Zoekresultaten 251-300 van de 1494 resultaten

Dierenarts wordtverweten tekort te zijn geschoten in de verleende zorg aan een hond, nadat het dier op een opvangadres door een andere hond was gebeten en daarbij verwondingen had opgelopen. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten dat na een door haar uitgevoerde oogoperatie bij een hond een beschermkap dermate strak om de nek van het dier is aangebracht, dat daardoor verwondingen zijn ontstaan die eerst na lange tijd definitief zijn genezen. Gegrond, waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak: Dierenarts wordt verweten in strijd met de wettelijke regelgeving en de zorgvuldige beroepsuitoefening bij gezelschapsdieren een derde keuze antibioticum (Convenia, REG NL 10405) te hebben toegepast zonder bacteriologisch onderzoek en gevoeligheidstest, waarbij ook niet van een duidelijk onderbouwde veterinaire noodzaak voor de directe inzet van dit derde keuze antibioticum is gebleken. Gegrond, volgt onvoorwaardelijke boete van € 750 .

Dierenarts wordt verweten dat er met betrekking tot een hond geen bloedonderzoek is verricht, terwijl daartoe wel reeds een bloedmonster was afgenomen. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten dat ten aanzien van een hond onvoldoende onderzoek te hebben verricht en onjuiste medicatie te hebben voorgeschreven. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak: Dierenarts wordt verweten in strijd met de wettelijke regelgeving en de zorgvuldige beroepsuitoefening bij gezelschapsdieren een derde keuze antibioticum (Baytril, REG NL 3144) te hebben toegepast zonder voorafgaand bacteriologisch onderzoek en gevoeligheidstest, waarbij ook niet van een duidelijk onderbouwde veterinaire noodzaak voor de directe inzet van dit derde keuze antibioticum is gebleken. Gegrond, volgt onvoorwaardelijke geldboete van € 250.

Klacht tegen twee dierenartsen met betrekking tot een bij een paard geplaatst oogimplantaat en de verleende zorg na die ingreep. Ten aanzien van beide dierenartsen ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot het afleveren van antibiotica op een varkensbedrijf niet te hebben gehandeld conform de vigerende wet- en regelgeving en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Gegrond. Volgt voorwaardelijke boete van € 750.

Koe. Noodslachting. Ante mortem onderzoek en het invullen van de noodslachtverklaring.

Hond. Het Veterinair Beroepscollege komt tot de slotsom dat de dierenarts niet te kort is geschoten in de zorg die hij als dierenarts had behoren te betrachten ten aanzien van de hond van klager, met betrekking tot welk dier zijn hulp was ingeroepen, als bedoeld in artikel 4.2. van de Wet dieren. Het beroep is daarom gegrond. Dit betekent dat de beslissing van het Veterinair Tuchtcollege zal worden vernietigd en dat de klacht alsnog ongegrond zal worden verklaard.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot het afleveren van antibiotica op een vleesvarkensbedrijf niet te hebben gehandeld conform de vigerende wet- en regelgeving en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Deels gegrond, voor zover het de administratieve verantwoording en documentatie van de gemaakte keuzes qua ingezette antibiotica betreft. Volgt waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een hond, die aan nierinsufficiëntie leed, qua onderzoek, diagnostiek en behandeling veterinair onjuist te hebben gehandeld. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten bij een klinisch en röntgenologisch onderzoek van een paard en het daarvan opgemaakte keuringsrapport veterinair onjuist c.q. onzorgvuldig te hebben gehandeld. Ongegrond.

Klacht tegen twee dierenartsen met betrekking tot een operatie bij een hond in verband met een maagtorsie. Dierenarts 1 wordt verweten bij de operatie, na het repositioneren van de maag, deze onjuist heeft gefixeerd waardoor complicaties zijn opgetreden. Deze klacht is gegrond verklaard, met oplegging van een waarschuwing. Dierenarts 2 wordt verweten tijdens de operatie foutief te hebben gehandeld met betrekking tot de anesthesie. Deze klacht is ongegrond verklaard.

Beklaagde wordt verweten dat er na afloop van een onder narcose uitgevoerde gebitsbehandeling bij een hond tijdens de recovery een te hete kruik tegen de rug van de hond is aangelegd, waardoor er een brandwond is ontstaan. Gegrond, waarschuwing.

Kat. Dierenartsen hebben in de gegeven omstandigheden gehandeld conform hetgeen van hen redelijkerwijs mocht worden verwacht. Niet is gebleken dat de dierenartsen in hun handelen of nalaten zodanig veterinair tekort zijn geschoten dat de dierenartsen een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt. De beroepen zijn ongegrond.

