Zoekresultaten 13051-13100 van de 45116 resultaten

De klacht van het BFT tegen de notaris bestaat uit de volgende onderdelen: 1. het hebben van een negatieve kantoorliquiditeit en kantoorsolvabiliteit; 2. het niet voeren van een toereikende administratie; 3. het hebben van een bewaringstekort. De notaris heeft de (cijfermatige) bevindingen van het BFT niet betwist. De kamer is dan ook van oordeel dat de klacht in al haar onderdelen gegrond is. Naar het oordeel van de kamer zijn de feiten waarvan de notaris een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt zo ernstig dat ontzetting uit het ambt in beginsel op zijn plaats is. De notaris heeft een aantal bijzondere omstandigheden aangevoerd die volgens hem rechtvaardigen dat geen maatregel met directe of indirecte financiële gevolgen wordt opgelegd. De kamer volgt de notaris in zijn standpunt voor zover het de zwaarste maatregel (ontzetting uit het ambt) betreft en neemt daarbij een aantal bijzondere omstandigheden in aanmerking. Op grond van die bijzondere omstandigheden ziet de kamer in dit geval aanleiding om af te wijken van het uitgangspunt van ontzetting uit het ambt. Gelet op de aard, frequentie en ernst van de feiten die de notaris worden verweten, acht de kamer een schorsing in de uitoefening van het ambt voor de duur van een week gepast. Hierbij wordt ook in aanmerking genomen dat bij een zwaardere maatregel de financiële positie van (het kantoor van) de notaris nog ernstiger onder druk komt te staan

Beslissing op verzet. Beslag op auto, klager betwist dat de auto op zijn naam heeft gestaan. Verzet ongegrond.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een arts. Beklaagde heeft patiënte op de SEH gezien, onderzocht en beoordeeld. De waarden van de nierfunctie die bij patiënte werd gemeten was geen contra-indicatie voor het voorschrijven van opiaten nu beklaagde de dosering heeft aangepast en de laagste dosering heeft voorgeschreven. De reactie die patiënte op de opiaten gaf – zoals de volgende dag bleek – was geen allergische reactie, maar een bekende bijwerking van dit medicijn. Met de symptomen die patiënte op dat moment had, behoefde zij niet in het ziekenhuis te worden opgenomen. Voorts is van belang dat beklaagde zich ervan had vergewist dat haar verzorging, door het inschakelen van extra nachtzorg, was geborgd. Klacht kennelijk ongegrond verklaard.

