Zoekresultaten 3601-3620 van de 3707 resultaten

  • ECLI:NL:TGZCTG:2024:18 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2023/1911

    Klacht tegen een gz-psycholoog. De gz-psycholoog heeft bij klager een neuropsychologisch onderzoek verricht in het kader van een letselschadezaak. Klager verwijt de gz-psycholoog samengevat dat hij zich ten onrechte heeft gepresenteerd als klinisch (neuro)psycholoog, een onjuist en onvolledig rapport heeft opgesteld, zijn beroepsgeheim en het blokkeringsrecht heeft geschonden en klager onheus heeft bejegend. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klachtonderdelen a), b), c) gedeeltelijk, e) gedeeltelijk en g) gegrond, verklaart de klacht voor het overige ongegrond, en legt de gz-psycholoog de maatregel van waarschuwing op. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager, verklaart het incidenteel beroep van de gz-psycholoog ten aanzien van de klachten over schending van het beroepsgeheim en het blokkeringsrecht, en het verstrekken van een incompleet conceptrapport gegrond, en verwerpt het incidenteel beroep voor het overige. De maatregel van waarschuwing blijft gehandhaafd / Het Centraal Tuchtcollege volstaat met de gegrondverklaring van klachtonderdelen a) en e) zonder oplegging van een maatregel.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2024:8 Raad van Discipline Amsterdam 23-544/A/A 23-547/A/A/D

    Klacht over de eigen advocaat + dekenbezwaar. Schrapping + kostenveroordeling. Verweerder heeft klager bijna drie jaar lang aan het lijntje gehouden. Op 17 verzoeken van klager om hem een update te geven over zijn zaak, volgden excuses en beloften de zaak van klager weer op te pakken zonder hier een concreet vervolg aan te geven. Zelfs verweerders belofte om klagers zaak aan een collega-advocaat over te dragen is verweerder niet nagekomen. Daarmee is verweerder ernstig tekortgeschoten in zijn dienstverlening aan klager. Vervolgens heeft verweerder door zijn houding tijdens het tuchtrechtelijk onderzoek de deken een adequaat en efficiënt tuchtrechtelijk onderzoek onmogelijk gemaakt. Verweerder heeft nagelaten te reageren op de verzoeken van de deken om zijn zienswijze op de klacht te geven en heeft daarmee gedragsregel 29 veronachtzaamd. Bovendien heeft verweerder voorkomen alsof hij de klacht met klager had geprobeerd te schikken, terwijl van een (serieus te nemen) poging tot schikken geen sprake bleek te zijn en het er op leek dat verweerder slechts probeerde te voorkomen dat er een dekenbezwaar zou worden ingediend. De raad acht verweerders houding in deze in strijd met de kernwaarde integriteit. Verder speelt een rol dat deze klacht en het dekenbezwaar niet op zichzelf staan. De raad doet heden ook uitspraak in een andere klachtzaak en dekenbezwaar (met kenmerken 23-546/A/A en 23-548/A/A/D) jegens verweerder. In die klachtzaak oordeelt de raad dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door niet adequaat te reageren op meer dan 10 verzoeken van een collega-advocaat om een verrekeningsvoorstel te doen en tot betaling van haar declaratie over te gaan. Met betrekking tot dat dekenbezwaar oordeelt de raad daar dat verweerder eveneens door niet inhoudelijk te reageren op verzoeken van de deken om inlichtingen in strijd met gedragsregel 29 en daarmee tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. Daarnaast is van belang dat verweerder in de afgelopen paar jaar een aantal ernstige tuchtrechtelijke maatregelen (een schorsing van twaalf weken waarvan zes voorwaardelijk en een berisping met voorwaardelijke boete) opgelegd heeft gekregen, die onherroepelijk zijn geworden. De raad herkent in de vier zaken waarin vandaag uitspraak wordt gedaan een patroon, waarbij verweerder voortdurend nalaat adequaat te reageren op e-mails en verzoeken die hij als advocaat ontvangt. De vier zaken tezamen leiden de raad tot de conclusie dat verweerder geen overzicht heeft over zijn praktijkvoering, zaken door elkaar haalt, nalaat te reageren op redelijke verzoeken en geen werkzaamheden verricht, waar hij dat wel zou moeten. De raad is van oordeel dat potentiële, toekomstige cliënten van verweerder een ernstig risico lopen dat hun belangen worden geschaad als verweerder hen als advocaat bijstaat. Voorkomen moet worden dat verweerder terugkeert in de advocatuur en daarom is de maatregel van schrapping met kostenveroordeling opgelegd.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2024:12 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2023/1877

