Zoekresultaten 13051-13100 van de 44598 resultaten

Raadsbeslissing. Klacht over advocaat van de wederpartij. Van het leggen van de door klager bedoelde loonbeslagen en dwangsommen kan verweerder geen tuchtrechtelijk verwijt worden gemaakt. Overleggen confraternele correspondentie volgt uit tussen partijen gemaakte afspraken. Klacht ongegrond.

De klacht van klagers betreft een mogelijke belangenverstrengeling doordat verweerder als advocaat van V.E. B.V. is opgetreden tegen klagers die bestuurder respectievelijk aandeelhouder waren geweest van deze B.V. Daarmee heeft verweerder naar klagers menen gehandeld in strijd met Gedragsregel 15 en met de daarmee aan de orde zijnde kernwaarden partijdigheid en vertrouwelijkheid. Verweerders partijdigheid in relatie met V.E. B.V toen hij optrad voor de andere aandeelhouder van die B.V., is naar het oordeel van de raad echter niet in het gedrang gekomen. Verweerder heeft nooit opgetreden voor een van beide klagers. De B.V. kan niet - in tegenstelling tot hetgeen klagers beogen- vereenzelvigd worden met klagers. Klagers hebben niet voldoende onderbouwd dat verweerder vertrouwelijke informatie over klagers heeft gebruikt toen hij in relatie met de B.V. optrad. Het verwijt van klagers dat verweerder niet naar een minnelijke regeling heeft gestreefd blijkt niet uit de stukken. Integendeel: uiteindelijk hebben partijen een overeenkomst gesloten. Verweerder wordt ook verweten dat hij klagers emotioneel en financieel onnodig heeft belast. Verweerder heeft weliswaar op niet mis te verstane wijze de standpunten van zijn cliënt verwoord maar daarmee niet aantoonbaar klagers nodeloos of ontoelaatbaar geschaad mede gelet op de vrijheid die verweerder als advocaat van klagers wederpartij heeft. De klachten zijn allen ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Verweerster heeft jegens klager zorgvuldig gehandeld door hem herhaaldelijk en helder uit te leggen waarom zij, anders dan klager, op dat moment geen procedure namens hem wilde starten en in zijn belang verdere onderzoeken van een derde wilde afwachten. Als klager zich niet tot een andere advocaat had gewend, had verweerster zich moeten onttrekken zoals door haar aangekondigd. Advies van verweerster om een tolk in te schakelen was in de gegeven omstandigheden een zorgvuldig advies. Kennelijk ongegrond.

Klager verwijt dat hij verweerder zonder enig begin van bewijs klager aansprakelijk heeft gesteld voor het faillissement van de B.V. van de heren D. en de daaruit voor hen voortvloeiende schade. Verweerder heeft volgens klager onbetamelijk gehandeld door klager te achtervolgen met een procedure terwijl bewijs ontbrak. Naar het oordeel van de raad heeft klager geen feiten aangedragen waaruit blijkt dat verweerder in de door hem aangespannen procedure tegen klager stellingen heeft aangedragen waarvan hij wist of moest weten dat deze onjuist waren. Of verweerder al dan niet voldoende bewijs had voor de door hem ten behoeve van zijn cliënten aangedragen stellingen in de procedure is ter beoordeling van de civiele rechter. Dat valt buiten de reikwijdte van het tuchtrecht. Klager verwijt verweerder voorts dat hij niet doelmatig heeft gehandeld omdat er geen enkele reden was een procedure op te starten. Daarbij heeft verweerder niet in het oog gehouden dat dit aanzienlijke kosten voor klager meebracht. De raad is van oordeel dat het verweerder vrij stond om namens zijn cliënten een procedure wegens wanprestatie tegen klager aan te spannen. Daardoor zijn de belangen van klager niet nodeloos en op ontoelaatbare wijze geschaad. Het feit dat verweerders cliënten in het ongelijk zijn gesteld doet daar niet aan af. Niet gebleken is dat er sprake is geweest van meer dan de normale kosten die verbonden zijn aan het voeren van een procedure, laat staan van onnodige kosten. De klachten zijn ongegrond.

