Zoekresultaten 21-40 van de 1494 resultaten

Kat. De dierenartsen wordt verweten dat niet in een eerder stadium is geconcludeerd dat de gezondheidssituatie van de kat van klager uitzichtloos was en dat niet eerder de mogelijkheid van euthanasie is voorgesteld. Door dit na te laten heeft de behandeling volgens klager onnodig lang voortgeduurd en heeft de kat onnodig geleden. In de zaak met nummer 2023/19 is de klacht ongegrond verklaard en in de zaken met de nummers 2023/20 en 2023/21 zijn de klachten niet-ontvankelijk verklaard.

Hond. De dierenarts wordt verweten dat zij heeft nagelaten de nodige zorg te verlenen aan de hond van klaagster nadat deze zorgwekkend gedrag was gaan vertonen, volgens klaagster als gevolg van door beklaagde voorgeschreven medicatie, met als gevolg dat de hond is overleden. [Gegrond.] Volgt een berisping.

Konijn. De dierenarts wordt verweten dat zij bij het konijn van klaagster een onjuiste diagnose heeft gesteld en een verkeerde behandeling heeft ingezet. [Ongegrond.]

Kat. Dierenarts wordt verweten dat hij de kat van klaagster primaire medische zorg heeft onthouden. [Gegrond.] Volgt voorwaardelijke schorsing voor een periode van 1 jaar, met een proeftijd van twee jaar.

Rund. De klachtambtenaar heeft de dierenarts verweten dat hij drie voor transport bestemde runderen onzorgvuldig heeft onderzocht en een verklaring van transportwaardigheid heeft afgegeven, terwijl de runderen gelet op hun klinische gesteldheid niet voor transport in aanmerking kwamen. [Gegrond] De klacht is gegrond voor zover het betreft het ten onrechte transportwaardig verklaren van twee van de drie runderen. Volgt oplegging van een geldboete van € 1.500, waarvan € 750 voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar.

Hond. De dierenartsen wordt verweten dat zij nalatig hebben gehandeld door na een knieoperatie bij de hond van klaagster niet de benodigde (na)zorg te hebben verleend. De klacht behelst niet de beslissing tot de uitvoering van de operatie als zodanig, maar Volgens klaagster zijn zij in het postoperatieve traject zodanig tekort geschoten dat haar hond, waarmee het steeds slechter ging, geen reële kans heeft gehad om te herstellen. [Ongegrond.]

Hond. Dierenarts wordt verweten dat hij tijdens een ovariëctomie bij de hond de milt onherstelbaar heeft beschadigd, waarna deze is verwijderd, met als gevolg dat de hond gezondheidsklachten heeft gekregen. [Ongegrond]

Hond. Dierenarts wordt verweten, in hoofdzaak, tekort te zijn geschoten met betrekking tot de verleende veterinaire zorg tijdens de spoedopname van een hond, met als gevolg dat de hond en haar vijftien pups zijn overleden. [Ongegrond.]

Rund. De dierenarts wordt verweten dat hij tekort is geschoten in zijn veterinaire zorg door geen keizersnede uit te voeren bij het rund dat aan het bevallen was, waardoor het rund onnodig lang heeft geleden en uiteindelijk geslacht moest worden. [Ongegrond.]

De klachtambtenaar heeft beroep ingesteld tegen een uitspraak van het Veterinair Tuchtcollege. De klacht gaat over het verrichten van diergeneeskundige handelingen tijdens een tuchtrechtelijke schorsing. De klacht is in eerste aanleg niet-ontvankelijk verklaard omdat de uitoefening van de diergeneeskunde tijdens een schorsing volgens het Veterinair Tuchtcollege niet onder de werking van het tuchtrecht valt. Daarnaast heeft het Veterinair Tuchtcollege niet kunnen vaststellen dat de dierenarts bij (een van) de gedragingen is tekortgeschoten in de zorg die hij ten opzichte van één of meer dieren met betrekking tot welke zijn hulp is ingeroepen behoort te verlenen. Hiertegen is door de klachtambtenaar beroep ingesteld.In beroep komt het Veterinair Beroepscollege tot het oordeel dat het Veterinair Tuchtcollege de klacht terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard, zij het op andere gronden. Uit de Wet dieren kan worden afgeleid dat slechts een dierenarts die is ingeschreven in het Diergeneeskunderegister is onderworpen aan het tuchtrecht. Gebleken is dat de dierenarts vanwege zijn eerdere schorsing daadwerkelijk was uitgeschreven uit het Diergeneeskunderegister. Het Veterinair Beroepscollege ziet in de systematiek en tekst van de Wet dieren geen ruimte om de dierenarts niettemin ingeschreven te achten. Gelet hierop was de dierenarts tijdens zijn tuchtrechtelijke schorsing niet onderworpen aan het tuchtrecht. Het Veterinair Beroepscollege heeft het beroep van de klachtambtenaar daarom verworpen. Verder heeft het Veterinair Beroepscollege in de uitspraak een “wenk aan de wetgever” opgenomen.

