Zoekresultaten 71-80 van de 846 resultaten

Beklaagde werkt als verpleegkundige bij een FACT-team. Klaagster verwijt hem haar niet direct te hebben uitgeschreven toen bleek dat zij geen behandeling wilde, dat hij klaagster desondanks heeft besproken in een MDO, haar heeft proberen over te halen alsnog behandeling te accepteren en haar heeft verwezen naar een (ander) FACT-team. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen een verpleegkundig specialist. De beklaagde verpleegkundig specialist is gespecialiseerd in acute zorg bij somatische aandoeningen en werkzaam in een gezondheidscentrum waar klager patiënt was. De verpleegkundig specialist heeft klager op het spreekuur gezien vanwege het vermoeden van een schimmelinfectie aan de penis. Klager verwijt de verpleegkundig specialist dat hij 1. niet bevoegd is een diagnose te stellen, 2. onnodig onderzoek aan de penis van klager heeft verricht, waarbij de betasting een zeer onaangenaam gevoel gaf, 3. geen correcte hulp heeft verleend toen na vier weken de klachten van klager niet weg waren, 4. SOA-testen heeft afgenomen die niet nodig waren toen klager na vier weken terug kwam, 5. medisch relevante informatie incorrect heeft genoteerd en 6. beoordelend heeft opgetreden, waarbij zaken in het dossier zijn genoteerd die niet kloppen. Het Regionaal Tuchtcollege verklaard de klacht ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klacht tegen verpleegkundige kennelijk ongegrond. Uit verpleegkundig dossier blijkt niet van onvoldoende hulp of uitleg aan patiënt en dochter. Niet gebleken is dat patiënt overhaast uit ziekenhuis naar huis moest om plaats te maken voor een ander. Patiënt mocht een nacht langer in ziekenhuis blijven totdat er thuis een bed beneden was geregeld. Patiënt overlijdt die nacht. Geen aanwijzing dat er die nacht iets is gebeurd dat beklaagde kan worden verweten. Een vermeende, niet vaststaande uitlating van beklaagde duidt niet op een onregelmatigheid.

Klacht tegen verpleegkundige kennelijk ongegrond. Overleden patiënt wordt tijdelijk van zaal naar artsenkamer verplaatst. Dit is niet ongepast en niet klachtwaardig. De persoonlijke ervaring daarvan door klaagster is niet doorslaggevend. Het ontbreken van een ‘fysieke handtekening’ bij aantekening niet-reanimeren doet aan de geldigheid daarvan niet af. De verantwoordelijke arts heeft de behandelbeperking handmatig aangetekend en voorzien van haar initialen en naam.

Klager, gedetineerd, verwijt verweerster, verpleegkundige bij de Penitentiaire Inrichting, dat zij hem ten onrechte een consult bij de huisarts heeft geweigerd en dat zij via een bewaker zijn klachten heeft uitgevraagd. Klacht ongegrond.

Beklaagde, een verpleegkundige, zou onvoldoende adequaat hebben gereageerd op dringende hulpvraag van partner over klaagsters toestand. Het college oordeelt dat de standpunten van klaagster en beklaagde tegenover elkaar staan. Objectieve bronnen die de doorslag kunnen geven, ontbreken. Het college acht de klacht ongegrond.

Klacht tegen een verpleegkundige. De verpleegkundige was in juni 2018 werkzaam op de spoedeisende hulp (SEH) van een ziekenhuis. De vader van klager had klager gebeld omdat hij zich niet goed voelde. Klager heeft zijn vader opgehaald en is naar de SEH gereden. Toen klager met zijn vader, die later een herseninfarct bleek te hebben, bij de SEH aan kwam, heeft de verpleegkundige hem verzocht eerst 112 te bellen, in plaats van acuut hulp te verlenen. Klager voelde zich hierdoor onvriendelijk en onheus bejegend. Naar aanleiding van een artikel in een dagblad is klager door het ziekenhuis beterschap beloofd. Klager heeft echter nooit vernomen of de protocollen zijn aangescherpt of dat er gesprekken hebben plaatsgevonden. Klager verwijt de verpleegkundige dat zij 1. niet acuut hulp heeft verleend, 2. klager onheus heeft bejegend en 3. naderhand nooit contact met klager heeft opgenomen om te bespreken wat er is verbeterd. De verpleegkundige betwist de door klager gestelde feiten. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht kennelijk ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Gedeeltelijk gegronde klacht tegen een jeugdverpleegkundige . Beklaagde is keer op keer voorbij gegaan aan de belangen van de zoon van klagers 1 en 2 (en daardoor indirect aan de belangen van zijn gezin). Het gezin, bestaande uit twee kinderen, de moeder en de zoon van klagers 1 en 2, had hulp nodig. Beklaagde was doende om voor en met het gezin aan een oplossing van de problemen te werken. De zoon van klagers 1 en 2 is echter amper door beklaagde betrokken bij het weer op de rit krijgen van het gezin, hoewel hij als bij het gezin wonende vader en partner vanzelfsprekend een wezenlijke positie in het gezin had. Hieraan doet niet af dat hij niet het gezag had over de kinderen. Informatie op hoofdlijnen was tenminste verschuldigd geweest. Ook had beklaagde ten onrechte de beschikking over behandelinformatie over de zoon van klagers 1 en 2 die zij dat bij haar professioneel oordeel heeft betrokken. Klacht gedeeltelijk gegrond verklaard. Berisping.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een verpleegkundige. Naar aanleiding van een 112-melding door omstanders werd beklaagde betrokken bij het vervoer en onderzoek van klager. Naar aanleiding van de bevindingen, mede gelet op de hoofdwond, heeft beklaagde op goede gronden geoordeeld dat op basis van het Landelijk Protocol Ambulancezorg vervoer van klager naar de SEH geïndiceerd was. Klacht kennelijk ongegrond verklaard.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een psychiatrisch verpleegkundige. Klaagster heeft klachten over het afzeggen en verschuiven van afspraken en de communicatie daarover. Het College heeft er begrip voor dat het voor klaagster vervelend is dat afspraken (over en weer) niet altijd konden worden nagekomen, maar hiervoor was in de regel een goede reden, terwijl hierover ook toereikend werd gecommuniceerd. Klacht kennelijk ongegrond verklaard.