Zoekresultaten 13151-13200 van de 14115 resultaten

Beklaagde schrijft op een varkenshouderij gedurende een aantal jaren zonder voldoende voorafgaand nader onderzoek structureel gemedicineerd voer en antibiotica voor. Klacht gegrond. Volgt geldboete: € 250 onvoorwaardelijk € 750 voorwaardelijk.

Klager verwijt de huisarts, dat zij in zijn medisch dossier onterechte en beledigende opmerkingen heeft genoteerd. Het gaat voor het merendeel om werkaantekeningen, waarin klaagster haar indrukken weergeeft vanwege de zorgen, die zij zich over klagers situatie maakte. Het apart bijhouden van werkaantekeningen is in de huisartsenpraktijk niet gebruikelijk. De gekozen formulering was ongelukkig. Dossier is aangepast naar tevredenheid van klager. Geen overschrijding van de tuchtrechtelijke norm.

Beklaagde wordt verweten noodslachtingsverklaringen valselijk te hebben ingevuld. Klacht deels gegrond. Volgt onvoorwaardelijke geldboete € 1.000,= en voorwaardelijke schorsing van 3 maanden.

Klacht tegen huisarts over het niet tijdig doorsturen van patiëntje naar de kinderarts. Patiëntje is overleden aan de gevolgen van een sarcoom. Ongegrond.

Klacht tegen huisarts over het niet tijdig doorsturen van patiëntje naar de kinderarts. Patiëntje is overleden aan de gevolgen van een sarcoom. Het college oordeelt dat verweerster niet had mogen volstaan met het advies om af te wachten. Waarschuwing.

Klacht tegen huisarts van huisartsenpost over onvoldoende uitvragen en onderzoek. Klaagster bleek later een ingeklemde peri-umbilicale hernia te hebben. Waarschuwing.

Klaagster verwijt de MDL-arts dat hij zonder toestemming en voorafgaand overleg, tegen de uitdrukkelijke wens van klaagster en haar familie in een PEG-katheter heeft geplaatst bij haar inmiddels overleden echtgenoot.

Klaagster verwijt de neuroloog dat hij druk heeft uitgeoefend op haar familie inzake het ontslag uit het ziekenhuis van haar echtgenoot. Voorts verwijt zij de neuroloog dat hij zonder overleg en toestemming tegen de uitdrukkelijke wens van klaagster en haar familie in een PEG-katheter heeft laten plaatsen bij haar inmiddels overleden echtgenoot.

Klaagster verwijt de huisarts dat hij haar klachten van de buik onvoldoende serieus heeft genomen, haar niet opnieuw heeft onderzocht en niet naar een specialist heeft verwezen en voorts dat hij haar ten onrechte heeft verteld dat haar nieren sterk achteruit gingen en haar onnodig heeft geadviseerd een dieet te volgen. Klacht in beide onderdelen afgewezen

Klaagster verwijt de huisarts dat hij onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar haar klachten en daardoor de werkelijke oorzaak van de klachten heeft gemist. Klacht gegrond geacht. Waarschuwing.

Klager wil de Staat aansprakelijk stellen voor gezondheidsklachten die hij ondervindt. Rechtsbijstandverzekeraar laat een advies opstellen door de arts, en concludeert dat geen grond aanwezig is voor een vordering op de Staat. Klager is van oordeel dat de arts een valse en zeer onvolledige verklaring heeft opgesteld, en hem dusdoende van rechtshulp door zijn rechtsbijstandverzekeraar heeft afgehouden. Nu de arts in een gezagsverhouding staat tot de rechtsbijstandverzekeraar, is het medisch advies bevooroordeeld. Klacht is afgewezen door het Regionaal Tuchtcollege. Beroep tegen dit oordeel is verworpen door het Centraal Tuchtcollege.

"Geen aanwijzingen dat de sectio bij de tweelingzwangerschap te laat is gepland. De arts mocht afgaan op de informatie van de CTG-registratie hetgeen geen aanleiding gaf tot acuut ingrijpen. Dat in de tijd tussen het afkoppelen van het CTG en de sectio geen registratie meer is uitgevoerd is niet verwijtbaar. Er was geen aanleiding om langer te registreren. Van verwijtbaar handelen van de arts is niet gebleken. Geen tuchtrechtelijk verwijt, klachten ongegrond."

Klager verwijt oogarts dat hij een verkeerde diagnose heeft gesteld, heeft verzuimd klager te behandelen voor zijn aandoening terwijl behandeling wel noodzakelijk was, heeft verzuimd klager tijdig door te verwijzen naar een collega-oogarts en geen duidelijke informatie heeft gegeven. Ongegrond.

