Zoekresultaten 43901-43950 van de 44627 resultaten

In beginsel dient ervan te worden uitgegaan dat de notaris bij het maken van een testament zich ervan heeft vergewist dat de erflater in staat was zijn wil te bepalen en dat hij daarbij de nodige zorgvuldigheid heeft betracht. Dat geldt temeer in een situatie waarin erflater te kennen heeft gegeven dat hij kinderen wil onterven. Niet is komen vast te staan dat de notaris van de gebruikelijke en juiste werkwijze in dit geval is afgeweken.

Er is sprake geweest van een kortstondige negatieve bewaringspositie als gevolg van een administratieve fout. Op het moment waarop dit is geconstateerd is direct tot herstel naar de juiste bewaringspositie overgegaan. Klacht gegrond, geen maatregel.

Bij het verlijden van een akte dient de (kandidaat) notaris in het kader van de Belehrungspflicht te wijzen op relevante keuzemogelijkheden en de gevolgen daarvan. Naar het oordeel van de Kamer leidde die Belehrungspflight in deze zaak voor de kandidaat-notaris niet tot de verplichting om klager te wijzen op de gevolgen van de juridische tenaamstelling en registratie, voor het stemrecht en/of spreekrecht in de vereniging van eigenaren.

Executeur kan niet zelfstandig tot verdeling banktegoed overgaan. Dat is niet veroorzaakt door een gebrek in de door de notaris opgestelde verklaring, maar houdt verband met de bevoegdheden van de executeur.

- Indien partijen niet rechtstreeks communiceren werkt dat vertragend. Dat is geen keuze van de notaris. - De notaris heeft niet van het begin voldoende acht geslagen op de emotionele kant van het geheel. Dit klemt temeer nu één van de partijen werd geconfronteerd met een haar onbekend testamen waarmee zij werd onterfd.

Ondanks de inspanningen waarvan wel sprake is, heeft de notaris onvoldoende adequaat gereageerd op de zorgwekkende ontwikkeling in de financiële situatie van het kantoor.

De notaris heeft geconstateerd dat er verschil van inzicht bestond tussen partijen bij de koopovereenkomst en zijn zorgplicht bracht met zich dat hij klagers wees op de keuzes en de daaraan verbonden gevolgen. Geen sprake is van ongeoorloofde psychische druk. Het niet kunnen verhalen van het bedrag van de prijsverlaging als schade, is in casu niet verwijtbaar aan de notaris. Dit zou anders zijn als de notaris dienaangaande bij klagers een in redelijkheid ongerechtvaardigde verwachtingen zou hebben gewekt, doch dat is gesteld noch gebleken.

De notaris heeft terecht een testament opgemaakt. Erflaatster wel wilsbekwaam. Klager heeft niet aangetoond dat erflaatster in die tijd reeds dementerend was. De ongewenst geachte verdeling is een keuze van erflaatster, niet van de notaris. Geen belanghebbende bij de hier aan de orde zijnde verkoop en overdracht.

De notaris heeft juist gehandeld door mee te werken aan de veiling van het registergoed. Adverteren in twee dagbladen was geen onjuiste keuze. De in rekening gebrachte kosten zijn niet zodanig dat de notaris daartoe in redelijkheid niet kon komen. De notaris had een exploot moeten uitreiken en wel vóór het plaatsen van de advertentie. De onroerend zaak belasting is geen zakelijke schuld , maar een persoonlijke schuld. Ten onrechte verrekening met opbrengst van de veiling.

De notaris(sen) wordt in de eerste plaats verweten bij het opstellen van een akte van levering en hypotheekverlening onzorgvuldig te zijn geweest door daarin onduidelijkheid te laten bestaan over de rangorde van de hypotheek en het onderpand waarop die is gevestigd. De notarissen erkennen dat een fout is gemaakt. De kamer is in dit geval van oordeel dat de fout tijdig is hersteld, zodat de notaris niet klachtwaardig heeft gehandeld. In de tweede plaats wordt de notaris(sen) verweten ten behoeve van derden een hypotheekakte te hebben gepasseerd, waardoor klaagster kan worden benadeeld. Die klacht is gegrond. Gelet op de betrokkenheid van het kantoor van de notaris bij alle rechtshandelingen die aan de vestiging van de hypotheek voorafgingen, had de notaris zich de belangen van klaagster in die mate moeten aantrekken dat hij vragen naar de bekendheid van klaagster met de hypotheekvestiging had moeten stellen. Aan de notaris wordt de maatregel van waarschuwing opgelegd. In de derde plaats wordt de notarissen het verwijt gemaakt dat zij niet tijdig hebben gereageerd op het e-mailbericht van klaagster. De kamer overweegt dat de beantwoording voortvarender had gekund, maar niet zo lang heeft geduurd dat er klachtwaardig is gehandeld.

