Zoekresultaten 101-150 van de 1494 resultaten

Klachtambtenaarzaak tegen een dierenarts die het verwijt treft met betrekking tot het afleveren van antibiotica aan een veehouderij in strijd te hebben gehandeld met de wettelijke voorschriften en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Volgt onvoorwaardelijke geldboete van € 1.500.

Twee dierenartsen wordt verweten dat zij tekort zijn geschoten met betrekking tot de aan een kat verleende zorg tijdens een verblijf op een dierenasiel. Ongegrond.

Hond met recidiverende kreupelheid. Dierenarts wordt verweten de nadien elders vastgestelde oorzaak van die kreupelheid, te weten een hoornpit in het zoolkussen van de rechter voorpoot, niet te hebben opgemerkt. Ongegrond.

Klager verwijt de dierenarts tekort te zijn geschoten met betrekking tot een bij een Franse bulldog uitgevoerde keizersnede, met als gevolg dat de moederhond en haar pups zijn overleden. Ongegrond.

Dierenarts wordt, in hoofdzaak, verweten ten behoeve van de Landelijke Inspectiedienst Dierbescherming een onjuiste verklaring over de katten van klaagster te hebben afgegeven. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten tijdens een consult onvoldoende onderzoek te hebben verricht bij een cavia. Deels gegrond, waarschuwing.

Klacht over een dierenarts die wordt verweten ten aanzien van een zieke Chihuahua onvoldoende onderzoek te hebben verricht en een te afwachtende houding te hebben aangenomen, waardoor de hond te lang en nodeloos heeft geleden. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een hond op basis van onvoldoende onderzoek een verkeerde (waarschijnlijkheids)diagnose, een milttumor, te hebben gesteld, ten onrechte een operatie te hebben uitgevoerd en tekort te zijn geschoten in de verleende nazorg. Klacht deels gegrond. Onvoldoende nazorg. Volgt waarschuwing.

Dierenarts treft het verwijt dat hij met betrekking tot een kat, die ruim 2,5 maand in opname op zijn praktijk heeft verbleven, onvoldoende onderzoek heeft verricht naar de oorzaak van het gewichtsverlies van de kat. Waarschuwing.

De dierenarts heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door de inzet van antibiotica op het schapenbedrijf en de toegepaste uierinfusen in strijd met de wettelijke voorschriften en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Daarbij is sprake van ontoereikende administratieve verantwoording van de toepassing en verstrekking van diergeneesmiddelen, en tweede keuze antibiotica in het bijzonder. Beroep verworpen.

Artikel 35, tweede lid, onder b, van de Wet dieren bepaalt dat een klager beroep kan instellen tegen een door het Veterinair Tuchtcollege genomen beslissing indien de klager niet-ontvankelijk is verklaard, de klacht is afgewezen, of de klacht geheel of gedeeltelijk ongegrond is verklaard. Die situatie doet zich niet voor nu het Veterinair Tuchtcollege appellante ontvankelijk heeft verklaard en de klacht gegrond is verklaard. Tegen de beslissing staat voor appellante, gelet op artikel 35, tweede lid, onder b, van de Wet dieren geen beroep open. Niet-ontvankelijk.

Hond. Het Veterinair Beroepscollege is al met al van oordeel dat het beroep van de dierenarts moet worden verworpen. De dierenarts heeft zich tuchtrechtelijk verwijtbaar gedragen met betrekking tot de begeleiding van de dracht van de hond van klagers, de uitvoering van een keizersnede en met betrekking tot de verleende nazorg.

Paard. Dierenarts wordt verweten bij een paard onvoldoende onderzoek te hebben verricht naar de oorzaak van koliekklachten en dat het paard onnodig is geopereerd. Het Veterinair Beroepscollege is van oordeel dat het Veterinair Tuchtcollege terecht heeft geoordeeld dat de dierenarts niet tekort is geschoten in de veterinaire zorg die hij heeft verleend als bedoeld in artikel 4.2 van de Wet dieren.