Klaagster verwijt plastisch chirurg ernstig tekortschieten voorafgaand aan en bij plaatsing bilprotheses. Voorwaardelijke schorsing van drie maanden met een proeftijd van twee jaar.

Klager verwijt oogarts dat hij hem niet de noodzakelijke behandeling, begeleiding, adviezen en beoordelingen heeft gegeven. Ongegrond.

Klacht tegen BMA-arts inzake onzorgvuldige advisering. Waarschuwing

Klaagster verwijt de arts dat hij tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld, omdat hij in een civiele procedure willens en wetens onjuist heeft verklaard omtrent de gezondheidstoestand van de inmiddels overleden echtgenoot van klaagster (meineed). De arts beroept zich op het beginsel van ‘ne bis in idem’ nu hij ten aanzien van zijn medisch handelen reeds tuchtrechtelijk is veroordeeld. Subsidiair stelt de arts zich op het standpunt dat hem geen tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt, nu de klacht geen medisch handelen zijnerzijds betreft. Regionaal Tuchtcollege verklaart klaagster niet-ontvankelijk. Centraal Tuchtcollege vernietigt de beslissing, ontvangt klaagster in haar klacht. De tweede tuchtrechtnorm omvat tevens een handelen (of nalaten) door een BIG-geregistreerde in die hoedanigheid, in strijd met het openbare algemene belang van een goede individuele gezondheidszorg. Centraal Tuchtcollege wijst de klacht af nu de verweten gedraging, te weten meineed, althans het opzettelijk onjuist verklaren, niet is komen vast te staan.

-

-

Klaagster was zwanger van een kind met de aandoening trisomie 18. Zij wilde de zwangerschap uitdragen en is na 41 weken en 6 dagen ingeleid in het ziekenhuis. Gedurende de bevalling was er sprake van een CTG-registratie waaruit bleek dat er sprake was van foetale nood. Het kind is bij de bevalling overleden. Klaagster heeft (o.a.) een klacht ingediend tegen de dienstdoende gynaecoloog. Zij verwijt hem ondermeer dat het te voeren beleid van non interventie ingeval er sprake was van foetale nood niet met haar is besproken, dat zij onvoldoende begeleid is bij de bevalling en dat zij de baby niet levend in handen heeft kunnen houden. De klacht is gedeeltelijk gegrond verklaard.

Klager verwijt de tandarts onjuiste orthodontiebehandeling bij zijn dochter, onjuiste declaraties, geen klachtenregeling te hebben en het bij het aanbrengen van de beugel in rekening brengen van het uitnemen daarvan. Verweerster heeft ondanks herhaald verzoek van het college het dossier van de dochter niet overgelegd en is evenmin ter zitting verschenen. Gedeeltelijk gegrond. Berisping.

Klaagster verwijt de fysiotherapeut dat een na de behandeling bij haar geconstateerde (verzakkings)fractuur in een ruggenwervel, is veroorzaakt door manuele therapie. Klaagster is gediagnosticeerd met osteoporose. De verzakkingsfractuur bevindt zich op het niveau L4. De fysiotherapeut heeft de wervels ter hoogte van T8-10 gemanipuleerd. Het Regionaal College oordeelt dat geen verband is komen vast te staan – en ook niet aannemelijk is geworden – tussen de later geconstateerde inzakkingsfractuur en de behandeling door de fysiotherapeut. De klacht is daarom kennelijk ongegrond. Het Centraal College verwerpt het beroep, nu de behandeling in beroep niet heeft geleid tot de vaststelling van feiten of omstandigheden die tot een ander oordeel leiden.

Klacht tegen neurochirurg. Spondylodese (fixatie) L5-S1. Foutief geplaatste schroeven. Berisping.

Klaagster was zwanger van een kind met de aandoening trisomie 18. Zij wilde de zwangerschap uitdragen en is na 41 weken en 6 dagen ingeleid in het ziekenhuis. Gedurende de bevalling was er sprake van een CTG-registratie waaruit bleek dat er sprake was van foetale nood. Het kind is bij de bevalling overleden. Klaagster heeft (o.a.) een klacht ingediend tegen de eerstelijnsverloskundige die haar tijdens de zwangerschap en de bevalling begeleidde. Zij verwijt de verloskundige ondermeer dat het te voeren beleid van non interventie ingeval er sprake was van foetale nood niet met haar is besproken, dat zij onvoldoende begeleid is bij de bevalling en dat zij de baby niet levend in handen heeft kunnen houden. De klacht is gedeeltelijk gegrond verklaard.