Investering in hardhout. Notarissen hebben participatieovereenkomsten vastgelegd in notariële akten. Ontvankelijkheid van klagers. Tussenbeslissing.

Tegen de achtergrond van de eveneens onweersproken gebleven door klager aangevoerde omstandigheid, dat in de voorbereidende bespreking met de notaris was afgesproken dat de tekst van een nieuw machtigingsformulier voorafgaande aan de vergadering ter goedkeuring zou worden voorgelegd, hetgeen echter niet is gebeurd, is het op zich begrijpelijk dat klager zich ter vergadering tegen het toelaten van de hiervoor bedoelde machtigingsformulieren heeft verzet. Zijn verwijt dat dit verzet door de kandidaat-notaris is gepasseerd treft echter reeds daarom geen doel, nu uit de notulen onbetwist is gebleken dat de kandidaat-notaris in de naar aanleiding daarvan ontstane discussie om de vergadering al dan niet te beëindigen en al dan niet over te gaan tot een schriftelijke stemming, reden heeft gezien deze kwestie, inclusief de vraag of de volmachten wel of niet moesten worden meegeteld, in stemming heeft gebracht, waarna een overduidelijke meerderheid van de aanwezige leden zich heeft uitgesproken de vergadering voort te zetten met meetelling van de volmachten. Klagers verwijt treft dan ook in wezen dit ter vergadering door de meerderheid van aldaar aanwezige leden genomen besluit en raakt dan ook niet de kandidaat-notaris.

Naar het oordeel van de kamer kan het onderzoek in het onderhavige verzet niet leiden tot vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en gevolgtrekkingen dan die verwoord in de beslissing van de voorzitter. Met de voorzitter van de kamer moet immers worden vastgesteld dat tussen het tijdstip van het passeren van de leveringsakte en de doorbetaling van de koopsom aan klaagster een tweetal dagen hebben gelegen en dat de oorzaak daarvan was gelegen in de omstandigheid dat het passeren van de akte plaatsvond op vrijdag 30 september 2005, dus daags voor het weekend. De voor de levering vereiste kadastrale inschrijving van de akte en de door notaris te verrichten narecherche, welke verrichtingen door de notaris in het rechtsverkeer van registergoederen dienen plaats te vinden alvorens tot doorbetaling van de koopsom kan worden overgegaan en die, naar bestendig gebruik plegen plaats te vinden de eerste werkdag na de dag van het passeren van de leveringsakte, kon daarmee eerst op maandag 3 oktober 2005 plaatsvinden.

De notaris heeft aan zijn notariële verplichtingen voldaan door zowel verkoper als koper te wijzen op de mogelijke rechtsgevolgen van een latere sleuteloverdracht. Dat de notaris daarbij in algemene bewoordingen ook heeft gesproken over het mogelijk ontstaan van een huursituatie tussen partijen, is een essentieel deel van de informatie die de notaris geacht wordt te verstrekken op grond van de verordening beroeps- en gedragsregels.

Klager komt in verzet tegen vorenbedoelde beslissing van de voorzitter van de kamer van 31 mei 2005, waarvan aan hem overeenkomstig artikel 104, lid 2, sub d van de Wet op het notarisambt bij aangetekende brief van 31 mei 2005 een afschrift is toegezonden. Klagers verzetschrift, gedateerd 13 juni 2005, is op 15 juni 2005 ingekomen. Laatstgenoemd tijdstip is bepalend voor de beantwoording van de vraag of het rechtsmiddel van verzet al dan niet tijdig is ingesteld. In dat kader moet worden vastgesteld dat klager niet binnen de bij artikel 99, lid 6 van de hiervoor genoemde wet voorgeschreven termijn van veertien dagen na de dag van verzending van het afschrift van de beslissing zijn verzet daartegen heeft ingesteld. Dat brengt mee dat zijn klacht kennelijk niet-ontvankelijk is.