Klaagster kan in haar klacht worden ontvangen, maar het Veterinair Beroepscollege zal de klacht tegen de dierverloskundige alsnog ongegrond verklaren. Met betrekking tot de dierenarts moet samenvattend worden geconcludeerd dat het anesthesieprotocol met betrekking tot de keuze en/of dosering van de diergeneesmiddelen een ondeugdelijk protocol was voor de indicatie waarvoor het gebruikt werd en dat in het protocol onvoldoende aandacht was voor controle van parameters tijdens de operatie. Maatregel van berisping.

Het Veterinair Beroepscollege komt tot de slotsom dat de dierenarts ernstig te kort is geschoten zowel bij de operatieve ingreep op 17 mei 2017, als in de nazorg en aldus tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. Het beroep is daarom gegrond. Dit betekent dat de beslissing van het Veterinair Tuchtcollege zal worden vernietigd en dat de klacht alsnog gegrond zal worden verklaard. Het Veterinair Beroepscollege is van oordeel dat eerdere tuchtrechtelijke maatregelen de dierenarts kennelijk niet hebben gebracht tot een meer zorgvuldig veterinair handelen, zodat, mede vanuit preventief oogpunt, een zwaardere sanctie op zijn plaats is. Het Veterinair Beroepscollege acht het daarom passend en geboden de dierenarts de maatregelen op te leggen van een onvoorwaardelijke geldboete van € 2.500,00 en een voorwaardelijke schorsing voor een periode van een jaar met een proeftijd van twee jaar.

Beklaagde, werkzaam als ambulant dierenarts, wordt verweten tijdens een operatie ter sterilisatie van een kat veterinair onjuist te hebben gehandeld, de kat na de operatie onder narcose bij de diereigenaar te hebben achtergelaten en ook overigens in de nazorg tekort te zijn geschoten. Gegrond. Volgt voorwaardelijke schorsing van 3 maanden met een proeftijd van twee jaar.

Dierenarts wordt verweten bij de castratie van een paard en de nazorg nalatig te hebben gehandeld. Ongegrond.

Paard. Niet is gebleken van een diergeneeskundige noodzaak en de daarvoor vereiste onderbouwing voor de door de dierenarts toegepaste zeer hoge doseringen Procapen, waarmee hij niet alleen is afgeweken van de registratiebeschikking maar ook van hetgeen in het Formularium Paard wordt geadviseerd. In zoverre heeft de dierenarts tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld en is het beroep gegrond. Geen oplegging van een maatregel.

Dierenarts wordt verweten dat zij bij een hond (reu), die hyperseksueel gedrag vertoonde in de buurt van loopse teefjes, een onjuiste medicamenteuze behandeling heeft voorgesteld en over de (werking van de) toegepaste medicatie onvoldoende informatie heeft verstrekt. Ongegrond.

Kat. Niet is gebleken dat de dierenarts in zijn voormeld handelen of nalaten zodanig veterinair tekort is geschoten dat de dierenarts een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt. Beroep ongegrond.

Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een hond op basis van onvoldoende onderzoek ten onrechte langdurig hartmedicatie te hebben voorgeschreven. Gegrond, waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een drachtige hond een onjuiste indicatie te hebben gegeven met betrekking tot het aantal in de buik van de hond aanwezige pups en ook met betrekking tot de begeleiding van de bevalling nalatig te hebben gehandeld, waardoor zeven (van de elf) pups zijn overleden. Gegrond. Mede gelet op eerder opgelegde tuchtrechtelijke maatregelen volgt onvoorwaardelijke boete van € 500 en een voorwaardelijke schorsing van drie maanden.

Gewijzigde samenstelling van het Veterinair Tuchtcollege na sluiting onderzoek. Uitspraak van het Veterinair Tuchtcollege is nietig. Het Veterinair Beroepscollege doet, met toepassing van artikel 8:39, tweede lid, van de Wet Dieren, de zaak zelf af. Voor het VBC staat voldoende vast dat de dierverloskundige buiten zijn bevoegdheid op regelmatige basis keizersneden uitvoerde zonder dat daartoe een dwingende veterinaire noodzaak bestond die hem ertoe dwong buiten de eigen bevoegdheid te handelen en dat de dierverloskundige diergeneesmiddelen heeft toegepast en heeft verstrekt terwijl hij daartoe als dierverloskundige niet bevoegd was en bovendien onvoldoende aan verslaglegging hiervan heeft gedaan. Het VBC schorst de dierverloskundige op grond van artikel 8.31, eerste lid, aanhef en onder e, van de Wet dieren onvoorwaardelijk in de bevoegdheid tot het beroepsmatig verrichten van diergeneeskundige handelingen op het gebied van de verloskunde voor een periode van zes maanden, te rekenen vanaf vrijdag 11 december 2020 te 0.00 uur. Deze schorsing geldt niet voor de werkzaamheden van de dierverloskundige als castreur en klauwbehandelaar en evenmin voor zijn handelsactiviteiten en legt de dierverloskundige op grond van artikel 8.31, eerste lid, aanhef en onder c, in samenhang gelezen met het vijfde en zesde lid, van de Wet dieren een voorwaardelijke geldboete op van € 5.000,00 met een proeftijd van drie jaar, te rekenen vanaf de datum van deze uitspraak.