Bij klager zijn door de assistente van de tandarts twee kiezen getrokken, zonder dat was medegedeeld dat zij assistente was en dus zonder zijn toestemming. Weigering patiëntgegevens over te dragen. Luxeren essentieel onderdeel extraheren en derhalve naar het oordeel van het college voorbehouden aan tandarts. Gedeeltelijk gegrond. Berisping. Publicatie.

Patiënt (klager) in sinds 2007 opgenomen in een Zorgcentrum op basis van artikel 60 van de BOPZ. De aangeklaagde arts is geneesheer-directeur van dit Zorgcentrum. De klacht is ingediend door een bevriende huisarts van de patiënt die de opname wil terugdraaien. De familie van de patiënt verzet zich niet tegen de opname. Onder andere doet de vraag zich voor of de klagende huisarts ontvankelijk is. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt zich deels onbevoegd en voor het overige klager niet-ontvankelijk in de klacht. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Klacht: Klaagster heeft chronische hoest- en benauwdheidklachten en wordt door haar huisarts voor hernieuwd onderzoek doorverwezen naar verweerder, longarts. Zij is in totaal vijf keer gezien door deze arts. Klaagster verwijt de arts: 1) ten onrechte advies gegeven te hebben het bed op klossen te zetten, waardoor zij een herseninfarct heeft gekregen; 2) de brief van de huisarts waarin stond dat zij in 2006 een schedeloperatie heeft ondergaan niet goed heeft gelezen; 3) haar een tekening meegegeven te hebben met een Engelse tekst. Klaagster en zoon beheersten deze taal niet goed en informatie was voor hen niet duidelijk; 4) haar privacy geschonden te hebben; 5) haar onheus heeft bejegend en ‘in de kou heeft laten staan’, de arts heeft haar verteld dat zij niet meer terug hoefde te komen. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt de klacht kennelijk ongegrond in al haar onderdelen en wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klaagster.

Verzoeken tot wraking tegen voorzitter, respectievelijk lid-jurist en lid-beroepsgenoot, secretaris en voorzitter. Verzoeken tegen voorzitter, respectievelijk lid-jurist en lid-beroepsgenoot, en voorzitter zijn afgewezen. Verzoek tegen de secretaris is niet-ontvankelijk.

Klager verwijt de fysiotherapeut dat zij vanwege ondeskundigheid niet duidelijk afstand heeft genomen van het gedrag van een collega en heeft nagelaten adequaat te reageren. Wanneer klager ten einde raad een cursus verstoort waarbij ook de fysiotherapeut is betrokken, hoopt hij eindelijk een reactie te krijgen, maar in plaats daarvan wordt hij weggestuurd. De fysiotherapeut weigert hiermee in een noodsituatie bij te dragen aan een oplossing en handelt daarmee in strijd met artikel 47 lid 1 sub a sub 2 Wet BIG . Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt dat tussen klager en de fysiotherapeut geen behandelrelatie heeft bestaan en verklaart klager niet-ontvankelijk in zijn beroep. Het Centraal Tuchtcollege vernietigt de uitspraak in eerste aanleg, bepaalt dat klager ontvankelijk is in zijn klacht en wijst de klacht alsnog af.

09/218T: Klager verwijt de tandarts onder andere dat deze onzorgvuldig heeft gehandeld bij het plaatsen van een kroon, zijn pijnklachten niet serieus heeft genomen en klager ten onrechte niet heeft verwezen naar de kaakchirurg. Klacht ongegrond.

08/262T: Klager verwijt de tandarts dat deze eenzijdig de behandelovereenkomst heeft beëindigd, heeft geweigerd het dossier af te geven en zonder zijn toestemming heeft overgedragen aan een andere tandarts, en voorts onzorgvuldig heeft gehandeld met betrekking tot het plaatsen van een kroon in de rechter bovenkaak. Klacht ongegrond.

09/145T: Klager verwijt verweerder dat hij tijdens het verwijderen van element 14 de naastgelegen kies heeft beschadigd en hem voorts niet heeft geïnformeerd dat hij dit element zou verwijderen. Waarschuwing.

Klaagster verwijt de verpleegkundige onder meer dat deze onzorgvuldig is geweest in zijn verslaglegging, zijn geheimhoudingsplicht heeft geschonden en beschadigende verklaringen heeft afgelegd. Klacht ongegrond.

Klagers verwijten de huisarts dat deze tekort is geschoten in haar differentiaal diagnostische overwegingen, onvoldoende onderzoek heeft verricht en patiënte ten onrechte niet heeft doorverwezen naar een specialist, althans naar huis heeft gestuurd. Drie van de vier klachtonderdelen gegrond. Waarschuwing.