Met betrekking tot dit onderdeel van de klacht staat ter beantwoording de vraag of en zo ja, in hoeverre, de notaris in zijn jegens klagers in acht te nemen voorlichtende taak bij het passeren van de kwestieuze akte is tekort geschoten. Naar het oordeel van de kamer dient deze vraag bevestigend te worden beantwoord. Daarvoor acht zij van doorslaggevend belang de tussen klagers en de verkopers van het erfpacht- en opstalrecht gesloten schriftelijke overeenkomst. Voor die overeenkomst is immers gebruik gemaakt van een bij een reguliere koop/verkoop van een woning gebruikelijk contractmodel, terwijl sprake was van een daarvan in substantiële mate afwijkende koop/verkoop van een erfpacht- en opstalrecht. Het in die overeenkomst vermelde artikel 5.2 en de laatste zin van artikel 16.1 (waarin is bepaald dat klagers in het geval dat geen toestemming voor 15 juni 2003 voor de koop van de grondeigenaar wordt verkregen, zij kosteloos onder de koop uit kunnen) gelden als enige aanwijzing voor de omstandigheid dat het in casu betrof de koop van een erfpacht- en opstalrecht. Daar komt bij dat in de overeenkomst (in voormeld artikel 5.2) op uiterst summiere wijze wordt verwezen naar de van toepassing zijnde erfpachtvoorwaarden, zonder deze concreet te benoemen of aan te duiden, terwijl deze evenmin aan die overeenkomst waren gehecht. Vastgesteld moet dan ook worden dat die overeenkomst op essentiële punten onduidelijk is, dan wel niet die informatie bevat die voor een koop van een erfpacht- en opstalrecht gewenst is. Ofschoon dit de notaris niet kan worden aangerekend, omdat hij bij het tot stand komen en opstellen van de overeenkomst niet betrokken is geweest, had die omstandigheid voor hem wel aanleiding moeten geven bij het passeren van de akte hierop in het licht van zijn jegens klagers in acht te nemen voorlichtende taak alert te zijn.

Hoewel het op zich begrijpelijk is dat klager door de wijziging van de kaveltekening door de projectontwikkelaar overeenkomstig zijn wens, in de veronderstelling verkeerde dat de eigendomsoverdracht van zijn bouwkavel overeenkomstig die tekening zou plaatsvinden, stond daarmee, anders dan hij van mening is, niet vast dat [naam] daaraan was gehouden. Gesteld noch gebleken is immers dat die wijziging tot stand is gekomen met de instemming van [naam]. Uit de omstandigheid dat deze daartegen kort voor het passeren van de akte bij de notaris bezwaar maakte, kan worden afgeleid dat dit niet het geval is geweest. In ieder geval heeft de notaris daarvan mogen uitgaan. De notaris werd dan ook kort voor het passeren van de akten geconfronteerd met een verschil van mening over de grootte van de bouwkavels van klager en van [naam], wat aan het passeren van die akten in de weg stond. Gegeven de tijdsdruk in verband met het vastgestelde tijdstip van het transport is het begrijpelijk dat de notaris [naam] niet heeft verwezen naar de projectontwikkelaar/verkoper, maar er voor heeft gekozen om hem en klager uit te nodigen voor een gesprek om alsnog tot een oplossing te komen.

Op grond van dit alles bestond er voor de notaris geen reden voor een verder en diepgaander onderzoek naar het prijsverschil, als reeds door hem was verricht. Dit alles laat echter onverlet dat de notaris, die immers zelf het prijsverschil opmerkelijk vond, daarom inlichtingen heeft gevraagd bij [naam] en er voor heeft gekozen het door [naam] daarbij opgegeven verbouwingsbedrag in depot te houden, dit prijsverschil bij klaagster als hypotheeknemer onder aandacht had behoren te brengen. Zijn ambtsgeheim, waarop hij zich in dit kader beroept, kon hieraan niet in de weg staan en diende te wijken voor het aanmerkelijke belang daarbij van klaagster. De kamer vindt hiervoor steun in door de het gerechtshof Amsterdam in hoger beroep gewezen beslissing van 23 februari 2006/LJN AV 3044. Met het hof is de kamer van oordeel dat een notaris, gezien zijn rol in het maatschappelijk verkeer en zijn plicht om met alle belangen van partijen rekening te houden, waaronder tevens begrepen die van de hypotheeknemer om te voorkomen dat deze voor verrassingen komt te staan, gehouden is de hypotheeknemer op uitzonderlijke prijsverschillen te wijzen. Door dit na te laten heeft de notaris jegens klaagster onzorgvuldig gehandeld en moet de klacht in zoverre gegrond worden bevonden.

Nu de notaris erkent dat de als hiervoor bedoelde melding niet, althans niet tijdig heeft gedaan, moet worden vastgesteld dan de notaris niet heeft voldaan aan zijn uit de Wet MOT voortvloeiende verplichting van melding van de zich voorgedaan hebbende ongebruikelijke transactie. De notaris heeft hiermee in strijd met hetgeen het notarisambt betaamt en derhalve klachtwaardig gehandeld, zodat de klacht gegrond moet worden verklaard. Hieraan doet niet af de door de notaris aangevoerde omstandigheid dat hij op dat moment niet bekend was met de ook in situaties als de onderhavige voorgeschreven meldingsplicht.