Beklag tegen de weigering van de Raad van de Orde om het verzoek tot her-inschrijving op het tableau in behandeling te nemen (art. 5 Advw). De Raad heeft het verzoek afgewezen omdat gegronde vrees bestond dat klager bij hernieuwde inschrijving als advocaat inbreuk zal maken op de voor advocaten geldende wetten, verordeningen en besluiten of zich anderszins zal schuldig maken aan enig handelen of nalaten dat een behoorlijk advocaat niet betaamt. Het hof verklaart het beklag tegen die afwijzing ongegrond, vanwege: (i) de ernst en omvang van het tuchtrechtelijk verleden van klager. Klager heeft in het verleden veel tuchtklachten gehad, waaronder meerdere klachten die de kernwaarden (financiële) integriteit, vertrouwelijkheid en deskundigheid raken en waarvoor aan klager schrappingen zijn opgelegd. (ii) Het feit dat de noodzakelijke gedragsverandering zich pas gedeeltelijk heeft voorgedaan. Klager onderkent zijn fouten maar heeft dit inzicht pas sinds twee jaar terwijl de eerdere schrappingen een niet mis te verstaan signaal waren. De zelfreflectie van klager is vooral rationeel en dus beperkt. De waarborgen om terugval in oud gedrag te voorkomen bestaan onder meer uit de samenwerking met een coach, terwijl uit het assessmentverslag van klager blijkt dat klager autonoom werkt, een autoritaire stijl heeft en moeilijk leiding ontvangt. Dit bemoeilijkt het realiseren en bestendigen van de noodzakelijke gedragsverandering. (iii) De beperking van het uitoefenen van het beroep door de noodzakelijk geachte waarborgen. De voorgenomen organisatorische maatregelen bieden niet de benodigde overtuigende waarborgen ter voorkoming van nieuwe ontsporingen door klager. Verder is het voorgenomen toezicht door de coach dermate verstrekkend dat bij een eventuele beroepsuitoefening door klager de kernwaarden van de advocatuur, zoals onafhankelijkheid en vertrouwelijkheid, in het gedrang kunnen komen. (iv) De onduidelijke financiële situatie van klager. Er bestaat onvoldoende duidelijkheid over de financiële positie, en daarmee de onafhankelijkheid, van klager op verschillende terreinen. Zo is er onduidelijkheid over de gevolgen van de opheffing van het faillissement van zijn praktijkvennootschap, zoals mogelijke vorderingen van derden op klager, al dan niet op basis van bestuurdersaansprakelijkheid. Hetzelfde doet zich voor bij het faillissement van de Publicatie BV. Bij de financiële afwikkeling van de maatschap waar klager deel van uitmaakte, zijn vorderingen tegen klager ingediend (door zijn voormalige maten en een oud-cliënt) die nog altijd niet zijn afgewikkeld. Evenmin heeft klager voldoende informatie gegeven over het ontstaan en de afwikkeling van zijn persoonlijk faillissement. Klager heeft op al deze terreinen (desgevraagd) niet of onvoldoende duidelijkheid verschaft, terwijl dat wel van hem verwacht mocht worden. Klager heeft daarmee blijk gegeven van een gebrek aan besef van urgentie over zijn financiële problemen, en dat draagt bij aan de vrees voor financiële integriteit bij klager. Het hof wijst af het beklag tegen de weigering tot hernieuwde inschrijving op het tableau.

Herzieningsverzoek niet-ontvankelijk. Verzoeker is klager en hij kan dus geen herziening verzoeken.

Klacht tegen huisarts. Klaagster was in 2008 als patiënt ingeschreven bij een huisartsenpraktijk. Door deze huisartsenpraktijk is ten behoeve van klaagster een verwijsbrief voor psychotherapie opgesteld. De huisarts houdt een huisartspraktijk samen met een collega-huisarts, die in die periode als waarnemend huisarts aan de huisartsenpraktijk van klaagster was verbonden. Klaagster is in 2011 onder curatele gesteld. Klaagster heeft een tweetal klachten tegen de huisarts ingediend, waaronder de klacht dat de huisarts mede-aansprakelijk is voor de gevolgen van een gedraging van de collega-huisarts. Het Regionaal Tuchtcollege heeft klaagster niet-ontvankelijk verklaard in de klacht, omdat het klaagschrift niet aan de eisen voldoet. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt dat het (aanvullend) klaagschrift aan de eisen voldoet en verklaart klaagster vervolgens deels niet-ontvankelijk in haar klacht op grond van verjaring en verklaart de klacht voor het overige ongegrond.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een arts. Beklaagde is niet actief bij de behandeling van patiënte betrokken geweest en heeft haar voor de eerste maal gezien ter vaststelling van haar overlijden. Dat zij in de brief voor de huisarts een foutieve administratieve aantekening uit het medisch dossier heeft overgenomen, kan haar tuchtrechtelijk niet worden aangerekend. Klacht kennelijk ongegrond verklaard.

Klacht over eigen advocaat. Bij het hof heeft verweerder genoegzaam toegelicht dat de adviezen van verweerder aan klager in elkaars lijn liggen. De gestelde tegenstrijdigheid van die adviezen is door klager niet expliciet gemaakt. Tevens komt in beroep niet vast te staan dat door verweerder excessief is gedeclareerd. Dit is door klager onvoldoende toegelicht. Wel is verweerder onduidelijk geweest over zijn uurtarief en is hij niet transparant geweest over de oplopende advocaatkosten. Schorsing 2 weken, waarvan 1 week voorwaardelijk. Daarbij rekent het hof verweerder zwaar aan dat hij beslag heeft gelegd onder de wederpartij van klager ten laste van klager (een klachtonderdeel dat in beroep niet is voorgelegd aan het hof). Klacht gedeeltelijk gegrond.

