U bent hier:Tuchtrecht
U bent hier:Tuchtrecht
Zoals bouwplannen en verkeersmaatregelen.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
Dierenarts wordt verweten geen gedegen onderzoek naar de braakklachten van een kat te hebben verricht en in de diagnosestelling tekort te zijn geschoten. Meer specifiek is het verwijt dat geen röntgenfoto is gemaakt c.q. geen radiologisch onderzoek is verricht, waardoor niet tijdig is onderkend dat er sprake was van een obstructie in de darmen in de vorm van een hazelnoot, die tijdens een operatie bij de opvolgende dierenarts is geconstateerd en verwijderd, waarna een verslikpneunomie is ontstaan en de kat is geëuthanaseerd. Ongegrond.
Dierenarts wordt verweten ten aanzien van een egel onvoldoende onderzoek te hebben verricht en het dier voorbarig en op onjuiste wijze te hebben geëuthanaseerd. Ongegrond.
Dierenarts wordt verweten bij een gebitsonderzoek van een paard een loszittende kies niet te hebben opgemerkt en niet te hebben geëxtraheerd, hetgeen tot (verdere) eetproblemen heeft geleid. Ongegrond.
Dierenarts wordt verweten een kat tijdens een consult te hebben getrapt. Bewijs ontoereikend. Ongegrond.
Dierenarts kan worden verweten bij een hond onvoldoende onderzoek te hebben verricht, onjuiste (voor humaan gebruik geregistreerde) medicatie te hebben toegepast en de hond te snel mee naar huis te hebben gegeven. Gegrond. Volgt voorwaardelijke schorsing van 3 maanden.
Hond. Het Veterinair Beroepscollege onderschrijft wat het Veterinair Tuchtcollege in zijn uitspraak onder de punten 5.4., 5.5., 5.6 en 5.7. heeft overwogen. De dierenarts is naar het oordeel van het Veterinair Beroepscollege in de gegeven omstandigheden met haar handelswijze binnen de grenzen van de redelijke bekwame beroepsuitoefening gebleven en haar handelswijze is daarom niet tuchtrechtelijk verwijtbaar te achten. Beroep ongegrond.
Egel. Het Veterinair Beroepscollege komt tot de slotsom dat de dierenarts niet te kort is geschoten in de zorg die hij als dierenarts had behoren te betrachten ten aanzien van de egel van appellante, met betrekking tot welk dier zijn hulp was ingeroepen, als bedoeld in artikel 4.2. van de Wet dieren. Het beroep is daarom ongegrond.
Hond. Maagtorsie. Het Veterinair Beroepscollege is van oordeel dat voldoende met feiten en omstandigheden is onderbouwd dat de dierenarts bij de operatie de maag inderdaad niet goed heeft vastgezet. Dat betekent dat de dierenarts is tekort geschoten in de zorg voor de hond van klager. Daarbij heeft de dierenarts blijk gegeven van weinig reflectie omtrent het voorval. Verwerpt het beroep. Het Veterinair Beroepscollege kan zich verenigen met de beslissing van het Veterinair Tuchtcollege ten aanzien van de opgelegde maatregel. Dat betekent dat de waarschuwing aan de dierenarts met de uitspraak van het Veterinair Beroepscollege van heden onherroepelijk wordt.
Op 4 juni 2021 heeft het VBC einduitspraak gedaan in het geschil tussen de stichting Animal Rights en vier dierenartsen die in opdracht van de NVWA in 2016 keuringen hebben verricht van partijen varkens voorafgaand aan vijf transporten over de weg van verzamelcentra in Nederland naar slachthuizen in Belgie. Bij aankomst in België zijn telkens ten aanzien van meerdere dieren onregelmatigheden geconstateerd, van welke onregelmatigheden de Belgische dierenartsen, verbonden aan het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de Voedselketen (FAVV) verslag hebben gedaan. Eerder, op 30 oktober 2021 heeft het VBC beslist dat de stichting kan worden ontvangen in haar klachten en dat de dierenartsen onderworpen zijn aan het veterinair tuchtrecht (ECLI:NL:TDIVBC:2020:9). In de einduitspraak oordeelt het VBC dat de betreffende dierenartsen tekort zijn geschoten in hun zorgplicht voor de betreffende varkens als bedoeld in artikel 4.2 van de Wet dieren. Aan elk van de dierenartsen is een waarschuwing gegeven.
Dierenarts wordt verweten met betrekking tot de inzet van antibiotica op vier melkveebedrijven (droogzetters en mastitis preparaten) in strijd te hebben gehandeld met de wettelijke voorschriften en de zorgvuldige beroepsuitoefening. Het Veterinair Beroepscollege komt tot de slotsom dat de dierenarts tekort is geschoten in de naleving van de (administratieve) verplichtingen voor het voorschrijven en de aflevering van antibiotica als bedoeld in artikel 5.14 en 5.17 van de Regeling diergeneeskundigen en bijlage 9 van de Regeling diergeneesmiddelen. Voorts heeft de dierenarts in strijd gehandeld met artikel 2.8 van de Wet dieren en de registratiebeschikkingen en bijsluiters ten aanzien van de toepassing van de diergeneesmiddelen Avuloxil, Curaclox en Albiotic Formula. Beroep verworpen.