Met dit laatste standpunt erkent de notaris het door klagers verweten verzuim dat hij, althans zijn met de voorbereiding van het transport belaste medewerkers, hen niet, dan wel niet tijdig op de hoogte heeft/hebben gesteld van de omstandigheid dat door de kopers niet was voldaan aan hun verplichting tot het verstrekken van een bankgarantie cq. het storten van een waarborgsom. De verplichting van de notaris om klagers hiervan tijdig op de hoogte stellen vloeit niet alleen voort uit zijn taak van een met de levering van een registergoed belaste notaris, maar in de concrete situatie tevens uit de brief van de notaris van 8 februari 2005 aan de makelaar van klagers, waarin hij expliciet meedeelt hem tijdig te zullen informeren met betrekking tot de door kopers te storten waarborgsom. Dat dit verzuim volgens de notaris moet worden toegeschreven aan een of meerdere van zijn medemerkers, disculpeert de notaris niet. Naar de notaris zelf aanvoert is hij immers hiervoor (tuchtrechtelijk) verantwoordelijk. Met deze tekortkoming in zijn informatieplicht heeft de notaris dan ook jegens klagers onzorgvuldig en in strijd met hetgeen het ambt betaamt gehandeld en de klacht is dan ook in zoverre gegrond.

Met de notaris en kandidaat-notaris moet echter worden vastgesteld dat klager geen partij is geweest bij die akte. Evenmin is klager daarbij, direct noch indirect, betrokken geweest. Naar heersende rechtsopvatting kan alleen degene die zodanig bij het in een klacht gewraakte doen en/of laten van een (kandidaat-)notaris is betrokken, als belanghebbende bij een oordeel over die klacht worden aangemerkt en in die klacht worden ontvangen. Hiervan is ten aanzien van klager in de gegeven situatie geen sprake, zodat dit tot zijn niet-ontvankelijkheid in zijn klacht moet leiden. Dit zelfde lot treft naar het oordeel van kamer ook klaagster.

Nog afgezien dat de notaris het ook veelal niet in zijn macht heeft die tekortkomingen of gebreken op te heffen en evenmin een tijdige ontvangst van de hypotheekstukken af te dwingen, blijft het naar het oordeel van de kamer tot de verantwoordelijkheid van degene die ten behoeve van de koop van een onroerende zaak een hypothecaire financiering wenst, er voor te zorgen dat de bank beschikt over de daarvoor vereiste stukken en, voor zover de bank daarover reeds mocht beschikken, dat door de bank de voor het vestigen van het hypotheekrecht noodzakelijke stukken tijdig aan de notaris worden toegezonden. In dat licht bezien heeft de notaris datgene gedaan wat van hem verwacht mocht worden, namelijk het signaleren zowel naar klager toe, als naar de betreffende bank, dat hij niet kon beschikken over de voor de levering benodigde hypotheekstukken en er vervolgens op aandringen dat deze stukken alsnog tijdig aan hem zouden worden toegezonden.

Tegenover de verklaring van de notaris dat hij bij zijn bezoek aan klagers tante, die hij overigens –naar onweersproken door hem is verklaard- kende uit vorige contacten op zijn kantoor, op dag van het opstellen en passeren van de akte heeft geconstateerd dat zij goed aanspreekbaar en zelf bespraakt was en geheel op de hoogte was van de situatie, staan de door klager opgeworpen omstandigheden van de ziekenhuisopname van zijn tante vanwege een ver gevorderde longziekte, haar daarmee verband houdend gebruik van morfine en het daags na het passeren van het testament aan haar toedienen van de sacramenten der stervenden. Deze omstandigheden rechtvaardigen echter naar het oordeel van de kamer niet zijn standpunt dat het op grond daarvan op de weg van de notaris had gelegen, alvorens over te gaan tot het opmaken en passeren van de akte, de behandelend arts van zijn tante over haar wilsbekwaamheid te raadplegen. Dit zou wel het geval zijn indien voor de notaris daarover twijfel had moeten bestaan. Er is echter geen enkele aanwijzing hiervoor gebleken; in ieder geval kan een dergelijke twijfel niet worden ontleend aan deze door klager opgeworpen omstandigheden. Enige (medische) onderbouwing van zijn standpunt heeft klager niet weten aan te voeren

Door overtreden leenverbod en negatieve bewaringspositie is notaris zodanig ernstig tekort geschoten in kerntaken dat schorsing gerechtvaardigd is. Bij duur rekening gehouden met eerdere (gegrond bevonden) klachten en persoonlijke omstandigheden, leeftijd en ziekte. Klacht gegrond; schorsing voor vier weken.

