Zoekresultaten 13421-13440 van de 13771 resultaten

Klagers verwijten de verpleegkundige dat zij de gezondheid van hun zoon zeer ernstig in gevaar heeft gebracht doordat hem een te hoge dosis morfine is toegediend en daarna onvoldoende op de situatie van hun zoon is gelet. De verpleegkundige heeft verweer gevoerd. Het College heeft de klacht gegrond geacht en de verpleegkundige een waarschuwing opgelegd.

Klagers verwijten de verpleegkundige dat zij de gezondheid van hun zoon zeer ernstig in gevaar heeft gebracht. De verpleegkundige heeft verweer gevoerd. Het College heeft de klacht gegrond geacht en de verpleegkundige een waarschuwing opgelegd.

Klager verwijt de verpleegkundige dat zij zonder klagers toestemming zijn minderjarige dochter heeft onderzocht. In het bijzonder worden de verpleegkundige acht punten verweten. De verpleegkundige heeft zich op het standpunt gesteld dat klager niet-ontvankelijk is in zijn klacht, aangezien de dochter van klager niet haar cliënte is, maar zijn ex-echtgenote. Het College heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn klacht, aangezien de verpleegkundige niet heeft gehandeld in haar hoedanigheid van verpleegkundige maar in die van psychosociaal therapeut.

Klager verwijt de verpleegkundige – werkzaam als casemanager - dat zij zonder klagers toestemming bij zijn fysiotherapeut medische gegevens heeft opgevraagd. In het bijzonder wordt de verpleegkundige verweten dat zij de privacywet heeft overtreden en dat zij misbruik heeft gemaakt van het feit dat ze verpleegkundige is. De verpleegkundige heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College heeft de klacht in raadkamer afgewezen.

Klager verwijt de huisarts dat hij de klachten van zijn moeder (patiënte) niet serieus heeft genomen en voorts dat hij haar ten onrechte op een bepaalde dag niet heeft onderzocht en twee dagen erna heeft nagelaten haar nader te onderzoeken of door te verwijzen naar een specialist. De huisarts heeft erkend dat hij patiënte niet heeft onderzocht en dat hij besloten heeft af te wachten met nader onderzoek en heeft aangegeven zich er verantwoordelijk voor te voelen dat patiënte pas twee dagen later dan nodig was de juiste behandeling heeft gekregen. Het College heeft de klacht gegrond geacht en de huisarts een waarschuwing opgelegd.

Klagers verwijten de kinderarts dat zij de gezondheid van hun zoon zeer ernstig in gevaar heeft gebracht door hem een te hoge dosis morfine toe te dienen. De kinderarts heeft verweer gevoerd en meent zorgvuldige medische zorg te hebben verleend. Het College heeft de klacht gegrond geacht en de arts een waarschuwing opgelegd.

Klacht tegen huisarts. Klager meldt telefonisch dat hij bang was te zijn besmet door bloed in voedsel dat hij had gegeten. Verweerder sprak bloedonderzoek af op HIV, HEP B en EBV. Dezelfde dag is bloed geprikt bij klager. De dag daarop belde klager weer en deelde mee dat hij toch geen bloedonderzoek wilde. Verweerder kreeg later de uitslag van het bloedonderzoek en heeft hier kennis van genomen. Hieruit bleken geen afwijkingen die behandeling noodzakelijk maakten. De klacht houdt in dat verweerder ten onrechte geen preventieve medicatie heeft voorgeschreven en niet kennis had mogen nemen van de uistlag van het laboratoriumonderzoek Klacht ongegrond.

Klaagster verwijt de arts dat zij ten onrechte heeft nagelaten om, na de laatste aanpassingen aan de navelvene-katheter (lijn) bij de pasgeboren baby van klaagster, de eindpositie van de katheter door middel van een röntgenfoto te controleren. De arts had rekening moeten houden met de kans dat er sprake was van een verkeerde ligging van de katheterlijn. Door dit na te laten is de arts tekortgeschoten in het verlenen van de noodzakelijke medische zorg. Bovendien verwijt klaagster de arts dat zij klaagster onjuist heeft ingelicht over de toestand van haar kind. De arts heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College heeft de klacht in haar geheel afgewezen.

Klaagster verwijt de kinderarts dat zij ten onrechte niet de mogelijkheid dat er sprake was van een onjuist ingebrachte navelvene katheterlijn, en eventueel daarmee samenhangende schade, heeft overwogen, waardoor door de kinderarts geen adequate behandeling is ingesteld bij de baby van klaagster. Voorts wordt de kinderarts verweten dat zij heeft nagelaten de ouders onverwijld op de hoogte te stellen en is geruime tijd verstreken voordat de ouders in kennis werden gesteld van de ontstane situatie. De kinderarts heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College heeft beide klachtonderdelen afgewezen.

