Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 20421-20430 van de 44343 resultaten

  • ECLI:NL:TGZREIN:2017:62 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 16164

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 23-06-2017
    • ECLI:NL:TGZREIN:2017:62

    Huisarts. Klacht: niet adequaat gereageerd op plotselinge bloeding urineweg of buik echtgenoot van klaagster (a) en na ziekenhuisopname geen contact opgenomen (b). College: na urineonderzoek urineweginfectie vastgesteld, patiënt was verder niet ziek en patiënt gebruikte antistollingsmedicatie. Verweerder mocht uitgaan van urineweginfectie en behoefde patiënt niet in te sturen naar ziekenhuis. (a) ongegrond. Niet staat vast dat verweerder wist dat patiënt uit het ziekenhuis was. Geen bezoek brengen i.c. niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. (b) ook o ngegrond.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2017:139 Raad van Discipline Amsterdam 17-056/A/A

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 20-06-2017
    • ECLI:NL:TADRAMS:2017:139

    Klacht tegen (collega-)advocaat wederpartij ongegrond. Verweerder was niet verplicht het processtuk aan advocaat wederpartij te verstrekken voordat deze zich had gesteld in de procedure. Uitlatingen over klagers waren niet onnodig grievend.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:102 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 160284

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 19-06-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:102

    In de onderhavige zaak heeft verweerster de minderjarige oudste dochter van klager en haar cliënte zonder toestemming van beide ouders gesproken. Het staat vast dat de minderjarige eigener beweging het initiatief heeft genomen voor een gesprek met verweerster. In het onderhavige geval was de minderjarige 14 jaar en kennelijk voldoende in staat tot een redelijke waardering van haar belangen. Niet is gebleken dat haar jeugdigheid reeds voldoende grond geeft om geen (inhoudelijk) gesprek aan te gaan. Daarbij neemt het hof tevens in aanmerking - en ook de advocaat mag dit doen - dat, naarmate een kind ouder wordt, het ouderlijk gezag afneemt en de eigen verantwoordelijkheid van het kind toeneemt (artikel 1:247 BW). Onder de omstandigheden van het geval is een advocaat in beginsel niet gehouden een gesprek op verzoek van de minderjarige te weigeren of te mijden (op de enkele grond dat de ouders geen toestemming hebben verleend). Ervan mag worden uitgegaan dat de minderjarige (rechts)hulp zocht voor een voor haar prangend probleem. Zij mag dat probleem uiten. Het belang van de minderjarige kan dan meebrengen dat de advocaat de minderjarige aanhoort. Klager heeft ook erkend, wat toentertijd uiteraard bekend was, dat hij een moeizame relatie met zijn oudste dochter had. Het van tevoren toestemming vragen ligt dan niet in de rede. Als het tot een gesprek komt, kan van de advocaat worden verwacht de minderjarige te begeleiden naar derden, die hulp kunnen bieden, en zo terughoudend als mogelijk inhoudelijk te adviseren. Het innemen van een standpunt over een tussen de ouders aan de orde zijnde kwestie dient zo veel mogelijk te worden vermeden. Niet gebleken is dat verweerster zich in dit opzicht tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gedragen.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2017:123 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 17-206/DB/LI

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 19-06-2017
    • ECLI:NL:TADRSHE:2017:123

    Verweerder is een Nederlandse advocaat, die adviseert over Duits recht. Wanneer in Duitsland wordt geprocedeerd werkt verweerder samen met een Duitse Rechtsanwalt. Verweerder heeft klager een volmacht laten tekenen waarin hij zichzelf Rechtsanwalt noemt, terwijl hij dat niet is. Daardoor heeft verweerder bij klager onduidelijkheid veroorzaakt en verwarring gezaaid. Klachtonderdeel 1 gegrond, waarschuwing. Klager verweet verweerder daarnaast een Duitse advocaat te hebben ingeschakeld, zonder vooraf met hem te overleggen, een zaak te behandelen zonder bevoegd te zijn en te hoge declaraties te hebben gestuurd. Door het inschakelen van een Rechtsanwalt heeft klager juist niet zelf opgetreden voor de Duitse rechtbank. Klager heeft, vooraf, een volmacht voor de Duitse advocaat getekend, dus is er geen sprake van het inschakelen van een Duitse advocaat zonder goedkeuring van klager. Tot slot zijn geen te hoge declaraties gestuurd omdat klager en verweerder hadden afgesproken aan te sluiten bij het Duitse Rechtsanwaltvergütingsgesetz, waaraan verweerder zich heeft gehouden. klacht ged. gegrond; waarschuwing

  • ECLI:NL:TGDKG:2017:61 kamer voor gerechtsdeurwaarders Amsterdam 281.2016

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 25-04-2017
    • ECLI:NL:TGDKG:2017:61

    Klacht gegrond. Geen maatregel . Niet reageren op een essentiële brief.