De boedelnotaris dient als de legitimaris zich meldt ook zijn belangen, waaronder het op juiste wijze vaststellen van zijn vordering, te behartigen. 1. Schijn van partijdigheid had moeten worden vermeden. 2. Van een redelijk handelend notaris had mogen worden verwacht dat hij in de aangifte successierecht geen verkeerd breukdeel had toegepast. De notaris valt te verwijten dat hij zijn berekening van de legitieme massa zonder enig voorbehoud aan klager heeft gepresenteerd. 3. De notaris had dienen na te gaan of het voor de woning opgegeven bedrag enigszins reëel was alvorens dit bedrag in de successierechtaangifte op te nemen. klacht op onderdelen gegrond, waarschuwing.

Notaris heeft, ondanks dat hem een termijn is gegund de ontbrekende stukken alsnog aan te leveren, de verantwoordingsdocumenten over 2007 te laat ingediend. Schending van artikel 24 lid 3 Wna juncto artikel 8 Administratieverordening. Klacht gegrond, geen maatregel.

Constateringen BFT worden als vast staand aangenomen. Klacht gegrond. Geen aanleiding voor nieuwe tuchtmaatregel. Notaris is reeds voor zes maanden geschorst en inmiddels gedefungeerd. Bekrachtigde ordemaatregel op basis van 106 Wna komt te vervallen.

1. Of de gedragingen van de notaris nu als handelen of nalaten worden gekwalificeerd, in beide gevallen zijn de klachtonderdelen 1 en 2 te laat ingediend. 2. Het kan de notaris niet worden verweten dat de onderhavige nalatenschappen nog niet zijn afgewikkeld. Dat hij de afwikkeling mogelijk voortvarender ter hand had kunnen nemen, betekent niet dat hij klachtwaardig heeft gehandeld. klacht niet ontvankelijk en ongegrond.

Notaris geen ongeoorloofde druk uitgeoefend. Klaagster deadline voor transport gesteld. Notaris alles gedaan om die te halen. Vooraf overeenstemming over afrekennota vragen, is niet onbillijk. Geen dwang uigeoefend. Ondanks non-overeenstemming transport doorgegaan, nadat notaris lagere nota had gestuurd. Dat bedrag op eerste verzoek doen overschrijven aan klaagster. Klacht ongegrond

Controleren en garanderen van geldstromen bij passeren van notariële akten behoort tot kerntaken. Kantoororganisatie dient zodanig te worden ingericht dat hieraan onverwijld wordt voldaan. Dit nalaten is klachtwaardig. Gezien relatief geringe ernst fout en acties daarna geen maatregel. Klacht gegrond; geen maatregel.

Overtreding beleidsregel "Adverteren via verwijzers"

Negatieve bewaringspositie

Door het onbeantwoord laten van de door klager bij zijn brief van 5 augustus 2006 gestelde vragen over de afrekening met betrekking tot de levering van perceel grond (nadat die levering door de koper jegens klager langs de weg van het kort-geding was afgedwongen) heeft de notaris zijn rol als instrumenterend notaris bij die levering miskent. De notaris diende in die rol immers oog te hebben voor de belangen van alle bij die levering betrokken partijen, zo ook voor die van klager. Met zijn vragen trok klager de juistheid van de afrekening in twijfel. Het moge zijn dat niet de notaris maar executeur-testamentair beschikte over de voor de beantwoording van die vragen noodzakelijke gegevens, het had in ieder geval op de weg van de notaris gelegen dit ook aan klager te berichten. Door dit na te laten heeft de notaris jegens klager klachtwaardig gehandeld.

De kamer stelt vast dat het plaatsen na dit tijdstip van de betreffende advertenties in het woningblad van [naam] Makelaardij evident in strijd is met genoemde beleidsregel en dat daarmee tevens in strijd met de hiervoor genoemde bepalingen van de Wna en genoemde verordening is gehandeld. Sprake is immers van wervende publiciteitsuitingen via een gegevensdrager van een verwijzer. Naar het oordeel van de kamer is aan de notarissen in ieder geval tuchtrechtelijk verwijtbaar dat het plaatsen van de advertentie in de periode gelegen na de opzegging van de betreffende met [naam] gesloten overeenkomst, eind 2005, tot hun rappèl in mei 2006, is gecontinueerd.

