Zoekresultaten 2251-2300 van de 3154 resultaten

De klacht betreft het betekenen van een beschikking voor betaling van een gering bedrag. Klaagster acht het buitenproportioneel om voor een dergelijk bedrag executiemaatregelen aan te kondigen. De gerechtsdeurwaarder dient, hoewel hij in beginsel zijn ministerie dient te verlenen, als zelfstandig openbaar ambtenaar de opdracht zorgvuldig te beoordelen, waarbij van hem een kritische houding mag worden verwacht. Op een bepaald moment houdt de ministerieplicht ten opzichte van de opdrachtgever op. Deze grens is uiteraard niet in algemene zin aan te geven, maar zal van geval tot geval moeten worden beoordeeld. In dit geval is die grens naar het oordeel van de Kamer op grond van hetgeen in de beslissing wordt overwogen niet overschreden. Niet zonder meer kan worden gezegd dat het buitenproportioneel is om voor een klein bedrag executiemaatregelen te treffen. Als maatstaf kan daarbij niet dienen of de gemaakte kosten in verhouding staan tot de hoofdsom en dat de executie uit dien hoofde buitenproportioneel is. Klacht ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Op grond van de stukken en de ter zitting gegeven toelichting neemt de Kamer als vaststaand aan dat geen afschrift van de grosse aan klager is betekend. Verzet en klacht op dit onderdeel gegrond verklaard. Geen maatregel opgelegd. Hoger beroep ingesteld.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard waarbij de Kamer de overwegingen van de voorzitter nuanceert. De gerechtsdeurwaarder heeft ten laste van klager beslag op een uitkering gelegd. Een collega van de gerechtsdeurwaarder, niet behorend tot de organisatie van de gerechtsdeurwaarder, heeft het beslag te laat aan klager overbetekend. De Kamer is van oordeel dat een gerechtsdeurwaarder die werkzaamheden aan een collega uitbesteedt een zekere verantwoordelijkheid behoudt. Als de collega bijvoorbeeld de zaak te lang laat liggen dan kan de gerechtsdeurwaarder daarvan soms een verwijt gemaakt worden. In deze zaak kon de gang van zaken niet meer worden achterhaald.

Beslissing in verzet. De inleidende klacht betreft het betekenen van een dagvaarding . Klaagster stelt dat op de dagvaarding die zij van de gerechtsdeurwaarder heeft ontvangen, geen datum van de zitting was vermeld. In verzet stelt klaagster dat het door de gerechtsdeurwaarder overgelegde stuk slechts een kopie van de dagvaarding betreft. In zijn algemeenheid geldt dat een door een gerechtsdeurwaarder uitgebracht exploot van dagvaarding een authentieke akte is waarvan de bewijskracht op voorhand vaststaat. In dit geval heeft klaagster ter zitting echter de envelop, bedoeld in artikel 47 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering getoond, zoals deze door haar in haar brievenbus werd aangetroffen. Klaagster heeft voorts de door haar in de envelop aangetroffen dagvaarding getoond en een door de advocaat van haar wederpartij aan de gerechtsdeurwaarder gerichte brief. Op grond hiervan moet volgens de Kamer worden aangenomen dat (op het kantoor van de of) door de gerechtsdeurwaarder een vergissing is begaan waarbij in de zojuist bedoelde, voor klaagster bestemde envelop het voor de gerechtsdeurwaarder bestemde concept van de dagvaarding en de bijbehorende brief gedaan is en waarbij die enveloppe vervolgens bij klaagster in de brievenbus is achtergelaten. Hoewel niet elke door een gerechtsdeurwaarder gemaakte fout zonder meer aanleiding is voor een tuchtrechtelijke maatregel, geldt dit wel voor de aan de orde zijnde fout. In deze zaak is immers een dagvaarding uitgebracht waarin de essentiële onderdelen, zoals de datum waarop het exploot wordt uitgereikt, de zittingsdatum en het tijdstip van de zitting ontbreken. Dat heeft er onder meer toe geleid dat klaagster niet ter zitting is verschenen en bij verstek is veroordeeld. Het verzet en de klacht worden op dit onderdeel gegrond verklaard. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De voorzitter wijst de klacht als zijnde kennelijk ongegrond af. De Kamer vernietigt de beslissing van de voorzitter. Op grond van de wet dient een proces-verbaal van het leggen van beslag binnen acht dagen aan de geëxecuteerde betekend te worden betekend. Dat heeft de gerechtsdeurwaarder niet gedaan en daarmee is dit klachtonderdeel anders dan de voorzitter heeft beslist gegrond. De Kamer is daarnaast van oordeel dat een aantal zinsneden van een door de gerechtsdeurwaarder aan klaagster verzonden brief niet door de beugel kunnen. Maatregel van berisping opgelegd.

