Zoekresultaten 13101-13150 van de 14118 resultaten

Klacht tegen cardioloog. Onder meer verwijt dat bij klager op aangeven van de cardioloog een ICD is geplaatst op grond van een onjuiste indicatie, dat klager is overvallen met het voorstel tot plaatsing en niet goed is voorgelicht. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht deels gegrond verklaard en de maatregel van waarschuwing opgelegd. Het Centraal Tuchtcollege is van oordeel dat sprake was van niet eenduidige gegevens, die aanleiding voor de cardioloog hadden moeten zijn voor het doen van nader onderzoek alvorens een ICD te indiceren en dat geen sprake is geweest van informed consent ten aanzien van de ingreep. De klacht is in alle onderdelen gegrond en de maatregel van waarschuwing wordt gehandhaafd.

De huisarts en zijn elf eveneens aangeklaagde collega’s vormen het totale huisartsenbestand van een huisartsengroep. De klachten tegen de huisartsen betreffen de wijze waarop het roulatieschema tot stand is gekomen, waarbij klagers naar zij stellen verstoken bleven van eerstelijnszorg en door de artsen langdurig in het ongewisse werden gelaten. Voorts stellen klagers dat er zonder opgaaf van redenen werd geweigerd tot inschrijving in een patiëntenbestand over te gaan. Bovendien werd volgens klagers het recht op vrije artsenkeuze volledig genegeerd en iedere poging om tot een acceptabele en werkbare oplossing te komen zonder opgaaf van redenen ter zijde geschoven. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klagers.

De huisarts en zijn elf eveneens aangeklaagde collega’s vormen het totale huisartsenbestand van een huisartsengroep. De klachten tegen de huisartsen betreffen de wijze waarop het roulatieschema tot stand is gekomen, waarbij klagers naar zij stellen verstoken bleven van eerstelijnszorg en door de artsen langdurig in het ongewisse werden gelaten. Voorts stellen klagers dat er zonder opgaaf van redenen werd geweigerd tot inschrijving in een patiëntenbestand over te gaan. Bovendien werd volgens klagers het recht op vrije artsenkeuze volledig genegeerd en iedere poging om tot een acceptabele en werkbare oplossing te komen zonder opgaaf van redenen ter zijde geschoven. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klagers.

Klacht tegen cardioloog. Verwijt dat de cardioloog klager zonder toestemming heeft gedotterd. Klager zou slechts toestemming hebben gegeven voor een hartkatheterisatie. Het Regionaal Tuchtcollege concludeert dat in elk geval sprake is van onvoldoende verslaglegging, dan wel dat de arts omtrent de dotterbehandeling niet deugdelijk met klager heeft gecommuniceerd en legt de maatregel van waarschuwing op. Het Centraal Tuchtcollege is van oordeel dat de cardioloog geacht moet worden voldoende aannemelijk te hebben gemaakt dat klager toestemming heeft gegeven voor een vervolgbehandeling, zoals een dotterprocedure, in aansluiting op de hartkatheterisatie en verklaart de klacht alsnog in alle onderdelen ongegrond.

De huisarts en zijn elf eveneens aangeklaagde collega’s vormen het totale huisartsenbestand van een huisartsengroep. De klachten tegen de huisartsen betreffen de wijze waarop het roulatieschema tot stand is gekomen, waarbij klagers naar zij stellen verstoken bleven van eerstelijnszorg en door de artsen langdurig in het ongewisse werden gelaten. Voorts stellen klagers dat er zonder opgaaf van redenen werd geweigerd tot inschrijving in een patiëntenbestand over te gaan. Bovendien werd volgens klagers het recht op vrije artsenkeuze volledig genegeerd en iedere poging om tot een acceptabele en werkbare oplossing te komen zonder opgaaf van redenen ter zijde geschoven. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klagers.

De huisarts en zijn elf eveneens aangeklaagde collega’s vormen het totale huisartsenbestand van een huisartsengroep. De klachten tegen de huisartsen betreffen de wijze waarop het roulatieschema tot stand is gekomen, waarbij klagers naar zij stellen verstoken bleven van eerstelijnszorg en door de artsen langdurig in het ongewisse werden gelaten. Voorts stellen klagers dat er zonder opgaaf van redenen werd geweigerd tot inschrijving in een patiëntenbestand over te gaan. Bovendien werd volgens klagers het recht op vrije artsenkeuze volledig genegeerd en iedere poging om tot een acceptabele en werkbare oplossing te komen zonder opgaaf van redenen ter zijde geschoven. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klagers.

