Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 12711-12720 van de 42634 resultaten

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:188 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2019.021

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:188

    Klacht tegen tandarts. Klaagster heeft in augustus 2017 en december 2017 aan de balie gesproken met de assistente van de tandarts over de mogelijkheid om zich in te schrijven in de praktijk van de tandarts. Uiteindelijk is het niet tot een inschrijving gekomen. Klaagster verwijt de tandarts dat de assistente haar niet als patiënte heeft ingeschreven om financiële redenen en vanwege haar Turkse afkomst, namelijk op grond van de aanname dat veel Turkse mensen weinig naar de tandarts gaan en dus geen geld aan hen is te verdienen. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klaagster.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:207 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2019.092V

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:207

    De voorzitter van het Centraal Tuchtcollege heeft appellante niet-ontvankelijk verklaard in haar beroep, omdat het griffierecht niet tijdig was ontvangen. Appellante doet verzet tegen deze beslissing en betoogt onder meer dat haar een nieuwe termijn voor de betaling van het griffierecht had moeten worden geboden. Het Centraal Tuchtcollege ziet aanleiding om aan te sluiten bij de bestaande praktijk bij andere tuchtrechtcolleges, die eerst een maningsbrief sturen, waarin aan de betrokkene een tweede termijn wordt gegund voor het betalen van het griffierecht. Het verzet is gegrond. Dit betekent dat de behandeling van het beroep wordt voortgezet.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2019:155 Raad van Discipline Amsterdam 19-269/A/NH

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 22-07-2019
    • ECLI:NL:TADRAMS:2019:155

    Klacht over de advocaat van de wederpartij ongegrond. Uitgangspunt is dat er geen algemene tuchtrechtelijke regel is die meebrengt dat een advocaat een tegen hem gerichte tuchtklacht niet mag delen met derden. Privacyregels, voor zover al tuchtrechtelijk relevant, leiden niet tot een ander oordeel.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2019:141 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2018/323T

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2019:141

    Klager verwijt verweerster, tandarts, dat zij onvoldoende informatie over de behandeling heeft verstrekt, verkeerde diagnoses heeft gesteld en onjuiste behandelingen heeft gegeven. Tevens staan er volgens klager onjuistheden op de patientenkaart en klaagt hij over het declaratiegedrag van verweerster. Verweerster bestrijdt de klachten. Gegrond. Berisping.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2019:149 Raad van Discipline Amsterdam 18-874/A/A/H

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 15-07-2019
    • ECLI:NL:TADRAMS:2019:149

    Herzieningsverzoek afgewezen

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:195 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2018.066

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:195

    Klager is in 1990 veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf met TBS. Sindsdien is de TBS telkens verlengd. De aangeklaagde klinisch psycholoog, heeft klager in het kader van een Pro Justitia onderzoek in de TBS verlengingsprocedure onlangs onderzocht en het advies gegeven de maatregel van de terbeschikkingstelling met twee jaar te verlengen met handhaving van het bevel tot verpleging. Klager verwijt de klinisch psycholoog: a. onvoldoende onderzoek te hebben verricht, en b. geen testpsychologisch onderzoek te hebben uitgevoerd. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:201 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2018.408

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:201

    De aangeklaagde gz-psycholoog, is bevriend met de ex-vriendin van klager. Klager is via verweerster in contact gekomen met een basispsycholoog die klager behandelt wegens (vermeende) klachten van ADHD. Op enig moment heeft zich een incident voorgedaan tussen klager en zijn ex-vriendin. De klacht houdt zakelijk weergegeven in dat de gz-psycholoog aan haar collega basispsycholoog (telefonisch) en aan Veilig Thuis (telefonisch of persoonlijk) heeft gemeld dat klager psychotisch zou zijn en de kinderen ontvoerd zou hebben, zonder klager te hebben gezien of gesproken, zonder dat dit het geval was en zonder dat er een diagnose was gesteld. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht in al haar onderdelen af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:189 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2018.496