Beroep niet-ontvankelijk wegens appelverbod. Klaagster heeft onvoldoende aangevoerd om een doorbreking van het appelverbod te rechtvaardigen.

Klacht tegen huisarts. Beklaagde was de huisarts van klaagster en heeft haar geadviseerd om tot een goede instelling van de schildklier te komen. Klaagster verwijt beklaagde ondeskundigheid, onverschilligheid, onprofessioneel handelen en onheuse bejegening tijdens een huisbezoek. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een internist. Beklaagde is niet bij de behandeling van patiënte betrokken geweest. Hij heeft als supervisor de brief van de arts-assistent niet in opleiding voor de huisarts geaccordeerd. Dat in deze brief een foutieve administratieve aantekening in het medisch dossier is overgenomen, kan beklaagde niet worden aangerekend. Klacht kennelijk ongegrond verklaard.

Beklag tegen de weigering een advocaat aan te wijzen (art. 13 Advw). Voor een strafrechtelijke aangifte is geen bijstand van een advocaat nodig. Daartoe zou klaagster zelf in staat moeten zijn. Daarnaast is de deken niet bevoegd om een advocaat aan te wijzen voor een procedure in een ander arrondissement. Beklag ongegrond.

Ongegronde klacht tegen een maag-darm-lever-arts, internist . Geen sprake van bijzondere omstandigheden die reden geven tot twijfel over de vraag of klager bij het indienen van de klacht de wil van patiënte vertegenwoordigt. Onvoldoende reden om van de hoofdregel (ontvankelijkheid) af te wijken. Geen reden aan te nemen dat het onjuist is wat er in het dossier is opgenomen over de meermaals geuite wil van patiënte om haar leven te laten eindigen. Onder de gegeven omstandigheden is er geen sprake geweest van euthanasie of van palliatieve sedatie, maar van palliatieve zorg. Verweerder heeft niet onzorgvuldig gehandeld door onder die omstandigheden, in overeenstemming met de wil van patiënte zelf, de in opzet curatieve behandeling te staken. Voorts heeft verweerder de kinderen van patiënte, onder wie klager, bij het proces betrokken. Klacht ongegrond verklaard.

Geen doorbreking appelverbod, hoger beroep niet-ontvankelijk.

Klacht tegen huisarts. Klaagster was in 2008 als patiënt ingeschreven bij een huisartsenpraktijk. Door deze huisartsenpraktijk is ten behoeve van klaagster een verwijsbrief voor psychotherapie opgesteld. In die periode was de huisarts als waarnemend huisarts aan deze huisartsenpraktijk verbonden. Klaagster is in 2011 onder curatele gesteld. Klaagster heeft een viertal klachten tegen de huisarts ingediend, waaronder de klacht over de verwijsbrief. Het Regionaal Tuchtcollege heeft klaagster niet-ontvankelijk verklaard in de klacht, omdat het klaagschrift niet aan de eisen voldoet. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt dat het (aanvullend) klaagschrift aan de eisen voldoet en verklaart klaagster vervolgens deels niet-ontvankelijk in haar klacht op grond van verjaring en verklaart de klacht voor het overige ongegrond.

Herzieningsverzoek tegen de verzetsbeslissing en tegen de wrakingsbeslissing van de raad is niet-ontvankelijk verklaard. Klager is geen advocaat ten aanzien waarvan een klacht gegrond is verklaard.

Klacht over advocaat wederpartij. Verweerder maakte een vergissing door tijdens een zitting te stellen dat klager in detentie zat, terwijl dat in een andere zaak van verweerder aan de orde was. Niet onnodig grieven. Klacht volledig ongegrond.