Raadsbeslissing. Klacht over advocaat wederpartij. De raad is van oordeel dat verweerder de grenzen van de hem toekomende vrijheid als advocaat van klagers wederpartij heeft overschreden door in beslagrekest geen melding te maken van het door klager inhoudelijk gevoerde verweer, althans de conclusie van antwoord niet bij het beslagrekest te voegen. Verweerder was met dit verweer bekend en had dit in het beslagrekest moeten vermelden. Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel waarschuwing.

1. Klacht is ontvankelijk omdat deze tijdig is ingediend. 2. Klager heeft als erfgenaam van zijn vader naar het oordeel van de kamer een rechtstreeks belang bij het indienen van het klachtonderdeel tegen de oud-notaris. Klager is daarom ontvankelijk in zijn klacht. 3. Ingevolge artikel 99, eerste lid Wna, zijn slechts notarissen, toegevoegd notarissen en kandidaat-notarissen aan tuchtrechtspraak onderworpen. Daarom kan het Notariskantoor en de Stichting niet worden aangemerkt als beklaagde. 4. Naar het oordeel van de kamer had het op de weg van de oud-notaris gelegen om in het aanvullende testament een bepaling op te nemen over de vergoeding waar de executeur recht op zou hebben. Dit nalaten is echter niet van dien aard dat dit tuchtrechtelijk verwijtbaar is. 5. De kamer leest de klacht van klager zo dat hij een beroep doet op de nietigheid dan wel vernietigbaarheid van de akte van boedelbeschrijving en zijn daarin verleende kwijting en decharge. In een tuchtrechtprocedure als de onderhavige is naar het oordeel van de kamer geen plaats voor een dergelijke vordering. Dit betekent dat klager niet-ontvankelijk in dit klachtonderdeel zal worden verklaard. 6. Hetgeen door klager naar voren is gebracht is naar het oordeel van de kamer onvoldoende om aan de dwingende bewijskracht van de akte van boedelbeschrijving afbreuk te doen. 7. De kamer stelt voorop dat het aan de notaris als executeur is om de gang van zaken te bepalen en de regie te voeren zoals hem goeddunkt, zolang hij niet onzorgvuldig handelt. Dat een andere notaris vragen van klager heeft beantwoord is in dat kader mogelijk.

1. Volgens klagers heeft de notaris nagelaten de Stichting uit te schrijven als enig aandeelhouder in het Handelsregister bij de Kamer van Koophandel. Naar het oordeel van de kamer is niet gebleken dat de notaris verantwoordelijk was voor de uitschrijving in het Handelregister. Daarom is dit klachtonderdeel ongegrond verklaard. 2. Gezien het verweer van de notaris - welk verweer niet dan wel onvoldoende door klagers is bestreden - acht de kamer het begrijpelijk dat de notaris niet meer op de vragen van klagers heeft gereageerd. Dit klachtonderdeel is daarom ongegrond verklaard.

Klacht over advocaat wederpartij. Verweerster heeft in hoedanigheid van advocaat voor zichzelf en anderen procedures gevoerd tegen klagers. Verweerster is fysiek bij klagers verhaal gaan halen en is een van de klagers gaan uitschelden. Professionele distantie onvoldoende aanwezig geweest. Voor het opleggen van een maatregel ziet het hof gelet op een aantal omstandigheden geen aanleiding. Gedeeltelijke vernietiging beslissing raad. Klacht gedeeltelijk gegrond. Veroordeling kosten griffierecht

Aan de accountant wordt onder meer verweten dat zij de echtgenote van de directeur-grootaandeelhouder van een holdingvennootschap, waarvoor zij de jaarrekening samenstelde, niet heeft geïnformeerd over aanzienlijke contante geldopnames. Omdat de echtgenote (nog) niet bij de vennootschap betrokken was en geen sprake was van een van de in artikel 16 VGBA genoemde uitzonderingen, stond het de accountant niet vrij de echtgenote hierover te informeren. Omdat de kasopnames zijn verwerkt in de financiële verantwoording en deze verantwoording niet onjuist, onvolledig of misleidend is, behoefde zij evenmin een maatregel zoals bedoeld in artikel 9 VGBA te treffen. Dit klachtonderdeel is dan ook, evenals de (zestien) overige klachtonderdelen, ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Klacht kennelijk niet-ontvankelijk vanwege het ontbreken van een rechtstreeks belang (verweerder was de advocaat van de vader van klaagster) en, voor zover de klacht (ook) namens de vader van klaagster is ingediend, kennelijk ongegrond.

