Zoekresultaten 25501-25550 van de 45098 resultaten

Accountant stelt in opdracht van een cliënt ter ondersteuning van diens standpunt in een civiel geschil met een ex-cliënt van betrokkene een op Standaard 4400 NVCOS gebaseerd rapport op. Die ex-cliënt dient daarover een klacht in. Gegrond is het onderdeel van de klacht dat betrokkene vanwege de aan de orde zijnde bedreigingen voor de naleving van de fundamentele beginselen, in het bijzonder de objectiviteit, zichtbaar toepassing had moeten geven aan het in de artikelen 20 tot en met 22 VGBA bedoelde toetsingskader. Eveneens zijn gegrond de onderdelen van de klacht die zien op de vorm van de rapportage en de daarbij gebruikte bewoordingen. Betrokkene had in zijn rapport tegenstrijdige bewoordingen moeten vermijden, terwijl het gebruik van het begrip ‘feitelijke bevindingen’ in de gegeven omstandigheden niet was aangewezen, een en ander in verband met het gegeven dat betrokkene wist dat zijn rapport door zijn cliënt zou worden ingebracht in de inmiddels aanhangige civiele procedure tegen de ex-cliënt. Voor zover wordt geklaagd over de inhoud van het rapport is niet komen vast te staan dat de door betrokkene gepresenteerde aansluiting geen deugdelijke grondslag had. In zoverre is de klacht ongegrond. Volgt maatregel van waarschuwing.

Verpleegkundige, werkzaam in de thuiszorg, wordt verweten dat zij klager zijn ochtendmedicatie niet heeft gegeven en klager en zijn echtgenote voor leugenaar heeft uitgemaakt. Verpleegkundige heeft voldaan aan de op haar rustende zorgplicht. Niet kan worden vastgesteld of en wanneer de door klager gestelde uitlatingen zijn gedaan. Ongegrond.

De notaris mocht de brief van de gemachtigde als een mededeling beschouwen en behoefde daarop na de verwerping van de nalatenschap door klager niet verder te reageren. Met betrekking tot de door klager gestelde toezegging van vergoeding van schade blijkt niet meer en niet minder dan dat de notaris eventuele schade zal melden bij zijn verzekering.

Ruim 15 jaar na het passeren van een akte van verdeling m.b.t. een onroerende zaak blijkt aan klaagster dat destijds ten onrechte nihilaangifte overdrachtsbelasting is gedaan. De belastingdienst kan inmiddels niet meer achterhalen of nadien naheffing heeft plaatsgevonden en ook de notarissen die bij de verdeling betrokken zijn geweest, beschikken niet meer over deze informatie. Bewaartermijnen. Klacht gegrond voor zover het de onjuiste aangifte betreft, klacht voor het overige ongegrond.

Ouders hebben een geldlening aan hun dochter en haar echtgenoot verstrekt. Zij hebben het geleende bedrag naar de kwaliteitsrekening overgemaakt. Vervolgens is een deel van dit bedrag aan de bank betaald en een deel van het bedrag aan een schuldeiser van de echtgenoot betaald. De klacht heeft betrekking op deze laatste betaling. Onder andere reikwijdte van de onderzoeksplicht van de kandidaat-notaris.

Artikel 18 lid 1 Verordening beroeps- en gedragsregels. De notaris heeft onvoldoende duidelijk aan klagers kenbaar gemaakt dat hij optrad als partijadviseur. Inhoud brief van notaris niet van dien aard dat klachtwaardig, doch sommige uitlatingen komen de kamer wel zeer aanmatigend voor. Klacht deels gegrond. Geen maatregel.

Herstelbeslissing m.b.t. beslissing van 15 december 2015.

