Zoekresultaten 1801-1850 van de 3154 resultaten

Beslissing op verzet. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslagvrije voet. Tussenbeslissing teneinde de gerechtsdeurwaarder in de gelegenheid te stellen een overzicht over te leggen welke ingehouden bedragen aan de opdrachtgever zijn afgedragen.

Verzet niet tijdig gedaan. Niet-ontvankelijk.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Nevenvestiging zonder toestemming als bedoel in artikel 16 van de Gerechtsdeurwaarderswet. Is er sprake van dusdanige verwevenheid tussen het kantoor van de gerechtsdeurwaarder en het incassokantoor dat daardoor bij het publiek verwarring kan ontstaan in die zin dat gedacht kan worden met een gerechtsdeurwaarderskantoor te maken te hebben. Ja, aldus de Kamer. Nu de gerechtsdeurwaarder de jegens het publiek in acht te nemen transparantie heeft veronachtzaamd en onvoldoende maatregelen heeft getroffen om verwarring te voorkomen maatregel van berisping met aanzegging opgelegd.

Verzet niet tijdig gedaan. Niet-ontvankelijk.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Verstrekken van gegevens van klager aan een derde zonder zijn toestemming. Dat is in strijd met artikel 5 van de Beroeps- en gedragsregels voor gerechtsdeurwaarders (de geheimhoudingsplicht) en de Gedragscode gerechtsdeurwaarders ter bescherming persoonsgegevens (Staatscourant 2004, nr. 33). De door de gerechtsdeurwaarder aangevoerde argumenten verklaren zijn handelwijze, maar rechtvaardigen die niet. Klacht gegrond verklaard, maatregel van berisping opgelegd.

Ten onrechte aanzeggen ontruiming. De gerechtsdeurwaarder heeft erkend dat hij ten onrechte de ontruiming van de woning heeft aangezegd. De kamer overweegt dat het betekenen van een vonnis tot de kerntaken van een gerechtsdeurwaarder behoort en het bij exploot aanzeggen van een ontruiming zonder dat daar een titel voor is, een ernstige fout is. De gerechtsdeurwaarder had de inhoud en strekking van het exploot van betekening en het bevel beter moeten controleren. Hij draagt daarvoor de verantwoordelijkheid. Klacht gegrond, maatregel van berisping opgelegd.

Eindbeslissing op verzet. De Kamer is het niet eens met de beslissing van de voorzitter. Bij tussenbeslissing is de gerechtsdeurwaarder in de gelegenheid gesteld een overzicht over te leggen waaruit blijkt welke ingehouden bedragen aan zijn opdrachtgever zijn doorbetaald.. De gerechtsdeurwaarder heeft medegedeeld dat de inhoudingen welke hebben plaatsgevonden op de uitkering van klager in de periode mei 2013 tot en met maart 2014 direct zijn verrekend met de door de opdrachtgever aan de gerechtsdeurwaarder verschuldigde kosten. Volgens de gerechtsdeurwaarder dient deze verrekening te worden beschouwd als een tussentijdse betaling die heeft plaatsgevonden. De Kamer is het niet met de gerechtsdeurwaarder eens. De gerechtsdeurwaarder heeft met dit antwoord op geen enkele wijze inzicht heeft gegeven in de omvang van de bedragen die volgens hem zouden zijn afgedragen en de tijdstippen waarop dit heeft plaatsgevonden. Een tussentijdse afdracht is bovendien niet hetzelfde als interne verrekening van kosten. Het recht van een debiteur op terugbetaling van te veel ingehouden bedragen wordt niet opzij gezet doordat de ontvangen gelden worden bestemd ter dekking van gemaakte kosten. De klacht wordt alsnog gegrond verklaard. Het is tuchtrechtelijk laakbaar indien bij een beslaglegging teveel ingehouden gelden die in beginsel dienen te worden gerestitueerd, niet onverwijld worden terugbetaald. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. Beslissing voorzitter op een onderdeel vernietigd en voor de rest bekrachtigd. Klacht op een onderdeel (verzenden brief aan bewindvoerder) gegrond verklaard. Geen maatregel opgelegd.

Tussenbeslissing. Onderzoek gelast door het BFT ter beantwoording van de vraag of de gerechtsdeurwaarder in de jaren 2013 en 2014 meer dan incidenteel te hoge en onjuiste (exploot)kosten aan debiteuren in rekening heeft gebracht, om wat voor soort kosten het hierbij gaat en om in hoeveel dossiers dit heeft plaatsgevonden.

