Zoekresultaten 181-200 van de 3164 resultaten

Beslissing op verzet. Klagers beklagen zich er over dat de gerechtsdeurwaarders rauwelijks beslag op het inkomen hebben gelegd. Daarvan is geen sprake. Klagers hebben hun eigen conclusies getrokken nadat zij vernomen hadden dat het gerechtsdeurwaarderskantoor waar zij betalingen aan verrichtte zou failleren, en zijn gestopt met het doen van betalingen op de nog openstaande vorderingen. Het gerechtsdeurwaarderskantoor die de vorderingen heeft overgenomen van het failliete kantoor heeft niet tuchtrechtelijk laakbaar gehandeld door executiemaatregelen te treffen nu niet meer werd voldaan aan het betalen van de vordering. En hoewel daartoe geen verplichting bestaat verdient het de aanbeveling, bij overname van een portefeuille na faillissement, de debiteur hierover te informeren. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens. Het verzet tegen die beslissing dient dan ook ongegrond te worden verklaard.

De gerechtsdeurwaarder heeft niet gereageerd op een vraag van klager over de hoogte van de vordering en met name de berekening van de rente. Daarnaast heeft de gerechtsdeurwaarder pas na vijf weken het terug te betalen bedrag vanwege een onjuist berekende beslagvrije voet aan klager terugbetaald. Maatregel van berisping opgelegd.

Klacht gegrond. Maatregel: één maand schorsing. De gerechtsdeurwaarder heeft in de opdracht tot de uitvoering van een ambtshandeling díe taken, die ingevolge de Gerechtsdeurwaarderverordening van haar verwacht mochten worden, veronachtzaamd. Voorts heeft de gerechtsdeurwaarder te laat gereageerd op correspondentie van klaagster en heeft zij zich in haar bejegening richting (en over) klaagster op dusdanige wijze uitgelaten die, naar oordeel van de kamer, buiten de grenzen van fatsoen en professionaliteit vallen. De toon en de verwijten die de gerechtsdeurwaarder klaagster maakt is de kamer niet onbekend. Deze onprofessionele houding en wijze van uitlaten blijkt een terugkerend fenomeen te zijn waar de kamer de gerechtsdeurwaarder reeds eerder berispingen voor heeft opgelegd. De kamer acht de maatregel in dit geval passend en geboden. De reden hiervoor is gelegen in de omstandigheid dat er naast de op zichzelf reeds gegronde klachtonderdelen, sprake is van recidive ten aanzien van de (te) late reactie op e-mails en de wijze van bejegening. Eerdere (andere) maatregelen hebben tot dusver niet geleid tot verbetering.

Beslissing op verzet. Klaagster beklaagt zich er over dat de gerechtsdeurwaarders geen akte van cessie hebben overgelegd of een machtiging van de partij die meent een vordering op klaagster te hebben. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en het verzet tegen die beslissing dient ongegrond te worden verklaard.

Beslissing op verzet. Oorspronkelijke beslissing blijft in stand. Het kan de gerechtsdeurwaarder niet worden verweten dat klager niet heeft onderkend dat sprake was van twee vorderingen van de woningbouwvereniging. Klager heeft een vordering volledig betaald, maar wordt nu geconfronteerd met de andere vordering die nog openstaat.

Beslissing op verzet. Klaagster beklaagt zich er onder meer over dat de gerechtsdeurwaarder de rechtbank niet juist heeft geïnformeerd over het geld dat de gerechtsdeurwaarder voor de zitting heeft ontvangen met als gevolg dat er onnodige kosten zijn gemaakt. De voorzitter heeft onder meer geoordeeld dat geen onnodige (proces)kosten zijn gemaakt, nu klaagster niet het gehele verschuldigde bedrag voor de zitting heeft voldaan. De kamer acht de beslissing van de voorzitter juist en de door klaagster aangevoerde gronden geven geen aanleiding de motivering van de beslissing aan te passen.