De klacht betreft het feit dat de gerechtsdeurwaarder niet heeft gereageerd op brieven van klagers en het feit dat derdenbeslag is gelegd zonder inhoudelijk op een brief van klagers te hebben gereageerd. De Kamer oordeelt op grond van vaste jurisprudentie dat van een gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat hij brieven binnen een redelijke termijn beantwoordt. Het had op de weg van de gerechtsdeurwaarder gelegen klagers naar aanleiding van een brief te berichten dat een actuele specificatie werd opgevraagd bij de opdrachtgever. Ook had het in de rede gelegen te reageren op de brief van de gemachtigde van klagers. Dat is niet gebeurd. In plaats daarvan is er is beslag gelegd ten laste van een van de klagers. De Kamer acht dit tuchtrechtelijk laakbaar. Weliswaar heeft de gerechtsdeurwaarder voor zijn handelen zijn excuses aangeboden, doch dit kan niet tot het oordeel leiden dat daardoor niet tuchtrechtelijk laakbaar is gehandeld. De maatregel van berisping opgelegd.

Klaagster, een gerechtsdeurwaarderskantoor, verwijt de collegagerechtsdeurwaarder dat hij ten onrechte de beslagkosten als preferente executiekosten heeft aangemerkt. Daarnaast beklaagt zij zich erover dat de gerechtsdeurwaarder voormelde brieven niet heeft beantwoord. De Kamer oordeelt dat indien een gerechtsdeurwaarder met betrekking tot enige rechtsvraag handelt conform een op zichzelf verdedigbare juridische opvatting, dan is het oordeel of die opvatting juist is, niet aan de tuchtrechter maar aan de gewone rechter. Ook wanneer die opvatting nadien door de rechter zou worden afgewezen, zou dat op zichzelf geen grond opleveren voor een tuchtrechterlijk verwijt aan de deurwaarder. Dit onderdeel van de klacht wordt niet-ontvankelijk verklaard. Het klachtonderdeel dat brieven niet worden beantwoord is terecht voorgesteld. Geen maatregel opgelegd.

De klacht betreft het feit dat de gerechtsdeurwaarder niet heeft gereageerd op brieven van klager. De Kamer oordeelt op grond van vaste jurisprudentie dat van een gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat hij brieven binnen een redelijke termijn beantwoordt. Weliswaar heeft de gerechtsdeurwaarder voor het niet beantwoorden van de brieven zijn excuses aangeboden, doch dit kan niet tot het oordeel leiden dat daardoor niet tuchtrechtelijk laakbaar is gehandeld. Naar het oordeel van de Kamer is het denkbaar dat door het niet beantwoorden van een email van klager (waarin een eindberekening werd verzocht en betaling van het volledige bedrag werd aangeboden) mogelijk onnodige kosten zijn gemaakt. Klacht gegrond verklaart en de maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De klacht betreft de wijze waarop de gerechtsdeurwaarder uitvoering heeft gegeven aan een door de voorzieningenrechter verlof op een conservatoir (bewijs) beslag op computers. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart, onder aanvulling van de gronden van die beslissing, het verzet ongegrond.