Hond. Het Veterinair Tuchtcollege heeft terecht geoordeeld dat de dierenarts geen overbodige of niet-geïndiceerde onderzoeken heeft uitgevoerd. De dierenarts heeft voldoende beargumenteerd waarom zij tot de diverse onderzoeken is overgegaan. Verder heeft het Veterinair Tuchtcollege terecht geoordeeld dat geen aanleiding bestaat voor de conclusie dat de dierenarts onderzoeken in rekening heeft gebracht die niet bij de hond van appellante zijn uitgevoerd. Ook is niet gebleken dat de dierenarts over de uitgevoerde onderzoeken onvoldoende met appellante heeft overlegd. Dit betekent dat appellante geen gelijk krijgt.

Dierenarts wordt verweten koeien van klager stelselmatig op een onjuiste wijze, te weten lateraal in de bil, te hebben gevaccineerd met Bovalis Rotavec Corona. In de visie van klager heeft deze onjuiste toedieningswijze tot plekken en ontstekingen aan de zijkant van de bil van de betreffende koeien geleid en tot ernstige aandoeningen en het gedwongen moeten afvoeren en euthanaseren van dieren. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten, in hoofdzaak, dat hij ten onrechte heeft geconcludeerd dat de hond van klaagster een TIA had, dat hij vervolgens onnodig tot euthanasie heeft geadviseerd en dat de hond is behandeld in een periode waarin hij als dierenarts was geschorst. Op basis van de ingediende stukken en hetgeen ter zitting is verhandeld, heeft het college niet met zekerheid kunnen vaststellen dat beklaagde degene is geweest die de hond heeft behandeld. Klacht niet ontvankelijk.

Dierenarts wordt verweten dat zij bij de hond van klaagster tegen haar wens in en zonder haar toestemming een castratie heeft uitgevoerd. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten zonder geldige groothandelsvergunning aanzienlijke hoeveelheden URA-gekanaliseerde diergeneesmiddelen te hebben geleverd aan een persoon die c.q. bedrijf dat evenmin over een (groothandels)vergunning beschikte. Gegrond. Volgt voorwaardelijke geldboete van € 2.000.

Klacht tegen twee dierenartsen betrekking hebbend op het vermeend onjuist vaccineren van het vee van klager tegen IBR (infectieuze bovine rhinotracheïtis), hetgeen volgens klager heeft geleid tot diverse ernstige problemen (huidplekken op de bil, kreupelheid, stramme houding/trillen, doffe vacht, neusvloeiing, mastitis, een sterk verhoogd tankcelgetal), met als gevolg een teruglopende melkproductie en een verhoogde uitval onder het vee. Klachten ongegrond.

Klacht tegen twee dierenartsen. Eerste dierenarts wordt verweten dat klaagster niet direct op consult mocht komen toen zij in de avond telefonisch aan een assistente van de praktijk had gemeld dat haar hond sinds het consult dat de vorige dag had plaatsgevonden suf was en bruinkleurige urine had. Hiernaast wordt deze dierenarts verweten dat zij tijdens een consult de volgende dag de hond zonder voorafgaand onderzoek wilde laten inslapen en dat de hond te laat is doorverwezen naar een gespecialiseerde kliniek. De tweede dierenarts wordt verweten dat zij tijdens een consult geen antibiotica heeft voorgeschreven ter behandeling van de recidiverende huidklachten aan de poten van de hond. Beide klachten ongegrond.

Dierenarts wordt verweten het niet los komen van de nageboorte bij een paard niet als een spoedsituatie te hebben beschouwd en dat het paard niet tijdig is behandeld. Ongegrond.

Klacht tegen twee dierenartsen die wordt verweten dat zij tegen de uitdrukkelijke wens van klaagster in, de ontvelde staart van haar kat tijdens een spoeddienst niet hebben geamputeerd. Klachten ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot de zieke hond van klager te hebben nagelaten een huisbezoek af te leggen. Ongegrond.

Dierenarts en paraveterinair wordt verweten dat zij tijdens het verblijf van een kat in een dierenpension onjuist en onzorgvuldig hebben gehandeld met betrekking tot de toediening van insuline. Klachten deels gegrond, met oplegging van een waarschuwing in beide zaken.

