten als dienstdoende dierenarts te hebben geweigerd de ernstig zieke kat van klager medisch noodzakelijke zorg te verlenen. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat zij als dienstdoende dierenarts heeft geweigerd de ernstig zieke hond van klager medisch noodzakelijke zorg te verlenen. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak: Beklaagde schrijft op paardenmarkten vanuit een vrachtwagen recepten voor ontwormmiddelen uit, in diverse gevallen zonder dat kopers iets wordt gevraagd. Gegrond, want in strijd met de Goede Veterinaire Praktijk. De uitgangspunten en eisen die gelden bij het uitschrijven van recepten voor ontwormmiddelen worden nog eens opgesomd. Volgt geldboete van € 1.000,=.

Klachtambtenaarzaak: Beklaagde is als werkgever medeverantwoordelijk voor het feit dat een dierenarts in loondienst in zijn opdracht op paardenmarkten vanuit een vrachtwagen recepten voor ontwormmiddelen heeft uitgeschreven, in diverse gevallen zonder dat kopers iets wordt gevraagd. Gegrond, want in strijd met de Goede Veterinaire Praktijk. De uitgangspunten en eisen die gelden bij het uitschrijven van recepten voor ontwormmiddelen worden nog eens opgesomd. Volgt geldboete van € 2.000,=. Beklaagde verkeerde als werkgever bij uitstek in de mogelijkheid om het beleid ten aanzien van het uitschrijven van recepten te bepalen, maar heeft de situatie ten onrechte laten voortbestaan.

Beklaagde, paraveterinair van beroep, wordt verweten dat zij ten aanzien van een hond die, naar de opvolgend dierenarts heeft vastgesteld, een geperforeerd trommelvlies bleek te hebben, verwijtbaar heeft gehandeld. Ongegrond.

Beklaagde, paraveterinair van beroep, wordt verweten ten aanzien van een hond niet goed te hebben gecommuniceerd met de behandeld dierenarts, te weinig tijd en zorg aan de hond hebben besteed, medische ontwikkelingen c.q. verslechteringen niet hebben opgemerkt en besproken en op agressieve wijze met klaagster en haar moeder hebben gecommuniceerd. Ongegrond.

Beklaagden zouden niet adequaat hebben gehandeld ten aanzien van een hond die, naar de opvolgend dierenarts heeft vastgesteld, een geperforeerd trommelvlies bleek te hebben. Gegrond met waarschuwing. Beklaagden hebben nagelaten een nadere inspectie van de oren te verrichten op momenten dat dit in de rede lag.

Beklaagde wordt verweten dat zij ten aanzien van een hond met diarree en maagklachten de diagnose niet tijdig hebben bijgesteld en niet tijdig medisch heeft ingegrepen. Ongegrond.

Chirurg constateert tijdens operatie bij hond een maagtorsie, alsmede blijkt sprake van ernstige necrose van de maagwand. Beklaagde heeft het onderzoek voorafgaande aan de operatie verricht en haar wordt verweten dat zij qua onderzoek en behandeling onvoldoende voortvarend en niet adequaat heeft gehandeld. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten een aantal onderzoeken bij een paard niet naar behoren te hebben verricht en onjuiste conclusies te hebben getrokken. De onderzoeken vonden echter plaats op een moment dat klager geen eigenaar of houder van het paard meer was. Klager wordt door het college niet ontvankelijk verklaard.

Klachtambtenaarzaak: Het voorschrijven van derde en vierde generatie antibiotica bij dieren is slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden aanvaarbaar, gelet op de resistentieproblematiek en het feit dat deze nieuwste groep antibiotica onmisbaar is voor de humane geneeskunde. Dergelijke antibiotica is hier uiterst lichtvaardig en ten onrechte ingezet. Volgt geldboete van € 4.000,- waarvan € 3.000,= voorwaardelijk.

Beklaagde wordt verweten behandelingen bij een hond te hebben ingesteld op basis van verkeerde diagnoses. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak: Beklaagde wordt verweten zonder voorafgaande diagnostiek aanzienlijke hoeveelheden antimicrobiële middelen van de derde keus (Enroflaxin en Colistine) aan een kuikenbroederij te hebben geleverd. Voor betrokkenheid beklaagde is onvoldoende bewijs bijgebracht. Klacht wordt ongegrond verklaard.

Klachten houden verband met de operatie van een cavia met een blaassteen, met overlijden van het dier tot gevolg. Ten aanzien van geen van beklaagden kan naar het oordeel van het college worden geconcludeerd dat er veterinair onjuist is gehandeld althans niet op een zodanige verwijtbare wijze dat het opleggen van een tuchtrechtelijke maatregel geboden zou zijn. Ongegrond.

Beklaagden worden verwijten gemaakt terzake de behandeling van en verleende nazorg aan kater met urinebuisverstopping. Ongegrond.

Beklaagde wordt onder meer verweten zich er niet of niet voldoende van te hebben vergewist of er nog een ongeboren kitten aanwezig was in de baarmoeder van een kat. Deels gegrond. Waarschuwing.