  • ECLI:NL:TGDKG:2017:68 kamer voor gerechtsdeurwaarders Amsterdam 740.2015

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 25-04-2017
    • ECLI:NL:TGDKG:2017:68

    De gerechtsdeurwaarder heeft tweemaal beslag gelegd zonder dat het vonnis was betekend. Gegrond, geldboete van € 500,00.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:103 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 160306

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 19-06-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:103

    tav ko 1 Oproepingsexploten dienen inhoudelijk juist te zijn (vgl. artikel 21 Rv). De door verweerder genoemde feiten en omstandigheden rechtvaardigen niet om in het exploot te vermelden dat het faillissementsrekest was ingediend, terwijl dat niet het geval was. Het hof merkt hierbij op dat, zoals de raad terecht overwoog, een uitgesproken faillissement, ook als dat later vernietigd wordt, grote gevolgen teweeg brengt. Verweerder had zich daarvan bewust dienen te zijn en derhalve grote zorgvuldigheid te betrachten. tav ko 2 In dit klachtonderdeel wordt verweerder verweten dat hij, ook nadat de vordering van zijn cliënte was betaald, op de zitting waar het verzet tegen het uitgesproken faillissement werd behandeld, de faillissementsaanvraag niet heeft ingetrokken en ‘impliciet’ heeft gepersisteerd bij de faillissementsaanvraag. Naar het oordeel van het hof bestond er op 9 september 2014 geen aanleiding voor verweerder om het faillissementsverzoek in te trekken. Ook het al dan niet persisteren speelde ter zitting geen rol. Dat dit anders is, blijkt eerst uit de door Hoge Raad in genoemd arrest gemaakte nuancering (rov. 3.3.4), maar daarvan was verweerder, de curator, de rechtbank en ook klager toen niet op de hoogte, althans daarvan is niet gebleken. De omstandigheid dat klager daags voor de (verzet)zitting liet betalen, noopte verweerder niet om actief mee te werken aan de opheffing van het faillissement. Verweerder was niet de advocaat van klager. Verweerder kon volstaan met zich passief op te stellen zoals hij kennelijk deed. Bovendien heeft klager niet gesteld dat hij van verweerder de intrekking van het faillissementsrekest verlangde. tav ko 3 Naar het oordeel van het hof hoefde van verweerder niet verwacht te worden in de nieuwe zaak contact op te nemen met de advocaat in de eerdere (incasso)zaak. De omstandigheid dat bij faillissementsaanvragen extra zorgvuldig moet worden gehandeld, maakt dit niet anders.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2017:124 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 17-357/DB/LI

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 21-06-2017
    • ECLI:NL:TADRSHE:2017:124

    Declaratie van advocaat is door civiele rechten getoetst en redelijk bevonden. Ook in tuchtrechtprocedure wodt zonder nadere motivering gesteld dat een absurd bedrag in rekening is gebracht. Klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGDKG:2017:62 kamer voor gerechtsdeurwaarders Amsterdam 871.2016

    • Datum publicatie: 23-06-2017
    • Datum uitspraak: 25-04-2017
    • ECLI:NL:TGDKG:2017:62

    Verzet ongegrond. Geen nieuwe feiten of omstandigheden gebleken.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2017:179 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2016.501

    • Datum publicatie: 22-06-2017
    • Datum uitspraak: 22-06-2017
    • ECLI:NL:TGZCTG:2017:179

    Klacht tegen huisarts (hierna: “de arts”). Klaagster was tot 16 december 2015 patiënt bij de huisartsenpraktijk van de arts. Klaagster is eerst alleen en daarna samen met een vriendin op consult geweest bij de arts. De arts heeft klaagster naar aanleiding van het tweede consult doorverwezen naar de crisisdienst voor een beoordeling, waar klaagster diezelfde dag is langsgegaan. Klaagster verwijt de arts dat zij: 1) klaagster ten onrechte heeft doorverwezen naar de crisisdienst; 2) in het medisch dossier van klaagster ernstige onwaarheden vermeldt; 3) gegevens aan derden verstrekt zonder dat klaagster dit weet en zonder toestemming van klaagster. RTG Den Haag heeft de klacht afgewezen. Het CTG verwerpt het beroep.