De inleidende klacht betreft het feit dat de gerechtsdeurwaarder een dagvaarding heeft betekend aan een verkeerd adres. De voorzitter oordeelt dat de klacht buiten de daarvoor op grond van de jurisprudentie ontwikkelde termijn van drie jaar is ingediend en verklaart de klacht niet-ontvankelijk. De Kamer is in verzet van oordeel dat niet zonder meer gezegd kan worden dat klager omstreeks 2 februari 2007 kennis van het vonnis heeft genomen. Ter zitting is gebleken dat wel bedragen zijn overgemaakt maar dat dit is gedaan door de ouders van klager. Daaruit volgt niet zonder meer dat klager op de hoogte was van het tegen hem gewezen vonnis. Vast staat dat de dagvaarding is betekend aan een adres waar klager niet stond ingeschreven, nu ook de gerechtsdeurwaarder dit erkent. Een verklaring daarvoor kon de gerechtsdeurwaarder niet geven. Verzet en klacht dat op een verkeerd adres is gedagvaard gegrond verklaard. Gelet op de vaste jurisprudentie op het gebied van de betekenen van de dagvaarding de maatregel van berisping opgelegd.

De klacht betreft het feit dat de gerechtsdeurwaarder de beslagvrije voet op nihil heeft gesteld en dat geïncasseerde bedragen, na een eerder opgeheven beslag, naar een verkeerd rekeningnummer zijn overgemaakt. De Kamer oordeelt dat het bepalen van een beslagvrije voet op nihil in beginsel slechts mogelijk bij een schuldenaar die niet in Nederland woont of vast verblijft, maar daarvan is hier geen sprake. De gerechtsdeurwaarder heeft ter zitting aangevoerd dat ervan wordt uitgegaan dat naast de periodieke betalingen aan klager van de Belastingdienst, er nog een ander inkomen is, waarop geen beslag ligt en dat hoger is dan de beslagvrije voet. Dat valt naar het oordeel van de Kamer echter niet te rijmen met de inhoud van een brief van de gerechtsdeurwaarder aan klaagster en ook niet met de inhoud van het verweer van de gerechtsdeurwaarder. Ten aanzien van het tweede klachtonderdeel geldt dat vaststaat dat het geld niet op een door klaagster opgegeven rekeningnummer is gestort. Klacht gegrond verklaart en de maatregel van berisping opgelegd. Hoger beroep ingesteld.

Beslissing op verzet. Klager verwijt de gerechtsdeurwaarders dat zij een getroffen betalingsregeling eenzijdig hebben opgezegd en beslag hebben gelegd. De betalingsregeling bevatte geen clausule dat de regeling op termijn zou worden herzien en klager heeft zich altijd netjes aan de afspraak gehouden. De voorzitter wijst de klacht als zijnde kennelijk ongegrond af. De Kamer vernietigt de beslissing van de voorzitter. De Kamer acht klachtwaardig dat de gerechtsdeurwaarders er kritiekloos aan hebben meegewerkt dat de opdrachtgever eenzijdig terugkwam op een afbetalingsregeling die was afgesproken zonder enige clausule dat de regeling op termijn zou worden herzien. De gerechtsdeurwaarders hadden in de gegeven omstandigheden geen beslag mogen leggen. Maatregel van berisping opgelegd. Hoger beroep ingesteld.