Betrokkene heeft jaarlijks geadviseerd over door dochtervennootschappen aan de enige aandeelhouder uit te keren dividend. In maart 2012 heeft hij in een e-mail met bijgevoegd een spreadsheet voorstellen gedaan voor mogelijke dividenduitkeringen. De eisen voortvloeiend uit het fundamentele beginsel van deskundigheid en zorgvuldigheid houden in dat betrokkene bij het formuleren van een zodanig voorstel duidelijk uiteenzet welke gegevens hij daarbij in aanmerking heeft genomen. Het voorstel waarop de klacht ziet, is gebrekkig. Zo blijkt niet aan de hand waarvan betrokkene heeft beoordeeld dat de ratio’s nog “voldoende tot goed” waren. Betrokkene diende voorts niet alleen oog te hebben voor het overschrijden van de grens voortvloeiend uit artikel 2:216, tweede lid (oud), van het BW (en dat wil dus zeggen: ultimo 2011), maar ook voor de solvabiliteit van de dochtervennootschap ten tijde van het formuleren van het voorstel drie maanden later en voor de solvabiliteit op het tijdstip waarop de voorgestelde uitkering wordt gedaan. In het verlengde daarvan diende hij de aandeelhouder uitdrukkelijk te wijzen op haar verplichting om te waarborgen dat de solvabiliteit ten tijde van het uitkeren van het voorgestelde dividend nog steeds “gezond” was. Waarschuwing

Het staat een advocaat vrij om een opdracht niet te aanvaarden, indien hij geen mogelijkheden ziet om deze met succes uit te voeren. Dit geldt eveneens indien een advocaat pas na bestudering van de stukken tot deze conclusie komt. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen een psychiater. (1) Geen zorgvuldig onderzoek gedaan ten behoeve van een geneeskundige verklaring voor gedwongen opname. Gegrond: Door slechts eenmaal (kennelijk onaangekondigd) bij klaagster langs te gaan zonder (schriftelijk of telefonisch) bericht achter te laten heeft de arts onvoldoende in het werk gesteld om het wettelijk vereiste onderzoek te doen plaatsvinden. Situatie niet dermate acuut dat geen nieuw bezoek meer kon worden ingepland. Klaagster kon niet worden aangemerkt als ‘weigerachtige patiënt’. (2) Geen rekening gehouden met eerdere afwijzende beschikking en actuele situatie en enig nieuw feit niet vermeld in de verklaring. Ongegrond. Er kwamen in toenemende mate signalen en meldingen dat het niet goed ging met klaagster. Actuele situatie voldoende beschreven. Dat Rechtbank heeft geoordeeld dat onvoldoende nieuwe feiten zijn aangedragen maakt niet dat de arts tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. Waarschuwing.

Klacht tegen specialist ouderengeneeskunde gegrond: waarschuwing. In de reeks stappen vanaf het voorschrijven van het geneesmiddel Augmentin tot het starten van de kuur komt het college tot de conclusie dat verweerder zorgvuldig heeft gehandeld door, na de allergiemelding, overleg te voeren met de apotheker; de daarop volgende beslissing van verweerder om in de gegeven omstandigheden ondanks de allergievermelding de kuur te starten is verdedigbaar. Verweerder had, gelet op de gemelde allergie ten aanzien van Augmentin, waar geen nadere informatie over bekend was geworden bij verweerder, patiënt zelf moeten beoordelen toen melding gemaakt werd van een hoogrode kleur bij patiënt. In de literatuur is niets bekend over een verband tussen allergische reactie en het optreden van een CVA. Verweerder had zich niet door irritaties mogen laten leiden in het gesprek met de familie van patiënt.

klacht tegen huisarts ongegrond. Voldoende regievoering omtrent patïent, de continuiteit van de huisartsenzorg voor patiënt was gewaarborgd door het handelen van de huisarts, de dossiervoering kan tuchtrechtelijke toets doorstaan.

Klacht tegen neuroloog. Klager stelt dat hij door het omgaan met bepaalde stoffen de schildersziekte heeft opgelopen. Verweerder heeft als deskundige gerapporteerd op verzoek van het gerechtshof. Klager is van oordeel dat de rapportage niet aan de daaraan te stellen eisen voldoet. Klacht kennelijk ongegrond.