Aangezien het beroepschrift niet voldoet aan de daaraan in artikel 8.35, derde lid, van de Wet dieren gestelde eisen en appellant geen gebruik heeft gemaakt van de hem bij herhaling geboden gelegenheid om dit verzuim te herstellen, zal het Veterinair Beroepscollege appellant niet-ontvankelijk verklaren.

Dierenarts wordt verweten dat zij ten aanzien van een kat, die een gebitsreiniging zou ondergaan, veterinair tekort is geschoten doordat onder haar verantwoordelijkheid door een paraveterinair in opleiding voorafgaand aan de ingreep een zogenoemde endotracheale tube op een zuurstofgenerator is aangesloten zonder een ventilatiesysteem, als gevolg waarvan de kat is overleden. Gegrond, waarschuwing.

Dierenarts wordt verweten niet tijdig te hebben onderkend dat een hond een beginnende tumor in de darmen had. Gegrond in de zin dat de dierenarts na het voorschrijven van dieetvoer een te afwachtende houding heeft aangenomen en de regie over de zorg voor de hond niet in eigen hand heeft gehouden. Gegrond waarschuwing.

Het Veterinair Beroepscollege is evenals de klachtambtenaar en het Veterinair Tuchtcollege van oordeel dat de dierenarts door het herhaaldelijk toepassen van te lage doseringen van het vaccin Clone-30 – niet 1:2, maar 1:5 of 6, of nog lager – bij de preventieve vaccinaties op de pluimveebedrijven heeft gehandeld in strijd met de bijsluiter en de registratiebeschikking. Het Veterinair Beroepscollege is evenals het Veterinair Tuchtcollege van oordeel dat de dierenarts daarmee in strijd heeft gehandeld met het verbod in artikel 2.8, eerste lid, onder c, van de Wet dieren, om diergeneesmiddelen toe te passen in strijd met de voorschriften en beperkingen als bedoeld in artikel 2:19, derde lid, onder a, van de Wet dieren, die zijn verbonden aan de vergunning die ten behoeve van dat diergeneesmiddel is verstrekt. Het Veterinair Beroepscollege verwerpt het beroep en bepaalt dat de maatregel van onvoorwaardelijke schorsing door het Veterinair Tuchtcollege ingaat op vrijdag 13 november 2020 te 00.00 uur.

Dierenarts wordt verweten tekort te zijn geschoten ten aanzien van een keizersnede bij een hond en een kort daarna uitgevoerde tweede operatie. Gegrond, berisping.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een koe ten onrechte te hebben geconcludeerd dat het dier voor noodslachting in aanmerking kwam en bij de zogeheten ‘ante mortem’ keuring en ten aanzien van de invulling van de ‘verklaring voor noodslachting’ onjuist en onzorgvuldig te hebben gehandeld. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten tekort te zijn geschoten ten aanzien van het onderzoek en de behandeling van een paard dat koliekklachten had. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten een hond nodeloos te hebben laten lijden door het dier niet tijdig te euthanaseren. Ongegrond.

Twee dierenartsen wordt verweten veterinair onjuist c.q. in strijd met de zorgvuldige beroepsuitoefening te hebben gehandeld met betrekking tot de inzet van medicatie bij twee paarden, onder meer door medicatie voor te schrijven die niet voor paarden is geregistreerd, door dit ook niet schriftelijk te onderbouwen en verantwoorden en de diereigenaar niet althans onvoldoende te informeren over het off-label gebruik en de mogelijke risico’s daarvan. Een van de dierenartsen krijgt een berisping. De andere dierenarts wordt een schorsing opgelegd van 3 maanden, gelet op eerdere tuchtrechtelijke veroordelingen.

Dierenarts wordt verweten dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld en een onjuiste behandeling heeft ingesteld ten aanzien van een paard dat, naar later is gebleken, zodanige afwijkingen in de darmen had, dat moest worden besloten tot euthanasie. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak over het bij pasgeboren kalveren l angdurig en op ontoereikende diagnostiek gestoeld gebruik van colistine, een ‘last resort’ middel in de humane geneeskunde, alsook over het op ontoereikende diagnostiek en evaluatie gebaseerde gebruik van een tweede keuze droogzetter bij melkvee. Gegrond. Volgt onvoorwaardelijke boete van € 1.000 en een voorwaardelijke boete van € 1.000.