Klacht tegen huisarts kennelijk ongegrond. De gebruikelijke werkwijze bij een gemaakte hersenscan in het ziekenhuis is dat de uitslag daarvan digitaal naar de huisarts wordt gestuurd. De hersenscan zelf blijft in het ziekenhuis(dossier). De huisarts is geen deskundige op het gebied van het interpreteren van de hersenscan zelf. Er bestaat geen verplichting de hersenscan in het dossier van de huisarts op te nemen.

Betrokkene heeft ontoereikend toezicht gehouden op handelwijze van een medewerkster bij de verwerking van de onderhandenwerkpositie van klaagster. De klacht daarover is gegrond. Handelwijze is in strijd met vakbekwaamheid en zorgvuldigheid. Maatregel: waarschuwing. Klacht over incasseren van facturen en over uitlatingen van betrokkene over de bedrijfsvoering van klaagster is ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Klacht over eigen advocaat in beide onderdelen kennelijk ongegrond. Voor zover verweerder in korte periode dat hij klaagster heeft bijgestaan (19 dagen) niets dan wel weinig in de zaak van klaagster heeft gedaan valt hem daarvan geen tuchtrechtelijk verwijt te maken. Verweerder kan niet zonder meer tuchtrechtelijk verantwoordelijk worden gehouden voor het handelen dan wel nalaten van zijn kantoorgenoot. Dat verweerder het dossier niet heeft toegestuurd kan niet worden vastgesteld.

Klacht tegen huisarts ongegrond. Niet is aannemelijk geworden dat klaagster eerder met klachten rond de rechterknie bij de huisarts is geweest. Nu niet vaststaat dat deze consulten hebben plaatsgevonden kan de huisarts uiteraard niet verweten worden dat zij deze niet heeft opgenomen in haar journaal. Er was sprake van een stabiele situatie en beklaagde heeft met het oog daarop een expectatief beleid kunnen voeren. Een verwijzing naar het ziekenhuis kon over klaagsters vakantie worden heen getild. Beklaagde heeft adequaat gehandeld toen klaagster in september 2016 met een gezwollen en rood rechterbeen bij beklaagde kwam door haar door te verwijzen naar de radioloog. Dat beklaagde onvoldoende kennis heeft van huidkanker is het college evenmin gebleken. Dat beklaagde bij de gepresenteerde knieklachten niet aan een merkelcelcarcinoom heeft gedacht kan haar niet tuchtrechtelijk verweten worden.

1. Klachtonderdeel 1. is te laat ingediend omdat de termijn van drie jaar zoals genoemd in artikel 99 lid 21 Wna reeds is verstreken. Dit betekent dat de klacht in dit klachtonderdeel niet-ontvankelijk zal worden verklaard. 2. Gezien de inhoud van de akte en de overeenkomst die daaraan ten grondslag ligt, kon de notaris naar het oordeel van de kamer aan klager niet meer berichten dan hij heeft gedaan. Dit betekent dat de notaris niet onzorgvuldig heeft gehandeld en dit klachtonderdeel daarom ongegrond verklaard zal worden.

Voorzittersbeslissing. Klacht over de advocaat van de wederpartij kennelijk ongegrond. Nergens blijkt uit dat verweerster een dagvaarding heeft uitgebracht namens een cliënt met een valse identiteit en bevoegdheid, zich niet van de identiteit van haar cliënt heeft vergewist en/of voor haar cliënt een machtiging heeft geproduceerd.

Klaagster en haar partner zijn in relatietherapie geweest bij verweerster. Klaagster verwijt verweerster onder meer partijdig te zijn geweest, de complexiteit van de situatie te hebben onderschat en een verslag van de therapie te hebben opgesteld (met een diagnose over klaagster) zonder haar toestemming. Verweerster bestrijdt de klacht. Gegrond. Berisping

Klacht tegen internist ongegrond. Dat beklaagde geen aandacht heeft besteed aan een bult op de knie van klaagster is onder de omstandigheden van dit geval niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Hetzelfde geldt voor het missen van de diagnose Merkelcelcarcinoom. Beklaagde heeft voldoende onderzoek verricht en op basis van de daaruit verkregen informatie kon hij de conclusie trekken dat sprake was van kleincellig ongedifferentieerd carcinoom. Omdat beklaagde geen verwijt kan worden gemaakt van het feit dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld, kunnen ook de gevolgen daarvan – zoals het later starten van de juiste behandeling – niet aan beklaagde worden toegerekend.