    Klacht tegen verpleegkundig specialist GGZ. Klager werd door een organisatie voor geestelijke gezondheidszorg verwezen naar een andere organisatie voor geestelijke gezondheidszorg. Eerder was elders de diagnose schizofrenie van het paranoïde type gesteld. Na de behandeling bij de laatste organisatie heeft klager de verpleegkundig specialist GGZ gevraagd om zijn diagnose aan te passen. Klager verwijt de verpleegkundig specialist GGZ dat de diagnose niet volledig is aangepast. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht kennelijk ongegrond verklaard. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het door klager ingestelde beroep tegen die beslissing.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2024:2 Raad van Discipline Amsterdam 22-950/A/A

    Raadbeslissing. Klacht over de advocaat van de wederpartij deels (kennelijk) niet ontvankelijk en deels ongegrond. Ten aanzien van klachtonderdelen a) en g) is de raad van oordeel dat van ongeoorloofde belangenverstrengeling geen sprake is. Ten aanzien van de klachtonderdelen b) en i) overweegt de raad dat verweerder de door klager verweten stellingen in het belang van zijn cliënt in de procedure naar voren gebracht en hij mocht dit zo doen, gelet op de aan hem als advocaat toekomende vrijheid. Dat de door verweerder geuite beschuldigingen richting klager aantoonbaar onjuist waren, zoals klager stelt, blijkt uit niets. Ten aanzien van klachtonderdeel c) is de raad van oordeel dat verweerder niet onbetamelijk of in strijd met de gedragsregels heeft gehandeld door de betrokken informatie bij het Podocentrum op te vragen. Ten aanzien van klachtonderdeel d) is kennelijk niet-ontvankelijk vanwege het ontbreken van het rechtstreeks belang voor klager. Ten aanzien van de klachtonderdelen e) en f) overweegt de raad dat op geen enkele manier is gebleken dat verweerder de foor klager genoemde "fouten" heeft begaan. Van het door verweerder erkennen van deze (vermeende) fouten kan dan ook geen sprake zijn. Klachtonderdeel h) is niet-ontvankelijk wegens een overschrijding van de in artikel 46 lid 1 aanhef en onder a Advocatenwet genoemde termijn.

  • ECLI:NL:TAHVD:2024:19 Hof van Discipline 's Gravenhage 230043

    Klacht over advocaat wederpartij over de schending van geheimhouding uit de arbitrageovereenkomst van cliënten. Verweerder is in beginsel geacht de geheimhoudingsbeding dat zijn cliënten hebben afgesproken te respecteren, maar de schending van de geheimhouding is in dit geval niet tuchtrechtelijk verwijtbaar omdat hij dit in het kader van een goede beroepsuitoefening heeft gedaan en daarbij de proportionaliteit en subsidiariteit niet heeft geschonden. Verweerder heeft mogen inschatten dat het aanhechten van de producties bij het beslagrekest in dit geval noodzakelijk was voor een succesvol conservatoir derdenbeslag. Het beroep van verweerder slaagt (vernietiging raadsbeslissing). Beroep klaagster faalt: verweerder heeft in zijn beslagrekest een weergave gegeven van de feiten, vanuit het perspectief van zijn cliënt en is daarbij binnen de grenzen van het tuchtrechtelijk betamelijke gebleven. Klacht ongegrond.