Klager verwijt de huisarts a) gebrek aan objectiviteit in communicatie met hem als gezagdragend ouder, b) suggestieve dossieropbouw, weigering van verstrekking van het verslag en onnodige belasting van patiënt c.q. niet nakoming zorgplicht en c) onrechtmatige weigering tot overdracht. Toen het verslag later alsnog in het bezit van klager werd gesteld, bleek het verslag onjuist te zijn. Voorts wordt de huisarts nog verweten te hebben geweigerd de zienswijze van klager op volgens klager valse beschuldigingen in het dossier op te nemen. De huisarts heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College heeft in raadkamer alle klachtonderdelen afgewezen.

null

Klacht tegen radioloog. Tijdens plaatsing van een stent ontstaat een ruptuur omdat, naar later blijkt, de stent zich in het verkeerde vat bevond. Ten onrechte heeft de radioloog niet tevoren overleg met de verwijzende chirurg gevoerd en -toen het plaatsen moeizaam verliep- niet een een controle-angiografie gemaakt. Ook de overdracht aan uitsluitend de verpleging van de dagbehandeling was te beperkt. Berisping.

Klacht tegen psychiater. CTG verklaart klager niet-ontvankelijk in het beroep tegen de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege omdat het beroep te laat is ingesteld.

Klager verwijt de huisarts, werkzaam bij de huisartsenpost, dat hij de gezondheidsklachten van de echtgenote van klager onvoldoende heeft onderzocht en een verkeerde diagnose heeft gesteld. De huisarts heeft verweer gevoerd. Het College heeft de klacht in haar geheel afgewezen.

Klacht tegen psychiater. CTG verklaart klager niet-ontvankelijk in het beroep tegen de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege omdat het beroep te laat is ingesteld.

Klacht tegen verloskundige houdt in dat verloskundige (1) er niet alles aan heeft gedaan om te voorkomen dat de ongeboren baby meconium zou inslikken, (2) pas twee uur nadat klaagster had gebeld dat zij bruin vocht verloor kwam en klaagster eerst een uur daarna heeft ingestuurd, (3) nadat onderhavige klacht was ingediend in status heeft aangetekend dat klaagster was gestript, wat ook nog onjuist was en (4) na geboorte van baby niet met klaagster in gesprek is gegaan. Regionaal Tuchtcollege heeft onderdelen (3) en (4) gegrond verklaard en waarschuwing opgelegd. In het beroep van klaagster wordt het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege dat klachtonderdelen (1) en (2) ongegrond zijn vernietigd en worden deze onderdelen alsnog gegrond verklaard. Tevens volgt vernietiging van opgelegde maatregel van waarschuwing en wordt verloskundige berispt en publicatie van de beslissing bepaald.

Klagers verwijten verweerster, huisarts, onder meer dat zij niet de waarheid heeft verteld, dat zij zonder overleg of uitleg klagers naar een andere praktijk heeft laten overschrijven en dat zij een gesprek met klagers heeft geweigerd. Verweerster heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat verweerster na de uithuisplaatsing van de kinderen openheid had moeten geven over haar rol daarin. Zij had met het AMK geen afspraak mogen maken dat de door haar verstrekte informatie geheim zou blijven. De behandelovereenkomst is beëindigd op een wijze zoals het niet behoort. Klagers hadden recht op een gesprek. De klacht is in deze onderdelen gegrond. Volgt: berisping.

Klager verwijt verweerder, bedrijfsarts, onder meer dat hij zijn eigen mening boven die van andere medici heeft gesteld. Verweerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat verweerder een zelfstandige afweging mocht maken bij zijn advisering in het kader van de arbeidsgeschiktheid van klager. Verweerder heeft kennis genomen van de beschikbare medische informatie en heeft overleg gevoerd met de verzekeringsartsen, voor zover deze een (gedeeltelijk) andere visie op de belastbaarheid van klager hadden. Voorts heeft verweerder nog intern nader overleg gevoerd met een collega.

Klager verwijt verweerder, psychiater, onder meer dat hij zonder medeweten en toestemming van klager een onderzoek heeft verricht, een onjuiste diagnose heeft gesteld en klager onjuist heeft behandeld. Verweerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat verweerder niet onafhankelijk was en het onderzoek niet had mogen doen. Voor het onderzoek is onvoldoende informatie gegeven en klager is niet gewezen op het recht van inzage en correctie. De inhoud van het rapport voldoet niet aan de eisen van het Centraal Tuchtcollege. De klacht is in deze onderdelen gegrond. Volgt: berisping.