Klager is voor een intakegesprek gezien door een gz-psycholoog verbonden aan het RIAGG die in een brief hiervan aan de huisarts verslag heeft gedaan. Deze brief is mede-ondertekend door de psychiater. Klager verwijt de psychiater dat zij ten onrechte de diagnose schizofrenie heeft gesteld en dat zij de As II diagnoses heeft gemist. Het RTG wijst de klacht al kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

De huisarts en zijn elf eveneens aangeklaagde collega’s vormen het totale huisartsenbestand van een huisartsengroep. De klachten tegen de huisartsen betreffen de wijze waarop het roulatieschema tot stand is gekomen, waarbij klagers naar zij stellen verstoken bleven van eerstelijnszorg en door de artsen langdurig in het ongewisse werden gelaten. Voorts stellen klagers dat er zonder opgaaf van redenen werd geweigerd tot inschrijving in een patiëntenbestand over te gaan. Bovendien werd volgens klagers het recht op vrije artsenkeuze volledig genegeerd en iedere poging om tot een acceptabele en werkbare oplossing te komen zonder opgaaf van redenen ter zijde geschoven. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klagers.

Klager verwijt bedrijfsarts dat ze zich niet onafhankelijk heeft opgesteld en dat ze haar beroepsgeheim geschonden heeft. Ongegrond. Niet-ontvankelijkheid ten aanzien van eerst ter zitting naar voren gebrachte nieuwe klachten.

Verweerder heeft een huisregel overtreden van het forensisch psychiatrisch centrum en klager onheus bejegend door hem een ‘zeur’ te noemen toen klager hem hierop aansprak. Waarschuwing

Klaagster verwijt gynaecoloog gebrek aan informatie over de ingreep en onzorgvuldig handelen, aangezien klaagster als gevolg van de ingreep ondraaglijke pijnen heeft geleden en er diverse complicaties zijn opgetreden. Onbehoorlijke communicatie en bejegening. Ongegrond.

Advocaat blijft jegens cliënt verantwoordelijk voor de kostenontwikkeling, ook al wordt hij betaald door een rechtsbijstandsverzekeraar. Onvoldoende rekening gehouden met het door de rechtsbijstandsverzekeraar toegekend budget en geen advocatuurlijke verantwoordelijkheid genomen voor het verkeerd uitpakken van zijn advies. Klacht (deels gegrond) berisping.

Niet gebleken dat verweerster onvoldoende aandacht heeft besteed aan de gezondheidstoestand van klager en dat zij niets heeft gedaan om in beslag genomen goederen terug te krijgen. Aannemelijk dat zij de opvolgende raadsman heeft gewezen op de termijn waarbinnen gronden konden worden aangevuld. Klacht ongegrond.

Klager verwijt de psychiater dat zij door misbruik te maken van de geestelijke omstandigheden van zijn dochter klager heeft verhinderd met de behandelaren van patiënte in contact te komen en dat de politie is ingeschakeld om klager uit de kliniek te verwijderen. Voorts verwijt klager de psychiater dat zij tijdens een familievoorlichtingsavond heeft gelogen door te stellen dat er een landelijk tekort is aan vaste psychiaters. Klacht afgewezen

Klager verwijt de bedrijfsarts dat deze tijdens het uitoefenen van zijn functie als Arbo-arts een (nog steeds durende) relatie is aangegaan met de echtgenote van klager. Klager ontvankelijk. Berisping

Klager verwijt de bedrijfsarts dat hij zijn positie en rol in relatie tot de werkgever slecht heeft gecommuniceerd, waardoor klager het vertrouwen in hem heeft verloren. Ook verwijt klager de bedrijfsarts dat zijn diagnose kennelijk onzorgvuldig en onjuist was en zijn advies niet conform de STECR-richtlijnen, zijn wijze van bejegening van klager bedreigend en intimiderend was en hij klager op heeft ontvangen in een niet voor het doel van een spreekuur ingerichte ruimte ten kantore van de werkgever. Voorts verwijt klager de bedrijfsarts dat hij voorbij is gegaan aan alle verzoeken van klager, en de belangen van klager als werknemer en patiënt onvoldoende objectief heeft behartigd. Waarschuwing.