Beklaagde wordt verweten dat zij ten aanzien van een hond heeft nagelaten voldoende onderzoek te verrichten naar de aanwezigheid van Cheyletiella-mijten, waardoor haar andere honden en ook klaagster zelf besmet zouden zijn geraakt. Ongegrond.

Beklaagde zou gezwel in de buik van een kat hebben gemist. Klacht stuit af op gebrek aan bewijs. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak: Het voorschrijven van derde en vierde generatie antibiotica bij dieren is slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden aanvaarbaar, gelet op de resistentieproblematiek en het feit dat deze nieuwste groep antibiotica onmisbaar is voor de humane geneeskunde. Dergelijke antibiotica is hier uiterst lichtvaardig en ten onrechte ingezet. Het college weegt zwaar mee dat beklaagde als werkgever bij uitstek in de mogelijkheid verkeerde om het antibioticabeleid van de maatschap te bepalen, maar heeft nagelaten eenduidige richtlijnen te scheppen gericht op voorkomen van onjuist antibioticagebruik. Volgt geldboete van € 5.000,- waarvan € 3.000,= voorwaardelijk

Beklaagde handelt veterinair verwijtbaar door zonder een diagnose of waarschijnlijkheidsdiagnose een kat een injectie met een langdurig werkend corticosteroïdpreparaat toe te dienen. Kat bleek suikerziekte te hebben. Waarschuwing.

Beklaagde zou euthanasie kat onjuist hebben uitgevoerd. Het kan echter niet altijd worden voorkomen dat het toedienen van premedicatie middels　een injectie in de rugspier een pijnreactie teweeg brengt. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak: Antedateren visiteformulier. Dierenarts opereert koe en gebruikt anesthesiemiddel op grond waarvan wachttijd voor de slacht geldt van 28 dagen. Onder druk van veehouder wordt een visiteformulier afgegeven met een eerdere operatiedatum, dit alles om die wachttermijn te omzeilen. Volgt berisping, onder meer omdat beklaagde in het strafrechtelijke traject reeds € 1.500,= aan het OM heeft betaald.

Hond met artrose in de hak wordt door beklaagde geopereerd, waarbij het gewricht met een plaat en schroeven wordt vastgezet en een spalkverband wordt aangebracht. Genezing verloopt moeizaam en er wordt extra huidmateriaal getransplanteerd om herstel te bespoedigen. Vervolgens ontstaat een bacteriële infectie en uiteindelijk moet de poot deels worden geamputeerd. Beklaagde heeft vanaf het moment dat de bacteriële infectie ontstond naar het oordeel van het college een te afwachtende houding aangenomen. In zoverre gegrond. Volgt waarschuwing.

Beklaagde wordt verweten ten aanzien van de aan diabetes lijdende hond van klager veterinair nalatig heeft gehandeld. Op cruciaal moment is geen glucosemeting verricht. Gegrond met waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak: Valselijk invullen ‘verklaring voor speciale noodslachting’. Vanwege recidive acht het college de gevorderde maatregel te licht. Volgt geldboete van € 2.500,= en voorwaardelijke schorsing

: Beklaagde wordt verweten veterinair nalatig te hebben gehandeld ten aanzien van een papegaai. Ongegrond.

.Beklaagde, specialist in opleiding, wordt onder meer verweten dat zij ten onrechte heeft geweigerd een hond met hernia in het weekend te opereren. Ongegrond, op basis van het verrichte klinisch en neurologisch onderzoek was er nog pijnperceptie aanwezig en beklaagde heeft de neurologische richtlijnen op de kliniek gevolgd.

Beklaagde wordt verweten operaties terzake een Cherrie Eye bij een Engelse Bulldog onjuist te hebben uitgevoerd. Niet bewezen is echter dat beklaagde bij de operaties veterinair gezien fouten heeft gemaakt. Bij de toegepaste techniek is soms slechts een suboptimaal resultaat te bereiken. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat hij nalatig heeft gehandeld bij de toediening van injecties in de hals van het paard van klaagster, waardoor tromboflebitis en blijvende schade aan de rechter halsader is ontstaan. Deels gegrond, in die zin dat beklaagde een te afwachtende houding heeft aangenomen toen er een zwelling ontstond, in de wetenschap dat aan de andere halszijde reeds sprake was van een deels verstopte halsader. Waarschuwing.

Beklaagde begint behandeling van kat met plasproblemen (catheterisatie c.q. het spoelen) zonder narcose, ondanks dat daar door klaagster vooraf uitdrukkelijk om zou zijn verzocht. Kat had echter hartruis en dus een contra-indicatie voor narcose. Het college acht de handelwijze van beklaagde daarom aanvaardbaar. Qua communicatie wordt beklaagde aanbevolen om in dit soort situaties vooraf zoveel als mogelijk uitleg te geven over hoe de behandeling zal plaatsvinden, om conflicten daarover achteraf te voorkomen. Ongegrond.

