Zoekresultaten 2001-2050 van de 3154 resultaten

Klager, een opdrachtgever, is het niet eens met de door de gerechtsdeurwaarder in het proces-verbaal van ontruiming vermelde tijdstippen en bestrijdt een deel van de door de gerechtsdeurwaarder aan hem verzonden einddeclaratie. De gerechtsdeurwaarder erkent het aanvangstijdstip van de ontruiming niet overeenkomt met de feitelijke gang van zaken daar de feitelijke ontruiming later is aangevangen. Omdat een proces-verbaal als het onderhavige de bewijskracht heeft van een authentieke akte, is de Kamer van oordeel dat de gerechtsdeurwaarder zorgvuldiger had moeten zijn bij het opstellen daarvan. Dat klachtonderdeel wordt gegrond verklaard. De overige klachten acht de Kamer ongegrond. Het tuchtrecht is niet de geëigende weg om geschillen met betrekking tot aan de gerechtsdeurwaarder verzonden nota’s wegens bijstand bij een ontruiming te beoordelen. Voor het gegrond verklaarde deel van de klacht wordt de maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Betekening vonnis in het buitenland. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Belang bij klacht. De beslissing van de voorzitter wordt op 1 onderdeel vernietigd. Klager sub 2 wordt niet-ontvankelijk verklaard in de klacht wegens het ontbreken van belang bij de klacht. Voor het overige is de Kamer het met de beslissing van de voorzitter eens en wordt het verzet ongegrond verklaard.

Klager verwijt de gerechtsdeurwaarder bij het verstrekken van de opgave van de vordering in een dossier ten onrechte ook een gedeelte van de vordering in een ander dossier te betrekken, terwijl dat bedrag al was geïncasseerd, de voor een bepaald dossier gegeven automatische incasso ten onrechte heeft gebruikt voor voldoening van andere dossiers en klager ten onrechte geen compensatie is geboden over een periode van vijf jaar. Twee klachtonderdelen worden ongegrond verklaard maar het ten onrechte gebruiken van de automatische incasso voor andere dossier acht de Kamer tuchtrechtelijk laakbaar. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Klacht tegen twee gerechtsdeurwaarders. De klacht betreft achterlaten van een proces-verbaal van beslaglegging zonder gesloten envelop en het verzenden van een brief aan een ander dan de contactpersoon. Onder de omstandigheden van het geval behoefde het proces-verbaal van beslaglegging niet in een gesloten envelop te worden overhandigd. Voorts is gebleken dat de gerechtsdeurwaarder de benodigde zorgvuldigheid heeft betracht. De brief had wel moeten worden gericht aan de gemachtigde van klaagster in haar functie van HR manager (a.i.), nu zij de verklaring loonbeslag had ingevuld en toegestuurd. Bovendien had de gerechtsdeurwaarder moeten aangeven dat het om een vertrouwelijke brief ging. Dit klachtonderdeel wordt gegrond verklaard. Geen maatregel opgelegd.

De klacht betreft het onterecht leggen van loonbeslag, het niet dan wel niet tijdig reageren op een voorstel tegen finale kwijting en een onheuse bejegening. De Kamer acht het handelen van de gerechtsdeurwaarder in hoge mate onzorgvuldig en de klacht daarom gegrond, niet alleen ten aanzien van de ten onrechte gelegde beslagen, maar ook omdat (in een van de drie dossiers) beslag werd gelegd terwijl een voorstel tot voldoening tegen finale kwijting nog niet was behandeld. Mede gelet op het gemotiveerde verweer is niet gebleken dat sprake is geweest van onheuse bejegening. Maatregel van berisping met aanzegging opgelegd.