Beklaagden gaan niet in op verzoek klaagster om haar paard antibiotica voor te schrijven. Ook wordt beklaagden verweten onnodige kostbare onderzoeken te hebben verricht en ten onrechte toekomstige medische zorg te hebben geweigerd. Het college verklaart de klachten ongegrond.

Klaagster verweet de psychotherapeut dat zij in strijd met de wettelijke bewaartermijn van 15 jaar haar patiëntendossier had vernietigd. De psychotherapeut heeft verweer gevoerd. Het college oordeelde dat de psychotherapeut -ondanks haar excuses aan klaagster over het verloren gaan van het dossier en het inzicht in haar handelen- had gehandeld in strijd met artikel 7:454 lid 3 BW en heeft de psychotherapeut de maatregel van een waarschuwing opgelegd.

De klacht betreft de behandeling van de echtgenoot respectievelijk zoon van klagers, verder te noemen: patiënt. Zij verwijten de huisarts –samengevat- dat hij inadequaat heeft gereageerd op de (hart) klachten van patiënt en een onjuiste diagnose heeft gesteld, waardoor een adequate behandeling is uitgebleven. Patiënt is overleden aan de gevolgen van een hartinfarct. Afwijzing.

De klacht betreft de behandeling van de echtgenoot respectievelijk zoon van klagers, verder te noemen: patiënt. Zij verwijten de huisarts –samengevat- dat hij inadequaat heeft gereageerd op de (hart) klachten van patiënt en een onjuiste diagnose heeft gesteld, waardoor een adequate behandeling is uitgebleven. Patiënt is overleden aan de gevolgen van een hartinfarct. Afwijzing.

Patiënte met slikproblemen als gevolg van een behandelde tonsilcarcinoom, werd gevoed via een neusmaagsonde die periodiek verwisseld werd. Verweerster, verpleegkundige, werkzaam als nurse practitioner, verwisselde de neusmaagsonde waarna een arts na enige uren veronderstelde dat deze verkeerd lag. Hij verwijderde de neusmaagsonde. Verweerster bracht de volgende dag opnieuw een neusmaagsonde in. De gezondheidstoestand van patiënte verslechterde en bleef achteruitgaan, ze is dezelfde avond in het ziekenhuis overleden. Bij obductie bleekt ook de tweede sonde verkeerd te liggen. Het verwijt van de klagers, de Inspectie voor de Gezondheidszorg, is ondermeer dat verweerster rond het tweemaal verwisselen van de neusmaagsonde onzorgvuldig heeft gehandeld. De klachten worden gedeeltelijk gegrond verklaard. Maatregel: waarschuwing.

Klacht tegen chirurg en supervisor die zich afzijdig heeft gehouden toen de chirurg in opleiding bij een sterilisatie-operatie de verkeerde structuur doornam; ook zou hij de chirurg in opleiding verkeerd hebben ingeschat. Ongegrond.

Klaagster was bekend met de ziekte van Crohn en had al diverse buikoperaties ondergaan, waarbij onder meer een stoma was geplaatst in de linkeronderbuik. In juni 2008 heeft opnieuw een operatieve ingreep plaatsgevonden, waarbij het stoma is verplaatst. Voorafgaand aan de operatie is op de buik van klaagster afgetekend dat het stoma verplaatst zal worden naar de rechteronderbuik. Tijdens de operatie heeft verweerster het stoma naar de linkerbovenbuik verplaatst. De klacht van klaagster tegen verweerster ziet op de verstrekking van onjuiste pre-operatieve informatie en het ontbreken van informed consent, onterechte en onzorgvuldige opzegging van de behandelingsovereenkomst en onvoldoende reageren op een postoperatieve wondinfectie. De klacht is gedeeltelijk gegrond verklaard.

Klacht tegen specialist ouderengeneeskunde. De neusmaagsonde van patiënte, waardoor reeds voeding en medicatie was toegediend, was vermoedelijk in de long terechtgekomen en daarom door verweerder verwijderd. Toen verweerder 's avonds werd gebeld over een verlaagde saturatiewaarde bij patiënte, hadden bij hem de alarmbellen moeten gaan rinkelen en had hij zich persoonlijk op de hoogte moeten stellen van de toestand van patiënte in plaats van telefonisch opdracht te geven zuurstof toe te dienen. Voorts had hij, toen hij een dag later bij patiënte kwam, haar moeten inzenden naar het ziekenhuis. Waarschuwing.

Klacht tegen chirurg in opleiding na sterilisatie-operatie waarbij de verkeerde structuur is doorgenomen. Volgens klager was de chirurg in opleiding onbekwaam en had zij haar supervisor moeten waarschuwen. Ongegrond.