Voorzittersbeslissing. Klacht over eigen advocaat in alle onderdelen kennelijk ongegrond. Gelet op het verweer van verweerder acht de voorzitter het niet tuchtrechtelijk verwijtbaar dat verweerder nog gedurende korte tijd werkzaamheden is blijven verrichten nadat klagers hadden verzocht de dagvaarding in te trekken en de werkzaamheden te staken. Uit het klachtdossier blijkt immers dat de betreffende werkzaamheden van verweerder erop waren gericht zo zorgvuldig mogelijk gevolg te geven aan de opdracht van klagers om de procedure in te trekken.

Huisarts zou verkeerde medicatie hebben voorgeschreven, een arts in opleiding onvoldoende hebben gecontroleerd en afspraken niet zijn nagekomen. Klacht ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Klacht over eigen advocaat in alle onderdelen kennelijk ongegrond. Dat verweerder niet altijd direct heeft gereageerd op e-mails of telefoontjes van klager is niet zonder meer tuchtrechtelijk verwijtbaar. Het kan immers niet van een advocaat worden verwacht dat hij altijd bereikbaar is en altijd direct reageert. Dat verweerder gedurende een (te) lange periode of op belangrijke momenten voor klager onbereikbaar was is de voorzitter niet gebleken, evenmin is gebleken dat klager hierdoor in zijn belangen zou zijn geschaad. Hoewel het wellicht beter was geweest als verweerder klager er expliciet op had gewezen dat de voertaal bij zittingen Nederlands is, acht de voorzitter een en ander onvoldoende om te kunnen leiden tot de conclusie dat sprake is van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen.

Klacht tegen huisarts over het niet aangaan van een driegesprek met klager en zijn ex-echtgenote, volgens klager bestaande onjuistheden in het dossier en onjuist medisch handelen. Klacht (kennelijk) ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Klacht over deken kennelijk ongegrond. Het stond verweerder vrij zijn (voorlopig) oordeel over de klacht op te nemen in zijn brief van 8 mei 2019. Verweerder is vrij in de invulling van het onderzoek, en heeft het beginsel van hoor en wederhoor voldoende in acht genomen.

Ongegronde klacht over de verwerking van een onttrekking aan bestemmingsreserves in de jaarrekening van een vereniging.

Klager verwijt zijn (ex) huisarts dat hij nalatig is geweest in het niet faciliteren en door verwijzen van juiste hulp en zorg. Klager verwijt de (ex) huisarts dat hij vooral in het belang van de ex-echtgenote van klager heeft gehandeld en gerapporteerd in het medisch dossier en klager heeft voorgelogen en misleid. Ongegrond.

1. Ne bis in idem-beginsel. Het verwijt dat klagers de notaris maken is reeds eerder door de kamer behandeld en heeft geresulteerd in de beslissing van 3 december 2018 en de beslissing van het hof van 9 juli 2019. Omdat niet herhaaldelijk over dezelfde gedraging van een notaris kan worden geklaagd wegens strijd met het ne bis in idem-beginsel, zullen klagers in dit klachtonderdeel niet-ontvankelijk worden verklaard. 2. Naar het oordeel van de kamer is het begrijpelijk dat de notaris - gezien de omstandigheden - niet in overleg wil treden met klager(s). Zijn weigering om in overleg te treden is dan ook niet tuchtrechtelijk verwijtbaar.

Klager dient een klacht in tegen een psychiater, werkzaam bij een onafhankelijk onderzoeksbureau, met het verwijt dat zij een rapport heeft opgesteld met daarin leugens, verdraaiingen en aanpassingen. Volgens klager heeft de psychiater daarmee valsheid in geschrifte gepleegd. Ook heeft hij geen gebruik kunnen maken van het correctierecht. De psychiater betwist de klacht. Naar het oordeel van het college voldoet het rapport van verweerster aan de daarvoor geldende criteria. Klager heeft bovendien gebruik kunnen maken van het inzage- en correctierecht. De psychiater heeft correct gehandeld door de correspondentie van klager over het concept rapport aan te hechten. Klacht ongegrond.

Klacht heeft betrekking op beeindiging van samenwerkingsverband tussen advocaten. Betreft civiele kwestie. Raad is kennelijk onbevoegd, althans de klacht is kennelijk ongegrond.