Klagers verwijten de verpleegkundige als triagist niet afdoende te hebben gereageerd op de telefonische beschrijving van het ziektebeeld van patiënte, de urgentie onjuist te hebben geclassificeerd en onvoldoende verslag te hebben gedaan van de inhoud van het telefoongesprek. Het College oordeelt dat de verpleegkundige/triagist behoort tot de kring van personen over wie ingevolge de wet BIG kan worden geklaagd. Twee van de drie klachtonderdelen gegrond. Waarschuwing.

De klacht betreft klagers zoon. Klagers zoon verblijft in een zelfstandige woonvorm waar de aangeklaagde verpleegkundige teamleidster is. Klager verwijt de verpleegkundige dat zij in haar hoedanigheid van teamleidster afspraken heeft geschonden m.b.t. de medische zorg voor de zoon van klager, waardoor zonder klagers toestemming medische zorg is verleend. Het RTG oordeelt dat de klager niet-ontvankelijk is in zijn klacht omdat de klacht geen betrekking heeft op enig handelen als bedoeld in art. 47 lid 1 Wet BIG. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

De verpleegkundige heeft klager op de afdeling Spoedeisende Hulp opgehaald om hem naar de afdeling Eerste Hart Hulp te brengen. Volgens klager stopte de verpleegkundige onderweg en weigerde hij klager verder te vervoeren. Klager verwijt de verpleegkundige dat hij heeft geweigerd de hulp te geven die klager nodig had en dat hij door zijn onmenselijk handelen het leven van klager in gevaar heeft gebracht. Het RTG heeft geoordeeld dat de feitelijke gang van zaken niet is komen vast te staan en wijst de klacht als kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Medische verklaring door huisarts aan rechter zonder toestemming patiënt. Waarschuwing.

Klagers verwijten verweerster, huisarts, het gezin van klagers in gevaar te hebben gebracht door een valse melding van kindermishandeling te doen bij het advies- en meldpunt kindermishandeling (AMK), buiten medeweten van klagers. Verweerster heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat verweerster een redelijke grond had om op verzoek van het AMK de gevraagde informatie te verstrekken. Verweerster heeft echter verzuimd zich te verzekeren van toestemming van klagers voor informatieverstrekking. Ten aanzien van de melding door verweerster oordeelt het college dat verweerster ten onrechte het ‘Stappenplan’ niet heeft gevolgd. Klacht wordt (deels) gegrond verklaard. Waarschuwing en publicatie van de beslissing.

Klager verwijt verweerster dat zij een seksuele verhouding heeft gehad met een patiënt. Voorwaardelijke schorsing van één jaar.

Klaagster verwijt de verpleegkundige een onjuiste gang van zaken bij zijn huisbezoeken, zonder haar toestemming medische dossiers te hebben opgevraagd en stigmatiserende kwalificaties te hebben gebruikt. Het College heeft de klacht in zijn geheel afgewezen.

Klaagster verwijt de fysiotherapeut dat hij haar een harde klap in haar zij heeft gegeven, toen zij een schrikbeweging met haar hand maakte en dat hij na de behandeling niet over het gebeurde heeft willen praten. Het College heeft de klacht gegrond geacht en de maatregel van waarschuwing opgelegd.

Klaagster verwijt verweerder dat hij de rechtbank en de Raad voor de Kinderbescherming informatie over haar heeft verstrekt. Gedeeltelijk gegrond. Waarschuwing.

Klaagster stelt seksueel misbruikt te zijn door verweerder. Verweerder heeft nogmaals een verhouding met een patiënte gehad. Gedeeltelijke ontzegging van de bevoegdheid het beroep van verpleegkundige uit te oefenen en wel om het beroep van psychiatrisch verpleegkundige uit te oefenen.

" Regionaal Tuchtcollege heeft de verwijten van klager gegrond geacht. Zo is de arts ongevraagd op zoek gegaan naar omstandigheden bij klager die mogelijk de oorzaak zijn van de klachten. Daarbij heeft de arts ongefundeerde uitspraken gedaan. Verweerder is tekortgeschoten. Regionaal Tuchtcollege legt de maatregel van berisping op. Cetraal Tuchtcollege overweegt dat de arts niet tot de conclusie heeft kunnen komen dat betrokkene er een zeer groot financieel belang bij heeft indien de klachten aan het verkeersongeval worden toegeschreven. De opgestelde rapportage voldoet niet aan de daaraan in de jurisprudentie gestelde criteria. Tuchtrechtelijk verwijt. Centraal Tuchtcollege legt de maatregel van waarschuwing op nu de door het Regionaal Tuchtcollege aangehaalde eerdere veroordeling een handeling door de arts betreft van een latere datum."