Klaagster verwijt chirurg dat hij haar niet vaak genoeg heeft gecontroleerd, haar niet correct heeft ingelicht noch actie ondernomen heeft naar aanleiding van de uitslag van het mammografisch onderzoek. Voorts meent zij dat hij tekort geschoten is in de communicatie met klaagster. Ongegrond.

De klacht betreft de behandeling van klaagsters zoon, verder te noemen: patiënt. Klaagster verweet de huisarts dat hij inadequaat had gereageerd op de klachten van de patiënt van onder meer pijn op de borst. Dat terwijl hij wist dat patiënt anabole steroïden gebruikte. Patiënt is overleden aan een hartstilstand. Afwijzing.

Klager, die een ooglaserbehandeling had ondergaan, verwijt de oogarts dat deze hem onvoldoende heeft geïnformeerd over de aard van de daarna uitgevoerde mitomycine behandeling, de te verwachten gevolgen en de risico’s daarvan. De klacht heeft voorts betrekking op de dossierplicht en de nazorg. Gegrond. Waarschuwing en publicatie.

Klacht tegen advocaat van de wederpartij. Inbreuk op de persoonlijke levensfeer door het zonder toestemming verspreiden van medische rapportages; nodeloze beschadiging door een voor klaagster belastend rapport in het geding te brengen; onjuiste voorstelling van zaken aan de rechter; poging om klaagster tot een ongunstige schikking te bewegen. Klacht ongegrond.

Klacht tegen huisarts. De 73-jarige moeder van klaagster is onverwacht overleden aan longembolieën. Klacht dat verweerder niet eerder op benauwdheidsklachten van patiënte heeft gereageerd en ten onrechte anti-deprssiva heeft voorgeschreven. Ongegrond.

Klacht over schending tweede tuchtnorm. Klager verwijt verweerder, plastisch chirurg, dat hij zich tegen klagers patiënte in het kader van een second opinion negatief heeft uitgelaten over de door klager uitgevoerde mini-facelift. Klager niet-ontvankelijk.

Klacht tegen huisarts. De 73-jarige moeder van klaagster is onverwacht overleden aan longembolieën. Klacht dat verweerder niet op benauwdheidsklachten van patiënte heeft gereageerd en haar ten onrechte niet heeft ingezonden. Afkappunt D-dimeerbepaling was in het desbetreffende laboratorium destijds 1000, dus behoefde een waarde van 803 geen reden te zijn voor verdere actie. Ongegrond.

Klager was verwikkeld in een gerechtelijke procedure met zijn voormalige partner over de omgangsregeling met hun dochter. Op verzoek van de advocaat van de ex-partner heeft de psychiatrisch verpleegkundige, die optrad als persoonlijke begeleider van die partner, een commentaar opgesteld. Dat is ingebracht in de procedure. Klager verwijt de verpleegkundige het volgende: 1) verpleegkundigen dienen zich te onthouden van het geven van commentaar op processtukken in procedures, waarbij zij niet zelf betrokken zijn. De verpleegkundige heeft die regel geschonden. 2) de verpleegkundige schetst in zijn commentaar een zeer negatief beeld van klager (drugsverslaafd, psychiatrisch toestandsbeeld, intimiderend, bedreigend en allesbepalend), waarbij hij zich louter baseert op uitspraken van de ex-partner. 3) De verpleegkundige doet de negatieve uitlatingen over klager zonder hem persoonlijk te kennen; hij heeft hem slechts één keer ontmoet. Het RTG oordeelt de klachtonderdelen 1 en 2 gegrond en laat klachtonderdeel 3 buiten beschouwing. Voorts legt het RTG de verpleegkundige de maatregel van berisping op en gelast de publicatie. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van de verpleegkundige en gelast eveneens de publicatie.

De klachten van klaagster, verband houdende met operaties aan beide knieën door een orthopedisch chirurg en de behandeling wegens een post-operatieve infectie aan de linkerknie, zijn door het Regionaal Tuchtcollege in raadkamer in al haar onderdelen ongegrond verklaard en afgewezen. Het beroep dat klaagster daartegen heeft ingesteld bij het Centraal Tuchtcollege is op alle onderdelen verworpen.

In hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geoordeeld dat er, met betrekking tot de klacht inhoudende dat immobilisatie van de pols een verkeerde behandelmethode was, geen nieuwe feiten en omstandigheden naar voren zijn gekomen uit de processtukken of de mondelinge behandeling in hoger beroep. Daardoor wordt het beroep verworpen. De stelling dat het ziektebeeld al op het eerste consult door klager zou zijn aangesneden bij de arts, kan niet als vaststaand worden beschouwd. Het Centraal Tuchtcollege tekent aan dat de verslaglegging door de arts summier is geweest.

De vader van klaagster is na enige jaren weduwnaar te zijn geweest, op hoge leeftijd een geregistreerd partnerschap aangegaan met een 20 jaar jongere vrouw. Klaagster heeft een verzoek ingediend bij de Officier van justitie om dit partnerschap te vernietigen. In het kader van de daaruit volgende procedure bij de rechtbank is aan de bij de tuchtrechter aangeklaagde psychiater gevraagd een psychiatrisch onderzoek te doen met als doel een officiële verklaring van een psychiater over de huidige geestelijke conditie van klaagsters vader en een oordeel over diens wilsbekwaamheid toen hij het partnerschap aanging met zijn nieuwe partner. Klaagster verwijt de psychiater dat hij niet of nauwelijks heeft onderzocht of de vader van klaagster toen hij het partnerschap aanging, wist wat de vermogensrechtelijke en erfrechtelijke gevolgen van het partnerschap waren. De tweede klacht betreft de selectie en het gebruik van de aan de arts verstrekte informatie. De derde klacht betreft de rol van de nieuwe partner van klaagsters vader tijdens het onderzoek en bij de totstandkoming van het verslag van de psychiater. Het RTG wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege vernietigt de beslissing waarvan beroep en verklaart de klacht alsnog gegrond zonder oplegging van maatregel en gelast de publicatie.

Klaagster verwijt verweerster, internist, dat zij jegens klaagster en haar vader professioneel onjuist heeft gehandeld door niet adequaat op te treden bij de acute noodsituatie van klaagsters vader na diens opname op de spoedeisende hulp. Vader van klaagster overleden aan scheur in binnenwand aorta. Klacht ongegrond.

Klacht tegen psychiater betreffende optreden als forensisch mediator. Verweerster heeft opgetreden als mediator, niet als psychiater. Klacht niet-ontvankelijk.

Klacht is gericht tegen een psychiater. Klager verwijt verweerster dat zij een psychiatrisch rapport met vertrouwelijke en persoonlijke informatie zonder overleg heeft toegevoegd aan een vragenlijst afkomstig van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeraar. Klacht gegrond, waarschuwing.

Klaagster verwijt de arts dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld met een onjuiste behandeling als gevolg, dat er een onjuist medicatiebeleid is geweest en voorts dat tegen de wil van patiënte haar medicatie is toegediend, haar een foute dosis onjuiste medicatie is toegediend, zij meermaals zonder geldige reden in separatie is geplaatst en klaagster zonder geldige reden een toegangsverbod is opgelegd. Klacht in alle onderdelen afgewezen.

Klaagster verwijt de psychiater dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld met een onjuiste behandeling als gevolg, dat er een onjuist medicatiebeleid is geweest en voorts dat tegen de wil van patiënte haar medicatie is toegediend, haar een foute dosis onjuiste medicatie is toegediend, zij meermaals zonder geldige reden in separatie is geplaatst en klaagster zonder geldige reden een toegangsverbod is opgelegd. Klacht in alle onderdelen afgewezen.

Klaagster verwijt de psychiater/waarnemend geneesheer directeur dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld met een onjuiste behandeling als gevolg, dat er een onjuist medicatiebeleid is geweest en voorts dat tegen de wil van patiënte haar medicatie is toegediend, haar een foute dosis onjuiste medicatie is toegediend, zij meermaals zonder geldige reden in separatie is geplaatst en klaagster zonder geldige reden een toegangsverbod is opgelegd. Het College verklaart klaagster niet-ontvankelijk in bepaalde klachtonderdelen en wijst de klacht voor het overige af.

Klaagster verwijt de arts dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld met een onjuiste behandeling als gevolg, dat er een onjuist medicatiebeleid is geweest en voorts dat tegen de wil van patiënte haar medicatie is toegediend, haar een foute dosis onjuiste medicatie is toegediend, zij meermaals zonder geldige reden in separatie is geplaatst en klaagster zonder geldige reden een toegangsverbod is opgelegd. Klacht in alle onderdelen afgewezen.