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:189

    Klacht tegen (ambulance)verpleegkundige. De huisarts van klager heeft met spoed voor klager een ambulance opgeroepen in verband met pijnklachten op de borst. Nadat de verpleegkundige geen lichamelijke afwijkingen had vastgesteld, heeft híj met toestemming van klager tevergeefs geprobeerd telefonisch contact te krijgen met de behandelaar van klager bij een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Vervolgens is klager onrustig en boos geworden en heeft hij (bedreigende) uitlatingen gedaan waarop de verpleegkundige contact heeft opgenomen met de politie. Tijdens de rit in de ambulance heeft klager in het bijzijn van een agent al dan niet op verzoek van de verpleegkundige zijn eerdere uitlatingen herhaald. Klager verwijt de verpleegkundige onder meer dat hij klager heeft toegezegd dat hij zijn eerdere uitlatingen zonder problemen kon herhalen ten overstaan van de agent en dat de verpleegkundige hiermee bij klager een gevoel van vertrouwen heeft gewekt terwijl hij wist dat herhaling  nadelige gevolgen voor klager zou hebben. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep, zij het op deels  andere gronden.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2019:208 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2019.093V

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 25-07-2019
    • ECLI:NL:TGZCTG:2019:208

    C E N T R A A L  T U C H T C O L L E G E voor de Gezondheidszorg Beslissing op het verzet onder nummer C2019.093V van: A., psychiater, werkzaam te B., appellante, verweerster in eerste aanleg, gemachtigde: mr. J.M. de Vries, advocaat te Eindhoven, tegen C., wonende te B., verweerder in beroep, klager in eerste aanleg, en D. wonende te B. verweerster in beroep, klaagster in eerste aanleg. 1.         Verloop van de procedure C. en D. – hierna klagers – hebben op 20 augustus 2018 bij het Regionaal Tuchtcollege te Eindhoven tegen A.– hierna de psychiater – een klacht ingediend. Bij beslissing van 7 maart 2019, onder nummer 18134b, heeft dat college de klacht gegrond verklaard, aan de psychiater de maatregel van berisping opgelegd en bepaald dat de beslissing, indien zij onherroepelijk is geworden, zal worden gepubliceerd in de Staatscourant en ter publicatie zal worden aangeboden aan het tijdschrift “Medisch Contact”. De psychiater is van die beslissing in beroep gekomen. De voorzitter van het Centraal Tuchtcollege heeft bij beslissing van 27 mei 2019 de psychiater niet-ontvankelijk verklaard in het beroep. Tegen deze beslissing heeft de psychiater verzet aangetekend. Het verzet is behandeld ter openbare terechtzitting van het Centraal Tuchtcollege van 4 juli 2019, waar is verschenen de gemachtigde van de psychiater, mr. J.M. de Vries, voornoemd. De psychiater en klagers zijn met bericht van verhindering niet verschenen. Mr. J.M. de Vries heeft ter terechtzitting het standpunt van de psychiater nader toegelicht. 2.         Beoordeling van het verzet 2.1       Bij brief van 18 april 2019 heeft de secretaris van het Centraal Tuchtcollege de psychiater erop gewezen dat zij voor de behandeling van het beroep griffierecht is verschuldigd. In de beslissing van de voorzitter van 27 mei 2019 waartegen het verzet zich richt, is het beroep van de psychiater niet‑ontvankelijk verklaard, omdat het verschuldigde griffierecht niet binnen de in de brief van 18 april 2019 vermelde termijn van vier weken is ontvangen. Uiteindelijk is het griffierecht op 28 mei 2019, na afloop van de termijn, bijgeschreven op de daarvoor bestemde bankrekening. 2.2       De (gemachtigde van de) psychiater erkent de te late betaling maar voert aan dat redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de psychiater ten aanzien van de betaling in verzuim is geweest. Zij wijst er onder andere op dat de wettelijke verplichting tot betaling van het griffierecht pas onlangs - 1 april 2019 - in werking is getreden en dat bij andere tuchtrechtelijke colleges en rechtsprekende instanties pas wordt besloten tot niet‑ontvankelijkverklaring, wanneer eerst de gelegenheid is gegeven het verzuim binnen een redelijke termijn te herstellen. Indien het Centraal Tuchtcollege die gebruikelijke werkwijze had gehanteerd, zou de betaling tijdig zijn geweest. 