De klacht betreft het onkundig en onprofessioneel handelen en een onheuse bejegening. De Kamer overweegt dat er drie fouten zijn gemaakt waarvoor de gerechtsdeurwaarder de verantwoordelijkheid draagt. De medewerker heeft de bij de adresverificatie gevonden gegevens niet goed vergeleken met de van de opdrachtgever ontvangen gegevens en heeft daardoor klager ten onrechte als debiteur aangemerkt en aangeschreven. Voorts heeft de medewerker verzuimd bij het eerste telefoongesprek de door klager verstrekte informatie te vergelijken met zijn eigen gegevens. De klacht wordt gegrond verklaard en er wordt de maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

De klacht betreft het niet reageren op brieven van klager en diens adviseur om een regeling te treffen. Gelet op het niet door klager weersproken verweer van de gerechtsdeurwaarder kan niet worden gezegd dat niet op brieven, mails of telefoontjes is gereageerd. Evenmin is gebleken dat door klager een concreet betalingsvoorstel is gedaan. De klacht wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. Ter zitting is gebleken dat de gerechtsdeurwaarder zijn toezegging de fout ten aanzien van een van de dossiers te corrigeren, nog steeds niet is nagekomen. De Kamer acht de klacht op dit onderdeel alsnog gegrond. De gerechtsdeurwaarder heeft al op 8 mei 2013 toegezegd het abuis te corrigeren en klaagster zelf moest degeen zijn die hem daarop opmerkzaam heeft gemaakt Nu de fout bijna één jaar na de toezegging nog niet is gecorrigeerd, acht de Kamer het begrijpelijk dat mede hierdoor het vertrouwen van klaagster in de gerechtsdeurwaarder is beschaamd. Het verzet wordt gegrond verklaard en de klacht deels. Maatregel van berisping opgelegd.

Klacht beroepsorganisatie. De klacht betreft de inhoud van de door de gerechtsdeurwaarder gebruikte brieven. Er wordt gedreigd met binnentreding- en afsluiting- waarbij slechts een kleine en niet afdoende nuance wordt aangebracht - en er wordt een schadebedrag gevorderd, waarvan de legitimiteit niet vast staat. Geadresseerde wordt meer in het algemeen niet medegedeeld dat hij zich kan verweren tegen de claims die de gerechtsdeurwaarder hem voorhoudt. Hiermee oefent de gerechtsdeurwaarder oneigenlijke druk uit op de geadresseerde. Volgens vaste jurisprudentie van de Kamer wordt het in zijn algemeenheid niet onzorgvuldig geacht dat de gerechtsdeurwaarder een beeld schetst van de gevolgen van het uitblijven van betaling. De Kamer is van oordeel dat de brief stevig is aangezet, maar dat de gerechtsdeurwaarder door zijn overige bewoording voldoende duidelijk heeft gemaakt dat indien de justitiabelen niet of niet tijdig reageren er daadwerkelijk toestemming aan de rechter zal worden gevraagd om de geschetste maatregelen te mogen nemen. Ten aanzien van het schadebedrag is de Kamer is van oordeel dat de gerechtsdeurwaarder zowel in de eerste als in de tweede brief duidelijk aangeeft waar de gevorderde schadevergoeding betrekking op heeft en in de tweede brief heeft hij de schadevergoeding gefixeerd op een vast bedrag. De woorden die gerechtsdeurwaarder in zijn brief gebruikt om justitiabelen te bewegen om de (gefixeerde) schadevergoeding vrijwillig te voldoen zijn niet in strijd met de tuchtrechtelijke norm. De klacht wordt ongegrond verklaard.

Klacht beroepsorganisatie. De klacht betreft het geen kantoor houden in de plaats van vestiging en het naast het ‘pro forma’-kantoor houden in de vestigingsplaats een nevenkantoor houden elders. Ter zitting is duidelijk geworden dat de gerechtsdeurwaarder sinds de afwijzende beslissing van de minister geen kantoor heeft gehouden in zijn plaats van vestiging. Dat het kantoor in de vestigingsplaats van de gerechtsdeurwaarder sinds kort wel volledig operationeel is doet aan het vorenstaande niets af. Met betrekking tot het tweede klachtonderdeel heeft de gerechtsdeurwaarder de minister tevergeefs heeft verzocht om zijn vestigingsplaats te wijzigen. In plaats van pas op de plaats te maken heeft de gerechtsdeurwaarder tegen beter weten in zijn werkzaamheden ten behoeve van het nevenkantoor onverminderd voortgezet. Dat is in strijd met het bepaalde in artikel 16 lid 2 van de Gerechtsdeurwaarderswet. Klacht gegrond maatregel van berisping opgelegd.

Incident tussen gerechtsdeurwaarder en zijn kandidaat. De gerechtsdeurwaarder is daarvoor strafrechtelijk veroordeeld. De kandidaat dient een klacht in maar wordt niet ontvankelijk verklaard wegens overschrijding van de redelijke termijn voor indiening van de klacht.