Omzetbelastingfraude van betrokkene voldoende aannemelijk gemaakt, ook al is betrokkene van zijn strafrechtelijke veroordeling in appel gegaan en heeft hij ter zitting bij de Accountantskamer niet willen verklaren. Klager, het openbaar ministerie, had toegezegd al hetgeen betrokkene ter zitting bij de Accountantskamer zou verklaren niet te zullen inbrengen in de strafprocedure. Ook aannemelijk is geworden dat betrokkene een professionele hennepplantage voerde. De belastingfraude is strijdig met de fundamentele beginselen van integriteit en professioneel gedrag (VGC); het houden van een professionele hennepplantage valt onder het bereik van het tuchtrecht en is strijdig met het fundamentele beginsel van professionaliteit (VGBA). Beide gedragingen zijn daarenboven ook in strijd met het belang van een goede beroepsuitoefening als bedoeld in art. 51, 1e lid, sub b. WAA respectievelijk art. 42, 1e lid, sub b. Wab. Maatregel: doorhaling met een niet-herinschrijvingstermijn van 10 jaar. (Bij beslissing van 26 november 2015, Wtra 15/2224, ECLI:NL:TACAKN:2015:125, was reeds bij wege van voorlopige voorziening de tijdelijke doorhaling van de inschrijving van betrokkene in het register bevolen.)

klacht tegen huisarts ongegrond. Voldoende regievoering omtrent patïent, de continuiteit van de huisartsenzorg voor patiënt was gewaarborgd door het handelen van de huisarts, de dossiervoering kan tuchtrechtelijke toets doorstaan.

Betrokkene heeft in opdracht van de ACM onderzoek gedaan naar de solvabiliteit en liquiditeit van klaagster i.v.m. het voornemen van de ACM om aan klaagster een boete op te leggen. Om te kunnen beoordelen of betrokkene bij de uitvoering van deze opdracht in strijd heeft gehandeld met het belang van een goede uitoefening van het accountantsberoep verzoekt klaagster betrokkene om afschrift van zijn opdrachtbevestiging aan de ACM. Betrokkene weigert dat met een beroep op zijn geheimhoudingsverplichting; de ACM heeft desgevraagd betrokkene geen toestemming gegeven om aan klaagster een afschrift van de opdrachtbevestiging te doen toekomen. Klaagster meent dat betrokkene zich ten onrechte op zijn geheimhoudingsverplichting beroept. Zulks ten onrechte, mede gezien art. 16 sub d. stond het betrokkene niet vrij de tussen hem en de ACM geldende vertrouwelijkheid te doorbreken. Klacht ongegrond.

klacht tegen huisarts ongegrond. Voldoende regievoering omtrent patïent, de continuiteit van de huisartsenzorg voor patiënt was gewaarborgd door het handelen van de huisarts, de dossiervoering kan tuchtrechtelijke toets doorstaan. klaagster is als echtgenote van klager ontvankelijk in haar klacht.

Klacht tegen advocaat wederpartij. Verweerder heeft erkend dat hij heeft geciteerd uit confraternele correspondentie doch zich erop beroepen dat klager als eerste heeft geciteerd uit confraternele correspondentie. Dit laatste maakt echter het verwijt aan het adres van verweerder niet minder gegrond. Vast staat dat verweerder heeft geciteerd uit confraternele correspondentie, zonder dat klager daarvoor toestemming heeft gegeven, dan wel dat hij de deken daarover heeft geraadpleegd. Dit klachtonderdeel is gegrond. Klacht deels ongegrond en deels gegrond. Maatregel enkele waarschuwing.

Klacht tegen verweerder in hoedanigheid van curator. Klacht kennelijk ongegrond.

Volgens vaste jurisprudentie heeft de tuchtrechter niet de bevoegdheid declaratiegeschillen te beslechten. Nu de korting door de Raad van Toezicht in de begrotingsprocedure bijna 50% bedroeg is sprake van excessief declareren. Klacht gegrond. Berisping.

Verzetzaak. De raad onderschrijft de beoordeling van de voorzitter en maakt deze tot de zijne. Het verzet is ongegrond.