Klacht tegen neuroloog. Klager is in 2013 behandeld door een plastisch chirurg. Nadien kreeg hij onder meer pijnklachten. Klager is in verband hiermee in de periode 2014 tot en met 2016 meermalen door een neuroloog (eveneens aangeklaagd) gezien. In 2017 is klager door zijn huisarts naar de in de onderhavige zaak aangeklaagde neuroloog verwezen. Klager verwijt deze neuroloog onder meer dat hij bewust klagers klachten en symptomen niet heeft erkend en behandeld en bewust een onjuiste diagnose heeft gesteld. Hij verwijt de neuroloog ook het achterhouden en manipuleren van medische gegevens van klager. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van klager tegen deze beslissing verworpen.

Klacht tegen longarts. Klager is vanwege aanhoudende ademhalingsklachten medio 2017 naar de longarts verwezen. De longarts heeft klager twee keer op consult gezien. Klager verwijt de longarts het bewust stellen van een onjuiste diagnose, het bewust achterhouden en manipuleren van medische gegevens van klager, het bewust opzetten van een samenzwering/complot en het bewust aangeven van zeer belastende informatie, met als doel dat derden die klagers medisch dossier in de toekomst doornemen, de indruk krijgen dat hij een verward, psychisch niet in orde en ongeloofwaardig mens is. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van klager tegen deze beslissing verworpen.

Klacht tegen radioloog. Klager is in 2013 behandeld door een plastisch chirurg. Nadien kreeg hij onder meer pijnklachten. Klager heeft in verband hiermee in 2016 bij de instelling waar de radioloog werkzaam was een MRI van de hersenen laten maken. Klager verwijt verweerder het bewust achterhouden en manipuleren van de medische gegevens van klager en het bewust en met opzet vermelden van deze gemanipuleerde gegevens van een MRI-onderzoek in het medisch verslag, zodat derden die klagers medisch verslag doornemen, een onjuiste indruk krijgen die niet is gebaseerd op de werkelijkheid. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van klager tegen deze beslissing verworpen.

Klacht tegen longarts. De vader van klager was bekend met COPD GOLD IV en sinds 2016 bij de longarts (poliklinisch) onder behandeling. De vader is begin 2018 met een longontsteking in het ziekenhuis opgenomen en daar na enkele dagen overleden. Klager verwijt de longarts dat zij zijn vader in 2017 een negatief reisadvies heeft gegeven, dat zijn vader tijdens de laatste ziekenhuisopname niet de juiste antibiotica heeft gekregen, dat op een verkeerde manier slijm is opgezogen en dat ten onrechte de zuurstoftoediening is opgehoogd. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht kennelijk ongegrond verklaard. Daarbij is onder meer overwogen dat de longarts tijdens de laatste opname niet bij de behandeling van de vader betrokken is geweest en dat overigens het dossier geen aanknopingspunten biedt dat tijdens die opname onjuiste beslissingen zijn genomen. Het Centraal Tuchtcollege bevestigt deze beslissing.

Klaagster - pleegmoeder van een jong minderjarig kind - verwijt de GZ-psycholoog dat zij op basis van uiterst summier en onzorgvuldig verricht onderzoek - bestaande uit één enkel gesprek met de moeder en één observatie van moeder en kind - een verstrekkende conclusie heeft getrokken aangaande het opvoedperspectief. Verweerster heeft nagelaten te informeren naar de ontwikkelingen, achterstand en zorgen rondom het kind. Volgens klaagster zou het belang van het kind centraal moeten staan en zou de omgeving van het kind moeten worden betrokken in het onderzoek, zoals onder meer het horen van de pleegouders bij wie het kind sinds zijn geboorte woont. Het rapport van verweerster voldoet niet aan de vijf door het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg geformuleerde criteria. Verweerster heeft verweer gevoerd. Gegrond schorsing