Onweersproken staat vast dat de notaris bij zijn op verzoek van klagers gemaakte financiële opstelling voor het verwerven van de volledige en onbelaste eigendom van de ouderlijke woning een onjuiste berekening heeft gemaakt. Verder staat onweersproken vast dat die foutieve berekening voor klager [naam 1] heeft geleid tot een tekort aan een onder de notaris ten behoeve van klagers broer en moeder te storten geldsom van ca, 47.000,-- en dat dit tekort eerst kort voor het passeren van de verdelingakte en nadat door klager de benodigde hypothecaire financiering, afgestemd op die onjuiste berekening van de notaris, was verkregen, aan het licht is gekomen. Evenmin heeft de notaris weersproken dat klager [naam 1] daardoor werd genoodzaakt een andere, hogere hypothecaire financiering, te verwerven. Daarmee is sprake van een onzorgvuldig en tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen van de notaris. De notaris kan dan ook niet worden gevolgd in zijn opvatting dat de kwestie uitsluitend een civielrechtelijk karakter draagt.

Daarbij in aanmerking genomen dat de notaris wat betreft die overeenkomst slechts kon beschikken over een uiterst summier opgesteld schriftelijk stuk met daarbij als bijlage gevoegd een niet ondertekend concept genaamd bedingen, behoorde het in het kader van zijn onderzoeksplicht ten aanzien van de rechtsgeldigheid van de overeenkomst tot de taak van de notaris zich, alvorens tot de uitnodiging van klagers voor het passeren van de akte over te gaan met hen contact op te nemen om zich op de hoogte te stellen van hun bezwaren en vervolgens een afweging te maken of deze bezwaren van zodanige aard waren dat deze aan het passeren van de akte in de weg stonden. Door dit na te laten is de notaris in zijn onderzoeksplicht tekort geschoten en daarmee voorbijgegaan aan de belangen van klagers als kopers, die de notaris, naast de belangen van de verkoper, in zijn rol en taak van instrumenterend notaris bij het rechtsverkeer van registergoederen diende te bewaken.

Verdeling huwelijksgoederengemeenschap. De kamer kan op grond van hetgeen is gebleken niet anders vaststellen dan dat de notaris datgene heeft gedaan wat van hem verwacht mocht worden en dit alles op een behoorlijke wijze.

Het zwaartepunt van de klacht betreft het (aanvullende) verwijt van klaagster dat de notaris jegens haar is tekortgeschoten in zijn informatieplicht met betrekking tot de strekking en reikwijdte het beneficiair aanvaarden van de nalatenschap. In dat kader is gebleken dat klaagster na het onverwachte overlijden van haar echtgenoot er aanvankelijk voor heeft gekozen haar belangen te laten waarnemen door de zakelijke compagnon van haar echtgenoot, [naam], die zich daartoe heeft verstaan met de notaris. Gebleken is voorts dat de notaris op grond van de mededelingen van [naam], dat mogelijk sprake zou zijn van een negatieve omvang van de boedel van de nalatenschap, waarvoor klaagster geen aansprakelijkheid wilde dragen, aan haar een volmacht heeft toegezonden ten behoeve van een beneficiaire aanvaarding van de nalatenschap en voorts, getuige de overgelegde schriftelijke van [naam], dat de notaris in zijn gesprek met hem er op heeft gewezen dat klaagster met betrekking tot de nalatenschap geen enkele beheersdaad mocht verrichten totdat de beneficiaire aanvaarding was geregeld, waartoe klaagster zo spoedig mogelijk de volmacht aan de notaris ondertekend diende terug te zenden. Daar komt bij dat de notaris naar aanleiding van het kort nadien met klaagsters vader plaatsgehad hebbend telefonisch contact, waarbij deze meedeelde dat niet meer [naam], doch hijzelf (met [naam] en [naam]) de belangen van dochter behartigde, klaagster andermaal een volmacht tot beneficiaire aanvaarding heeft toegezonden.Naar het oordeel van de kamer is klaagster stelling dat de notaris onvoldoende informatie heeft verstrekt over de strekking en reikwijdte van een beneficiaire aanvaarding van de nalatenschap, dan ook niet houdbaar.

Verder is de kamer van oordeel dat het door de notaris ingenomen standpunt dat hij tot het tijdstip van de bespreking van de kwestie met de advocaat van klagers en klagers [naam 5 en naam 1], op 30 september 2004, bij gebreke van een opdracht uitsluitend een adviserende rol heeft gehad, zich niet laat rijmen met de omstandigheid dat hij de Belastingdienst op 23 januari 2004 het hiervoor genoemde voorstel tot afwikkeling heeft gedaan en vervolgens hiervoor de instemming van klagers bij brief van 30 januari 2004 heeft verzocht. Evenzeer staat dit standpunt op gespannen voet met zijn brief aan klagers van 27 januari 2004, waarin hij hen toezond een concept van een akte van levering van een perceel grond -waarin erflater medegerechtigd was en dat dan ook deels deel uitmaakte van zijn nalatenschap- met bijhorende volmachten, met verzoek deze ondertekend te retourneren om tot het passeren van die akte te kunnen overgaan. In het licht van zijn al kort na het overlijden van erflater gebleken betrokkenheid bij de nalatenschap, raken deze handelingen/activiteiten van de notaris zozeer de afwikkeling van de boedel, dat daarmee de notaris bij klagers de indruk heeft gewekt dat hij daarmee ook doende was.