Dierenarts wordt verweten geen veterinaire hulp te hebben geboden nadat klaagster meermaals telefonisch had aangegeven dat het niet goed ging met haar paard, dat na een door de dierenarts afgelegde visite en een daarbij ingestelde behandeling koliekverschijnselen bleef houden. Gegrond, waarschuwing.

Klachten tegen twee dierenartsen met betrekking tot hun handelen voorafgaande en na een operatie ter verwijdering van een bultje op de schouder van een hond. Ongegrond.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten met betrekking tot het afleveren van antibiotica op een varkenvermeerderingsbedrijf niet te hebben gehandeld conform de vigerende wet- en regelgeving en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Gegrond. Volgt voorwaardelijke geldboete van € 1.000.

Dierenarts wordt verweten bij de partus van een hond onvoldoende begeleiding te hebben geboden. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een uitgevoerde castratie bij een hond en daarna opgetreden complicaties nalatig te hebben gehandeld. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking een zieke hond onvoldoende onderzoek te hebben gedaan naar specifieke symptomen als donkerrood gekleurde urine en koorts en een onjuiste diagnose te hebben gesteld. Gegrond, waarschuwing.

Klachtambtenaarzaak. Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een kalf en een rund ten onrechte te hebben geconcludeerd dat ze voor noodslachting in aanmerking kwamen en de zogeheten ‘verklaring voor noodslachting’ onjuist en onzorgvuldig te hebben opgemaakt. Klacht ten aanzien van het kalf wordt niet ontvankelijk verklaard. Klacht ten aanzien van het rund gegrond, zonder oplegging van een maatregel.

Dierenarts wordt verweten dat hij een maag- en darmoperatie bij een hond onjuist c.q. onzorgvuldig heeft uitgevoerd, dat hij in de nazorg tekort is geschoten en ook anderszins veterinair onjuist en/of nalatig heeft gehandeld. Deels gegrond, berisping.

Dierenarts wordt verweten tijdens een intakegesprek en ook nadien met betrekking tot een uit het buitenland (St. Maarten) afkomstige hond niet te hebben aangeboden de hond middels een bloedonderzoek op eventueel aanwezige (teken)infecties te controleren, met als gevolg dat een tekeninfectie, Erlichia, niet is onderkend en niet tijdig is behandeld. Ongegrond.

Dierenarts wordt verweten tijdens de operatie van een hond te hebben nagelaten de maag vast te zetten en omtrent die keuze geen consistente verklaring te hebben gegeven, alsmede dat hij eerst na lang aandringen een operatieverslag ter beschikking heeft gesteld. Ongegrond.

Dierenartsen wordt verweten dat ten aanzien van een kat, die met klachten in het keelgebied kampte, te laat de juiste medicatie is toegepast. Ongegrond.

Twee dierenartsen wordt verweten dat zij tekort zijn geschoten in de verleende zorg met betrekking tot een hond die was aangereden. De klacht slaagt voor zover deze betrekking heeft op de behandeling van een ontwricht botje in de rechter achterpoot. Beide dierenartsen wordt een waarschuwing opgelegd.

In deze uitspraak oordeelt het Veterinair Beroepscollege, anders dan het Veterinair Tuchtcollege, dat de Stichting Animal Rights ontvankelijk is in haar klachten tegen vier dierenartsen die gezondheidscontroles uitvoerden voor de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) bij varkens in verband met hun vervoer naar een slachthuis, en die daartoe een gezondheidscertificaat hebben afgegeven. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat artikel 8:15, tweede lid, aanhef en onder a van de Wet dieren waarin is bepaald wie een klacht kan indienen, ruim kan worden uitgelegd: “degene die als gevolg van dat handelen rechtstreeks in zijn belang is getroffen’ kan niet alleen de (voormalig) houder of eigenaar van een dier zijn, maar onder omstandigheden ook een rechtspersoon. Ten aanzien van de invulling van het belanghebbendenbegrip zoekt het Veterinair beroepscollege aansluiting bij het vergelijkbare begrip in artikel 1:2 van de Algemene wet bestuursrecht . De stichting kan gelet op haar doelstelling en feitelijke werkzaamheden in haar klachten tegen de dierenartsen worden ontvangen. Het Veterinair Beroepscollege is verder van oordeel dat het veterinaire tuchtrecht ook op de betreffende werkzaamheden van de dierenartsen van toepassing is en dat daarmee voldaan is aan het ontvankelijkheidsvereiste van artikel 8:15, eerste lid, dat de klacht is gericht “tegen een dierenarts of een andere persoon die is toegelaten tot het beroepsmatig verrichten van diergeneeskundige handelingen, wegens het in strijd handelen met artikel 4.2”. Het door de stichting ingestelde beroep is gegrond. Het VTC heeft het onderzoek in deze zaak heropend en zal na een schriftelijke uitwisseling van standpunten op een nader te bepalen zitting overgaan tot de inhoudelijke behandeling van de klachten.