Zoekresultaten 641-660 van de 3154 resultaten

Klacht gegrond. Maartregel: berisping met kostenveroordeling. Het BFT verwijt de gerechtsdeurwaarder dat hij, in strijd met de wettelijke bepalingen, structureel het exploot van oproeping voor e-Court als ambtshandeling, heeft beschouwd en het Btag tarief daarvan in het exploot heeft opgenomen. Door de wijze waarop de exploten zijn opgesteld heeft de gerechtsdeurwaarder voorgewend dat de debiteur de aan dat exploot verbonden kosten, inclusief de aan de geraadpleegde informatie verbonden kosten was verschuldigd. Het Gerechtshof Amsterdam heeft in zijn uitspraak van 29 oktober 2019 (ECLI:NL:GHAMS:2019:3794) overwogen dat altijd van een ambtshandeling sprake is indien een gerechtsdeurwaarder een exploot doet waarbij een persoon wordt opgeroepen om voor e-Court te verschijnen. In dezelfde uitspraak heeft het hof ook overwogen dat het vermelden van de kosten van het exploot met verwijzing naar het Btag als misleidend moet worden aangemerkt. De kamer ziet geen ruimte om op dit punt anders te beslissen dan het hof al heeft gedaan. De overige verweren van de gerechtsdeurwaarder treffen om die reden dan ook geen doel

Klacht gegrond. Maatregel: schorsing voor de duur van twee weken en een proceskostenveroordeling. De gerechtsdeurwaarder heeft bij het executeren van de titel, blindelings vertrouw op de informatie van zijn opdrachtgever, in die mate dat hij eigen verantwoordelijk geheel terzijde heeft geschoven. Zelfs nadat klager gemotiveerd verweer heeft gevoerd tegen de gelegde derdenbeslagen heeft hij klager eenvoudig verwezen richting een executiegeschil, in plaats van de titel alsnog te onderwerpen aan een marginale toetsing. ***** UITSPRAAK IN HOGER BEROEP: 28 december 2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:3984 *****Het hof:- vernietigt de bestreden beslissing, waar het betreft de opgelegde maatregel;en, opnieuw beslissende:- legt de gerechtsdeurwaarder de maatregel van berisping op;- bevestigt de bestreden beslissing voor het overige.

Klacht gegrond. Maatregel: berisping met kostenveroordeling. De kamer stelt vast dat de gerechtsdeurwaarder in het dossier van klagers diverse en ook herhaaldelijke onzorgvuldigheden zijn opgetreden. Daarbij heeft de gerechtsdeurwaarder niet de zorgvuldigheid in acht genomen die verwacht mag worden bij het treffen van een ingrijpend middel als derdenbeslag.

Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel: waarschuwing zonder proceskostenveroordeling. De gerechtsdeurwaarder heeft een fout gemaakt bij de (door)berekening van de rente. Nu de gerechtsdeurwaarder uit eigen beweging haar verantwoordelijkheid heeft genomen – door direct aan te kondigen zodanige maatregelen te gaan treffen dat klaagster niet langer geconfronteerd wordt met deze fout – wordt volstaan met het geven van een waarschuwing.

De gerechtsdeurwaarder heeft niet voldaan aan zijn ministerieplicht. Klacht gegrond, maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.

Tussenbeslissing. De klacht is gericht tegen een bij naam genoemde gerechtsdeurwaarder, dan wel de voor het dossier verantwoordelijke deurwaarder. Alleen de bij naam genoemde gerechtsdeurwaarder heeft verweer ingediend en is voor de behandeling van de zitting opgeroepen. De kamer kan echter niet op de klacht beslissen zonder ook de directie van het kantoor in de klacht te betrekken. Beide directieleden krijgen de gelegenheid een verweerschrift in te dienen, waarna een nieuwe zittingsdatum zal worden bepaald.

Klaagster beklaagt zich er over dat het beslag op haar woning niet wordt opgeheven, de kosten zijn opgelopen en zij geen proces-verbaal van het gelegde beslag op haar woning heeft gekregen. Klacht ongegrond.

Klaagster beklaagt zich erover dat ze geen inzichten krijgt in verrichte betalingen, er beslag is gelegd na het missen van één betalingstermijn en zij onheus wordt bejegend. Klacht ongegrond.

Klaagster beklaagt zich onder meer over onnodige kosten, het niet beantwoorden van brieven, het misplaatsen van betalingen en onheuse bejegening. De klacht is gedeeltelijk gegrond, maatregel van waarschuwing, geen veroordeling in proceskosten.

Klaagster beklaagt zich over de inhoud en de onderbouwing van de vorderingen in de dagvaarding. Tevens beklaagt klaagster zich er over dat niet is gereageerd op haar brieven. Klacht ongegrond.

Klagers beklagen zich erover dat de gerechtsdeurwaarder ten onrechte de grosse van een notariële akte heeft betekend. Klacht ongegrond.

