Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten
Sorteer op:
Aantal:

Zoekresultaten 19711-19720 van de 44598 resultaten

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:152 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2017-128b

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:152

    Gegronde klacht tegen een huisarts. De huisarts heeft bij haar beoordeling ten onrechte geen acht geslagen op wat onder andere de dochter van klaagster heeft gezegd. De huisarts had hieruit kunnen afleiden dat de woordvindstoornissen al vier weken speelden. De huisarts heeft de subtiele signalen die ook gerelateerd kunnen worden aan neurologische problemen, niet opgepikt. Zij had gezien de voormelde signalen van klaagster in de differentiaal diagnose een mogelijke TIA moeten overwegen. Er waren voldoende signalen voor een niet-pluisgevoel. Dat de huisarts niet direct een duidelijke diagnose had, valt haar niet te verwijten, maar er had wel verwacht mogen worden een ander beleid te volgen, namelijk verwijzing naar neuroloog op korte termijn. Klacht gegrond. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:169 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 166/2016

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:169

    Klacht tegen lid van Raad van Bestuur. Wel ontvankelijk maar ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:153 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2017-082

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:153

    Ongegronde klacht tegen een huisarts. Het college stelt voorop dat de beoordeling van de arbeidsongeschiktheid binnen detentie van een heel andere orde is dan de beoordeling van arbeidsongeschiktheid buiten detentie. De huisarts in een PI is in staat en ook bevoegd om te oordelen over de geschiktheid om arbeid in detentie te verrichten. De huisarts heeft klager op zorgvuldige wijze arbeidsgeschikt verklaard. Wat betreft de doorverwijzing naar een handenspecialist, is de vertraging niet aan de huisarts te wijten. Klacht afgewezen.

  • ECLI:NL:TDIVTC:2017:39 Veterinair Tuchtcollege 's-Gravenhage 2016/87

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 26-10-2017
    • ECLI:NL:TDIVTC:2017:39

    Dierenarts wordt verweten met betrekking tot een paard nalatig te hebben gehandeld bij een operatie ter verwijdering van OCD-fragmenten uit de spronggewrichten. Ongegrond.

  • ECLI:NL:TNORAMS:2017:30 Kamer voor het notariaat Amsterdam C/13/625950 / NT 17-28 O

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 24-08-2017
    • ECLI:NL:TNORAMS:2017:30

    Uit de stukken van het dossier alsmede uit het verhandelde ter zitting is immers gebleken dat met klaagster en verkoper is gesproken over de mogelijkheid dat de notaris het courtagebedrag zou achterhouden, maar dat het niet tot een depotovereenkomst is gekomen omdat verkoper herhaaldelijk weigerde hieraan mee te werken. De notaris heeft ter zitting verklaard dat zij ook geen functie had met betrekking tot de makelaarsovereenkomst tussen opdrachtgever en klaagster. In de algemene voorwaarden van het notariskantoor is niet opgenomen dat de makelaarskosten dienen te worden voldaan uit de nota van afrekening, aldus de notaris. Het is een goed en praktisch gebruik dat de courtage zo betaald wordt maar een mogelijkheid om deze service ten behoeve van de makelaar te bieden als de verkoper dit pertinent weigert heeft zij niet, aldus de notaris. De kamer volgt de notaris in dit standpunt: de koopsom die de koper op de rekening van de notaris stort, komt toe aan de verkoper en de notaris is gehouden de koopsom, met uitzondering van de afdracht aan de hypotheekhouder die noodzakelijk is voor de doorhaling van de hypotheek, door te betalen aan de verkoper. De notaris heeft dan ook niet tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door de gehele koopsom aan de verkoper uit te keren.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:149 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2017-098

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:149

    Gegronde klacht van de IGZ tegen een verpleegkundige wegens grensoverschrijdend gedrag. De verpleegkundige heeft door het grensoverschrijdend gedrag de professionele grenzen die zij als verpleegkundige in acht behoorde te nemen, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de Nationale beroepscode van Verpleegkundigen en Verzorgenden 2007 en 2015, overschreden. Klacht gegrond. Schorsing voor de duur van twaalf maanden.