Uit de stukken blijkt niet dat tussen klager en verweerder zou zijn afgesproken dat maximaal een bedrag van € 2.000,-- aan klager in rekening gebracht zou worden. Wel is duidelijk het uurtarief van verweerder en zijn kantoorgenoot in de opdrachtbevestiging vermeld. Indien klager zich niet kon vinden in de gemaakte financiële afspraken had hij zich daar tegen moeten verzetten. Ditzelfde geldt voor het wijzigen van de opdracht door verweerder. De opdrachtbevestiging van 3 oktober 2012 volstaat voor alle opvolgende zaken die vervolgens voor klager zouden worden behandeld. Verweerder had voor de wijziging van de opdracht dan ook geen nieuwe opdrachtbevestiging hoeven opstellen. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen advocaat in hoedanigheid van curator. Verweerder heeft genoegzaam onderbouwd waarom hij voorafgaand aan het leggen van het conservatoir beslag geen minnelijk overleg is aangegaan. Het leggen van conservatoir beslag heeft tot gevolg dat binnen de door de rechtbank gestelde termijn, en dat was in casu twee weken, gedagvaard dient te worden. Gelet op deze korte termijn kan verweerder niet met succes tuchtrechtelijk worden verweten dat hij rauwelijks zou hebben gedagvaard. De raad is van oordeel dat verweerder er wellicht beter aan had gedaan indien hij de verklaring van erfrecht had opgevraagd. Niet kan echter worden vastgesteld dat klager hierdoor in zijn belang is geschaad, nu immers de curator in de proceskosten is veroordeeld.. Daarbij komt ook dat het ook op de weg van klager had gelegen om de curator te informeren omtrent zijn rechtspositie in de afwikkeling van de nalatenschap van zijn vader. Vast staat dat klager eerst vlak voor de comparitie de betreffende verklaring van erfrecht zelf heeft overgelegd en verweerder niet zelf heeft geïnformeerd over de erfrechtelijke positie van zijn broer. Klachten ongegrond.

Verzetzaak. Het verzetschrift is ingediend na de verzettermijn. Van bijzondere omstandigheden, die overschrijding van de verzettermijn rechtvaardigen, is niet gebleken. Klager wordt niet-ontvankelijk verklaard in zijn verzet.

Klacht over kwaliteit dienstverlening en kosten. Advocaat is in relatie tot zijn client dominus litis. Uit de opdrachtbevestiging blijkt dat een procedure in de ogen van verweerster weinig kans van slagen had en dat zij klaagster op de mogelijkheden heeft gewezen. Dat stond haar vrij. Het stond klaagster vrij om als zij zich daarmee niet kon verenigen, een second opinion te vragen. Dat heeft zij niet gedaan. Geschillen over de hoogte van de declaratie behoren niet tot de bevoegdheid van de tuchtrechter. Klacht ongegrond.

Verzet. Klacht over kwaliteit dienstverlening. De raad verenigt zich met de beoordeling van de klacht door de voorzitter. Verzet ongegrond.

Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een hond geen Prednoral meer te hebben willen voorschrijven voordat de hond was gezien en een controle had plaatsgevonden. Ongegrond.

Het in de gegeven omstandigheden, in een brief aan de rechtbank, niet vermelden van het standpunt van klaagsters als wederpartijen van verweerders cliënten is onbetamelijk. Verweerder heeft voorts zonder toestemming van de wederpartij confraternele correspondentie aan de kort geding rechter overgelegd, welke pas na indiening van de klacht is teruggenomen. Verweerder heeft voorts een brief aan de rechtbank gezonden, waarvan hij niet gelijktijdig een afschrift aan de advocaat van de wederpartij heeft gezonden (maar een dag later). Op deze onderdelen is de klacht gegrond. Overige klachtonderdelen, betreffende grievende uitlating en rechtstreeks aanschrijven van klaagsters, zijn ongegrond dan wel van onvoldoende gewicht. Klacht gedeeltelijk gegrond. Enkele waarschuwing.

Het stond de advocaat vrij zich aan klaagsters zaak te onttrekken. Klaagster heeft gesteld dat verweerder de gronden van het beroepschrift niet vooraf in concept aan klaagster heeft voorgelegd, dan wel met klaagster heeft besproken, terwijl verweerder zich op het standpunt stelt dat de gronden tijdens meerdere besprekingen uitvoerig met klaagster zijn besproken. Bij e-mail van 17 september 2015 heeft verweerder afschrift gezonden van de gespreksnotities die hij heeft gemaakt tijdens de met klaagster op 11 februari 2015, 25 februari 2015, 10 maart 2015, 18 maart 2015 en 8 april 2015 gevoerde besprekingen. Uit deze gespreksnotities kan worden afgeleid dat de gronden van het beroep wel degelijk zijn besproken. Klacht kennelijk ongegrond.

Kwaliteit dienstverlening van de advocaat. Klacht gegrond voor zover deze ziet op de communicatie over proceskansen en de beëindiging van de bijstand en legt ter zake aan verweerder de maatregel van een enkele waarschuwing op. Voor het overige klacht ongegrond.

Klacht tegen verweerder in hoedanigheid van curator. Klacht kennelijk ongegrond.

Wrakingsverzoek. Wraking van de wrakingskamer. Verzoek tot wraking van de wrakingskamer wordt buiten behandeling gelaten nu het niet aan de minimale deugdelijke en concrete motiveringseisen voldoet. Oorspronkelijk wrakingsverzoek afgewezen. Geen sprake van onpartijdigheid of vooringenomenheid. Misbruik van recht op wraking. Volgend verzoek tot wraking zal niet in behandeling worden genomen.

Op basis van het voorgaande en hetgeen klager overigens ter ondersteuning van zijn standpunt heeft aangevoerd kan niet worden geconcludeerd dat aan verweerder klager is aangewezen op basis van art. 13 lid 1 Advocatenwet. De brief van verweerder van 6 oktober 2014 is terdege gemotiveerd een onderbouwd en het hierin opgenomen advies is helder en duidelijk verwoord. Dat klager mogelijk inhoudelijk niet gelukkig was met dit advies maakt dit niet anders. Nu het verschil van inzicht tussen klager en verweerder vervolgens kennelijk onoverbrugbaar is gebleken, stond het verweerder niet alleen vrij, maar diende verweerder zich op grond van gedragsregel 9 lid 2 uit de zaak terug te trekken. Klacht kennelijk ongegrond.

Uit de stukken in het dossier kan worden afgeleid dat (de kantoorgenoot van) verweerder verschillende werkzaamheden voor klager heeft verricht. De kantoorgenoot van verweerder heeft vooraf aan zijn werkzaamheden aan klager diens uurtarief bevestigd, zodat klager er rekening mee moest houden dat voor de werkzaamheden een declaratie zou worden verzonden. Daarbij komt dat de tuchtrechter niet bevoegd is te oordelen over een declaratiegeschil. De tuchtrechter kan wel beoordelen of sprake is van excessief declareren, maar hiervan is blijkens het dossier niet gebleken. Klacht kennelijk niet-ontvankelijk.

De notaris passeert een leveringsakte waarbij de woning van klager in eigendom wordt overgedragen aan de kopers van de woning. Klager verwijt de notaris dat hij ten onrechte de leveringsakte heeft gepasseerd, omdat aan de levering geen schriftelijke koopovereenkomst is voorafgegaan. Verder maakt klager de notaris het verwijt dat de notaris de rechter niet heeft geïnformeerd in het geschil tussen de kopers van de woning en klager en dat de notaris klager niet op de hoogte heeft gebracht van de datum van het passeren van de akte. De kamer overweegt dat de notaris terecht gevolg heeft gegeven aan het vonnis van de rechter waarbij hem werd geboden mee te werken aan het passeren van de leveringsakte. Ook overweegt de kamer dat de omstandigheid dat klager een bepaalde mening is toegedaan, de notaris niet verplicht informatie te verstrekken aan de rechter. Klager is verder voldoende geïnformeerd over de datum van levering, aldus de kamer. De klacht is ongegrond.