Advocaat heeft standpunt van zijn cliënte verwoord en daarbij de gesns die hem vrijstond niet overschreden. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen eigen advocaat. Verweerder had niet in contact mogen treden met de uiteindelijke koper van het gefailleerde Golfpark over aspecten rondom het faillissement. Het hof kan niet vaststellen dat klager heeft ingestemd met het contact tussen verweerder en de koper om informatie te geven over aspecten rondom het faillissement. Dat het kantoor van verweerder voorts een sponsorrelatie had met een bedrijf van de koper acht het hof niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Klacht gegrond. Waarschuwing. Proceskostenveroordeling. Vernietiging beslissing raad.

Klacht ongegrond. Klager beklaagt zich er samengevat over dat gerechtsdeurwaarder het vonnis van 31 augustus 2017 niet heeft bestudeerd en ten onrechte betekeningskosten en nakosten in rekening heeft gebracht naast een ten onrechte gelegd beslag.

Herzieningsverzoek afgewezen. De stelling dat het een familieruzie betreft en verzoeker niet als advocaat zou hebben gehandeld is reeds door het hof meegewogen. Voor zover sprake is van inbreuk op de privacy als bedoeld in artikel 8 EVRM, dient deze een legitiem doel: de bescherming van de rechten van een ander, in dit geval klaagster. Het legaliteitsbeginsel is niet geschonden doordat het hof heeft geoordeeld dat de kernwaarde integriteit is geschonden, nu in 2015 codificering heeft plaatsgevonden van de reeds bestaande kernwaarden. Vanaf dat moment behoefde ook verzwaring van de maatregel niet meer met eenparigheid van stemmen plaats te vinden. Het hof heeft zich er niet over uitgelaten of sprake is van strafbare feiten en daarmee is artikel 6 EVRM niet geschonden. Geen schending hoor en wederhoor bij het opleggen van zwaardere maatregel. Stelling dat beslissing van het hof gebaseerd is op feiten en rechtsgronden uit een klachtzaak tegen een andere advocaat zonder verzoeker de gelegenheid te geven daarop te reageren slaagt evenmin. Die andere zaak betrof zelfde feitencomplex, verzoeker was van die zaak als geen ander op de hoogte en in het herzieningsverzoek en de aanvullende stukken is geen gegeven aangetroffen dat door het hof zou zijn gebruikt, maar niet in het dossier zou zitten en waarover verzoeker zich niet zou hebben kunnen uitlaten.

Beslissing op verzet. Klager beklaagt zich er onder meer over dat de gerechtsdeurwaarders geen aandacht hebben besteed aan zijn brieven en stelselmatig hebben geweigerd om zaken te bespreken. Daarnaast hebben zij er niet alles aan gedaan om tot een oplossing te komen met klager. De kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Art. 13-beklag. In de bodemprocedure van klager tegen de Stichting is reeds een bezoekregeling van klager aan zijn zuster overeengekomen. Klager heeft niet voldoende gemotiveerd waarom dit aanleiding was tot verder procederen. Verder heeft klager onvoldoende informatie gegeven aan de deken over de aard en de grondslag van de schadevergoeding die klager van de stichting vorderde. Tot slot is het hof niet gebleken dat klager zelf pogingen heeft ondernomen een advocaat te vinden. Beklag afgewezen.

Beslissing op verzet. Klager beklaagt zich er onder meer over dat de gerechtsdeurwaarders niet volgens de wet handelen en hem tijdens een telefoongesprek op een verkeerd spoor hebben gezet, waardoor hij niet bij de zitting aanwezig is geweest. De kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Wrakingsverzoek. Verzoekster heeft verweerders gewraakt nadat haar uitstelverzoek is afgewezen en aan haar wrakingsverzoek liggen feiten ten grondslag waarmee verzoekster al bijna vier maanden mee bekend was. De overige gronden betreffen geen handelen van verweerders. Afgewezen.

Beslissing op verzet. Klager beklaagt zich er onder meer over dat de gerechtsdeurwaarder geweigerd heeft klager de vordering ter plekke te laten voldoen om de ontruiming te voorkomen. De kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Bekrachtiging beslissing raad betreffende de kwaliteit van de dienstverlening in een vreemdelingenzaak.

Beslissing op verzet. Klager beklaagt zich er samengevat over dat hij is gedagvaard en wil schadevergoeding, omdat hij in eer en goede naam is aangetast. De kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter en verklaart het verzet ongegrond.

Vernietiging beslissing raad. De dagvaarding is niet op de juiste wijze betekend, namelijk op het adres waar de gedaagde partij was ingeschreven, maar al langere tijd geen activiteiten ontplooide, terwijl de eisende partij daar kantoor hield. Verweerder heeft de advocaat van de curator bewust de mogelijkheid ontnomen haar rechtspositie ter zake van de beoogde levering aan de rechter voor te leggen, waarmee de belangen van de curator nodeloos en ontoelaatbaar zijn geschaad. Klacht gegrond, waarschuwing en proceskostenveroordeling. Verzoek tot schadevergoeding afgewezen.

1. Door niet dan wel onvolledig op de vragen van klager te antwoorden, heeft de notaris niet in voldoende mate aan zijn zorg- en informatieplicht voldaan. 2. Ne bis in idem-beginsel. Naar vaste jurisprudentie van het hof geldt in het tuchtrecht de regel dat na behandeling van een klacht door de tuchtrechter, een latere klacht over “hetzelfde feit” niet nog eens kan worden behandeld. Het onderhavige klachtonderdeel ziet naar het oordeel van de kamer op hetzelfde feitencomplex dat aan de klacht in de beslissing van 30 juli 2019 ten grondslag werd gelegd. De notaris diende er naar het oordeel van de kamer derhalve geen rekening mee te houden dat na een beoordeling van zijn handelen dan wel nalaten rondom de advisering en opstaren van de executie van de woning, dit nog tuchtrechtelijk aan de orde zouden kunnen komen. 3. Een medewerkster van de notaris heeft een van de betrokken partijen onjuist en/of onvoldoende geïnformeerd. Nu de notaris verantwoordelijk is voor de organisatie van zijn kantoor en de inzet van zijn medewerkster, kan hem hiervan een tuchtrechtelijk verwijt worden gemaakt.

Dekenbezwaar naar aanleiding van een kantoorbezoek door een lid van de Raad van de Orde in G. waarbij is gebleken dat de praktijkvoering van verweerster niet voldeed aan de wettelijke vereisten en de regels die zijn vastgelegd in de Voda, waardoor de belangenbehartiging van de cliënten in gevaar kwam. De financiële situatie van de praktijk was zorgelijk en op verzoeken om informatie over aard en omvang daarvan reageerde verweerster niet, wat in strijd is met gedragsregel 29 (gedragsregels 2018). In dit geval zijn de kernwaarden onafhankelijkheid, deskundigheid en integriteit in het gevaar gekomen. Bovendien kwam verweerster afspraken die naar aanleiding van het dekenbezwaar waren gemaakt, niet na. Die hadden betrekking op de financiële bijdrage en de praktijkvoering. Dekenbezwaar gegrond. Schrapping.

Beslissing van de raad tot voortzetting van de klachtzaak na intrekking door klager ex artikel 47a lid 3 Advocatenwet met aanwijzing van de deken ex artikel 47a lid 4 Advocatenwet. De deken is ontvankelijk ook nu hij zich met de instructie van de klacht heeft beziggehouden en met verweerder een norm-overdragend gesprek heeft gevoerd. De klacht betreft het optreden van verweerder als advocaat van een wederpartij van oorspronkelijk klager. Daarbij is het beoordelingscriterium dat de advocaat een grote mate van vrijheid toekomt om de belangen van zijn cliënt te behartigen op de wijze die hem passend voorkomt. Voortzetting van de zaak vindt plaats om redenen van algemeen belang waardoor het beoordelingskader ruimer is dan voor intrekking van de klacht. De klacht dient nu beschouwd te worden als een dekenbezwaar. Klacht gegrond. Verweerder heeft de procedure voortgezet ondanks het feit dat zijn cliënt had aangegeven dat niet te wensen en hem uitdrukkelijk had verzocht de procedure in te trekken. Onvoorwaardelijk schorsing.