Op grond van hetgeen uit de klachtstukken, met name de door klager zelf overgelegde correspondentie, is gebleken, moet worden geconstateerd dat de notaris in de loop van de jaren veelvuldig pogingen heeft ondernomen en ook voorstellen heeft gedaan om tot een afwikkeling van de nalatenschap te komen, die echter vanwege de nog altijd tussen klager en met name zijn broer bestaande verdeeldheid, tot geen enkele resultaat hebben geleid resp. door de erfgenamen van de hand zijn gewezen.

Overtreding beleidsregels Beperking uitbetaling van gelden aan derden en Adverteren via verwijzers

De kamer stelt met de notaris vast, dat de aan hem verweten gedragingen betrekking hebben op de onderhandse akte van 20 december 1999 en op de door hem daags daarna verleden akte, waarbij [naam] de economische eigendom van de kwestieuze grond aan [naam]heeft overgedragen. Daarentegen hebben klagers eerst op 9 oktober 2008 en derhalve ruimschoots buiten de in artikel 99, lid 12 Wna voorgeschreven termijn van 3 jaren hun klacht ingediend

Onweersproken staat vast dat de in het eerste ontwerp van de akte door kandidaat-notaris [naam 7] opgenomen berekening van de inbrengwaarde onjuist was, nu daarbij werd uitgegaan van een niet correcte verdeling van de hypotheekschulden. Deze fout is weliswaar hersteld in de uiteindelijk verleden definitieve versie van de akte, maar is, naar onweersproken door klagers is aangevoerd, wel uitgangspunt geweest voor de onderhandelingen met de erven. De door notaris aangevoerde omstandigheid dat in het dossier een kopie van het paspoort van klager [naam 1] reeds aanwezig was en dat deze, gelet op zijn eerdere kantoorbezoeken, ook bekend was, laat die verplichting onverlet, nu gesteld noch gebleken is dat in het dossier met betrekking tot die kopie tevens aanwezig was een verklaring dat de identiteit van klager [naam 1] op basis van zijn paspoort was vastgesteld. De in artikel 39, lid 1 Wna voorgeschreven plicht van de notaris tot vaststelling van de identiteit geldt uitsluitend voor (gevolmachtigde) comparanten, derhalve partijen bij de te passeren akte, alsook voor getuigen, zodat de identificatieplicht niet was vereist ten aanzien van de op 13 december 2006 bij het passeren van akte mede verschenen echtgenoot van klaagster [naam 4]. Daarmee is tevens beantwoord de ter gelegenheid van de mondelinge behandeling van de klacht door de notaris te dier zake nog opgeworpen rechtsvraag. Geconstateerd moet derhalve worden dat de notaris ten aanzien van de op 13 december 2006 bij het passeren van de akte voor hem verschenen personen, met uitzondering van de echtgenoot van klaagster [naam], in strijd met voornoemde bepaling heeft gehandeld De notaris heeft evenmin weersproken zijn volgens klagers [naam 1] en [naam 3] tijdens het direct na het passeren van genoemde akte plaatsgehad hebbend gesprek tegen hen gemaakte opmerkingen. Met deze opmerkingen heeft de notaris blijk gegeven van een ongepaste uiting van zijn ongenoegen dat klagers ondanks gemaakte excuses op kwesties wilden terugkomen. Evenals klagers acht de kamer deze opmerkingen een notaris onwaardig.

Op grond van de hiervoor genoemde correspondentie moet worden vastgesteld, dat de notaris eerst in zijn ter zake van de klacht ingediende verweerschrift voldoende uitleg heeft verstrekt over het niet betaald zijn van de nalatenschapschulden.Anders dan hij meent kan uit de door klager destijds ontvangen afrekening niet zonder meer worden afgeleid dat die schulden niet op het aan klager en zijn zuster uit te keren boedelsaldo door de notaris in mindering waren gebracht. Dat daarover bij klager, zeker nadat de betreffende schuldeisers bij hem alsnog op betaling aandrongen, onduidelijk bestond, is dan ook begrijpelijk.

Uit de omstandigheid dat in de hypotheekofferte was vermeld dat uiterlijk bij het passeren van de hypotheekakte het krediet diende te zijn afgelost en te zijn opgezegd en dat de notaris op 16 november beschikte over het bewijs van aflossing van dat krediet, volgt, anders dan klaagster meent, niet dat de notaris op grond daarvan direct vanaf dat tijdstip tot het passeren van de leverings- en hypotheekakten kon overgaan.