De overeengekomen betalingsregeling heeft het gelegde beslag gekruist. In de bevestiging van de nieuwe betalingsregeling is foutief aangegeven dat de regeling enkel is getroffen voor één dossier, terwijl uit het verweerschrift volgt en ter zitting is bevestigd dat de regeling voor twee dossiers is getroffen. Klachten vormen tezamen een tuchtrechtelijk verwijt. Klacht gegrond, maatregel van waarschuwing in dit geval passend.

Betekening exploten aan het bedrijf van klager, terwijl deze aan (het bedrijf van) de bewindvoerder, klagers echtgenote, moeten worden betekend. De gerechtsdeurwaarder dient bij het verrichten van ambtshandelingen vooraf de BRP en/of het handelsregister van de Kamer van Koophandel te raadplegen. Onduidelijk is of dit is gebeurd en zo ja, waarom de gegevens onjuist zijn geïnterpreteerd. Er heeft een correctie in één dossier plaatsgevonden, maar in een ander dossier is het in augustus 2019 wederom fout gegaan. Ook na indienen van de klacht, is in oktober 2020 het bedrijf van klager opnieuw aangeschreven. Hieruit blijkt dat de administratie nog steeds niet op orde is. Anderen kunnen daardoor kennisnemen van privacy gevoelige gegevens. Dit is tuchtrechtelijk laakbaar. Maatregel van berisping: herhaaldelijk dezelfde fout gemaakt, eerdere correcties hebben geen effect in andere dossiers.

Weigering van terugbetaling van het in beslaggenomen vakantiegeld. De gerechtsdeurwaarder miskent de uitgangspunten van het arrest van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2014:3068) en het wettelijk systeem tot vaststelling van de beslagvrije voet. De gerechtsdeurwaarder moet beoordelen of het maandelijkse inkomen van de schuldenaar wel of niet onder de vastgestelde beslagvrije voet valt. Het inkomen van klaagsters partner is daarbij bij die beoordeling niet relevant. Evenmin is relevant of het inkomen van klaagster gemiddeld genomen boven de beslagvrije voet lag. Berisping ivm onjuiste rechtsopvatting bij werkzaamheden die in de dagelijkse praktijk regelmatig voorkomen.

De onderlinge afspraak tussen gerechtsdeurwaarder en opdrachtgever (VVE) dat vordering binnen twee jaar nadat deze is ontstaan geïind moet zijn, mag er niet toe leiden dat nodeloos beslag wordt gelegd. Beslag op onroerende zaak in opdracht van de VVE: de gerechtsdeurwaarder moet een eigen afweging maken bij het leggen van het beslag en kan de verantwoordelijkheid daarvoor niet afwentelen op de ministerieplicht. Nu klaagster een substantiële betaling heeft gedaan en er opbrengsten zijn uit een ander beslag, is het beslag op de onroerende zaak niet proportioneel en daarom tuchtrechtelijk laakbaar. Het plannen van een veiling van de onroerende zaak, deze annuleren en de kosten doorberekenen aan klaagster is eveneens tuchtrechtelijk laakbaar. Maatregel van berisping.

De gerechtsdeurwaarder had klagers e-mail hoewel niet alleen tot hem gericht toch moeten beantwoorden. Is echter niet tuchtrechtelijk laakbaar. Beslagvrije voet is juist vastgesteld.

De gerechtsdeurwaarder heeft door onzorgvuldig handelen nagelaten het beslag op de woning van klager door te halen. Klacht is gegrond, maatregel van berisping opgelegd en veroordeling in proceskosten.

Vast is komen te staan dat de benadering van het kantoor van de BLOS-regels – de zuiver taalkundige uitleg die daaraan is gegeven – in dit specifieke geval geleid heeft tot een uitkomst die niet overeenstemt met de beschermingsgedachte artikel 19 Gerechtsdeurwaarderswet. De gedachte dat te allen tijde voldoende middelen op de kwaliteitsrekening moet staan om iedere rechthebbende op derdengelden te kunnen geven wat hem toekomt. Nu daarvan geen sprake was is de klacht gegrond verklaard en is aan alle gerechtsdeurwaarders de maatregel van een schorsing (van één maand) opgelegd

De kamer kan de klacht van klager niet in behandeling nemen nu beklaagde op het moment van het versturen van de brief waarover klager klaagt, geen gerechtsdeurwaarder meer was. Klacht is niet-ontvankelijk.

Van de gerechtsdeurwaarder had mogen worden verwacht dat hij in ieder geval voor het opmaken van de eindafrekening bij klaagster had geverifieerd of zijn veronderstelling nog steeds juist was, namelijk dat sprake was van een toevoeging. En anders had de zorgvuldigheid met zich meegebracht dat hij duidelijk op de eindafrekening had vermeld dat hij er vanuit is gegaan dat sprake was van een toevoeging. Temeer nu klaagster een particulier is en geen professionele opdrachtgever. Klacht gegrond, maatregel van waarschuwing, geen veroordeling in proceskosten.