De klacht betreft de toepassing van de beslagvrije voet, het niet adequaat reageren en het uitoefenen van ongeoorloofde druk. Vanwege het meermalen verkeerd berekenen van de beslagvrije voet (de medewerker van de gerechtsdeurwaarder kon zelfs geen uitleg geven hoe de eerste berekening is tot stand gekomen en een andere medewerker is daarna weer de fout ingegaan) en het niet adequaat dan wel traag reageren op de overige verzoeken in de brieven van klager, die duidelijk zijn geformuleerd, acht de Kamer de klacht gegrond. Het is de Kamer overigens niet gebleken dat door de gerechtsdeurwaarder onterechte druk is uitgeoefend. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer verenigt zich met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer verenigt zich met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. Het verzet is niet tijdig gedaan en wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer verenigt zich met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

De gerechtsdeurwaarder wordt verweten geïncasseerde derdengelden niet tijdig af te dragen. De Kamer overweegt dat kennelijk over en weer irritaties zijn gerezen bij de afwikkeling van de overeenkomst. De Kamer heeft evenwel niet kunnen vaststellen dat de gerechtsdeurwaarder nagelaten heeft derdengelden aan klaagster af te dragen en daarmee tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld. De klacht wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

De klacht betreft het gebruik van bankbeslagen als oneigenlijk drukmiddel en dat er niet wordt ingestemd met een voorgestelde betalingsregeling. De Kamer is van oordeel dat van oneigenlijk gebruik geen sprake is en dat een betalingsregeling slechts kan worden getroffen met instemming van de schuldeiser. De klacht wordt ongegrond verklaard.

De klacht betreft het intrekken van een het verzoek tot faillietverklaring zonder klaagster daarvan in kennis te stellen of ruggespraak met haar te houden. De Kamer is van oordeel dat de gerechtsdeurwaarder de door hem toegezegde zorgvuldigheid niet in acht heeft genomen. Gelet op de tussen partijen gemaakte afspraken had het zonder meer op de weg van de gerechtsdeurwaarder gelegen om klaagster tijdig en nauwgezet op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Het uitdrukkelijk verzoek om toezending van het (concept-)faillissementsrekest had de gerechtsdeurwaarder dan ook niet mogen negeren. Als de gerechtsdeurwaarder al niet aan dat verzoek had behoren te voldoen, had hij tenminste uit moeten leggen waarom niet aan het verzoek werd voldaan. De klacht wordt gegrond verklaard en er de gerechtsdeurwaarder wordt de maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Verzet niet tijdig gedaan. Verzet niet-ontvankelijk verklaard.

Verschil tussen origineel exploot en aan klager gelaten afschrift daarvan. Uit artikel 46 Rv vloeit voort dat het originele exploot en het aan de geadresseerde gelaten afschrift eensluidend moeten zijn. Door de noodzakelijke correctie in de dagvaarding wel op het origineel, doch niet op het afschrift aan te brengen waren origineel en afschrift niet langer eensluidend. Voor klager, als geadresseerde, gold het aan hem gelaten afschrift als origineel. Deze dagvaarding kent een te korte dagvaardingstermijn, alsmede een zittingsdatum die niet overeenkomt met de datum waarop de zaak heeft gediend. Klager is hierdoor in zijn belangen geschaad. Klacht gegrond, maatregel van berisping opgelegd.