Verzet. Klacht over weigering cassatieberoep in te stellen. De raad verenigt zich met de beoordeling van de klacht door de voorzitter. Verzet ongegrond.

Verzetzaak. De raad onderschrijft de beoordeling van de voorzitter en maakt deze tot de zijne. Het verzet is ongegrond.

Dierenarts wordt verweten dat hij de zieke kat van klager niet heeft geëuthanaseerd, maar een overbodige en zinloze behandeling zou zijn gestart. Ongegrond.

Van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen kan in casu eerst sprake zijn als verweerder onderhavige stelling heeft ingenomen, terwijl hij wist, althans behoorde te weten dat de stelling onjuist is. Voor het bewijs van die wetenschap is hetgeen klager ter onderbouwing daarvan heeft aangevoerd niet voldoende. Om die reden is niet gebleken dat verweerder de hiervoor bedoelde hem toekomende ruime mate van vrijheid te buiten is gegaan. Klacht kennelijk ongegrond.

Verweerder heeft onbetwist gesteld dat hij niet is opgeroepen voor de zitting. Voor de juistheid van klagers stellingen dat verweerder hem willens en wetens heeft laten zitten en verraden en/of een complot heeft gesmeed met het OM, zijn geen aanknopingspunten in de stukken gevonden. Hierbij komt dat niet valt in te zien op welke wijze klager in zijn verdediging zou zijn geschaad. Klager is direct na de voorgeleiding immers op vrije voeten gesteld. Klacht kennelijk ongegrond.

Nieuwe Advocatenwet. Klacht over advocaat wederpartij. Grote mate van vrijheid. Naar het oordeel van de raad is sprake van handelen of nalaten dat een behoorlijk advocaat niet betaamt door een beschikking te laten betekenen die zijn kracht verloren had. Verweerder was gehouden te controleren en heeft dat nagelaten. Dat geldt temeer nu werd geëxecuteerd door middel van bankbeslag. Klacht gegrond. Berisping. Veroordeling tot betaling griffierecht ad € 50,- aan klager en tot betaling van de kosten van de behandeling van de klacht ad € 1.000,- aan de Nederlandse Orde van Advocaten.

Klacht tegen advocaat wederpartij. Als advocaat van zijn wederpartij was verweerster niet gehouden om inhoudelijk op de brieven van klager te reageren, indien dat naar haar mening de belangen van haar cliënte niet zou dienen. Derhalve heeft zij niet tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door die brieven niet te beantwoorden. Uit de overgelegde stukken blijkt dat verweerster weliswaar handgeschreven aantekeningen van het bankafschrift heeft weggehaald, maar dat zij verder niets aan de inhoud van het originele bankafschrift heeft veranderd. Dat stond haar vrij. De voorzitter acht evenmin klachtwaardig dat verweerster ter verduidelijking de in die beschikking genoemde peildatum met de hand heeft vermeld in het dictum van de beschikking. Klacht kennelijk ongegrond.

De Raad stelt vast dat verweerder op geen enkel moment contact heeft proberen te zoeken met klaagster. De gemachtigde van klaagster heeft ter zitting onweersproken gesteld dat hij wel degelijk opdracht heeft gegeven aan verweerder om hoger beroep voor hem, maar ook voor klaagster in te stellen. Of dit nu wel of niet juist is, het had op de weg van verweerder gelegen zich ervan te vergewissen wat de wensen en stellingname waren van klaagster, die immers in eerste instantie gelijkelijk met de heer B was veroordeeld. Verweerder had een en ander moeten inventariseren en klaagster aansluitend informeren over haar risico’s en (on)mogelijkheden. Hetzelfde geldt ten aanzien van het verzoek van klaagster bij brief van 30 oktober 2014 om haar aansprakelijkstelling door te geleiden naar de beroepsaansprakelijkheidsassuradeur. De raad acht het onbegrijpelijk dat verweerder meent dat klaagster geen (voormalig) cliënte van zijn kantoor was en het had dus wel degelijk op zijn weg gelegen deze aansprakelijkstelling door te geleiden. Gelet op het vorenstaande is de raad van oordeel dat verweerder niet de zorgvuldigheid heeft betracht die hij als redelijk handelend advocaat had behoren te betrachten ten aanzien van klaagster. Verzet tegen de klacht deels gegrond en klacht gegrond. Maatregel: berisping.

