Zoekresultaten 31-40 van de 128 resultaten

Klacht gegrond. Maatregel: ontzetting uit het ambt (en 10 jaren geen waarneming en toevoeging). Onder meer sprake van (langdurige) bewaringstekorten die de gerechtsdeurwaarders hebben getracht te verhullen.

Klacht ongegrond. Klager beklaagt zich er onder meer over dat er loonbeslag is gelegd zonder dat klager weet wie de schuldeiser is. Niet weersproken is dat klager kort na de betekening van het dwangbevel contact heeft gelegd met de gerechtsdeurwaarder.

Ondanks schone lei verklaring is vonnis uit 2007 geexecuteerd omdat schone lei niet bekend was bij de gerechtsdeurwaarder. Er bestaat geen algemene verplichting het insolventiegerister te raadplegen, ook niet bij een oud vonnis.

Het leggen van beslag in de door de bewindvoerder verzochte inventarisatieperiode is tuchtrechtelijk laakbaar, zoals ook bepaald in de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 9 januari 2024(ECLI:NL:GHAMS:2024:1). De gerechtsdeurwaarder heeft ter zitting toegelicht dat geen contact is opgenomen met de bewindvoerder toen het voornemen bestond bankbeslag te leggen, omdat daarmee het risico werd gelopen dat de gelden zouden worden weggesluisd. De gerechtsdeurwaarder miskent daarmee dat de bewindvoerder een professional is die juist door het maken van een inventarisatie van de schulden betaling van de vordering in zicht laat komen. Maatregel van berisping opgelegd.

Niet gebleken is dat schuldsanering positief is afgerond, of dat het dossier gesloten is. Invordering is niet tuchtrechtelijk laakbaar.

beslissing op verzet. Klager moet zich wenden tot de civiele rechter indien hij van oordeel is dat het dwangbevel niet voldoet aan de vereisten die de wet daaraan stelt. Verzet ongegrond.

beslissing op verzet. De gerechtsdeurwaarder is belast met het betekenen van een dwangbevel. Ondanks juridische verklaring en verbodsborden op het terrein van klager heeft hij het exploot uitgebracht. Juiste maatstaf toegepast in oorspronkelijk beslissing. Verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. beslagverbod 447 Rv. Beslag op auto. Klager heeft gesteld afhankelijk te zijn van zijn auto en heeft zijn gehandicatenparkeerkaart overgelegd. Daaruit blijkt niet dat hij volledig afhankelijk is van zijn auto. Het beslag staat niet aan het gebruik van de auto in de weg nu de auto niet in gerechtelijke bewaring is genomen. In de oorspronkelijke beslissing is de juiste maatstaf toegepast, verzet ongegrond.

Na niet voldoen aan een betalingsregeling is beslag op klagers inkomen gelegd. Niet tuchtelijk laakbaar.

In artikel 1:96 van het Burgerlijk Wetboek (BW) is bepaald: voor een schuld van een echtgenoot kunnen, ongeacht of deze in de gemeenschap is gevallen, zowel de goederen van de gemeenschap als zijn eigen goederen worden uitgewonnen. De inhoudingen hebben op de juiste manier plaatsgevonden. Die inhoudingen bestonden uit de helft van het bedrag boven de beslagvrije voet.