  • ECLI:NL:TNORAMS:2017:31 Kamer voor het notariaat Amsterdam 593218 / NT 15-56 O

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 05-10-2017
    • ECLI:NL:TNORAMS:2017:31

    De stellingen van het BFT met betrekking tot het eerste klachtonderdeel staan, als niet betwist, vast. Dit leidt tot de conclusie dat de notaris in strijd heeft gehandeld met artikel 23 Wna jo artikel 2 Administratieverordening en artikel 3 van het Reglement Verslagstaten 2010. Het verweer van de notaris dat hij sinds 2012 niet meer aan het dagelijks bestuur van het notariskantoor deelnam, ontslaat hem niet van zijn eigen verantwoordelijkheid. Het verwijt dat de notarissen niet adequaat hebben gehandeld, treft immers ook hem. De notaris is (mede) verantwoordelijk voor de financiële administratie van het notariskantoor en het had dan ook op zijn weg gelegen om onverwijld maatregelen te treffen, dan wel erop toe te zien dat deze door zijn kantoorgenoten werden genomen, teneinde het liquiditeits- en vermogenstekort terug te dringen. Dit klachtonderdeel is dan ook gegrond.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:150 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2017-046

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:150

    Gegronde klacht tegen een huisarts. De huisarts had, op basis van de verhoogde infectie parameters, in combinatie met de duur van de benauwdheidsklachten, het feit dat de prednison kuur de klachten had moeten verminderen, en het feit dat patiënte bekend stond als rookster, een doorverwijzing voor verder onderzoek moeten realiseren. De huisarts heeft steeds op geleide van de klachten een andere diagnose gesteld zonder de diagnose longkanker te overwegen en in de differentiaal diagnose mee te nemen. Het College overweegt daarbij dat de huisarts bij het stellen van de diverse diagnoses belangrijke signalen uit voorgaande consulten niet heeft meegenomen. Klacht gegrond. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TNORAMS:2017:32 Kamer voor het notariaat Amsterdam C/13/621372 / NT 16-86 O

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 05-10-2017
    • ECLI:NL:TNORAMS:2017:32

    Naar ter zitting is gebleken doelt klaagster zowel met het eerste als het tweede klachtonderdeel op de - volgens klaagster – onjuiste conceptleveringsakte(n). Niet in geschil is immers dat de definitieve leveringsakte juist is. Uit die akte blijkt ook dat de notaris zich door beide partijen deugdelijk en voldoende heeft laten inlichten, gelet op de ongebruikelijk uitvoerige considerans en de uitdrukkelijke verwijzing naar de beide vonnissen van de rechtbank Noord-Holland. De kamer acht het standpunt van de notaris betreffende het royement van het hypotheekrecht voorts juist. Aangezien de notaris over een getekende volmacht tot royement van de ex-echtgenote van [A] beschikte kon hij overgaan tot het passeren van de leveringsakte. Van onzorgvuldige bestudering dan wel het onvoldoende verifiëren door de notaris van de betreffende gegevens is de kamer niet gebleken. In het proces dat tot de leveringsakte heeft geleid heeft de notaris dan ook niet verwijtbaar gehandeld.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:151 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2017-128a

    • Datum publicatie: 31-10-2017
    • Datum uitspraak: 31-10-2017
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2017:151

    Gegronde klacht tegen een huisarts. Het is het College niet gebleken dat de huisarts klaagster voldoende heeft uitgevraagd over de woordvindstoornissen, ook niet dat de huisarts een differentiaal diagnose heeft gesteld waarbij hij een mogelijk infarct of TIA heeft overwogen. Er waren volgens het College voldoende signalen voor een niet-pluisgevoel. Van de huisarts mocht een pro-actiever beleid worden verwacht waarbij hij op korte termijn een doorverwijzing naar een neuroloog had moeten realiseren. Klacht gegrond. Waarschuwing.