Klacht tegen neuroloog. Klager is in 2013 behandeld door een plastisch chirurg. Nadien kreeg hij onder meer pijnklachten. De neuroloog heeft klager in verband hiermee in de periode 2014 tot en met 2016 meermalen op consult gezien. Klager verwijt de neuroloog onder meer dat hij bewust klagers klachten en symptomen niet heeft erkend en behandeld en bewust een onjuiste diagnose heeft gesteld. Hij verwijt de neuroloog ook het achterhouden en manipuleren van medische gegevens van klager. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van klager tegen deze beslissing verworpen.

Klacht tegen neuroloog. Klager is in 2013 behandeld door een plastisch chirurg. Nadien kreeg hij onder meer pijnklachten. Klager is in verband hiermee in de periode 2014 tot en met 2016 meermalen door een neuroloog (eveneens aangeklaagd) gezien. In 2015 is klager door zijn huisarts voor een second opinion naar de in de onderhavige zaak aangeklaagde neuroloog verwezen. Klager verwijt deze neuroloog onder meer dat hij bewust klagers klachten en symptomen niet heeft erkend en behandeld en bewust een onjuiste diagnose heeft gesteld. Hij verwijt de neuroloog ook het achterhouden en manipuleren van medische gegevens van klager. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van klager tegen deze beslissing verworpen.

Hoger beroep tegen beslissing van de raad, inhoudende een ongegrond verklaring van klagers verzet. Appelverbod. Naar het oordeel van het hof is niet gebleken van een schending van fundamentele rechtsbeginselen, zodat het beroep van klager tegen de beslissing van de raad de toets van doorbreking van het appelverbod niet kan doorstaan en daarom niet-ontvankelijk wordt verklaard.

Verzet ongegrond

Verweerder trad op als executeur in de nalatenschap van de vader van klager. Verweerder heeft hardnekkig en zonder grond volhard in zijn weigering om een notariële boedelbeschrijving te laten opmaken. Verweerder heeft daarbij een rechterlijk bevel in de wind geslagen. Verweerder heeft verzuimd om klager te informeren over zijn werkzaamheden als executeur en over de stand van zaken van de afwikkeling van de nalatenschap. Verweerder heeft daarnaast verzuimd om de erfbelasting te betalen en om klager op de hoogte te stellen van de situatie met betrekking tot de erfbelasting. Verweerder schuwt tot slot niet het voeren van procedures tegen klager waarvan de kans van slagen nihil is. Verweerder heeft met dit alles de belangen van klager ernstig veronachtzaamd. Berisping.

Klager verblijft in een TBS instelling. Klager heeft vele klachten ingediend tegen gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en psychiaters. In de kern betreffen de klachten de procedure tot verkrijging van verlof. Klager heeft de klachten ingetrokken. Beklaagden hebben aangegeven voortzetting van de behandeling van de klachten te wensen.

Verweerder heeft de afspraken die hij met klager heeft gemaakt niet schriftelijk vastgelegd. Hij heeft verder zonder goede gronden contante betalingen in ontvangst genomen en zonder daarvoor facturen te sturen. De enige factuur die verweerder heeft gestuurd, komt niet overeen met de werkelijkheid. Daarnaast heeft verweerder een bedrag van € 700,- van klager ontvangst genomen, maar niet besteed aan het beoogde doel, het raadplegen van een deskundige. Evenmin heeft verweerder het bedrag aan klager teruggegeven. Verweerder heeft met dit alles op verschillende momenten niet integer gehandeld en een voor advocaten geldende kernwaarde geschonden. Daarnaast had verweerder een dossier dat hij moet doorsturen naar een opvolgende advocaat niet goed op orde, waardoor hij niet heeft gehandeld zoals dat een behoorlijk handelend advocaat betaamt. Dit alles geeft een zorgelijk beeld over de handelwijze van verweerder, met name omdat de gegrond verklaarde klachten vooral zien op zijn financiële integriteit. Schorsing door de duur van vier weken, waarvan twee voorwaardelijk.