Hond krijgt in verband met een gescheurde kruisband een kunstkruisband geïmplanteerd. Daarna ontstaan complicaties en komen klagers terecht bij beklaagde, specialist op orthopedisch gebied. Beklaagde wordt verweten dat zij heeft geadviseerd tot een chirurgische ingreep terzake een ontstane fistel op de betreffende poot, dat zij klagers voor en na de ingreep niet juist heeft geïnformeerd over de slechte gesteldheid van de hond en geen euthanasie heeft overwogen. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat zij, nadat de hond van klagers elders door een specialist was geopereerd, in de verleende nazorg tekort is geschoten door hen niet juist te informeren over de slechte gesteldheid van de hond en door niet tot euthanasie over te gaan. Ongegrond.

Beklaagden wordt verweten een paard met koliek niet goed te hebben behandeld, dat zij geen overleg met klaagster hebben gevoerd en haar onjuist en niet tijdig hebben geïnformeerd over de behandeling, waarbij beklaagde sub 2 nog afzonderlijk wordt verweten dat zij geen gevolg heeft gegeven aan een dringend verzoek van klaagster om een visite af te leggen. Klacht tegen beklaagde sub 1 (2010-110) ongegrond. Klacht tegen beklaagde sub 2 (2010-111) deels gegrond. Van haar had mogen worden verwacht na de behandeling een evaluatiemoment af te spreken voor later op de dag. Waarschuwing.

Beklaagde had de intentie om euthanasie bij hond uit te voeren via intraveneuze toediening van Euthesate middels het rechtstreeks aanprikken van een bloedvat. Dit lukt niet vanwege oedemateuze poten. Voor beklaagde was daarom voorzienbaar dat de euthanasie minder ‘vredig’ en wellicht pijnlijker zou kunnen verlopen en veel langer zou duren dan door klaagster was beoogd. Dan past het om een eigenaar daarover te informeren althans een ander euthanasiemethode te overwegen. Deels gegrond met waarschuwing.

Beklaagden wordt verweten bij een hond de diagnose Addison te hebben gemist, verkeerde behandelingen te hebben ingesteld en de hond niet tijdig te hebben doorverwezen. Ongegrond.

Beklaagden wordt verweten bij een hond de diagnose Addison te hebben gemist, verkeerde behandelingen te hebben ingesteld en de hond niet tijdig te hebben doorverwezen. Ongegrond.

Beklaagde zou hebben geweigerd bij de hond van klager twee operaties (een keeloperatie en operatie terzake ectropion) in één sessie uit te voeren. Voor zover beklaagde een voorbehoud heeft gemaakt en hij vooraf geen garanties of absolute zekerheid kon verschaffen, acht het college dit begrijpelijk en aanvaardbaar. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat hij onvoldoende heeft ondernomen om de stagnerende partus bij de merrie van klagers tot een beter resultaat te brengen, dat hij de merrie zonder medicatie of verzorging op transport heeft laten gaan en niets heeft ondernomen om het paard leed te besparen. Gegrond met waarschuwing.

Beklaagde wordt verweten de castratie van het paard van klaagster en de nabehandeling niet naar behoren te hebben heeft uitgevoerd. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat zij een met klaagster gemaakte afspraak om haar hond thuis te euthanaseren niet is nagekomen. Praktijkomstandigheden lieten dit niet toe en beklaagde stelt te hebben aangeboden naar de praktijk te komen. Ongegrond.

Beklaagde zou ten aanzien van het paard van klagers een verkeerde diagnose hebben gesteld, een verkeerde behandeling c.q. verkeerde medicatie hebben ingezet en niet tijdig medische zorg hebben verleend. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat hij bij de hond van klaagster geen behandeling tegen schurftmijt heeft ingesteld met het middel Ivermectine en dat te langdurig Prednisolon is voorgeschreven. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat zij bij de hond van klaagster geen behandeling tegen schurftmijt heeft ingesteld met het middel Ivermectine en dat te langdurig Prednisolon is voorgeschreven. Ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat hij bij het plaatsen van een heupprothese (kunstheup) bij de hond van klager niet lege artis te werk is gegaan en tevens in de nazorg tekort is geschoten. Ongegrond.

Na sterilisatie van hond met diabetes ontstaat uiteindelijk buikvliesontsteking. De verschillende klachtonderdelen worden ongegrond verklaard.

Klachtambtenaarzaak: Het enkele feit dat beklaagde zich als particulier veehouder voor de strafrechter dient te verantwoorden in verband met de huisvesting en verzorging van zijn vee betekent nog niet dat er grond is om hem ook in tuchtrechtelijk zin aan te spreken voor deze kwestie, die geen diergeneeskundige aspecten in zich herbergt. Klachtambtenaar niet-ontvankelijk. Voor het overige ongegrond.

Beklaagde wordt verweten dat zij bij de hond van klaagster niet is overgegaan tot een behandeling tegen schurftmijt met het middel Ivermectine. Ongegrond.