2.3       Ingevolge artikel 65a, derde lid, juncto artikel 73, derde lid, van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG), zoals deze bepalingen vanaf 1 april 2019 luiden, wijst de secretaris de indiener van het beroepschrift op de verschuldigdheid van het griffierecht en deelt hem mee dat het verschuldigde bedrag binnen vier weken na de dag van verzending van zijn mededeling dient te zijn bijgeschreven op het daarbij aangegeven bankrekeningnummer. Indien het bedrag niet binnen deze termijn is bijgeschreven, verklaart de voorzitter het beroep niet‑ontvankelijk, tenzij redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de appellant ten aanzien van de betaling in verzuim is geweest. 2.4       Vast staat dat een aantal andere tuchtrechtelijke colleges, onder andere de Accountantskamer en de Kamers voor het Notariaat (en in beroep respectievelijk het College van Beroep voor het bedrijfsleven en de Notariskamer van het Gerechtshof te Amsterdam), als het griffierecht niet binnen de wettelijke termijn van vier weken is ontvangen, aan de klager dan wel de appellant een zogenoemde maningsbrief stuurt. Daarbij wordt de betrokkene een nieuwe – uiterste – termijn van twee weken geboden om het verschuldigde griffierecht alsnog te betalen. Niet-ontvankelijkheid volgt pas indien het verschuldigde griffierecht niet binnen deze tweede termijn wordt betaald. Ook de Centrale Raad van Beroep, de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, de rechtbanken en de civiele kamers van de Gerechtshoven hanteren deze werkwijze. 2.5       Met ingang van 1 april 2019 is de Wet BIG gewijzigd en moet ook voor procedures bij de tuchtcolleges in de gezondheidszorg € 50,00 griffierecht worden betaald. Het Centraal Tuchtcollege acht het niet ondenkbaar dat het verschil in de nieuwe werkwijze van het Centraal Tuchtcollege enerzijds en de al langer bestaande praktijk van voornoemde andere tuchtrechtelijke colleges en rechtsprekende instanties anderzijds bij rechtzoekenden tot verwarring kan leiden. Het Centraal Tuchtcollege ziet hierin aanleiding om aan te sluiten bij de bestaande praktijk van deze tuchtrechtelijke colleges en rechtsprekende instanties door, als het griffierecht niet binnen vier weken is ontvangen, de betrokkene een maningsbrief te sturen waarin een nieuwe – uiterste – termijn van twee weken wordt geboden. Indien dan alsnog binnen deze termijn wordt betaald, kan redelijkerwijs niet worden geoordeeld dat de appellant in verzuim is ten aanzien van de betaling. 2.6       Mogelijk is ook de (gemachtigde van de) psychiater door het verschil in werkwijze in verwarring gebracht omdat zij er in dit geval op vertrouwde dat een tweede termijn zou worden gegund voor de betaling van het griffierecht. De (gemachtigde van de) psychiater heeft geen maningsbrief ontvangen. Als deze wel aan haar - overeenkomstig de bestaande werkwijze bij andere colleges - was gestuurd, was het griffierecht tijdig bijgeschreven. Onder deze omstandigheden kan redelijkerwijs niet worden geoordeeld dat de psychiater ten aanzien van de betaling van het griffierecht in verzuim is geweest. 2.7       Het verzet is gegrond. Dit betekent dat de beslissing van de voorzitter van het Centraal Tuchtcollege van 27 mei 2019 vervalt en dat de behandeling van het beroep wordt voortgezet. 3.         Beslissing Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg: verklaart het verzet gegrond; bepaalt dat de behandeling van het beroep zal worden voortgezet. Deze beslissing is gegeven door: C.H.M. van Altena, voorzitter; H. de Hek en A. Smeeïng-van Hees, leden‑juristen en A.C.L. Allertz en M.C. ten Doesschate, leden‑beroepsgenoten en E.D. Boer, secretaris. Uitgesproken ter openbare terechtzitting van 25 juli 2019. Voorzitter   w.g.                                            Secretaris  w.g.    

  • ECLI:NL:TADRAMS:2019:156 Raad van Discipline Amsterdam 19-237/A/A

    • Datum publicatie: 25-07-2019
    • Datum uitspraak: 22-07-2019
    • ECLI:NL:TADRAMS:2019:156

    Tussenbeslissing. Ambtshalve aanvulling van de klacht.