Verzet ongegrond

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de advocaat van de wederpartij kennelijk ongegrond. Iedere feitelijke onderbouwing ontbreekt.

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de eigen advocaat over de kwaliteit van de dienstverlening kennelijk ongegrond.

Klager verblijft in een TBS instelling. Klager heeft vele klachten ingediend tegen gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en psychiaters. In de kern betreffen de klachten de procedure tot verkrijging van verlof. Klager heeft de klachten ingetrokken. Beklaagden hebben aangegeven voortzetting van de behandeling van de klachten te wensen.

Verweerster heeft cruciale informatie achterwege gelaten bij de aanvraag van een toevoeging voor klaagster; zij heeft niet vermeld dat klaagster in detentie zat en daarom niet samenwoonde met haar man. De Raad voor Rechtsbijstand heeft op deze manier niet kunnen oordelen over de toevoegingsaanvraag op grond van volledige informatie. De fout is veroorzaakt door een gebrek aan kennis bij verweerster over de toepasselijke wet- en regelgeving. Niet alleen heeft verweerster klaagster benadeeld, ook heeft zij de kernwaarde deskundigheid geschonden. Verweerster heeft klaagster niet bezocht in de PI en heeft nooit persoonlijk kennisgemaakt met haar. Verweerster heeft de afspraken over de betaling van de zaak gemaakt met de echtgenoot van klaagster en niet met klaagster zelf. Zij heeft de afspraken vervolgens ook niet schriftelijk aan klaagster kenbaar gemaakt. Verweerster heeft aan klaagster geen schriftelijke analyse van de zaak verstrekt en heeft haar evenmin schriftelijk geadviseerd over de goede en de kwade kansen van de in te stellen zaak. Dit alles geeft een zorgelijk beeld over de handelwijze van verweerster, omdat de gegrond verklaarde klachten vooral zien op haar deskundigheid. Berisping.

Verweerster heeft klager en zijn ex-echtgenoot bijgestaan bij het overeenkomen van een echtscheidingsconvenant. Later heeft de ex-partner eenzijdig een vraag aan verweerster voorgelegd over het echtscheidingsconvenant. Verweerster heeft naar aanleiding daarvan alleen de ex-partner geadviseerd. Dit is niet zoals het een behoorlijk handelend advocaat betaamt. Berisping.

Klacht tegen verzekeringsarts. Klager heeft als gevolg van een ongeval letsel opgelopen en is al langer tijd gedeeltelijk arbeidsongeschikt. In het kader van een letselschadeprocedure heeft verweerder een verzekeringsgeneeskundig onderzoek verricht om klagers beperkingen vast te stellen. Klager verwijt verweerder dat hij zijn onderzoek en het rapport onvoldoende deskundig en zorgvuldig heeft uitgevoerd c.q. opgesteld en verder dat hij zich niet voldoende in de aandoening van klager heeft verdiept respectievelijk zijn klachten niet voldoende serieus heeft genomen. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de advocaat van de wederpartij over het in een kort geding overleggen van privé-e-mails waarvan de relevantie voor de procedure niet meteen blijkt, kennelijk ongegrond.

Verzet niet-ontvankelijk.

Klager verblijft in een TBS instelling. Klager heeft vele klachten ingediend tegen gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en psychiaters. In de kern betreffen de klachten de procedure tot verkrijging van verlof. Klager heeft de klachten ingetrokken. Beklaagden hebben aangegeven voortzetting van de behandeling van de klachten te wensen.

Verzet ongegrond

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de eigen advocaat kennelijk ongegrond.