Dierenarts treft het verwijt met betrekking tot een hond, die nadien een uveo-dermatologisch syndroom ( Vogt Koyanagi Harada) bleek te hebben, geen volledig algemeen klinisch onderzoek en een te beperkt oogonderzoek te hebben verricht en nalatig te hebben gehandeld met betrekking tot de voorgeschreven medicatie, naast dat de tijdsduur tot het geadviseerde controleconsult te lang is geweest. Volgt waarschuwing.

Klacht tegen twee dierenartsen over het met betrekking tot de zieke kat van klaagster verrichtte onderzoek, de diagnosestelling en de behandeling. Klachten zijn respectievelijk niet-ontvankelijk en ongegrond verklaard.

De klacht houdt in dat de kat van klager, die een pijnlijke rechter achterpoot had, in de spoedkliniek waar beklaagde werkzaam is, heeft verbleven zonder dat er gedegen onderzoek is verricht en/of pijnmedicatie is toegediend, waardoor de kat niet de benodigde veterinaire zorg heeft gekregen en onnodig lang pijn heeft geleden. Ongegrond.

De klacht houdt in dat de dierenarts met betrekking tot een hond met oogklachten in haar onderzoek en diagnostiek tekort te zijn geschoten, met als gevolg dat er verkeerde medicatie is ingezet. Gegrond. Waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten dat hij op een veterinair onjuiste en onzorgvuldige wijze recepten voor URA- en UDA-gekanaliseerde diergeneesmiddelen heeft uitgeschreven. Gegrond. Volgt geldboete van € 5.000, waarvan de helft voorwaardelijk.

Na een ondergane baarmoederoperatie met postoperatieve opname van enkele dagen ontstaat er bij een Chihuahua hond een complicatie in de vorm van een afstervend deel van de linker voorpoot. Nadat door de beklaagde dierenarts de keuze was gemaakt om (nog) niet in te grijpen en af te wachten of het afgestorven deel van de poot er spontaan af zou vallen, had hij naar het oordeel van het college meer de regie over de verdere zorg voor de hond behoren te houden om het afstervingsproces te monitoren en om tijdig te kunnen beslissen of er niet toch eerder middels een chirurgische amputatie moest worden ingegrepen. Klacht in zoverre gegrond. Volgt waarschuwing.

Klager dient een nieuwe klacht in tegen een dierenarts, terwijl de eerdere tuchtprocedure tussen hen die op hetzelfde behandeltraject en feitencomplex zag al is afgedaan. Niet ontvankelijk.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten dat hij homeopathische middelen heeft aangeprezen, aangeboden en afgeleverd als zijnde diergeneesmiddelen, zonder dat voor deze middelen een handelsvergunning was verleend. Gegrond. Volgt voorwaardelijke geldboete van € 2.500,- met een proeftijd van drie jaar.

Dierenarts wordt verweten niet adequaat te hebben gehandeld nadat zijn hulp werd gevraagd in verband met ziekteverschijnselen en sterfte onder de vissen van klager. Gegrond, waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten dat hij nalatig heeft gehandeld met betrekking tot de begeleiding van de dracht van een hond, in het bijzonder met betrekking tot de beslissing tot het uitvoeren van een keizersnede. Deels gegrond, waarschuwing.

Dierenarts treft het verwijt geen of onvoldoende onderzoek te hebben verricht naar een baarmoederontsteking als mogelijke oorzaak van de gezondheidsklachten van een jonge hond. Volgt waarschuwing.

De dierverloskundige heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door de vele door hem onbevoegd uitgevoerde keizersneden zonder dat daartoe een dwingende veterinaire noodzaak bestond, het onbevoegd toedienen en achterlaten van de UDD-gekanaliseerde diergeneesmiddelen en de ontoereikende administratieve verantwoording. van de toepassing en verstrekking van diergeneesmiddelen en tweede keuze antibiotica in het bijzonder.Het Veterinair Beroepscollege kan zich voorts verenigen met hetgeen het Veterinair Tuchtcollege in de uitspraak onder 5.13. heeft overwogen over de op te leggen maatregelen.

