Zoekresultaten 391-400 van de 3010 resultaten

Beslissing op verzet. Klager beklaagt zich er over dat de gerechtsdeurwaarder ten onrechte bankbeslag heeft gelegd en geen rekening heeft gehouden met de beslagvrije voet. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. Klaagster heeft in verzet nieuwe klachten ingediend, deze kunnen niet worden behandeld in verzetfase aangezien de oospronkelijke klacht dient te worden getoetst. De beslissing van de voorzitter over onheuse bejegening blijft in stand.

Gerechtsdeurwaarders dienen zelf te onderzoeken of een beslag kan worden gelegd. Het bestuderen van de titel en het controleren van het kadaster is niet voldoende, de gerechtsdeurwaarders hadden tenminste het boedelregister moeten raadplegen nu sprake was van een erfenis. Niet is gebleken dat dat is gebeurd. Dat het een zogenaamde ‘losse’ opdracht van een advocaat betrof kan niet leiden tot de conclusie dat er nog minder dan een marginale toetsing dient plaats te vinden. De stelling van de gerechtsdeurwaarders dat zij geen verstand hebben van het erfrecht kan hen niet ontlasten, zij behoren immers de wet te kennen. Dit betekent dat de klacht terecht is voorgesteld.Van een gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat deze tijdig, dat wil zeggen binnen ongeveer twee weken op een brief reageert. Vastgesteld moet worden dat dit niet is gebeurd. Daarnaast wordt vastgesteld dat gerechtsdeurwaarder sub 2 niet ingaat op hetgeen door klager in zijn brief is aangevoerd.Op grond van bovenstaande wordt aan de gerechtsdeurwaarders naast een berisping een boete opgelegd.

Met klager is de kamer van oordeel dat de clausule ‘onder aftrek van bedragen die inmiddels zijn betaald’ zoals opgenomen in het beslagexploot teveel onduidelijkheid laat bestaan. Uit een beslagexploot moet duidelijk zijn voor welk bedrag beslag wordt gelegd en dit onderdeel moet zonder onnodige open einde zijn. Met deze clausule is die duidelijkheid er niet. Er is daarmee sprake van een gebrekkige specificatie.

Naast de vaststelling dat van een gerechtsdeurwaarder mag worden verwacht dat hij brieven met betrekking tot een bij hem in behandeling zijnde incasso binnen een termijn van ongeveer twee weken beantwoordt, mag van hem ook worden verwacht dat hij een adequaat antwoord geeft. Het enkel meedelen van het te betalen bedrag terwijl klaagster om een specificatie heeft verzocht is geen adquaat antwoord. De gerechtsdeurwaarder heeft de verzoeken van klaagster om informatie geïnterpreteerd als betalingsonwil, terwijl klaagster heeft gesteld dat zij wel wilde betalen, maar wel het juiste bedrag. Ter zitting heeft de gerechtsdeurwaarder erkend dat klaagster onvoldoende is geïnformeerd. Maatregel van berisping is opgelegd.

Beslissing op verzet. In de wet is geen bepaling opgenomen waaruit blijkt dat het geven van een opdracht aan de gerechtsdeurwaarder om beslag te leggen moet gebeuren door een advocaat. Daarom is het niet relevant dat mr. [..] wel of niet uit het ambt is gezet en dat zijn secretaresse de opdracht heeft gegeven. Geen verrekening aangezien de tegenvordering wordt betwist. Beslissing van de voorzitter blijft in stand.

Beslissing op verzet. De kamer is het eens met de oorspronkelijke beslissing. De stelling van klager dat hij de vordering niet kent is niet juist nu het vonnis aan hem is betekend. Op grond van het Besluit Breed Moratorium dient klager zich te wenden tot een schuldhulpverlener van de gemeente, die een verzoek kan doen bij de rechtbank. De tuchtrechter is in deze niet bevoegd. 

Op grond van het bepaalde in artikel 431a Rv kan de executie worden aangevangen of voortgezet worden na betekening van de overgang aan de geëxecuteerde. Dit betekent dat de gerechtsdeurwaarder in het exploot van beslaglegging had moeten vermelden dat [..] B.V. rechtsopvolger was van [..]. Het beslagexploot vermeldt daaromtrent echter niets. Dat klager zich afvraagt of hij bevrijdend kan betalen aan [..] B.V. is een gerechtvaardigde vraag, die door de gerechtsdeurwaarder had moeten worden beantwoord. De gerechtsdeurwaarder kan niet volstaan met een verwijzing naar de civiele rechter.

Klager klaagt onder meer over de omstandigheid dat de gerechtsdeurwaarder slechts tot één jaar terug betaling van de teveel ingehouden gelden wil overgaan. Jurisprudentie heeft eerder uitgemaakt dat dit een redelijk termijn is. Klacht ongegrond.

Beslissing op verzet. Verzet gegrond. Zonder oplegging van een maatregel. Klager stelt dat de gerechtsdeurwaarder de opdracht om een ambtshandeling (i.c. het betekenen van een dagvaarding) uit te voeren niet mag weigeren omdat klager niet voor de algemene voorwaarden heeft willen aanvaarden. Dat blijkt immers niet uit artikel 11 van de Gerechtsdeurwaarderswet. De gerechtsdeurwaarder heeft verklaard belang te hebben bij het overeenkomen van de algemene voorwaarden waarin zijn eigen verantwoordelijkheid wordt beperkt. Voor klager is van belang dat hij geen gerechtelijke procedure kan beginnen zonder een gerechtsdeurwaarder in te schakelen om de dagvaarding te betekenen. De kamer heeft geoordeeld dat het in beginsel zorgvuldig is dat een gerechtsdeurwaarder ervoor zorgt dat hij gedekt is voor aansprakelijkheidsrisico’s en dat weigeren een ambtshandelingen te willen uitvoeren als een opdrachtgever weigert de algemene voorwaarden waarin die aansprakelijkheidsrisico’s worden beperkt te aanvaarden een uitwerking kan zijn van die zorgvuldigheid. In dit geval, echter, oordeelt de kamer dat het verlangen de gehele algemene voorwaarden te accepteren voor het betekenen van een dagvaarding geen juiste balans oplevert. In een geval als het onderhavige, waarbij een opdrachtgever enkel opdracht geeft tot het betekenen van een dagvaarding, dient de deurwaarder, indien een opdrachtgever niet instemt met de gebruikelijk gehanteerde algemene voorwaarden, zijn algemene voorwaarden te beperken tot die bepalingen die relevant zijn voor genoemde belang van de gerechtsdeurwaarder.