Zoekresultaten 101-110 van de 2305 resultaten

Raadsbeslissing. Klaagster is advocaat van een huurder, verweerder van een verhuurder. De huur wordt beëindigd omdat het gehuurde wordt verkocht. Huurder en verhuurder spreken af dat de huurder het pand zal verlaten en dat de verhuurder een vergoeding zal betalen, na ontvangst van de koopsom. Klaagster komt met verweerder overeen dat een bedrag ter waarde van de vergoeding door de notaris zal worden bijgeschreven op de derdenrekening van verweerder. Daar komt het niet van; verweerder en de verhuurder stellen dat de huurder niet heeft voldaan aan zijn plicht het gehuurde tijdig, schoon en schadevrij op te leveren. De huurder betwist dat.Met de beslissing om de vergoeding niet op de derdenrekening te (laten) storten heeft verweerder zichzelf en zijn cliënt bij uitsluiting zeggenschap gegeven over de vraag of de huurder de afspraak stipt en volledig is nagekomen en of de kwestie was afgewikkeld. Naar het oordeel van de raad heeft hij daarmee de essentie van de afspraak met klaagster over het veiligstellen van het bedrag bij het afwikkelen van de kwestie uitgehold. Het getuigt naar het oordeel van de raad van onwelwillendheid in relatie tot klaagster (en haar cliënt).Verweerder heeft gehandeld in strijd met de kernwaarde onafhankelijkheid, door aan de mededeling van de verhuurder dat de huurder was te kort geschoten, zonder meer de gevolgtrekking te verbinden dat de overeengekomen vergoeding niet meer veiliggesteld hoefde te worden. Verweerder heeft verzuimd een eigen weloverwogen afweging te maken tussen het belang van de verhuurder tegenover het belang van de huurder. De raad neemt daarbij in aanmerking dat verweerder wist dat de verhuurder het pand had verkocht in verband met financiële problemen en mogelijk geen verhaal zou bieden als vast zou komen te staan dat de huurder wel degelijk aan zijn verplichtingen had voldaan. Berisping.

Raadsbeslissing; Verweerder heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door klager rauwelijks te dagvaarden. Een waarschuwing met kostenveroordeling is passend en geboden.

Raadsbeslissing; Gedeeltelijk gegronde klacht over het handelen van de advocaat wederpartij in een conflict tussen buren. Verweerster heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door zich in haar processtukken onnodig grievend over klagers uit te laten (gedragsregel 7) en door zonder toestemming een schikkingsvoorstel van de advocaat van klager in het geding te brengen (gedragsregel 27). Rekening houdend met enerzijds de aard en ernst van de verwijten en anderzijds het blanco tuchtrechtelijk verleden van verweerster is de maatregel van een waarschuwing met kostenveroordeling passend en geboden.

Raadsbeslissing; gegronde klacht over de dienstverlening door de eigen advocaat in een strafzaak waarbij verweerster klaagster als slachtoffer van een misdrijf bijstond. Verweerster heeft de belangen van klaagster niet behartigd met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelend advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht. Met name op het gebied van communicatie is verweerster ernstig tekortgeschoten. Nu verweerster evenwel een blanco tuchtrechtelijk verleden heeft en heeft erkend dat zij in haar dienstverlening aan klaagster steken heeft laten vallen en hiervoor haar verontschuldigingen heeft aangeboden, acht de raad de maatregel van waarschuwing in dit geval passend en geboden.

Raadsbeslissing. Verweerster (advocaat van klaagsters wederpartij) heeft een e-mail gestuurd naar het algemene e-mailadres (het info-adres) van de werkgever van klaagster. Dat e-mailadres was genoemd in een door klaagster overgelegde brief van de heer G. De raad is van oordeel dat het verweerster vrij stond onderzoek te doen naar de authenticiteit van de door klaagster overgelegde brief. Het stond verweerster ook vrij om dat op deze wijze te doen. Zij kon zo snel geen direct e-mailadres vinden van de heer G en heeft in haar e-mail aan het algemene adres duidelijk vermeld dat haar bericht was gericht aan G. Verweerster heeft klaagsters belangen niet onnodig of onevenredig geschonden zonder redelijk doel. Klacht ongegrond.

Raadsbeslissing. Verweerder is tekortgeschoten in de behartiging van klagers belangen in een procedure bij de Commissie van Beroep van KiFiD. Verweerder heeft meermaals (fatale) termijnen laten verlopen, waarop hem is bericht dat de zaak niet verder zou worden behandeld. Daarop is hem toch een laatste mogelijkheid gegeven om alsnog te reageren. Die reactie was onvoldoende gemotiveerd, waarop de zaak alsnog buiten behandeling is gesteld. Verweerder heeft gehandeld in strijd met de kernwaarde deskundigheid. Overige klachten ongegrond. Berisping.

Raadsbeslissing. Verweerster heeft klagers belangen onvoldoende behartigd in de aanloop naar een belangrijk getuigenverhoor. Zij heeft al voor de uiterlijke datum aan de rechtbank bericht dat klager voor haar onbereikbaar was en dat zij daarom geen namen kon opgeven, met als gevolg dat het getuigenverhoor geannuleerd werd en klager bij vonnis in het ongelijk werd gesteld. Verweerster had veel meer kunnen en moeten doen om het getuigenverhoor doorgang te laten vinden. Zij heeft gehandeld in strijd met de kernwaarde deskundigheid. Hoewel schending van een kernwaarde in beginsel oplegging van een berisping betekent, ziet de raad in de gegeven omstandigheden aanleiding om te volstaan met een waarschuwing.

Verweerder heeft zich niet gesteld in een door de ex partner van klager ingestelde vordering tot verdeling van de gezamenlijke woning. Nadat de vordering van de vrouw was toegewezen heeft verweerder tijdig verzet ingesteld, maar hij heeft verzuimd het verzet in te schrijven in het rechtsmiddelenregister. Klager is vervolgens in het verzet niet ontvankelijk verklaard. Als gevolg van een en ander heeft klager zijn woning moeten (terug)verkopen aan de woningbouwvereniging. Hij huurt deze woning nog steeds, maar tegen hogere kosten dan zijn eerdere de hypotheeklasten. Naar het oordeel van de raad getuigt het geheel van feiten van een gebrek aan deskundigheid die een advocaat niet betaamt. De overtreding raakt aan de kernwaarde deskundigheid. Berisping

Klacht over advocaat van de wederpartij. Klager verwijt verweerster dat zij in de procedures feiten heeft geponeerd waarvan zij wist of redelijkerwijs moest weten dat deze niet juist waren. De raad overweegt hierover dat op grond van de stukken in het klachtdossier niet ten aanzien van alle door klager genoemde uitlatingen is vast komen te staan dat verweerster deze heeft gedaan. Ten aanzien van de informatie - over het aantal werkdagen van haar cliënte en over de persoon en het handelen van klager - waarvan wel is gebleken dat verweerster deze in de procedures naar voren heeft gebracht, is de raad van oordeel dat verweerster daarmee de haar toekomende vrijheid niet te buiten is gegaan. Verweerster mocht zonder nader onderzoek afgaan op deze feitelijke informatie die zij van haar cliënte had ontvangen. Daarbij neemt de raad in aanmerking dat de stelling van klager dat de aangifte van de cliënte van verweerster ‘valselijk is bevonden en de cliënte van verweerster daarvoor is veroordeeld’ door verweerster wordt betwist en niet door klager is onderbouwd.

Raadsbeslissing. De raad verklaart de klacht niet-ontvankelijk omdat deze te laat is ingediend.