U bent hier:Tuchtrecht
U bent hier:Tuchtrecht
Zoals bouwplannen en verkeersmaatregelen.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
Klaagster niet-ontvankelijk in haar beroep wegens termijnoverschrijding (beroep te laat ingediend, artikel 73 lid 1 Wet BIG juncto artikel 74 lid 1 Wet BIG). Ziekte en ziekenhuisopnamen gedurende een deel van de beroepstermijn leiden niet tot het oordeel dat sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding (artikel 73 lid 7 Wet BIG).
Klacht tegen psychiater. Klager verwijt de psychiater bij wie hij ongeveer zes jaar onder behandeling is geweest dat hij (bij de overname van de behandeling) de diagnose slaapapneu en restless legs heeft gemist als oorzaak van zijn psychische klachten en vermoeidsheidsklachten. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege bevestigt de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege.
Klacht tegen een fysiotherapeut. Klaagster is onder behandeling geweest van een fysiotherapeut in de praktijk van beklaagde. Beklaagde is praktijkhouder en fysiotherapeut. De behandelend fysiotherapeut heeft zich met een brief van klaagster met ernstige aantijgingen bij beklaagde gemeld. Daarop heeft een gesprek plaatsgevonden door beklaagde met de behandelend fysiotherapeut. Beklaagde heeft contact opgenomen met klaagster en voorstellen gedaan om in gesprek te komen met klaagster. Vervolgens heeft een gesprek plaatsgevonden in een door klaagster gekozen restaurant. Hierbij waren klaagster en een neef van haar aanwezig, alsmede de behandelend fysiotherapeut en de beklaagde praktijkhouder. Klaagster verwijt beklaagde dat hij geweigerd heeft haar klacht over de behandelend fysiotherapeut te melden bij de beroepsvereniging, dat hij haar klacht niet serieus heeft genomen en dat hij haar onheus heeft bejegend tijdens het gesprek. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht kennelijk ongegrond verklaard. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het door klaagster hiertegen ingestelde beroep.
Klacht tegen een fysiotherapeut. Klaagster heeft in 2018 haar rechterschouder gebroken en toen afgezien van een operatie. Na een verblijf in het ziekenhuis is klaagster een week opgenomen geweest in een revalidatiecentrum. Zij is daarna op verwijzing van de huisarts door beklaagde, fysiotherapeut, eenmaal per week thuis behandeld. Klaagster verwijt beklaagde dat hij haar rechterschouder en - arm heeft beschadigd. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht kennelijk ongegrond verklaard. Het Centraal Tuchtcollege heeft het hiertegen door klaagster ingestelde beroep verworpen.
“Klacht tegen psychiater. Verweerder heeft klager in opdracht van het CBR onderzocht en heeft geconcludeerd dat sprake is van alcoholmisbruik in ruime zin. Klager verwijt verweerder dat hij een onjuiste diagnose heeft gesteld, dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld en dat het onderzoek en de rapportage gebreken vertonen. Klacht deels gegrond, geen maatregel.”
Klacht tegen psychiater over opgestelde geneeskundige verklaring in verband met het verkrijgen van toestemming voor dwangbehandeling met medicatie in TBS-setting. Verweerder kon redelijkerwijze tot de diagnose waanstoornis komen, geen tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen. Klacht ongegrond.”
“Klacht tegen psychiater over gegeven second opinion in verband met het verkrijgen van toestemming voor dwangbehandeling met medicatie in TBS-setting. Second opinion voldoet niet aan de daaraan te stellen eisen. De diagnose waanstoornis en de noodzaak van medicatie zijn onvoldoende onderbouwd. Klacht gedeeltelijk gegrond, waarschuwing.”
Klacht tegen huisarts. Beklaagde wordt verweten dat zij bij een consult op de huisartsenpost de diagnose hartinfarct bij klager heeft gemist. Naar het oordeel van het college mocht beklaagde in beginsel afgaan op het oordeel van haar collega huisarts, die de anamnese en het lichamelijk onderzoek bij klager had verricht en aanvullend onderzoek had ingezet voordat beklaagde de dienst overnam. De uitslag van het bloedonderzoek gaf geen reden tot zorg. Het college acht het begrijpelijk dat beklaagde bij deze stand van zaken, gezien ook de toestand van klager op dat moment, geen aanleiding heeft gezien om nog verder onderzoek te doen en hem met advies en (pijn)medicatie naar huis heeft laten gaan. E r was geen reden voor beklaagde om klager te verwijzen voor aanvullend onderzoek. Het handelen van beklaagde is voldoende zorgvuldig geweest. Klacht ongegrond.
Klacht tegen huisarts. Beklaagde wordt verweten dat zij bij een consult op de huisartsenpost de diagnose hartinfarct bij klager heeft gemist. Het college kan volgen dat beklaagde gezien haar bevindingen geen aanleiding heeft gezien om klager te verwijzen voor aanvullend onderzoek. Beklaagde heeft klager direct nadat hij zich had gemeld gezien en zij heeft zich een eigen oordeel over zijn gezondheidstoestand gevormd door hem over zijn klachten te bevragen en lichamelijk onderzoek te doen. Hoewel een andere inschatting mogelijk was geweest, acht het college het gezien het atypische beloop en de aard van de klachten alsmede het ontbreken van alarmsignalen niet tuchtrechtelijk verwijtbaar dat beklaagde de juiste diagnose heeft gemist. Klacht ongegrond.
Klacht tegen huisarts. Beklaagde wordt verweten dat hij bij een consult op de huisartsenpost de diagnose hartinfarct bij klager heeft gemist. Beklaagde had klager, een 61 jarige man bekend met hypertensie, die voor de derde keer binnen 24 uur de huisartsenpost bezocht met continu aanhoudende, toenemende en uitstralende pijn op de borst en in de schouders waarbij adequate pijnstilling niet had geholpen, moeten insturen voor nader onderzoek, ook al ontbraken andere typische symptomen voor cardiale problematiek. Beklaagde is met zijn handelen niet gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening. Klacht gegrond. Waarschuwing.