Beslissing op verzet. Gebleken is dat de gerechtsdeurwaarder ambtshandelingen heeft verricht in 2005 en 2007. De termijn van drie jaren waarbinnen een klacht moet worden ingediend is dan ook ruimschoots verstreken. Klaagster heeft niets aangevoerd waaruit zou kunnen blijken dat de gevolgen van die ambtshandelingen pas recentelijk bekend zouden zijn geworden. Vastgesteld moet worden dat klaagsters klacht op juiste gronden niet ontvankelijk is verklaard.

hoogte beslagvrije voet kan door de tuchtrechter niet worden vastgesteld. De gerechtsdeurwaarder heeft voldoende voortvarend de beslagvrije voet op klagers verzoek aangepast.

Beslissing op verzet. Het ligt op de weg van de gerechtsdeurwaarder om de tekst in het (verkort) exploot aan te passen, waarbij duidelijk wordt dat er alleen onder bepaalde voorwaarden, zoals bijvoorbeeld instemming van de schuldeiser, een betalingsregeling mogelijk is. Het klachtonderdeel ten aanzien van de betalingsregeling is gegrond. De klacht is voor het overige ongegrond. Maatregel van waarschuwing opgelegd.

Beslissing op verzet. Klaagster stelt dat er geen sprake is van een schuld en beklaagt zich over de hoogte van de beslagvrije voet. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

De gerechtsdeurwaarder heeft het BSN en het geheime adres van klager sub 1 met de opdrachtgever gedeeld. Klacht gegrond, maatregel van berisping opgelegd.

Klacht ongegrond. Grosse is betekend en vervolgens is bewijsbeslag gelegd. Niet vereist is dat grosse is ondertekend door rechter dan wel griffier.

Klacht is niet-ontvankelijk. Belang van klaagster is niet duidelijk geworden.

Beslissing op verzet. Klaagster beklaagt zich onder meer over de hoogte van de beslagvrije voet en het gedrag van de gerechtsdeurwaarder richting zijn klanten. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

De gerechtsdeurwaarder heeft in verscheidene verstrekte overzichten onvoldoende uitleg en wisselende, gebrekkige standpunten ingenomen over het door klaagster verschuldigde bedrag. Omdat dit geen duidelijke en eenduidige informatievoorziening is heeft de kamer het verzet gegrond verklaard. Maatregel: berisping.

Beslissing op verzet. Een deel van de klachten van klager kunnen niet meer in behandeling worden genomen nu de gewraakte handelingen de (redelijke) termijn van drie jaar overschrijden nadat klager hiervan kennis heeft kunnen nemen. Voor het overige is niet gebleken dat de gerechtsdeurwaarder kosten heeft gemaakt die hij niet heeft mogen maken. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en het verzet dient dan ook ongegrond te worden verklaard.

Klacht ongegrond. De gerechtsdeurwaarder is in beginsel gebonden aan de ministerieplicht. Dat de schuldeiser niet (direct) eerst de route van de geschillencommissie heeft willen bewandelen, kan de gerechtsdeurwaarder niet worden verweten.

Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel: waarschuwing. Hoewel niet wettelijke verplicht, kan het overgaan tot de toepassing van een ingrijpend middel als derdenbeslag reden (genoeg) zijn om klager daarvan vooraf in kennis te stellen. Het geval wil dat hier gaat om een niet uitvoerbaar bij voorraad verklaarde uitspraak, waarvan klager in een vroeg stadium heeft aangegeven hoger beroep in te stellen. Bij klager informeren wat de huidige stand van stand van zaken daaromtrent was, had de mogelijkheid om alsnog over te gaan tot het beslag niet in de weg gestaan. Terwijl aan de andere kant de mogelijkheid bestond dat het derdenbeslag, welke sowieso ingrijpt in de privésfeer, de arbeidsverhouding (nodeloos) op scherp had kunnen zetten.

Klacht (gedeeltelijk) gegrond. Geen oplegging van maatregel. De gerechtsdeurwaarders hebben te laat gereageerd op de e-mail van klager. Maar tegen de achtergrond dat de gerechtsdeurwaarders steeds tijdig en adequaat hebben gereageerd op de talrijke berichten van klager, vaak ondanks diens toonzetting, ziet de kamer aanleiding om af te zien van het opleggen van een maatregel.

De gerechtsdeurwaarder heeft zich inhoudelijk met het geschil bemoeid. De tuchtkamer acht dit onverstandig maar in het onderhavige geval is het niet zodanig dat geroodeeld moet worden dat hij tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld.