Zoekresultaten 25951-26000 van de 45118 resultaten

Klagers zijn de kinderen en weduwe van een overleden patiënt die ivm buikklachten op de SEH-afdeling wordt opgenomen. Navelbreuk wordt geconstateerd. Na onderzoek wordt patiënt opgenomen op de afdeling chirurgie. In de loop van de volgende ochtend verslechtert situatie van patiënt ernstig. Bij CT-onderzoek wordt darmperforatie geconstateerd waarna patiënt wordt geopereerd. Postoperatief komt patiënt te overlijden. Klagers verwijten verweerder onder meer dat hij onvoldoende kennis heeft genomen van de anamnese en toestand van patiënt ten tijde van opname. In de zorg aan patiënt wordt verweerder onder andere verweten: onvoldoende diagnostiek, te laat begonnen met behandeling; geen goede differentiaal diagnose.Gegrond, berisping.

Verwijt dat verweerster zonder toestemming van een van partijen een gemeenschappelijk verzoekschrift tot echtscheiding heeft ingediend. Het is vaste rechtspraak dat voor een advocaat, die als enige advocaat van twee partijen optreedt in een echtscheidingsprocedure, een zware zorgplicht geldt, die onder meer met zich meebrengt dat de advocaat beide partijen goed voorlicht over hun marges en mogelijkheden en zich ervan gewist dat beide partijen de te treffen regeling begrijpen. Extra zorgvuldigheid van verweerster was geboden nu zij een kantoorgenote van een van beide partijen was omdat snel de schijn van partijdigheid ten gunste van de kantoorgenoot kan ontstaan. In casu mocht verweerster uit een e-mail van klager afleiden dat hij akkoord was met het verzoekschrift. Geen tuchtrechtelijk verwijt. Klacht ongegrond verklaard in hoger beroep.

Klagers zijn de kinderen en weduwe van een overleden patiënt die ivm buikklachten op de SEH-afdeling wordt opgenomen. Navelbreuk wordt geconstateerd. Na onderzoek wordt patiënt opgenomen op de afdeling chirurgie. In de loop van de volgende ochtend verslechtert situatie van patiënt ernstig. Bij CT-onderzoek wordt darmperforatie geconstateerd waarna patiënt wordt geopereerd. Postoperatief komt patiënt te overlijden. Klagers verwijten verweerder onder meer dat hij onvoldoende kennis heeft genomen van de anamnese en toestand van patiënt ten tijde van opname. In de zorg aan patiënt wordt verweerder onder andere verweten: onvoldoende diagnostiek, te laat begonnen met behandeling.Gegrond, waarschuwing.

Klacht tegen oogarts. 91)Onvoldoende onderzoek verricht. Nagelaten pupil verwijdende druppels te gebruiken waardoor zij netvlies niet heeft kunnen onderzoeken. Gegrond: Teveel beperkt tot klachten blepharaitis en onvoldoende aandacht besteed aan symptomen van mogelijke netvliesloslating. Het onderzoek was onvoldoende om goed beeld te kunnen krijgen. (2) Verkeerde voorstelling van zaken gegeven door te zeggen dat ze persoonlijk telefonisch contact heeft gehad met klaagster of haar echtgenoot, terwijl er alleen contact was met de assistente. Ongegrond: niet vast te stellen. (3) Onvolledige verslaglegging. Ongegrond: Status is wel summier, maar kan niet alleen de arts verweten worden. Berisping.

Klacht tegen tandarts. Verwijt dat de tandarts heeft toegelaten dat de assistente de wortelkanalen heeft gespoeld. De assistente was niet bevoegd en niet bekwaam om de wortelkanalen te spoelen. (Grotendeels) gegrond: Spoelen van wortelkanaal is een handeling, waartoe de assistent in beginsel bevoegd is. Of de tandarts kan worden verweten dat de assistente dat heeft gedaan is afhankelijk van de omstandigheden van het geval, meer in het bijzonder of de tandarts, bij de uitvoering van de assistente, ervan mocht uitgaan dat deze voldoende bekwaam is om de betreffende handeling te verrichten. Twijfels omtrent de bekwaamheid van de assistente. Risico van het doorpersen was in casu te groot. Opdracht van tandarts aan assistente om door te gaan met spoelen tot zij de behandeling weer zou overnemen stuit eveneens op bezwaren. Assistente is onvoldoende geïnformeerd over mogelijke risico’s van het spoelen en onvoldoende geïnstrueerd hoe te reageren bij het doorpersen van spoelvloeistof buiten de wortelkanalen. Berisping.

Voorzittersbeslissing. Klacht advocaat wederpartij. Klacht deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond.

Klagers zijn de kinderen en weduwe van een overleden patiënt die ivm buikklachten op de SEH-afdeling wordt opgenomen. Navelbreuk wordt geconstateerd. Na onderzoek wordt patiënt opgenomen op de afdeling chirurgie. In de loop van de volgende ochtend verslechtert situatie van patiënt ernstig. Bij CT-onderzoek wordt darmperforatie geconstateerd waarna patiënt wordt geopereerd. Postoperatief komt patiënt te overlijden. Klagers verwijten verweerster onder meer dat zij onjuiste informatie heeft verstrekt, heeft nagelaten de bestaande protocollen na te leven en heeft nagelaten haar eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ongegrond/Afwijzing.

15-178A: Klacht over eigen advocaat gedeeltelijk gegrond. Verweerder heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door het echtscheidingsverzoek te laat in te dienen. De raad acht evenwel termen aanwezig om – ondanks de gegrondheid van het klachtonderdeel – geen maatregel op te leggen, nu verweerder alles heeft gedaan wat redelijkerwijs van hem kon worden verwacht om de fout te herstellen en klaagster ook overigens geen schade heeft geleden.

Klacht tegen oogarts. (1) Niet adequaat gehandeld toen diagnose loslating netvlies was gesteld. Nagelaten zelf een operatiedatum op korte termijn aan te bieden dan wel door te verwijzen naar ziekenhuis waar patiënte op korte termijn kon worden geholpen. Ongegrond: Onderzoek en diagnose ontmoeten geen bedenkingen. Beleid was conform destijds geldende beleidslijnen (2) onvolledige verslaglegging. Ongegrond: Aantekeningen waren summier en enigszins verwarrend maar afdoende. Klacht afgewezen.

Klacht tegen tandarts. Klaagster had vaste tanden verwacht en er is niet verteld dat zij een los gebit zou krijgen. Het klikgebit past bovendien niet goed. Ongegrond. Behoudens het tonen van een animatiefilmpje is de door de tandarts gestelde informatievoorziening door klaagster niet betwist. Uitgangspunt is dan ook dat de tandarts de behandeling met haar heeft doorgenomen aan de hand van een model van een klikgebit en voorts door middel van een folder over het klikgebit. Implantaten zijn goed vastgegroeid in de kaak. Klaagster had klikgebit niet bij zich ter controle. Bij deze stand van zaken treft de tandarts geen verwijt dat het klikgebit niet goed past. Klacht afgewezen.

Klagers zijn de kinderen en weduwe van een overleden patiënt die ivm buikklachten op de SEH-afdeling wordt opgenomen. Navelbreuk wordt geconstateerd. Na onderzoek wordt patiënt opgenomen op de afdeling chirurgie. In de loop van de volgende ochtend verslechtert situatie van patiënt ernstig. Bij CT-onderzoek wordt darmperforatie geconstateerd waarna patiënt wordt geopereerd. Postoperatief komt patiënt te overlijden. Klagers verwijten verweerder dat hij bij de spoedoperatie patiënt niet goed heeft beademd, geen calamiteit heeft gemeld en zich niet direct bij de familie heeft vervoegd.Gegrond, waarschuwing.

15-156A: Door curator ingediende klacht. Verweerder heeft ten onrechte niet voldaan aan het verzoek van de curator om een bedrag van de derdengeldrekening – een bedrag dat verband hield met een door verweerder voor de curandus gevoerde procedure – op de boedelrekening over te maken. Mitsdien heeft verweerder feitelijk gelden verrekend terwijl niet is voldaan aan de eisen zoals gesteld in artikel 6.6. Verordening op de administratie en de financiële integriteit (het huidige artikel 6.19 lid 5 van de Verordening op de advocatuur). De klacht is gegrond.

Klacht tegen radioloog/(partij)deskundige. Klagers ontvankelijk: oordeel gegeven over medische expertise van een beroepsgenoot en zich tevens uitgesproken over de gezondheidstoestand van patiënte. (1)Zonder toestemming en zonder te controleren of toestemming was verleend, kennis genomen van vertrouwelijke medische informatie over patiënte. Ongegrond: de arts kan niet verweten worden dat hij als ontvanger van medische gegevens het beroepsgeheim jegens patiënte zou hebben geschonden. Ligt niet op zijn weg als deskundige om te verifiëren of een patiënt toestemming heeft gegeven. (2)Niet getracht de medische privacy van patiënte te beschermen door haar naam af te schermen of te anonimiseren. Ongegrond: Naam patiënte genoemd in brief aan advocaat verzekeraar die zelf verzoek om expertise had gedaan. (3)Gerapporteerd zonder patiënte te hebben gezien en zonder kennis te hebben genomen van haar visie op de medische situatie. Ongegrond: niet gehouden patiënte persoonlijk te onderzoeken of haar visie te vragen, nu de arts door het ziekenhuis was ingeschakeld om zijn medische visie te geven. Klacht afgewezen.

Klacht tegen tandarts. (1) implantaat in element 46 niet goed geplaatst, omdat de op het implantaat geplaatste kroon een asymmetrische vorm had. Hierdoor is het implantaat losgeraakt en moest deze verwijderd worden. Ongegrond: Keuze van implantaat is verdedigbaar. Positie van het implantaat is mede bepalend geweest voor de vorm van de kroon. Niet kan worden gezegd dat de plaats van het implantaat de oorzaak is van de problematiek Daarbij komt dat het implantaat ruim vijfenhalf jaar probleemloos heeft gefunctioneerd. (2) tandarts heeft, zonder waarschuwing, geprobeerd het implantaat eruit te trekken. Pas nadat klaagster had aangegeven dat dit pijn deed is een verdoving gegeven. Ongegrond: onvoldoende aanwijzingen om te kunnen vaststellen dat de behandeling is verlopen zoals klaagster betoogt . (3) tandarts werpt klaagster tegen dat zij twee jaar lang niet op controle is geweest en ontkent dat zij heeft gezegd dat klaagster twee jaar niet op controle hoefde te komen. Ongegrond: In de praktijk waar de tandarts werkzaam is wordt een richtlijn gehanteerd voor controle na plaatsen van de suprastructuur in overeenstemming met de Algemene richtlijn tandheelkundige implantaten (versie december 2012) van de NVOI. Controles hebben conform de door de Praktijk van de tandarts gehanteerde richtlijn plaatsgevonden. Na februari 2012 heeft klaagster er, in overleg met een collega van de tandarts, voor gekozen de controles door haar eigen tandarts te laten uitvoeren. Klacht afgewezen.

Mocht verweerster in de ontslagprocedure bij de bestuursrechter meedelen dat in een eerder tussen partijen op initiatief van klaagster gevoerde procedure bij de kantonrechter, in welke procedure klaagster schadevergoeding vorderde wegens slecht werkgeverschap, had mogen meedelen dat in die procedure vergeefs getracht was een schikking te bewerkstelligen? Ja. Gedragsregel 13 richt zich nadrukkelijk op het niet mededelen van de inhoud van schikkingsonderhandelingen aan de rechter aan wiens oordeel de zaak is onderworpen. Het doel van deze gedragsregel is om onderling overleg tussen advocaten, onderhandelingen en het zoeken naar oplossingen buiten het proces te vergemakkelijken. Een mededeling als door verweerster gedaan, die immers betrekking had op een andere zaak met een andere vordering, is dan ook niet aan te merken als een gedraging die haar niet vrijstond teneinde naar haar oordeel haar partijbelang te dienen. Dat de procedure waarin de mededeling werd gedaan tussen dezelfde partijen werd gevoerd en voortvloeide uit een arbeidsovereenkomst ter zake waarvan in 2011 was geprocedeerd, maakt dit niet anders. Klacht in hoger beroep alsnog ongegrond verklaard.

Klacht tegen tandarts. (1) implantaat in element 46 niet goed geplaatst, omdat de op het implantaat geplaatste kroon een asymmetrische vorm had. Hierdoor is het implantaat losgeraakt en moest worden verwijderd. Ongegrond: Keuze van implantaat is verdedigbaar. Positie van het implantaat is mede bepalend geweest voor de vorm van de kroon. Niet kan worden gezegd dat de plaats van het implantaat de oorzaak is van de problematiek. Daarbij komt dat het implantaat ruim vijfenhalf jaar probleemloos heeft gefunctioneerd. (2) tandarts werpt klaagster tegen dat zij twee jaar lang niet op controle is geweest en ontkent dat zij heeft gezegd dat klaagster twee jaar niet op controle hoefde te komen. Ongegrond: In de praktijk waar de tandarts werkzaam is wordt een richtlijn gehanteerd voor controle na plaatsen van de suprastructuur in overeenstemming met de Algemene richtlijn tandheelkundige implantaten (versie december 2012) van de NVOI. Controles hebben conform de door de Praktijk van de tandarts gehanteerde richtlijn plaatsgevonden. Na februari 2012 heeft klaagster er, in overleg met een collega van de tandarts, voor gekozen de controles door haar eigen tandarts te laten uitvoeren. Klacht afgewezen.

15-148A: Verzetbeslissing. Naar het oordeel van de raad kunnen de door klager aangevoerde gronden van verzet niet slagen en heeft de voorzitter de klacht terecht en op juiste gronden kennelijk ongegrond, kennelijk niet-ontvankelijk en kennelijk van onvoldoende gewicht bevonden.

Beklag artikel 13 Advocatenwet. Klager vraagt aanwijzing van een advocaat voor het voeren van een herroepingsprocedure met betrekking tot een arrest van 1 april 2014. Vaststaat dat de termijn waarbinnen die moet gebeuren ten tijde van het indienen van het beklag al ruimschoots was verstreken. Klagers doel kan niet meer worden bereikt, zodat aanwijzing van een advocaat voor dat doel zinloos is. Afwijzing beklag.

15-158A: Klacht over eigen advocaat na verloren hoger beroep. De raad is van oordeel dat het hoger beroep advies van verweerder voldoet aan de professionele standaard. Het advies biedt begrijpelijke aanknopingspunten om hoger beroep in te stellen en kwalificeert aldus niet als ondeskundig of misleidend.

Klagers zijn de kinderen en weduwe van een overleden patiënt die ivm buikklachten op de SEH-afdeling wordt opgenomen. Navelbreuk wordt geconstateerd. Na onderzoek wordt patiënt opgenomen op de afdeling chirurgie. In de loop van de volgende ochtend verslechtert situatie van patiënt ernstig. Bij CT-onderzoek wordt darmperforatie geconstateerd waarna patiënt wordt geopereerd. Postoperatief komt patiënt te overlijden. Klagers verwijten verweerder onder meer dat hij is tekortgeschoten in het waarborgen van een systeem van adequate dossiervorming, geen/onvoldoende verantwoordelijkheid heeft genomen voor verbetering van de patiëntenveiligheid in de regio, onvoldoende noodzakelijke maatregelen heeft genomen om in dit geval de patiënt veiligheid te waarborgen, heeft nagelaten tijdig maatregelen te nemen ter voorkoming van herhaling, niet zorgvuldig met nabestaanden is omgegaan, informatie aan derden heeft verstrekt en heeft nagelaten een calamiteitenmelding te doen. Ongerond/Afwijzing.

Verzetzaak. Klacht tegen advocaat wederpartij. Verzet heeft geen nieuwe gezichtspunten opgeleverd. Verzet is ongegrond.

Uit de werkwijze van de kandidaat-notaris blijkt dat hij zoekt naar een wijze van offreren waarmee zijn kantoor op het internet op voordelige wijze naar voren komt. Daartegen bestaat op zichzelf geen bezwaar. De kamer acht echter de gehanteerde werkwijze op onderdelen verwijtbaar nu de werkwijze een misleidend karakter heeft. Het gaat veelal om particuliere cliënten die niet overzien wat als basis voldoende is en die pas na inzage in de algemene voorwaarden enig inzicht krijgen in het werkelijke kostenplaatje. Daarnaast acht de kamer het bijzonder verwijtbaar dat de kandidaat-notaris op een onderdeel met een onjuiste wijze van offreren is doorgegaan na de beslissing van het hof van 12 februari 2013 en daarmee deze beslissing heeft genegeerd.

Executoriale verkoop van de woning van klagers. Naar het oordeel van de kamer is het niet aan de notaris om een oordeel te geven over de juistheid van een taxatierapport, zoals het ook niet aan de notaris is om een oordeel te geven over de vraag of een bod al dan niet dient te worden aanvaard. Nu vast stond dat de bank bevoegd was om over te gaan tot openbare verkoop van de woning, valt naar het oordeel van de kamer niet in te zien op welke grond de notaris, die in beginsel verplicht is de aan haar opgedragen werkzaamheden te verrichten, haar dienst had behoren te weigeren in de zin van art. 21 lid 2 Wna. Klacht ongegrond.

Klager verwijt verweerder, dermatoloog dat hij een stikstofbehandeling onjuist heeft uitgevoerd bij de vader van klager. De later gediagnosticeerde pyoderma gangrenosum in volgens klager het rechtstreekse gevolg van deze foutieve behandeling. College is van oordeel dat verweerder volgens toen (en nu) geldende richtlijn heeft gehandeld. Klacht ongegrond.

Klager verwijt verweerder, chirurg dat hij zonder duidelijke diagnose van een slecht genezende wond twee transplantaties uitgevoerd, te lang is doorgegaan met hetzelfde wondbeleid en heeft niet tijdig en voldoende aangestuurd op een andere diagnosestelling. College is van oordeel van indicatie voor beide transplantaties terecht was en dat verweerder steeds opnieuw andere specialismen betrokken heeft bij behandeling en diagnosestelling. Klacht ongegrond.

Eén van meerdere bestuurders van een onderneming, t.w. [A] leent via zijn persoonlijke holding een aanzienlijk bedrag van die onderneming. Betrokkene was verantwoordelijk voor de samenstelling van de jaarrekening van de onderneming. Gezien de bijzondere omstandigheden van het geval was sprake van een onduidelijkheid van materieel belang die geen verklaring vond in voorhanden stukken, terwijl het handelen van betrokkenes aanspreekpunt bij de vennootschap ([A]) zelf vragen opriep. Onder die omstandigheden had betrokkene, gelet op het bepaalde in NVCOS 4410 onder 14, bij de leiding van de entiteit aanvullende informatie moeten inwinnen en ‑ onder de hiervoor genoemde omstandigheden ‑ uiteraard elders dan bij [A]. In dit geval had het dus voor de hand gelegen dat betrokkene zich te dien einde had gewend tot de andere bestuurder/grootaandeelhouder, in casu: klager. Deels onvoldoende toepassing van het conceptueel raamwerk bij het opschorten van werkzaamheden t.a.v. de jaarrekening 2014 en onjuiste belangenafweging bij het niet verstrekken van gegevens t.a.v. de jaarrekening 2013. Waarschuwing.

Klacht tegen eigen advocaat. Verweerder had de afspraken omtrent het in behandeling nemen van de zaak schriftelijk moeten bevestigen. Gegrond zonder maatregel.

15-081A: Klacht over neerleggen werkzaamheden van eigen advocaat ongegrond. Verweerster heeft voldoende zorgvuldig gehandeld bij het beëindigen van haar werkzaamheden.

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen eigen advocaat. Onvoldoende aannemelijk dat verweerder tekort is geschoten in zijn advisering. Verweerder heeft niet tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door zich als advocaat terug te trekken. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen eigen advocaat niet-ontvankelijk wegens overschrijding klaagtermijn.

15-112NH: Gegronde klacht van advocaat over overname strafzaak. Verweerder had geen aanhoudingsverzoek mogen indienen zonder vooroverleg met klager; had dat verzoek in ieder geval moeten intrekken na afspraak dat klager behandelend advocaat zou blijven; had klager een afschrift van het aanhoudingsverzoek moeten sturen; en had niet zonder vooroverleg (opnieuw) contact met de verdachte mogen opnemen. Berisping, mede gelet op gebrek aan inzicht.

Verzetbeslissing. Klacht tegen eigen advocaat kennelijk niet-ontvankelijk wegens overschrijding redelijke klachttermijn.

Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG) wordt verweten dat zij de (verstandelijk beperkte) patiënte niet of te laat heeft doorverwezen naar een in palliatieve zorg gespecialiseerde AVG en aan klaagster (mentor van patiënte) onvoldoende informatie heeft verstrekt en geen gesprek heeft willen voeren. Ongegrond.

15-122NH: Verzet. Klacht van wederpartij over onnodig grievende uitlatingen in brief aan (advocaat van) die wederpartij. Ongegrond.

Ongegronde klacht tegen eigen advocaat. Niet is komen vast te staan dat verweerder klager heeft bedreigd. Evenmin is komen vast te staan dat verweerder excessief dan wel te laat heeft gedeclareerd.

Huisarts wordt verweten dat zij diagnose te laat heeft gesteld waardoor de (verstandelijk beperkte) patiënte onnodig heeft geleden; dat zij onvoldoende informatie heeft verstrekt aan klaagster (mentor van patiente), dat zij geen contact heeft opgenomen met de in palliatieve zorg gespecialiseerde AVG (Arts Verstandelijk Gehandicapten) van de instelling en dat zij haar overdracht tijdens haar vakantie niet afdoende heeft geregeld. Ongegrond.

15-104A: Klacht tegen eigen advocaat. Klacht dat verweerder heeft verzuimd grieven in te dienen tegen de wijze van schadeberekening is gegrond. Geen maatregel, o.m. wegens betrachte openheid ten aanzien van (mogelijke) beroepsfout. Overige klachtonderdelen ongegrond.

Ongegronde klacht tegen advocaat in hoedanigheid van bindend adviseur. Niet is gebleken dat verweerder als bindend adviseur het vertrouwen in de advocatuur heeft geschaad.

Klacht van de Nba tegen voormalig directeur financiën en control van Vestia. Klaagster verwijt betrokkene dat hij in strijd met de beginselen van deskundigheid en zorgvuldigheid onvoldoende heeft gesignaleerd en geacteerd in zijn positie van financieel directeur en voorts dat de door de onderneming opgestelde jaarrekening 2010 niet voldeed aan de daaraan te stellen eisen met name op het gebied van de verwerking van de derivatenpositie van de onderneming. De Accountantskamer wijst er allereerst op dat het handelen c.q. nalaten van betrokkene moet worden beoordeeld in de periode waarin dat heeft plaatsgehad en niet met de kennis van achteraf (geen “hindsight bias”). Door klaagster is niet aannemelijk gemaakt dat betrokkene met al datgene, waarvan ten processe als niet weersproken is komen vast te staan dat hij aan toezichtshandelingen m.b.t. de treasury van de onderneming heeft uitgeoefend, tuchtrechtelijk verwijtbaar is tekort geschoten in de uitoefening van zijn taak. Hierbij is mede van belang dat andere toezichtsorganen zoals intern de raad van commissarissen, en extern het CFV en WSW het derivatenbeleid van Vestia steeds positief hebben beoordeeld en dat een extern deskundige, Deloitte FAS, positief heeft geadviseerd over de waardering van de derivatenportefeuille conform de methode van kostprijshedge-accounting en de controlerend accountants bij beide jaarrekeningen een goedkeurende verklaring hebben afgegeven en ook de administratieve organisatie en interne controle van de onderneming positief hebben beoordeeld. Voorts is niet door klaagster aannemelijk gemaakt dat betrokkene over onvoldoende deskundigheid beschikte voor zover het betrof zijn toezichthoudende taak op de treasury. Voorts heeft betrokkene terecht aangevoerd dat hij, als niet-bestuurder, niet verantwoordelijk was voor de door de onderneming op te stellen jaarrekening 2010. Hij heeft wel een verantwoordelijke rol gehad bij het opstellen van het concept van de samenstelling van deze jaarrekening. Klaagster heeft onvoldoende feiten en omstandigheden aannemelijk gemaakt waaruit geconcludeerd zou moeten worden dat betrokkene ten tijde van zijn voorbereidende werkzaamheden betreffende de samenstelling van de jaarrekening 2010 er niet van heeft mogen uitgaan dat kostprijshedge-accounting op alle door de controller en de bestuurder tot stand gebrachte derivatencontracten kon worden toegepast. De klacht wordt in alle onderdelen ongegrond verklaard.

15-137A: Klacht tegen eigen advocaat deels gegrond. Verweerder heeft in de aanloop naar de zitting onzorgvuldig, en daarmee tuchtrechtelijk verwijtbaar, gehandeld. Verweerder had zich voor klager in de procedure moeten stellen. Het stond verweerder vrij om tijdens de zittingen geen gebruik te maken van een pleitnota. Waarschuwing.

Voorzittersbeslissing. Klacht tegen advocaat wederpartij. Klachten deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond.

Klacht tegen een psychiater over voorschrijven van fluoxetine (Prozac) aan een 17-jarige die daarna automutilerend en suïcidaal gedrag vertoont. Klacht ongegrond.

Verzetbeslissing. Klacht tegen verweerder in hoedanigheid van deken deels kennelijk ongegrond en deels kennelijk niet-ontvankelijk.

15-094A: Verzet. Verzet deels gegrond, in de voorzittersbeslissing is ten onrechte niet beslist op de klacht dat vertrouwelijke informatie in de procedure is ingebracht zonder dat daar toestemming voor was gegeven. Deze klacht is evenwel ongegrond.

Voorzittersbeslissing. Niet gebleken dat verweerder in zijn privéhoedanigheid zich ongeoorloofd heeft gedragen. Ook niet gebleken dat verweerder in strijd met Gedragsregel 18 heeft gehandeld. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht van IGZ tegen verpleegkundige. Deze heeft de pinpas van een cliënte, die gedwongen was opgenomen, onder zich gehad en haar administratie beheerd, waarna bijna € 10.000,- aan opnames niet kon worden verantwoord en de cliënte haar huis is kwijtgeraakt omdat de huur niet werd betaald. Voorwaardelijke schorsing van drie maanden en publicatie.

Klacht tegen arts: klager heeft de gemeente verzocht om verlenging van de geldigheidsduur van zijn gehandicaptenparkeerkaart. De aangeklaagde arts heeft negatief geadviseerd omtrent de aanvraag van klager. Klager verwijt de arts: 1. valse ondertekening door de arts; 2. het niet anticiperen op wat klager bericht en in de toelichting een verkeerde voorstelling van zaken geven; 3. in verband met de behandeling van het bezwaarschrift van klager bij de gemeente tegen de afwijzing van de gehandicaptenparkeerkaart onjuiste informatie heeft verstrekt; 4. dat de arts zonder uitleg is voorbijgegaan aan de toekenning van de gehandicapten- parkeerkaarten in 2001 en 2007; 5. dat de twee directeuren de informatie van de arts niet op juistheid hebben onderzocht; 6. dat de arts een onjuist (negatief) advies heeft gegeven door niet alle hem ter beschikking staande medische informatie bij zijn oordeel te betrekken (onvolledige oordeelsvorming) en onvoldoende dossierkennis; 7. dat de arts in een 47-tal email berichten onjuiste informatie heeft verschaft. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht zonder nader onderzoek als kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Klacht tegen huisarts. Klaagster heeft verschillende artsen bezocht vanwege lichamelijke klachten. Zij meent dat zij lijdt aan de ziekte van Lyme, zoals ook is vastgesteld door een natuurarts. In dat kader maakt zij de huisarts verschillende verwijten. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klacht van een tandarts tegen een tandarts. Klager verwijt de tandarts dat hij 1) h et ministerie van VWS onjuist heeft geïnformeerd over zijn antecedenten en de hem opgelegde schorsing in Florida heeft verzwegen 2) in Nederland is gaan werken, wetende dat hem een maatregel was opgelegd wegens malpraxis, waarvoor hij ook onder de Nederlandse wet gevolgen had kunnen ondervinden, waarmee hij de gehele beroepsgroep, maar in het bijzonder die in Nederland in diskrediet brengt. Het Regionaal Tuchtcollege heeft geconcludeerd dat klager geen eigen rechtstreeks belang heeft en niet kan worden ontvangen in zijn klacht. De behandeling van de zaak in hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot nader onderzoek naar en/of de vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en beslissingen (betreffende de ontvankelijkheid van klager in zijn klacht) dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg, zodat het beroep moet worden verworpen.