Verweerder is als advocaat in dienstbetrekking werkzaam geweest op het kantoor van verweerder. In het kader van zijn vertrek van dat kantoor is een geschil ontstaan dat in een schikking is geëindigd. Verweerder wordt verweten dat hij de voorwaarden van de schikking niet is nagekomen door niet te reageren op verzoeken van klager om informatie die betrekking had op de uitvoering van de schikking en dat hij zich onnodig grievend over klager heeft uitgelaten. Ten aanzien van het 1e klachtonderdeel is de raad van oordeel dat verweerder weliswaar laat heeft gereageerd naar klager toe, maar daarvoor zijn excuses heeft aangeboden terwijl klager zelf ook niet steeds adequaat heeft gereageerd naar verweerder toe. Ten aanzien van de gestelde onnodig grievende uitlatingen is de raad van oordeel dat daarvan geen sprake is gelet op het feit dat de uitlatingen zijn gedaan in een sfeer van hoog opgelopen emoties van beide kanten, terwijl klager als professional “tegen een stootje moet kunnen”. Bovendien zijn de uitlatingen gedaan in een periode die voor verweerder persoonlijk zeer moeilijk was, wat bij klager bekend was. Beide klachtonderdelen zijn ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Verweerster mocht haar cliënte adviseren over een burengeschil met klaagster zoals door haar gedaan. Over de inhoud en toonzetting van dat advies, waarvan klaagster heeft kennis genomen, kan alleen de cliënte van verweerster klagen. Dat verweerster met dat advies klaagster onnodig of onevenredig heeft geschaad zonder redelijk doel, of dat sprake zou zijn geweest van het aansporen tot het plegen van een misdrijf door verweerster, is de voorzitter niet gebleken. Kennelijk ongegrond.

Betreft een klacht over het optreden van de eigen advocaat in een zaak die betrekking heeft op de nakoming van een door de rechter vastgestelde zorgregeling betreffende het minderjarige kind van klager en zijn ex-echtgenote waarbij aan de ex-echtgenote een dwangsom was opgelegd. Verweerder wordt verweten dat hij na aanzegging van verbeurde dwangsommen geen verdere rechtsmaatregelen heeft genomen. Verweerder heeft aangevoerd dat dat geen zin had omdat hij via de deurwaarder had vernomen dat de ex-echtgenote en haar nieuwe partner van een minimumloon moesten rondkomen en verdere executiemaatregelen niet werden vergoed op basis van een toevoegen zodat klager zinloos kosten zou moeten maken. De raad volgt verweerder hierin. Dit klachtonderdeel is ongegrond. Ten aanzien van het verwijt dat verweerder direct contact heeft opgenomen met de ex-echtgenote van klager is de raad van oordeel dat dit eveneens ongegrond is. De ex-echtgenote heeft zelf contact opgenomen met verweerder en hem meegedeeld dat zij geen advocaat meer had. Dat is verweerder door een derde bevestigd. In die omstandigheden mocht verweerder direct contact onderhouden met de ex-echtgenote van klager. Beide klachtonderdelen zijn ongegrond.

Tussenbeslissing. Terugverwijzing naar deken voor nader onderzoek.

Voorzittersbeslissing. Klacht van klager tegen verweerder en kantoorgenoot (19-504) over weigeren tot instellen van hoger beroep. Dominus litis. Op zorgvuldige wijze is door (het kantoor) van verweerder opgetreden jegens klager. Dat sprake is van ondeskundig handelen daarbij is de voorzitter niet gebleken. Kennelijk ongegrond.

Verweerder wordt verweten dat hij is opgetreden voor een cliënt die ondernemers oplicht, waaronder klaagster. Verweerder zou bekend zijn geweest met de oplichtingspraktijken. De raad is van oordeel dat verweerder niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld omdat hij niet zonder meer verantwoordelijk is voor het handelen van zijn cliënt. Pas als verweerder zelf een verwijt kan worden gemaakt over zijn handelwijze is er sprake van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen, bijvoorbeeld als hij meewerkt aan malafide praktijken. Daarvan is niet gebleken. Verder is niet gebleken dat verweerder bewust onjuiste feiten heeft gesteld. Verweerder mocht afgaan op het feitenmateriaal dat zijn cliënt hem verstrekt en heeft het standpunt van zijn cliënt verwoord. Dat i zijn taak als advocaat. Evenmin is gebleken dat verweerder zich onnodig grievend heeft uitgelaten over klaagster. De klacht is in alle onderdelen ongegrond.

Tussenbeslissing. Terugverwijzing naar deken voor nader onderzoek.