  • ECLI:NL:TAHVD:2024:20 Hof van Discipline 's Gravenhage 230044

    Klacht gericht tegen de deken. Het hof bekrachtigt het oordeel van de raad. Dat komt erop neer dat verweerder in zijn onderzoek naar de klacht van klagers tegen mr. M het vertrouwen in de advocatuur niet heeft geschaad.

  • ECLI:NL:TAHVD:2024:21 Hof van Discipline 's Gravenhage 220309

    Verweerster heeft het hoger beroep ingetrokken, na de zitting en (kort) voor de uitspraak. Naar het oordeel van het hof is er geen zwaarwegend belang dat voortzetting van het hoger beroep vergt. De intrekking van het beroep wordt gehonoreerd en het hof bekrachtigt de beslissing van de raad. Het hof veroordeelt verweerster wel in de kosten van het hoger beroep.

  • ECLI:NL:TAHVD:2024:22 Hof van Discipline 's Gravenhage 220325

    Klacht tegen eigen advocaat. Beslissing raad deels vernietigd, deels bekrachtigd. Gelet op de reikwijdte van de volmacht en de andere omstandigheden van het geval mocht verweerder ervan uit gaan dat de gevolmachtigde bevoegd was om namens klaagster een advocaat in te schakelen in de kwestie die verband hield met de koop/verkoop van het onroerend goed. Nu verweerder de gevolmachtigde op de hoogte heeft gehouden van zijn werkzaamheden, heeft hij voldaan aan zijn informatieplicht. Indien de gevolmachtigde klaagster (vervolgens) niet heeft geïnformeerd over de werkzaamheden, zoals door klaagster gesteld, kan verweerder niet worden verweten. Dit klachtonderdeel is dan ook ongegrond. Ten aanzien van het verwijt dat verweerder zijn informatieplicht jegens klaagster heeft geschonden door haar niet te informeren over de ontvangst van een bedrag op de derdengeldenrekening van het kantoor en over de doorbetaling van dit bedrag zonder haar toestemming, is het hof van oordeel dat klaagster een eigen rechtstreeks belang heeft bij de klacht. Klachtonderdeel gegrond. Door verweerder kon niet zonder meer worden aangenomen dat de gemachtigde ook bevoegd was om klaagster te vertegenwoordigen bij de financiële afwikkeling van een zaak. Temeer nu de vennootschap van de gevolmachtigde en de gevolmachtigde zelf ook partij waren bij de vaststellingsovereenkomst en een vordering hadden op klaagster. Verweerder had klaagster rechtstreeks in zijn communicatie moeten betrekken en haar moeten informeren. Verweerder heeft ook tuchtrechtelijk laakbaar gehandeld bij de verrekening van zijn eigen declaraties. Een expliciete schriftelijke toestemming van klaagster ontbrak om tot verrekening over te gaan. Verweerder heeft ook nadien ook nagelaten de verrekening schriftelijk aan klaagster te bevestigen. Maatregel: berisping en veroordeling in de proceskosten.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2024:13 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 23-801/DB/OB

    Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat van de wederpartij. Omdat niet is gebleken dat verweerster de grenzen van de aan haar, in haar hoedanigheid van advocaat van de wederpartij, toekomende vrijheid heeft overschreden verklaart de voorzitter de klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2024:20 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2023/5464

    Kennelijk ongegronde klacht tegen een traumachirurg. Klaagster is van de trap gevallen en in verband met aanhoudende klachten aan haar voet meerdere malen gezien door verschillende arts-assistenten onder supervisie van verschillende chirurgen, waaronder verweerder. Klaagster verwijt de traumachirurg de diagnose ontwrichting van het Lisfranc-gewricht te hebben gemist en dat hij haar, in zijn rol van supervisor, niet zelf heeft gezien. Het college overweegt dat bij het ontstaan van letsel in de enkel meer mogelijk is dan alleen het optreden van zeer zeldzame Lisfranc problematiek. Het college is van oordeel dat de anamnese van de arts-assistenten zorgvuldig was en dat zij in overleg met en onder de supervisie van de traumachirurg, mede op basis van de informatie van de betrokken radiologen, binnen de normen van de professionele standaarden hebben gehandeld, wat maakt dat dit ook voor de traumachirurg geldt. Verder overweegt het college dat supervisie op verschillende manieren kan plaatsvinden, zoals door telefonisch overleg, waarbij remote beoordelen van röntgenfoto’s zeer gebruikelijk is. Het college ziet in deze zaak geen aanleiding aan te nemen dat er omstandigheden waren die maakten dat de traumachirurg klaagster zelf had moeten zien. De klacht is in alle onderdelen ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRSHE:2024:6 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg 's-Hertogenbosch H2023/5526