Verzet niet tijdig gedaan. Het verzet wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Beslissing op verzet. Het verzet wordt gegrond verklaard. De gerechtsdeurwaarder heeft veel te lang gewacht met het terugbetalen van een toegezegd bedrag. De gerechtsdeurwaarder heeft de - door haar niet betwiste - fout dat ten onrechte alsnog betekend is, niet adequaat hersteld. Reeds hierom acht de Kamer de klacht alsnog gegrond. Bovendien is niet gebleken dat de gerechtsdeurwaarder ook het bedrag een ander toegezegd bedrag aan klager heeft terugbetaald. De beslissing van de voorzitter wordt vernietigd en de klacht wordt gegrond verklaard. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Afschrift laten van een (dagvaardings) exploot. Is er wel of niet een exploot gelaten aan het kantoor van de gemachtigde van klagers. Uitgangspunt is dat een gerechtsdeurwaardersexploot op grond van artikel 157 lid 1 Rv tegen een ieder dwingend bewijs oplevert van hetgeen de gerechtsdeurwaarder daarin binnen de kring van zijn bevoegdheid omtrent zijn waarnemingen en verrichtingen heeft verklaard, zulks behoudens (artikel 151 lid 2 Rv) tegenbewijs. De mededeling in de dagvaarding, dat de gerechtsdeurwaarder een afschrift van het origineel heeft gelaten aan de in het exploot genoemde persoon, wordt door de gerechtsdeurwaarder gedaan binnen de kring van zijn bevoegdheid en heeft daarom dwingende bewijskracht. Op grond van in de beslissing vermelde feiten en omstandigheden is de Kamer echter van oordeel dat klagers de als voorshands vaststaand aan te nemen stelling van de gerechtsdeurwaarder dat een afschrift is gelaten, voldoende hebben ontzenuwd. Daarbij is in het bijzonder betekenis gehecht aan het feit dat de gemachtigde van klagers beschikt over een speciale afdeling voor het voeren van de roladministratie en het in ontvangst nemen van exploten en dat, blijkens de verklaring van een medewerker, dadelijk na het in ontvangst nemen van afschriften is gecontroleerd in welke zaken was geappelleerd. Voorts is (ook) betekenis toegekend aan het feit dat gerechtsdeurwaarde sub 2 tegen de gedetailleerde schriftelijke verklaring van een medewerker van de gemachtigde van klagers niets meer heeft ingebracht dan dat hij aan de afgifte van de afschriften in de zaak geen herinneringen meer heeft. Klacht gegrond verklaard, maatregel van berisping met aanzegging opgelegd.

Verzet niet tijdig gedaan. Het verzet wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Tenuitvoerlegging van een dwangbevel. Diverse klachtonderdelen die allemaal ongegrond worden verklaard.

Beslagvrije voet. De (collega-)gerechtsdeurwaarder die het eerste executoriale beslag heeft gelegd zorgt voor verdeling en bepaalt de hoogte van de beslagvrije voet. Voor wat betreft het beslag op de uitkering kon de gerechtsdeurwaarder klager dus inderdaad verwijzen naar zijn collega. Maar de gerechtsdeurwaarder moet als eerste executoriale beslaglegger onder de Belastingdienst wel degelijk rekening houden met de voor klager geldende beslagvrije voet en daarover zo nodig afstemming zoeken met de collega die op het andere inkomen (uitkering) beslag heeft gelegd. Dit om te voorkomen dat voor klager een inkomen onder de beslagvrije voet overblijft. Klacht gegrond verklaard, maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet wordt ongegrond verklaard.

De klacht betreft een beslag op een bankrekening wat de gerechtsdeurwaarder gezien de omstandigheden volgens klager niet had mogen doen. De Kamer is het met klager eens temeer daar de gerechtsdeurwaarder op de hoogte was van de financiële toestand van klager en een eerder gelegd beslag op een uitkering van klager kort daarvoor heeft moeten terugdraaien omdat de uitkering ver onder de beslagvrije voet lag. De klacht wordt gegrond verklaard en de maatregel van berisping wordt opgelegd.

Verzet gedaan buiten de termijn. Verzet niet-ontvankelijk verklaard.

Incasso van vordering. Geen tuchtrechtelijk laakbaar handelen vastgesteld. De klacht wordt ongegrond verklaard.

Verzet te laat gedaan?. Klager heeft na daartoe na aanhouding in de gelegenheid te zijn gesteld, niet meer gereageerd. Verzet niet-ontvankelijk verklaard.

Beslissing op verzet. De kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. Het verzet is niet tijdig gedaan en wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Corresponderen met de onderbewindgestelde in plaats van met de bewindvoerder. De kamer acht de klacht gegrond, maar acht geen reden aanwezig om een maatregel op te leggen, omdat de gerechtsdeurwaarder inmiddels maatregelen heeft getroffen om herhaling te voorkomen.

Beslissing op verzet. Tenuitvoerlegging titel. De Kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De kamer kan zich met de beslissing van de voorzitter verenigen en verklaart het verzet ongegrond.