Beslissing op verzet. Klaagster verwijt de gerechtsdeurwaarder dat de appeldagvaarding niet op haar privéadres is betekend. De dagvaarding is betekend aan een bedrijfspand. De voorzitter wijst de klacht als zijnde kennelijk ongegrond af. De Kamer vernietigt de beslissing van de voorzitter. De dagvaarding is betekend aan een adres waar een besloten vennootschap was gevestigd. Dat mag, maar dan dient de deurwaarder zich er naar redelijkheid van te overtuigen dat inderdaad van een zaaksadres sprake is. De door de gerechtsdeurwaarder voor het betekenen aan het zaaksadres aangevoerde redenen overtuigen niet. De gerechtsdeurwaarder heeft een eigen verantwoordelijkheid en dient zelfstandig te beoordelen aan welk adres de dagvaarding betekend dient te worden. Klaagster heeft bovendien ter zitting onbetwist gesteld dat het betreffende kantoorpand op de dag van betekening leeg stond. De deurwaarder had er daarom eens te meer mee moeten rekenen dat klaagster niet tijdig kennis van het exploot zou krijgen. Voor zover de deurwaarder zou menen dat zijn wijze van betekenen toelaatbaar was, zou het - gezien de in het verzetschrift aangevoerde argumentatie - op zijn weg hebben gelegen om ter zitting te verschijnen om dat toe te lichten, of op zijn minst om op het verzetschrift te reageren. Maatregel van berisping opgelegd.

De gerechtsdeurwaarder is belast met de incasso van twee geldvorderingen op klaagster. Vast is komen te staan dat de gerechtsdeurwaarder in beide zaken een aantal fouten heeft gemaakt, onvoldoende adequaat heeft gereageerd op de herhaalde mededelingen van klaagster dat zaken niet goed gingen en dat de gerechtsdeurwaarder niet tot terugstorting van het door klaagster teveel betaalde bedrag is overgegaan. De Kamer acht de klachten gegrond en legt de gerechtsdeurwaarder de maatregel van berisping op. Hoger beroep ingesteld.

Beslissing op verzet. Samenhang met GDWverzet202.2012. Zakelijk conflict tussen de cliënt van de gerechtsdeurwaarder en klager. De gerechtsdeurwaarder vergezeld zijn cliënt bij een gesprek met de griffier van de gemeenteraad. Klager, een publiek ambtsdrager, dient daarover een klacht in bij het kantoor waar de gerechtsdeurwaarder werkzaam is. De verantwoordelijke gerechtsdeurwaarders passen hun interne klachtenregeling toe maar klager maakt geen gebruik van de mogelijkheid zijn klacht nader schriftelijk en mondeling toe te lichten. De voorzitter acht de klacht ongegrond. De Kamer is het daarmee eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Vonnis betekend, ondanks dat klaagster al had gemeld dat de vordering was voldaan. Naar het oordeel van de Kamer valt het de gerechtsdeurwaarder te verwijten dat niet direct na het eerste signaal dat een en ander mis was gegaan, onderzoek is verricht, waardoor de betekening achterwege had kunnen blijven. Klacht gegrond, geen maatregel opgelegd.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Ontruiming. Onjuist handelen bij het aan de openbare weg plaatsen van zaken? Wraking van de voorzitter in het verzetschrift. Warking niet mogelijk van tuchtrechter die geen zaak in behandeling heeft. Verder onderschrijft de Kamer wat de voorzitter heeft overwogen. In de aan klager gezonden brieven en in het exploot waarmee het vonnis van de kantonrechter aan klager is betekend, staat duidelijk vermeld dat klagers woning bij niet tijdige voldoening zal worden ontruimd op de daarin vermelde dag. De gerechtsdeurwaarder heeft voldaan aan de op hem rustende verplichtingen, door ervoor te zorgen dat de spullen van klager in de door de gemeente aan de openbare weg geplaatste container werden gezet. Op geen enkele wijze is aangetoond of vast komen te staan dat de gerechtsdeurwaarder schade aan de goederen heeft veroorzaakt of goederen heeft ontvreemdt zoals klager stelt. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Tenuitvoerlegging alimentatiebeschikkingen. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Incasseren vordering. De Kamer is met de voorzitter van oordeel dat het de gerechtsdeurwaarder tuchtrechtelijk bezien niet verweten kan worden dat hij weigert om een volgens hem oninbare vordering te innen. Geen (ministerie)plicht voor het incasseren van een vordering. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Beslag op zorgtoeslag, treffen betalingsregeling. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Er bestaat geen verplichting tot het treffen van een betalingsregeling. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Zakelijk conflict tussen de cliënt van de gerechtsdeurwaarder en klager. De gerechtsdeurwaarder vergezeld zijn cliënt bij een gesprek met de griffier van de gemeenteraad. Klager, een publiek gezagsdrager, voert een aantal beschuldigingen aan waaronder het feit dat het gesprek is gevoerd om klager zwart te maken. Volgens klager hoort het conflict thuis bij de rechtbank en niet bij de griffier van de gemeenteraad. De voorzitter oordeelt dat niets laakbaars is gebleken. De Kamer is van oordeel dat de gerechtsdeurwaarder zich, mede gelet op zijn jarenlange ervaring als gerechtsdeurwaarder, had kunnen en moeten realiseren wat de uitwerking of uitstraling van dit gesprek en met name ook van zijn aanwezigheid daarbij zou kunnen zijn. Hij had naar het oordeel van de Kamer dan ook moeten afzien van aanwezigheid bij het gesprek en heeft niet gehandeld als een goed gerechtsdeurwaarder betaamt. Voor de overige door klager geuite beschuldigingen is geen grond. Het verzet wordt gegrond verklaard en de klacht wordt gegrond verklaard voor wat betreft de aanwezigheid van de gerechtsdeurwaarder bij het gesprek. Geen maatregel opgelegd.