Hond. Het Veterinair Beroepscollege is van oordeel dat het Veterinair Tuchtcollege terecht heeft geoordeeld dat de dierenartsen niet tekort zijn geschoten in de veterinaire zorg die zij hebben verleend als bedoeld in artikel 4.2 van de Wet dieren. Verwerpt het beroep.

Hond. Het Veterinair Beroepscollege volgt het oordeel van het Veterinair Tuchtcollege dat de dierenartsen niet veterinair onzorgvuldig hebben gehandeld en dat het veterinaire handelen binnen de grenzen van een redelijke beroepsuitoefening is gebleven. Verwerpt het beroep.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een kat, die een maligne lymfoom in de neusholte had, een inadequate behandeling te hebben ingesteld, waarin klagers onvoldoende zijn betrokken. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een hond onvoldoende onderzoek te hebben verricht met betrekking tot oorklachten en met betrekking tot een bultje op de linker achterpoot. Deels gegrond. Volgt waarschuwing.

Dienstdoend dierenarts wordt verweten niet tijdig en niet adequaat te hebben gehandeld met betrekking tot de hond van klaagster, dat zij onvoldoende informatie heeft verstrekt en in de nazorg tekort is geschoten. Klacht deels gegrond, in die zin dat de dierenarts kan worden verweten dat zij na het stellen van de diagnose, een maagtorsie, onredelijk lang heeft gewacht met het instellen van een behandeling. Volgt waarschuwing.

Klachten tegen drie dierenartsen. De eerste dierenarts wordt verweten dat zij een wond, die was ontstaan nadat haar collega een vetbult aan de buik van de hond van klager had verwijderd, verkeerd heeft gehecht. Deze klacht is ongegrond verklaard. De tweede dierenarts wordt verweten dat zij met betrekking tot het verwijderen van de vetbult veterinair onjuist heeft gehandeld en tekort is geschoten in de nazorg. Deze klacht is deels gegrond verklaard, met oplegging van een waarschuwing. De derde dierenarts wordt verweten dat hij, nadat klager zich met de hond op enig moment tot een andere dierenarts had gewend, als praktijkeigenaar zou hebben verboden contact met de opvolgend dierenarts te hebben. Deze klacht is ongegrond verklaard.

Dierenarts wordt verweten tekort te zijn geschoten in de verleende zorg aan een paard. Deels gegrond. Waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten bij het couperen van staarten van runderen geen pijnstillende medicatie te hebben toegepast. Gegrond. Volgt geldboete van € 2.000, waarvan de helft voorwaardelijk.

Dierenarts wordt verweten bij een paard onvoldoende onderzoek te hebben verricht naar de oorzaak van koliekklachten en dat het paard onnodig is geopereerd. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten tekort te zijn geschoten in de behandeling van en de nazorg aan een kreupel Konik-paard, behorend tot een kudde die leeft in het Oostvaardersplassengebied. Klacht ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een keizersnede bij een hond onjuist te hebben gehandeld, met als gevolg dat de pups zijn overleden en daarnaast dat de moederhond na de ingreep te vroeg mee naar huis is gegeven. Deels gegrond. Waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten veterinair onjuist en onzorgvuldig te hebben gehandeld bij de keuring van een paard. Gegrond. Waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten in meer algemene zin mee te werken aan de malafide hondenhandel, dat hij daarnaast met betrekking tot een pup geen volledige gezondheidscheck heeft uitgevoerd, dat hij de pup niet heeft behandeld en niet heeft gevaccineerd en een onvolledig ingevuld dierenpaspoort heeft afgegeven. Het college acht de klacht met betrekking tot de afgifte van het dierenpaspoort bewezen en gegrond. Volgt waarschuwing.

Klachten tegen twee dierenartsen. Een van hen wordt verweten nalatig te hebben gehandeld bij het onderzoek van een hond en de invulling en afgifte van een dierenpaspoort. Deze klacht is gegrond verklaard met oplegging van een waarschuwing. De andere dierenarts wordt verweten bij een onderzoek te hebben gemist dat de hond een hartruis had, die later door andere dierenartsen wel is opgemerkt en op een aangeboren hartafwijking wees. Deze klacht is ongegrond verklaard.