Beroep van diereigenaar tegen een uitspraak in een klacht tegen een dierenarts. De klacht heeft betrekking op de merrie en het pasgeboren veulen van appellant en houdt – kort gezegd – in dat de dierenarts is tekort geschoten in de zorg die hij had behoren te verlenen.

Kat. Dierenarts treft het verwijt dat zij zelf, zonder overleg met klaagster, de keuze heeft gemaakt om de zieke kat van klaagster niet te verwijzen naar een kliniek waar 24 uurs zorg kon worden geboden. Volgt waarschuwing.

Hond. Dierenarts wordt onder meer verweten de ernst van de gezondheidsklachten van een chihuahua verkeerd te hebben ingeschat waardoor de hond onnodig heeft geleden. Klacht ongegrond.

Hond. Klacht tegen drie dierenartsen, die er op neerkomt dat zij met betrekking tot een hond qua onderzoek, diagnosestelling en (medicamenteuze) behandeling onjuist hebben gehandeld, met name waar het betreft het langdurig gebruik van Carprodyl. Klacht tegen twee dierenartsen gegrond met waarschuwing. Klacht tegen de derde dierenarts ongegrond.

Paard. Dierenarts wordt verweten de urgentie van de klachten van een paard niet te hebben onderkend, waardoor het te lang heeft geduurd voordat het paard is onderzocht. Ongegrond.

Hond. Klacht over het vermeend nalatig handelen van een dierenarts met betrekking tot de euthanasie van een hond. Ongegrond.

Hond. Diverse verwijten met betrekking tot een door een dierenarts bij een hond uitgevoerde gebitsbehandeling. Klacht ongegrond.

Hond. Klacht tegen een paraveterinair met betrekking tot een bij een hond uitgevoerde gebitsbehandeling. De paraveterinair heeft haar bevoegdheden overschreden door zonder overleg met de dierenarts te beslissen dat de hond niet op controle hoefde te komen. Daarnaast had zij aan de dierenarts moeten doorgeven dat de hond eerder niet goed op een narcose had gereageerd. Volgt waarschuwing.

Paard. Drie dierenartsen wordt verweten dat zij nalatig hebben gehandeld met betrekking tot een operatieve ingreep aan het linker voorbeen van een paard en ten aanzien van het recovery- en nazorgtraject. Klachten ongegrond.

Hond. De zaak gaat over een klacht van een Stichting tegen een dierenarts die diergeneeskundige handelingen heeft verricht met kortsnuitige honden, waarbij de zogenoemde Cambridge-methode is toegepast. De vraag is of de dierenarts daarmee heeft gehandeld in overeenstemming met de open norm van artikel 3.4 van het Besluit houders van dieren. Het Veterinair beroepscollege beantwoordt die vraag in de uitspraak ontkennend. Het Veterinair beroepscollege is van oordeel dat de dierenarts ten onrechte geen toepassing heeft gegeven aan de methode zoals beschreven in het rapport van de Universiteit Utrecht, faculteit diergeneeskunde, van 21 januari 2019 waarin een van de Cambridge-methode deels afwijkende methode voor de keuring van kortsnuitige honden wordt beschreven. De stichting meent dat de dierenarts bij zijn handelingen die laatste, Utrechtse methode had moeten volgen, ook gelet op de aan het onderzoek van de dierenarts verbonden potentiële nadelige gevolgen voor het fokken met kortsnuitige honden die met toepassing van de Cambridge-methode zijn goedgekeurd maar bij toepassing van de met het rapport van de Universiteit Utrecht beschreven methode niet zouden zijn goedgekeurd. Het Veterinair Beroepscollege heeft aan de dierenarts de maatregel van een waarschuwing opgelegd.[Beroep gegrond.]