Nodeloos betekenen van een vonnis. Onterecht beslag. Niet beantwoorden klachtbrief. De door klager gedane betaling kon bij de gerechtsdeurwaarder bekend zijn maar het staat echter niet vast dat hij zich die betaling op het moment van betekening en beslaglegging heeft gerealiseerd, zodat zeer wel mogelijk is dat per abuis beslag is gelegd. De gerechtsdeurwaarder heeft het beslag opgeheven, de ontvangsten uit het beslag teruggestort en de kosten voor zijn rekening genomen. Bovendien heeft de gerechtsdeurwaarder, geheel onverplicht, een vergoeding aan klager uitgekeerd. Onder deze omstandigheden kan niet gezegd worden dat de gemaakte fout zo ernstig is dat van klachtwaardig handelen sprake is.Gelet op de pogingen van de gerechtsdeurwaarder om telefonisch met klager in contact te treden en de daaropvolgende brieven aan klager, is door de gerechtsdeurwaarder wel degelijk op de klachtbrief van klager gereageerd. Klacht wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Beslagvrije voet. Verstrekken van inlichtingen. Ook in verzet is niet gebleken dat klager heeft voldaan aan zijn wettelijke verplichting om de gerechtsdeurwaarder te informeren over zijn inkomsten en uitgaven. Het kan om praktische redenen aangewezen zijn dat een gerechtsdeurwaarder ook bij een collega informatie inwint, zoals bij de eerst beslagleggende gerechtsdeurwaarder of diens waarnemer. Er is echter onvoldoende gebleken dat hier ten tijde van de beslaglegging voor de gerechtsdeurwaarders aanleiding voor was. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslag op huurtoeslag zonder vaststellen beslagvrije voet. De Kamer acht de klacht gegrond. Het beslag is gelegd in strijd met de wettelijke bepalingen en het heeft te lang geduurd voor de gerechtsdeurwaarder op zijn onjuiste standpunt is teruggekomen. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. Verschil tussen de schuld van klaagster en de geïncasseerde bedragen. De gerechtsdeurwaarder heeft dit niet weersproken omdat hij niet is verschenen en uit de door hem in geding gebrachte stukken valt geen verklaring af te leiden voor dit verschil. Verzet en klacht gegrond en de maatregel van berisping opgelegd. Hoger beroep ingesteld.