Door, zoals door klager in zijn onderzoek is geconstateerd, tot vijfmaal toe een leverings- en hypotheekakte te passeren, zonder dat de betreffende gelden op de derdengeldrekening waren ontvangen, heeft de notaris niet alleen in strijd met deze bepalingen gehandeld, doch tevens veronachtzaamd zijn verplichtingen voortvloeiende uit de door hem op grond van artikel 25 Wna te houden derdengeldrekening en meer in het bijzonder zijn verplichting als bedoeld in artikel 15, lid 1 van de hiervoor genoemde verordening. Laatstgenoemde bepaling schrijft voor dat de aan de notaris toevertrouwde gelden te allen tijden ten volle in geldmiddelen aanwezig dienen te zijn en dat de notaris daarover onmiddellijk en zonder enige beperking moet kunnen beschikken

Ten aanzien van de klachtonderdelen a. en b., betrekking hebbend op het verwijt aan de notaris dat hij klaagster foutief/onjuist heeft geadviseerd en geïnformeerd over het maken en later wijzigen van de huwelijkse voorwaarden, zoals opgenomen in de akten van respectievelijk 19 juli 1991 en 28 december 2004, en dat akten in de opvatting van klaagster onjuist zijn, moet naar het oordeel van de kamer worden vastgesteld, dat klaagster deze onderdelen van haar klacht niet binnen de in artikel 99, lid 12 Wet op het notarisambt voorgeschreven termijn van 3 jaren heeft ingediend. De verweten gedragingen cq. het verweten nalaten van de notaris dateren van rond 19 juli 1991 respectievelijk 28 december 2004, zijnde de tijdstippen waarop de betreffende akten door de notaris zijn verleden, terwijl klaagster haar klacht eerst op 13 oktober 2008 heeft ingediend.

Inzet van de door klagers ingediende klacht betreft het verwijt aan de notaris dat hij zonder hun instemming en geheel buiten hun bedoeling in de akte waarbij de economische eigendom van de hiervoor bedoelde woning aan hun dochter is geleverd, heeft opgenomen een onherroepelijke volmacht waarbij zij aan hun dochter de volledige beschikking over die woning hebben verstrekt. Deze door klagers verweten gedraging dateert reeds van 21 december 1994, zijnde het tijdstip van het passeren van de betreffende akte, terwijl de klacht eerst op 12 oktober 2006 door klagers is ingediend en derhalve zeer ruim na het verstrijken van de bij artikel 99, lid 12 van de Wet op het notarisambt vastgesteld klachttermijn van drie jaar.

De kamer stelt met de notaris vast dat klager zijn klacht niet met in achtneming van de in artikel 99, lid 12 van de Wet op het notarisambt genoemde termijn van 3 jaar heeft ingediend. De verweten gedraging, cq. het verweten nalaten van de notaris, dateert van rond 18 juni 2001, zijnde het tijdstip waarop de door klager gewraakte verklaring door de notaris is opgesteld, dan wel door klager en zijn echtgenote ten overstaan van de notaris is ondertekend, terwijl klager zijn klacht eerst op 4 april 2007 heeft ingediend.

In deze nieuwe klacht van klaagster staat ter beantwoording de vraag of de notaris met zijn als hiervoor door klaagster gewraakte verklaringen, deels afgelegd bij de mondelinge behandeling door de kamer van haar eerdere klacht en deels aangevoerd in het daaraan voorafgaand schriftelijk debat, klaagster en de kamer (doelbewust) heeft misleid en daarmee als notaris onwaardig en derhalve tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld. Geconstateerd kan weliswaar worden dat de op 7 juli 2006 via e-mail aan de erfgenamen gedane mededeling van de notaris afwijkt van zijn eerdere, op 5 juli 2006, bij genoemde mondelinge behandeling afgelegde verklaring, zoals weergegeven in het ter zake opgemaakte proces-verbaal, met name op punt hoe hij tot de door klaagster bestreden boedelbeschrijving is gekomen. Het gaat echter naar het oordeel van de kamer te ver op grond daarvan aan te nemen dat de notaris met zijn verklaring van 5 juli 2006 heeft beoogd daarmee klaagster en de kamer te misleiden. Anders dan klaagster meent kan daaruit niet worden afgeleid dat de notaris daarmee zich ten aanzien van de door hem opgestelde en door klaagster bestreden boedelbeschrijving, heeft willen verschuilen achter daarvoor gegeven instructies van de advocate van klaagsters moeder.