Beslagvrije voet. Woonplaats in Nederland? De Kamer is van oordeel dat klager voldoende heeft aangetoond dat hij weer in Nederland woonachtig is. Het eindeloos nieuwe barrières opwerpen om geen beslagvrije voet vast te stellen is niet terecht. Op zich is het standpunt van de gerechtsdeurwaarders dat klager onvoldoende informatie heeft geschaft, niet onbegrijpelijk. Maar nu zij zich op het standpunt hebben gesteld dat klager aanvankelijk geen vaste woon- of verblijfplaats had, hadden zij op zijn minst aan hem om een huurovereenkomst kunnen vragen, toen klager zei te beschikken over een woonplaats. De gerechtsdeurwaarders hadden dus een beslagvrije voet moeten toepassen. Indien zij van mening waren dat de inlichtingen van klager onvoldoende waren dan had de beslagvrije voet hoogstens gehalveerd kunnen worden. Klacht gegrond, maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Verzet niet tijdig gedaan. Niet-ontvankelijk.

Niet beantwoorden brieven. Klacht erkent en gegrond verklaard. geen maatregel opgelegd.

Betekening dagvaarding. De persoon die namens de gedaagde partij werd aangetroffen weigert de dagvaarding in ontvangst te nemen vanwege het feit dat een paar (van de 100) producties niet leesbaar waren. De gerechtsdeurwaarder neemt de dagvaarding mee terug en brengt de gemachtigde hiervan eerst vier dagen later op de hoogte. Hierdoor verloopt een fatale termijn. Bijzonderheid: ter zitting trekt klager de klacht in maar zijn gemachtigde wenst als klager te worden beschouwd vanwege het feit dat hij door klager aansprakelijk wordt gesteld. De Kamer is van oordeel dat de gemachtigde voldoende belang heeft de klacht over te nemen. De klacht wordt gegrond verklaard omdat de Kamer het feit dat de persoon die namens de gedaagde partij werd aangetroffen het afschrift niet in ontvangst wenste te nemen, geen geldige reden vindt om de dagvaarding niet te betekenen. De gerechtsdeurwaarder had in die situatie toepassing moeten geven aan het bepaalde in artikel 46 lid 3 Rv. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet na tussenbeslissing. De Kamer vernietigt de beslissing van de voorzitter omdat klager de klacht tegen een met naam genoemde gerechtsdeurwaarder heeft ingediend. Op grond van rechtspraak van het gerechtshof Amsterdam moet de Kamer dan beslissen op de tegen die gerechtsdeurwaarder ingediende klacht. Klager heeft onder meer aangevoerd dat er structureel niet door de gerechtsdeurwaarder wordt gecommuniceerd. Nu de gerechtsdeurwaarder heeft nagelaten schriftelijk richting de Kamer te reageren en hij ook niet ter zitting is verschenen om toe te lichten waarom zaken anders zouden liggen dan door klager gesteld, acht de Kamer de klacht met betrekking tot het structureel niet communiceren gegrond. Maatregel van berisping met aanzegging opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Betekening alimentatiebeschikking. Meer dan in andere gevallen is de gerechtsdeurwaarder bij dergelijke executies aangewezen op de opgave van zijn opdrachtgever van de hoogte van het verschuldigde. Dat nadien vast is komen te staan dat de opdrachtgever de gerechtsdeurwaarder niet volledig c.q. onjuist heeft geïnformeerd is een omstandigheid die de gerechtsdeurwaarder niet kan worden toegerekend. Nu de gerechtsdeurwaarder, zodra hij over nadere informatie beschikte, zijn ministerieplicht heeft geweigerd, aan klager heeft medegedeeld dat de betekening onjuist was en de onderhavige zaak heeft gesloten, heeft hij gehandeld zoals dat van een redelijk handelend gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht. Klacht ongegrond verklaard.

Tenuitvoerlegging vonnis. Meerdere klachtonderdelen waaronder het feit dat klager stelt dat een ontruimingsvonnis geen executoriale titel oplevert voor de ontruimingskosten. Klager is van mening dan er geen beslag ten laste van hem had mogen worden gelegd (mede) voor de ontruimingskosten. De Kamer overweegt dat op grond van het door de gerechtsdeurwaarders in het verweer en ter zitting ingenomen standpunt, welk verweer de Kamer verdedigbaar acht, en mede gelet op verschillende civiele uitspraken met betrekking tot de ontruimingskosten, dat door de gerechtsdeurwaarders op dit onderdeel van de klacht niet tuchtrechtelijk laakbaar is gehandeld. De Kamer wijst in dat verband ook nog op een uitspraak van het Gerechtshof Arnhem – Leeuwarden van 28 oktober 2014 (ECLI:NL:GHARL:2014:8272). Uit dat arrest kan samengevat worden afgeleid dat ontruimingskosten voor zover redelijk op de huurder kunnen worden verhaald ook indien daarover niets in het ontruimingsvonnis is opgenomen. De gerechtsdeurwaarders waren belast met de executie van een vonnis. Klager die het met de executie niet eens was, had zich met zijn bezwaren moeten wenden tot de executierechter. Klacht ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Klachtonderdelen met betrekking tot de betekening van het vonnis, de betekening van een proces-verbaal van beslag, het vorderen van teveel gelden en onduidelijkheid omtrent de hoogte van de beslagvrije voet. De klacht met betrekking tot de betekening van het proces-verbaal wordt niet ontvankelijk verklaard de overige klachtonderdelen worden ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Tweemaal beslag voor dezelfde vordering. Onnodige kosten. Het kan de gerechtsdeurwaarder niet worden verweten dat de formele procespartij twee verschillende titels door twee verschillende gerechtsdeurwaarders ten uitvoer laat leggen. Het kan hem evenmin worden verweten dat hierdoor twee keer ten laste van klager beslag is gelegd. Van het maken van onnodige kosten is geen sprake. Klacht ongegrond verklaard.