    Klacht tegen verpleegkundige van Bemoeizorg over bemoeienis, onderzoek en beantwoording van vragen van klaagster hierover. De verpleegkundige is op verzoek van de politie meegegaan bij een huisbezoek aan klaagster in het kader van een hoog oplopende burenruzie en heeft een maand later na een telefoongesprek met klaagster haar dossier gesloten. Ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2024:14 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 23-802/DB/OB

    Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat in hoedanigheid van deken kennelijk ongegrond. De voorzitter is van oordeel dat uit de overlegde stukken niet is gebleken dat verweerder zich zodanig heeft gedragen dat daardoor het vertrouwen in de advocatuur is geschaad.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2024:17 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2023/5365

    Ongegronde klacht tegen een chirurg. De echtgenote van klager (hierna: de patiënte) heeft wegens kanker meerdere behandelingen ondergaan en is meermaals geopereerd, laatstelijk door de chirurg en een medeoperateur. Klager verwijt de chirurg dat er onvoldoende nazorg is geboden. Het college overweegt dat in het dossier is vermeld dat met klager en de patiënte is besproken of thuiszorg na ontslag nodig was en dat gezegd is dat dit niet nodig was. Uit het dossier valt ook niet af te leiden dat dit op dat moment anders was. Als later bleek dat dit wel nodig was, had het op de weg van klager gelegen om dat kenbaar te maken, hetzij aan het ziekenhuis, hetzij aan de huisarts. Na het ontslag van patiënte is er tweemaal een telefonisch consult geweest bij een collega van de chirurg. Over de door deze collega genomen beslissingen tijdens deze telefonische consulten kan de chirurg geen tuchtrechtelijk verwijt gemaakt worden. Het college is van oordeel dat de omstandigheid dat de verdere nazorg aan deze collega is overgelaten, op zichzelf te begrijpen is en de chirurg ook niet tuchtrechtelijk valt te verwijten. Het college merkt hierbij nog op dat het aan te bevelen is om bij een dergelijke wijziging van behandelaar, dan wel langer durende waarneming door een andere behandelaar, dit duidelijk te melden aan een patiënt en diens contactpersoon, conform de Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg. De klacht is ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2024:18 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2023/5809

    Klaagster is met ernstige Covid-klachten opgenomen in het ziekenhuis. Zij heeft tijdens deze opname een periode op de intensive care (verder: IC) verbleven. Tijdens de opname ontstonden toenemende klachten aan haar hand. Omdat het klinisch beeld van de hand niet verbeterde, werd besloten tot operatief ingrijpen. De chirurg heeft deze operatie uitgevoerd. Na de operatie is necrose in de duim ontstaan. Klaagster verwijt de chirurg onder andere onvoldoende informatieverstrekking over de operatie en een gebrekkige nazorg. Het college is van oordeel dat, op basis van hetgeen is genoteerd in het medisch dossier, klaagster voorafgaande de operatie door de betrokken collega’s van de chirurg afdoende is geïnformeerd over onder meer de toestand van de hand, (het verloop van) de behandeling, en behandelopties, en dat klaagster toestemming heeft verleend voor de operatie. Aan het vereiste van informed consent is dan ook voldaan. Tevens heeft de chirurg voor de operatie nog telefonisch contact gehad met de echtgenoot van klaagster over de uit te voeren operatie. Klaagster werd op dat moment kunstmatig in slaap gehouden en was dus niet aanspreekbaar. Ook na afloop van de operatie heeft de chirurg telefonisch contact gehad met de echtgenoot over het verloop van de ingreep, en zij heeft klaagster na de operatie nog op de IC bezocht en de hand beoordeeld. De toestand van klaagster is nadien op verschillende beslismomenten (mede)beoordeeld door de chirurg. De omzetting van een poliklinisch naar telefonisch consult hield direct verband met de Covid-status van klaagster. Een vervolgafspraak werd door klaagster afgezegd. Op grond van de stukken en wat hierover is vastgelegd in het patiëntendossier, is volgens het college van gebrekkige nazorg geen sprake. De klacht is in alle onderdelen ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2024:11 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 23-822/DB/LI

    Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat in hoedanigheid van deken kennelijk ongegrond. De voorzitter is van oordeel dat uit de overlegde stukken niet is gebleken dat verweerster, door de wijze waarop klager door haar en de medewerker(s) van het ordebureau is geïnformeerd en te woord gestaan, zich zodanig heeft gedragen dat daardoor het vertrouwen in de advocatuur is geschaad.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2024:19 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2023/5462

    Kennelijk ongegronde klacht tegen een traumachirurg. Klaagster is van de trap gevallen en in verband met aanhoudende klachten aan haar voet meerdere malen gezien door verschillende arts-assistenten onder supervisie van verschillende chirurgen, waaronder verweerder. Klaagster verwijt de traumachirurg de diagnose ontwrichting van het Lisfranc-gewricht te hebben gemist en dat hij haar, in zijn rol van supervisor, niet zelf heeft gezien. Het college overweegt dat bij het ontstaan van letsel in de enkel meer mogelijk is dan alleen het optreden van zeer zeldzame Lisfranc problematiek. Het college is van oordeel dat de anamnese van de arts-assistenten zorgvuldig was en dat zij in overleg met en onder de supervisie van de traumachirurg, mede op basis van de informatie van de betrokken radiologen, binnen de normen van de professionele standaarden hebben gehandeld, wat maakt dat dit ook voor de traumachirurg geldt. Verder overweegt het college dat supervisie op verschillende manieren kan plaatsvinden, zoals door telefonisch overleg, waarbij remote beoordelen van röntgenfoto’s zeer gebruikelijk is. Het college ziet in deze zaak geen aanleiding aan te nemen dat er omstandigheden waren die maakten dat de traumachirurg klaagster zelf had moeten zien. De klacht is in alle onderdelen ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2024:12 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch 23-837/DB/OV

    Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat van de wederpartij. Omdat niet is gebleken dat verweerster de grenzen van de aan haar, in haar hoedanig

  • ECLI:NL:TGZRSHE:2024:5 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg 's-Hertogenbosch H2023/5621

    Klacht tegen verpleegkundige gegrond. Zij heeft de professionele grenzen, die zij als verpleegkundige in acht behoort te nemen, overschreden door gedurende twee maanden een seksuele relatie te hebben met een cliënt die aan haar zorg was toevertrouwd. Voorwaardelijke schorsing van 12 maanden.

  • ECLI:NL:TAHVD:2024:18 Hof van Discipline 's Gravenhage 220211S

    Hoger beroep ingetrokken. Het hof beslist over de ingangsdatum van de in eerste aanleg opgelegde schorsing.

  • ECLI:NL:TADRARL:2024:4 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 23-627/AL/NN

    Klacht over eigen advocaat. Klager verwijt verweerder dat hij namens hem een kansloos hoger beroep heeft gevoerd. Klager heeft dit verwijt niet toegelicht. Wel heeft hij, kennelijk ter onderbouwing van zijn klacht, een aantal stukken - waaronder de beide memories in appel en correspondentie tussen klager en verweerder - overgelegd. De raad is van oordeel dat op grond van deze door klager overgelegde stukken niet vast is komen te staan dat verweerder namens klager een bij voorbaat kansloze appelprocedure heeft gevoerd. Ook uit de inhoud van het arrest van het hof valt dit niet af te leiden. Dat betekent dat van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen door verweerder niet is gebleken. Deze klacht wordt daarom ongegrond verklaard.