Verzet. Klacht over kwaliteit dienstverlening. De raad verenigt zich met de beoordeling van de klacht door de voorzitter. Verzet ongegrond.

Verzet. Klacht over kwaliteit dienstverlening, het geven van een verkeerde voorstelling van zaken en verstrekken van onjuiste informatie. De raad verenigt zich met de beoordeling van de klacht door de voorzitter. Verzet ongegrond.

Klachtonderdelen a en b zien op de verleende rechtsbijstand van verweerster aan klaagster in 2010. Klaagster heeft geen verschoonbare reden aangevoerd, waarom zij vijf jaar heeft gewacht met het indienen van een klacht. Deze klachtonderdelen zijn gelet op artikel 46g lid 1 Advocatenwet niet-ontvankelijk. Wel blijkt dat verweerster klaagster per e-mail van 11 juni 2009 op de hoogte heeft gesteld van haar uurtarief van € 205,-- exclusief BTW voor het geval de raad voor rechtsbijstand de toevoeging zou intrekken wegens het in de zaak behaalde resultaat. Klaagster was derhalve van het uurtarief van verweerster op de hoogte. In 2012 is middels een hercontrole vastgesteld dat klaagster een onjuist inkomen heeft opgegeven. Dit kan verweerster niet met succes worden verweten.. Het was de verantwoordelijkheid van klaagster en niet van verweerster om het correcte inkomen op te geven. Indien voorts juist zou zijn dat verweerster klaagster destijds niet heeft gewezen op de mogelijkheid van een peiljaarverlegging zou dit in die zin geen verschil maken dat een peiljaarverlegging eerst aan de orde is wanneer een eerste aanvraag voor een toevoeging op basis van het opgegeven inkomen wordt afgewezen. Klacht deels niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond.

Klacht tegen de advocaat van de wederpartij. Indien verweerster meent dat het niet in het belang van haar cliënte is of indien haar cliënte te kennen geeft dat niet te wensen, staat het verweerster vrij om op bepaalde brieven van klagers gemachtigde niet te reageren. Overigens kan uit de stukken worden afgeleid dat verweerster wel degelijk heeft gereageerd op e-mails en brieven van klagers gemachtigde. Klagers stelling dat verweerster in het geheel niet heeft gereageerd is dan ook niet juist. Klacht kennelijk ongegrond.

Verzet. Klacht over kwaliteit dienstverlening en schending zorgvuldigheidsverplichting. De raad verenigt zich met de beoordeling van de klacht door de voorzitter. Verzet ongegrond.

Klager heeft de behandeling van een strafzaak overgenomen van verweerder. Verweerder heeft het dossier niet op eerste verzoek aan klager toegestuurd. Dit ondanks het feit dat de zitting op korte termijn plaats zou vinden. Verweerder heeft daarmee niet gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt. Het klachtonderdeel is gegrond. Daarnaast heeft verweerder en niet klager, zoals te doen gebruikelijk is, de Raad voor Rechtsbijstand verzocht om de vergoeding vast te stellen. Bij het doen van zijn verzoek heeft verweerder geen rekening gehouden met de door klager verrichtte werkzaamheden. Door aldus te handelen heeft verweerder niet gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt. Er volgt gegrond verklaring van de klacht. Aan verweerder wordt de maatregel van enkele waarschuwing opgelegd.

Dierenarts wordt verweten een hond na een operatie c.q. een verblijf op de praktijk lichtvaardig en te vroeg mee naar huis te hebben gegeven. Gegrond, berisping.