Zoekresultaten 12161-12170 van de 13039 resultaten

  • ECLI:NL:TGZCTG:2011:YG0880 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2010.163

    Bij klaagster is door de anesthesioloog/pijnspecialist, een IDET-behandeling uitgevoerd n.a.v. chronische lage rugklachten. De klacht houdt in dat de anesthesioloog: 1)      tijdens de IDET-behandeling een chirurgische fout heeft gemaakt, waardoor een draadbreuk is opgetreden en een naald is achtergebleven in de rug. 2)      klaagster voorafgaand aan de IDET-behandeling niet heeft geïnformeerd m.b.t. risico op draadbreuk waardoor ingreep zonder de vereiste toestemming is verricht. 3)      na de ingreep is tekortgeschoten in nazorg. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht als kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klaagster.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2011:YG0881 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2010.039

    Klager heeft zijn linkerpols gebroken. Klager verwijt de chirurg dat hij niet tijdig heeft opgemerkt dat het os lunatum was gekanteld. Hierdoor is klager niet tijdig en efficiënt behandeld, zijn hersteloperaties noodzakelijk geworden en heeft klager onnodig lang pijn gehad. Het RTG heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0872 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 113/2010

    Klacht tegen psychiater. Klager verblijft in een TBS-instelling.Verweerder heeft klager gekeurd voor het rijbewijs. Het college kan het billijken, nu klager ter beschikking is gesteld voor een in 1995 gepleegd delict en dus al geruime tijd door verschillende psychiaters (dus niet alleen de door hem gewraakte psychiater in de TBS-instelling waar hij thans verblijft) is onderzocht en behandeld, dat verweerder naast een kort eigen psychiatrisch onderzoek zijn conclusies en advies mede heeft gebaseerd op de psychiatrische bevindingen uit de TBS-sector. Het is niet reëel, mocht klager zulks verwacht hebben, te verlangen dat in het kader van een rijbewijskeuring eenzelfde psychiatrisch onderzoek zou plaatsvinden, het liefst voor klager met een andere uitkomst, dan reeds had plaatsgevonden in de vele voorafgaande jaren waarin klager TBS-verpleegd werd. Klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0873 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 051/2010

    Klager heeft in 2010 een klacht ingediend tegen de waarnemend huisarts die hem in 2001 eenmalig gezien heeft op het spreekuur. De huisarts heeft klager destijds behandeld voor een epidydimitis en hem antibiotica en pijnstilling voorgeschreven. Een aantal dagen later bleek dat er sprake was van een torsio testis. Klager verwijt de huisarts dat hij hem bij zijn bezoek had moeten doorsturen naar het ziekenhuis voor nader onderzoek, omdat ingeval van een mogelijke torsio testis snel handelen geboden is. Het college heeft de klacht gegrond verklaard, maar gelet op de omstandigheden van het geval, afgezien van het opleggen van een maatregel.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0874 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 052/2010

    Op verzoek van haar cliente stelt verweerster een 'verslag van de therapie' op. In dat verslag doet zij vergaande uitspraken over de echtgenoot van klager hoewel zij deze slechts een keer, drie jaar terug, heeft gesproken. Het verslag voldoet aan geen van de volgens vaste jurispprudentie daaraan te stellen eisen. Cliente heeft het verslag bovendien verzocht in verband met een rechtszitting in de echtscheidingsporcedure. Ook omdat verweerster geen verantwqoordelijkheid heeft genomen voor de gevolgen die het verslag voor klager konden hebben en haar beperkte inzicht in het onjuiste van haar handelen, legt het college verweerster een berisping op.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0875 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 202/2009

    Klacht tegen een huisarts. Klager was patiënt in de huisartsenpraktijk van verweerster. Klager meldt zich met een drukkend gevoel in epigastrio, later ging het beter, alleen nu meer last met name tijdens het eten. Een jaar later meldt hij zich weer met eetproblemen en hij wil graag dat een lichamelijke oorzaak wordt uitgesloten. Waarop verweerster bloedonderzoek laat doen en een maagfoto, bloedonderzoek levert geen bijzonderheden op, de maagfoto vertoont een vertraagde oesofago-cardiale passage door het niet ontplooien van de distale oesofagus. Verweerster overlegt met de kinderarts, deze adviseert, na overleg met de radioloog, een onderhoudsdosering domperidon, waarna verweerster deze voorschrijft. Anderhalf jaar hierna maakt klager weer melding van passageklachten, verweerster schrijft domperidon voor. Een half jaar later bezoekt klager met dezelfde klachten een huisarts in dienstverband in de praktijk. Er wordt een gastroscopie uitgevoerd waarna klager doorgestuurd wordt naar een mdl-arts die de diagnose achalasie bevestigt. Er volgt een pneumodilatatie die volgens klager probaat heeft geholpen. Klager verwijt verweerster dat ze niet adequaat en laks heeft gehandeld en zijn klachten altijd aan stress heeft toegedicht. Het college verklaart de klacht gegrond en legt een waarschuwing op.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2011:YG0876 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2009 T 154

    Klaagster verwijt de vaatchirurg dat hij haar gemotiveerde verzoek om tromboseprofylaxe te geven heeft genegeerd. Het College heeft de klacht afgewezen.      

  • ECLI:NL:TGZREIN:2012:YG1734 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 10130

    Klagers verwijten verweerder dat hij aan echtgenoot en broer van klagers de juiste behandeling heeft onthouden door geen chemotherapie voor te stellen dan wel te starten, terwijl dit wel het advies was van de multidisciplinaire oncologie-commissie. Gegrond. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2011:YG0877 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2010-059

    Klaagster verwijt de vaatchirurg de gebrekkige wijze waarop zij klaagster heeft voorgelicht en behandeld, alsmede een (ontbrekende) nazorg. Klaagster voert onder meer aan dat bij het verwijderen van een in het been achtergebleven deeltje van gebruikt materiaal een ernstige fout is gemaakt. Het College heeft de klacht in zijn geheel afgewezen.  

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2011:YG0878 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2010-050a

    Klagers verwijten de KNO-arts dat hij een verkeerde en te late diagnose heeft gesteld, onvoldoende informatie over de behandeling en gevolgen daarvan heeft gegeven, een chirurgische fout heeft gemaakt en onjuiste medicijnen heeft gegeven, althans aansprakelijk is voor hetgeen is gebeurd. Het College heeft de klacht in zijn geheel afgewezen.