Bewindvoering. Beslag roerende zaken met behulp van slotenmaker. Gelet op de taak van de bewindvoerder in geval van een onder de bewindstelling dient de bewindvoerder direct op de hoogte dient te worden gesteld van al hetgeen de bewindvoering aangaat. De brief aan de schuldenaar had dus ook aan de bewindvoerder moeten worden verstuurd. De gerechtsdeurwaarder heeft ook erkend dat dit had gemoeten. Dit klachtonderdeel is gegrond. Dat de gerechtsdeurwaarder de sleutel van het slot na beslag eerst tegen betaling van de kosten aan schuldenaar heeft afgegeven wordt ook tuchtrechtelijk laakbaar geacht. Op zich kunnen de kosten (verschotten) verbonden aan de vervanging van het slot met in achtneming van het bepaalde in artikel 9 Besluit tarieven ambtshandelingen gerechtsdeurwaarders worden meegenomen in de kosten van het proces verbaal van beslaglegging en aldus ook op schuldenaar worden verhaald. Maar het gaat niet aan om schuldenaar de toegang tot haar huis onmogelijk te maken zolang deze kosten niet worden voldaan. Maatregel van berisping opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Bankbeslag en beslagvrije voet. Uitgangspunt is dat de wetgever aan een beslag onder een bank geen beslagvrije voet heeft verbonden. Het betreft hier namelijk geen beslag op een vordering tot periodieke betaling. Dit betekent echter niet dat een schuldeiser zich in het geheel geen rekenschap hoeft te geven van de gevolgen van het leggen van een dergelijk beslag. Er kunnen omstandigheden zijn waarbij de gerechtsdeurwaarder er zich rekenschap van dient te geven dat de ministerieplicht ophoudt en eventueel de weg van art 438 lid 4 Rv dient te worden gevolgd. Dergelijke omstandigheden doen zich hier niet voor. Klacht ongegrond verklaard.

Verzet niet tijdig gedaan. Niet-ontvankelijk.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Bejegeningsklacht. De gerechtsdeurwaarder heeft in zijn e-mail niet de benodigde terughoudendheid betracht. Hij mocht meedelen dat hij de opdracht had om het faillissement aan te vragen als er niet zou worden betaald, maar had er vervolgens beter aan gedaan slechts mee te delen wat zijn cliënt nog meer overwoog te gaan ondernemen. Hij had door het summier schetsen van de verdere gevolgen voor klagers indien zij niet tot betaling zouden overgaan, deze op een fatsoenlijke manier ook kunnen aanmanen. Dat het faillissement inmiddels is uitgesproken, zoals de gerechtsdeurwaarder ter zitting heeft meegedeeld, doet aan het vorenstaande niet af. De Kamer acht de klacht gegrond, maar ziet geen aanleiding om de gerechtsdeurwaarder een maatregel op te leggen.

Negatieve bewaringspositie, handelen in strijd met de BLOS-regels, schenden van de regels voor de liquiditeits- en solvabiliteitsratio’s, te veel afhankelijk van één opdrachtgever, onheuse bejegening in correspondentie met klager. De Kamer acht de klachten, die niet zijn weersproken, gegrond en ontzet de gerechtsdeurwaarder uit zijn ambt. Beslissing op schorsing aangehouden. Hoger beroep ingesteld.

Verzoek van de toezichthouder tot schorsing van de gerechtsdeurwaarder ex art. 38 lid 1 van de Gerechtsdeurwaarderswet. D e Kamer is van oordeel dat op grond van de beslissing van 25 maart 2015 (waarbij de gerechtsdeurwaarder uit het ambt is ontzet) is komen vast te staan dat er een ernstig vermoeden in de zin van artikel 38, eerste lid, van de Gdw aanwezig is. Schorsing voor de duur van zes maanden met onmiddellijke ingang. Hoger beroep ingesteld.