Verzuim adresverificatie. Dreigen met voortzetting executie. Het valt de gerechtsdeurwaarder te verwijten dat hij alvorens de dagvaarding te betekenen niet opnieuw het adres van de debiteur heeft geverifieerd, omdat op dat moment de GBA gegevens al ouder dan twee weken waren. In een dergelijk situatie hanteert de Kamer een termijn van twee weken, zoals ook is vermeld in de Normen voor Kwaliteit van de KBvG. Daaraan doet niet af dat bij hercontrole van de gegevens kort voor de dagvaarding in het onderhavige geval waarschijnlijk toch op het oude adres zou zijn betekend, omdat de gemeente de adreswijziging van klaagster te laat heeft verwerkt. Het valt de gerechtsdeurwaarder eveneens aan te rekenen dat is gedreigd met voortzetting van de executie zonder dat daaraan een rechtgeldig betekende titel ten grondslag lag. Klacht gegrond verklaard. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Bood de titel een grondslag voor het gegeven bevel tot betaling en het leggen van loonbeslag? De gerechtsdeurwaarder heeft wel een ministerieplicht maar dient zelfstandig te beoordelen of de titel ten uitvoer kan worden gelegd. Noch in de beschikking noch in het echtscheidings-convenant was een verplichting tot uitkering van een concreet bedrag opgenomen, en dit kon evenmin daaruit worden gedestilleerd. De aan de gerechtsdeurwaarder ter executie aangeboden titel bood - zoals de voorzieningenrechter in kort geding ook heeft overwogen - geen grondslag voor het gelegde beslag. De gerechtsdeurwaarder was aanvankelijk de juiste mening toegedaan, maar heeft zich vervolgens laten leiden door zijn opdrachtgever, daar waar hij zijn rug recht had moeten houden. Klacht gegrond verklaard en de maatregel van berisping met aanzegging opgelegd vanwege de vervelende consequenties voor klager door het beslag.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Geen gronden voor het verzet aangevoerd. Verzet niet-ontvankelijk verklaard.

Verdeling van een nalatenschap. Bij een door het Gerechtshof bekrachtigt vonnis van de rechtbank is bepaald dat ieder van partijen toekomt de helft van de nalatenschap, zoals bepaald in de conceptakte boedelbeschrijving. De gerechtsdeurwaarder heeft het vonnis en het arrest betekend en bevel tot betaling van een bepaald bedrag gedaan. Was het geldelijk beloop bepaalbaar? Volgens de Kamer boden de door de gerechtsdeurwaarder betekende stukken geen grondslag voor het gegeven bevel tot betaling. Bovendien is onduidelijk gebleven waarom klaagster binnen twee dagen daaraan zou moeten voldoen terwijl het een vordering betreft op een onverdeelde boedel en klaagster niet zelfstandig de bevoegdheid heeft te beschikken over de ervenrekeningen. De gerechtsdeurwaarder heeft zich te veel laten leiden door de wensen van de opdrachtgever. Hij had zich tegen de opdracht tot het doen van bevel tot betaling moeten verzetten, althans hij had zich op het standpunt kunnen stellen dat hij alvorens de executie voort te zetten, op de voet van art. 438 lid 4 Rv het oordeel van de voorzieningenrechter wilde vragen. Klacht gegrond. Maatregel van berisping opgelegd.

Kosten ontruiming woning. Ongelukkige gang van zaken waarvan de gerechtsdeurwaarder geen verwijt valt te maken. Er was voor hem geen reden om de ontruiming niet uit te voeren en hij was daartoe op grond van zijn ministerieplicht ook gehouden. Klacht wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet is niet tijdig gedaan. Het verzet wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Beslissing op verzet. het verzet wordt ongegrrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Klager is het niet eens met de vordering waarvoor hij wordt aangemaand. Verder stelt klager dat de gerechtsdeurwaarder belang heeft bij de inning van de vordering. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Innen kinderalimentatie. Bij convenant overeengekomn dat de alimentatie aan het begin van de maand wordt voldaan. Is dat bij vooruitbetaling? Volgens Kamer is dat verdedigbaar, althans niet in strijd met de tuchtrechtelijke norm. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt ongegrond verklaard.