Zoekresultaten 12201-12210 van de 13039 resultaten

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0839 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 136/2010

    Klacht tegen huisarts. Klaagster is woonachtig in de Bondsrepubliek Duitsland en bezocht de praktijk van verweerder, waar zij niet ingeschreven stond, met de vraag om onderzoek naar en eventuele behandeling van een blaasontsteking. Verweerder wilde klaagster wel behandelen mits zij vooraf contant het passantentarief zou betalen. Klaagster was het hier niet mee eens en is toen uit de praktijk van verweerder vertrokken. Klacht is als kennelijk ongegrond afgewezen.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0840 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 164/2010

    Klager heeft een klacht ingediend, welke niet voldoet aan de daaraan wettelijk gestelde eisen. Klager is daarop in de gelegenheid gesteld de klacht aan te vullen, echter voldoet het aanvullend klaagschrift ook niet aan de daaraan te stellen eisen. Het college verklaart klager niet-ontvankelijk.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0841 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 296/2010

    Klacht tegen orthopedisch chirurg. De klacht heeft betrekking op hetzelfde handelen als waarover klager in de zaak met nr. 256/2008 heeft geklaagd en waarover op 28 januari 2010 een (thans onherroepelijke) beslissing is gegeven.  Artikel 51 van de Wet BIG bepaalt dat niemand andermaal tuchtrechtelijk kan worden berecht ter zake van enig handelen waaromtrent te zijnen aanzien een onherroepelijke eindbeslissing is genomen. Dat klager naar zijn zeggen uit het proces-verbaal van de vorige zitting nieuwe gegevens heeft vernomen, kan hieraan niet afdoen. Klager is dus niet-ontvankelijk in zijn klacht.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0842 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 290/2009

    Klacht tegen huisarts. Klager is bekend met diabetes mellitus. Op het spreekuur van verweerder liet klager een nuchtere bloedsuiker bepalen. De uitslag was dusdanig hoog dat verweerder klager heeft verboden de weg op te gaan als chauffeur van een touringcar. Klager verwijt verweerder dat hij wanprestatie heeft geleverd door hem te verbieden aan het verkeer deel te nemen. Klacht afgewezen.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0836 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 088/2010

    Klacht tegen specialist oudserengeneeskunde. Verwijt van buren dat verweerster ten onrechte heeft meegewerkt aan opname van hun hoogbejaarde buurvrouw in een verpleeghuis. Klagers zijn niet te beschouwen als rechtstreeks belanghebbende in de zin van artikel 65, eerste lid onder a van de wet BIG. In beginsel is de patiënt zelf rechtstreeks belanghebbende of, onder omstandigheden, diens naaste betrekkingen. De ondertekening door patiënte van een aanvulling op het klaagschrift betekent in het algemeen dat de patiënt instemt met de klacht. In dit geval is dat echter anders. Verweerster heeft desgevraagd verklaringen overgelegd van een BOPZ-arts/specialist ouderengeneeskunde en een psycholoog, waarin deze aangeven dat patiënte niet wilsbekwaam is en dat ze zich niet verzet tegen c.q. tevreden is met haar verblijf in het verpleeghuis. Onder die omstandigheden kan aan de handtekening van patiënte niet de betekenis worden toegekend dat zij ermee instemt dat klagers deze procedure voor haar voeren. Niet-ontvankelijk.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0843 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 001/2010

    Klacht tegen huisarts. Twee dochters van klager en zijn ex-partner vertonen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Klager ziet geen aanleiding voor een behandeling, de moeder oordeelt hier anders over. Verweerder adviseert de moeder na ruggespraak met het AMK de kinderen zelf aan te melden bij een centrum voor psychotrauma. Dit advies is te beschouwen als een verrichting waarover verweerder klager ten onrechte niet (zelf) heeft geïnformeerd. Overige klachtonderdelen ongegrond. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2011:YG0837 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 125/2010

    Klacht tegen specialist oudserengeneeskunde. Verwijt van buren dat verweerster ten onrechte heeft meegewerkt aan opname van hun hoogbejaarde buurvrouw in een verpleeghuis. Klagers zijn niet te beschouwen als rechtstreeks belanghebbende in de zin van artikel 65, eerste lid onder a van de wet BIG. In beginsel is de patiënt zelf rechtstreeks belanghebbende of, onder omstandigheden, diens naaste betrekkingen. De ondertekening door patiënte van een aanvulling op het klaagschrift betekent in het algemeen dat de patiënt instemt met de klacht. In dit geval is dat echter anders. Verweerster heeft desgevraagd verklaringen overgelegd van een BOPZ-arts/specialist ouderengeneeskunde en een psycholoog, waarin deze aangeven dat patiënte niet wilsbekwaam is en dat ze zich niet verzet tegen c.q. tevreden is met haar verblijf in het verpleeghuis. Onder die omstandigheden kan aan de handtekening van patiënte niet de betekenis worden toegekend dat zij ermee instemt dat klagers deze procedure voor haar voeren. Niet-ontvankelijk.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2011:YG0831 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 1037

    Klaagster verwijt verweerder dat hij heeft gefaald bij de postoperatieve zorg na een liposuctie aan haar bovenbenen en een wonderlijk wisselend antibiotica beleid. Dit heeft geleid tot een levensbedreigende situatie. In het ziekenhuis was klaagster in shock; vermoedelijke diagnose fasciitis necroticans. Het college is van oordeel dat verweerder klaagster op basis van de door haar aangegeven klachten had moeten zien en niet had mogen volstaan met de aanname van een ontsteking en het voorschrijven van Ciprofloxacine. Onbegrijpelijk dat verweerder klaagster op de dertiende dag na de operatie, wanneer zij in ernstige toestand op de kliniek komt, niet heeft doorverwezen naar het ziekenhuis. Het gevoerde antibioticabeleid is in strijd met de richtlijnen. Ciprofloxacine had i.c. niet telefonisch voorgeschreven mogen worden. Ernstig verwijtbaar. Gegrond. Berisping en publicatie.    

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2011:YG0832 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2009 T 240

    Klaagster verwijt de arts dat hij patiënt niet serieus heeft genomen en de verkeerde diagnose heeft gesteld, waardoor patiënt onnodig heeft geleden, bijna is overleden gegaan en in een ellendige conditie verkeert. Het College oordeelt dat de klacht gegrond is en legt de maatregel van waarschuwing op.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2011:YG0833 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2010-052

    Klager verwijt de huisarts dat hij een misleidende medische verklaring heeft opgesteld, waarbij geen relevante medische informatie van feitelijke aard is verstrekt, maar subjectieve, insinuerende oordelen en conclusies zijn gegeven, hetgeen ernstige persoonlijke gevolgen voor klager heeft gehad. Het College oordeelt dat de klacht gegrond is en legt de maatregel van berisping op.