De gerechtsdeurwaarders wordt verweten kosten in rekening te brengen voor exploten tot aanzegging van de datum van ontruiming van een onroerende zaak, terwijl een zodanige aanzegging wettelijk niet is voorgeschreven. De gerechtsdeurwaarders wordt daarnaast verweten kosten door te berekenen voor de kennisgeving bij afzonderlijk exploot aan het College van B&W van de gemeente waar de ontruiming plaatsvindt. De wet schrijft niet voor dat deze kennisgeving bij exploot moet geschieden. De gerechtsdeurwaarders wordt als laatste verweten dat zij bij elke ontruiming een ‘vaste getuige’ opvoeren. De eerste twee klachtonderdelen worden ongegrond verklaard. Ten aanzien van het laatste klachtonderdeel miskennen de gerechtsdeurwaarders dat het bepaalde in artikel 556 lid 2 Rv een facultatieve bevoegdheid betreft. Dat brengt mee dat de gerechtsdeurwaarders per individueel geval een afweging moeten maken over de noodzakelijkheid van de inzet van een getuige. Er mag geen sprake zijn van een gestandaardiseerde werkwijze. De gerechtsdeurwaarders hebben onvoldoende aannemelijk gemaakt dat zij per individueel geval een afweging hebben gemaakt omtrent de noodzaak om een getuige mee te nemen. Dit wordt versterkt doordat zij in alle ontruimingszaken een getuige hebben meegenomen en dat de desbetreffende getuigen de processen-verbaal niet hebben ondertekend. Dit klachtonderdeel wordt door de Kamer gegrond verklaard. Beide gerechtsdeurwaarders wordt de maatregel van een geldboete van € 4000,00 opgelegd.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Afdragen ontvangen gelden. De gerechtsdeurwaarders hebben erkend dat niet is voldaan aan de Bestuursregel afwikkeling derdenbeslagen. Deze klacht wordt gegrond verklaard. Geen maatregel opgelegd. De overige klachten worden ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. Passeren bewindvoerder. Niet beantwoorden brieven. De Kamer vernietigt de beslissing van de voorzitter op deze onderdelen. Vast staat dat de bewindvoerder de gerechtsdeurwaarder schriftelijk heeft medegedeeld dat klaagster onder bewind was gesteld en heeft verzocht het correspondentieadres van klaagster te wijzigen in dat van de bewindvoerder. Aan een dergelijk verzoek dient te worden voldaan omdat van een redelijk handelend gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat deze in geval van een onder bewindstelling de bewindvoerder direct op de hoogte stelt van al hetgeen de bewindvoering aangaat (ECLI:NL:GHAMS:2014:2388) en dat exploten in ieder geval aan de bewindvoerder worden betekend. Bij de stukken bevindt zich geen enkele aan de bewindvoerder gerichte brief en de gerechtsdeurwaarder heeft ook niet aannemelijk kunnen maken dat er contact met de bewindvoerder is geweest. Van een gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat hij brieven met betrekking tot een bij hem in behandeling (geweest) zijnde zaak binnen een redelijke termijn beantwoordt. Dat is niet gedaan. Klachten gegrond, maatregel van berisping opgelegd. Voor het overige wordt het verzet ongegrond verklaard.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Toevoeging. Welke kosten mogen worden doorberekend. De vergoeding voor de gerechtsdeurwaarders op grond van de Wet op de rechtsbijstand is geregeld in het Besluit vergoedingen rechtsbijstand 2000. De gerechtsdeurwaarders ontvangen voor hun diensten, waaronder de tenuitvoerlegging van een uitspraak, van rijkswege een vergoeding van 75% van de bedragen die zij volgens het Btag zouden hebben mogen berekenen. Artikel 40 Wet op de rechtsbijstand bepaalt voorts dat de rechtzoekende partij in een zaak waarin op grond van deze wet rechtsbijstand wordt verleend, behoudens verschotten, geen kosten verschuldigd is voor - onder meer - de bijstand bij de executie. Dit stelsel van regels leidt tot de conclusie dat een gerechtsdeurwaarder -behoudens door hem gemaakte verschotten- de kosten die hij of zij in gevallen als het onderhavige heeft gemaakt, bij de rechtbank kan declareren, maar niet bij klaagster. Het doel van de regeling is immers dat de minvermogende rechtzoekende van deze kosten blijft gevrijwaard. Klacht gegrond. Maatregel van berisping opgelegd. Hoger beroep ingesteld.

Beslissing op verzet. Beslagvrije voet en terugwerkende kracht. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De Kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.