Klacht tegen verzekeringsarts. Verweerder heeft klager bedrijfsgeneeskundig begeleid. Klager verwijt verweerder – samengevat – dat hij (1) zich ten onrechte als bedrijfsarts heeft gepresenteerd, (2) tekort is geschoten in de begeleiding, (3) erop heeft aangedrongen klagers arbeidsrelatie te beëindigen en (4) zich in de civiele procedure tussen klager en zijn werkgever heeft gemengd. Het Regionaal Tuchtcollege heeft het eerste deel van de klacht geheel en het tweede gedeeltelijk gegrond verklaard, aan verweerder de maatregel van berisping opgelegd en geanonimiseerde publicatie van de beslissing gelast. Het beroep van klager slaagt gedeeltelijk. Het Centraal Tuchtcollege verklaart het tweede (geheel) en derde klachtonderdeel alsnog gegrond, bepaalt dat de maatregel van berisping gehandhaafd blijft en gelast publicatie van de beslissing.

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de eigen advocaat over de kwaliteit van dienstverlening kennelijk ongegrond.

Toevoeging is in eerste instantie afgewezen op grond van de interpretatie van de Raad voor Rechtsbijstand van het diagnosedocument van het Juridisch Loket. Hiervan valt de advocaat tuchtrechtelijk geen verwijt te maken. Een advocaat is niet gehouden om een procedure aanhangig te maken indien deze geen mogelijkheden ziet om deze met succes te voeren. Het is niet alleen de taak van een advocaat om zijn cliënt te adviseren maar ook om hem te behoeden voor het voeren van kansloze procedures. Klacht ongegrond.

Klager verblijft in een TBS instelling. Klager heeft vele klachten ingediend tegen gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en psychiaters. In de kern betreffen de klachten de procedure tot verkrijging van verlof. Klager heeft de klachten ingetrokken. Beklaagden hebben aangegeven voortzetting van de behandeling van de klachten te wensen.

Verzetbeslissing. Ten aanzien van drie klachtonderdelen heeft de voorzitter de juiste maatstaf toegepast en acht geslagen op alle relevante feiten en omstandigheden van het geval. De verzetgronden kunnen in dat kader dan ook niet slagen. De voorzitter heeft ten onrechte niet geoordeeld over een vierde klachtonderdeel. In zoverre is het verzet gegrond. De raad is, na het horen van een getuige, van oordeel dat de klacht ongegrond is.

Klager verblijft in een TBS instelling. Klager heeft vele klachten ingediend tegen gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en psychiaters. In de kern betreffen de klachten de procedure tot verkrijging van verlof. Klager heeft de klachten ingetrokken. Beklaagden hebben aangegeven voortzetting van de behandeling van de klachten te wensen.

Alle onderdelen van de klacht zien op de kwaliteit van dienstverlening. Verweerder heeft niet adequaat en deskundige opgetreden voor klager, zijn cliënt. De raad legt een onvoorwaardelijke schorsing voor 13 weken op en heeft daarbij het tuchtrechtelijk verleden van verweerder in aanmerking genomen.

Voorzittersbeslissing. De klacht is te laat, na de vervaltermijn, ingediend en daarom niet-ontvankelijk.

Klacht tegen medisch adviseur. Klager heeft in het kader van de Wet maatschappelijk ondersteuning (WMO) een elektrische rolstoel aangevraagd. Beklaagde heeft in opdracht van de gemeente een sociaal medisch advies uitgebracht, waarin hij concludeert dat klager geen kandidaat is voor een rolstoel. Klagers aanvraag wordt vervolgens door de gemeente afgewezen. Klager verwijt beklaagde dat hij een onjuist rapport heeft opgesteld, dat hij zich onprofessioneel heeft opgesteld tijdens het spreekuur en dat hij geen conceptversie van het rapport naar klager heeft gestuurd zodat klager geen gebruik heeft kunnen maken van zijn inzage-, correctie- en blokkeringsrecht. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht deels gegrond en legt de arts daarvoor een waarschuwing op. De arts komt hiervan in beroep. Het Centraal Tuchtcollege verklaart evenals het Regionaal Tuchtcollege de klacht deels gegrond en legt aan de arts de zwaardere maatregel van berisping op.