Klacht tegen een verpleegkundige. De inspectie verwijt de verpleegkundige 1) dat zij zich heeft zich schuldig gemaakt aan seksueel grensoverschrijdend gedrag door meteen na de behandelrelatie een persoonlijke en intieme relatie met patiënt aan te gaan 2) dat zij haar geheimhoudingsplicht heeft geschonden door met derden over patiënt te spreken, alsmede door met patiënt over andere patiënten via whatapp berichten te communiceren 3) dat zij na beëindiging van de behandelrelatie zonder toestemming van de patiënt zijn medisch dossier heeft ingezien. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht gegrond verklaard en aan de verpleegkundige de maatregel opgelegd van schorsing van de inschrijving in het register voor de duur van drie maanden, geheel voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren onder de bijzondere voorwaarden dat de verpleegkundige, alles op aanwijzing, onder toezicht en naar genoegen van de inspectie, zich via een traject zal bekwamen op het gebied van de onderhavige problematiek. Het Centraal Tuchtcollege volgt de Inspectie in haar betoog dat de voorwaarden van de schorsing zoals deze door het Regionaal Tuchtcollege zijn opgelegd, te algemeen en onvoldoende specifiek geformuleerd zijn en vernietigt de beslissing waarvan hoger beroep, doch uitsluitend voor wat betreft de opgelegde maatregel. Het Centraal Tuchtcollege legt de verpleegkundige de maatregel op van schorsing van haar inschrijving in het BIG-register voor de duur van drie maanden en bepaalt dat deze schorsing niet ten uitvoer wordt gelegd dan nadat het Centraal Tuchtcollege zulks heeft gelast op grond van het feit dat zij, de verpleegkundige, binnen de proeftijd die hierbij wordt bepaald op twee jaar: I. zich heeft schuldig gemaakt aan enig handelen of nalaten dat in strijd is met de goede zorg die zij als verpleegkundige behoort te betrachten dan wel in strijd is met het belang van de individuele gezondheidszorg; II. de volgende voorwaarden niet is nagekomen: a. dat zij zich onder behandeling stelt bij een gz-psycholoog of psychotherapeut, waarbij de behandeling is gericht op bewustwording van het thema overdracht – tegenoverdracht en het overschrijden van de persoonlijke en professionele grenzen binnen een behandelrelatie; b. dat zij binnen drie maanden na (her)registratie in het BIG-register bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg opgave doet van de persoon van de gz-psycholoog/psychotherapeut, de gz-psycholoog/psychotherapeut ervan in kennis stelt dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg bij de gz-psycholoog/psychotherapeut informatie kan inwinnen over de aard, globale inhoud en frequentie van de behandeling en de gz-psycholoog/psychotherapeut toestemming geeft om informatie over voornoemde aspecten aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg te verschaffen; c. dat zij de Inspectie voor de Gezondheidszorg schriftelijk laat weten wanneer de psychologische behandeling met instemming van de gz-psycholoog/psychotherapeut is voltooid, welke brief of verklaring door de gz-psycholoog/psychotherapeut mede ondertekend dient te worden ten bewijze van zijn instemming daarmee; en bepaalt dat de proeftijd ingaat op de dag dat de verpleegkundige wederom in het BIG-register is ingeschreven en dat indien de verpleegkundige de voorwaarden niet volledig en tijdig naleeft, het Centraal Tuchtcollege alsnog de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de hiervoor opgelegde maatregel kan gelasten.