ECLI:NL:TGZRZWO:2020:94 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 281/2019

ECLI:	ECLI:NL:TGZRZWO:2020:94
Datum uitspraak:	07-09-2020
Datum publicatie:	07-09-2020
Zaaknummer(s):	281/2019
Onderwerp:	Geen of onvoldoende zorg
Beslissingen:	Ongegrond/afwijzing
Inhoudsindicatie:	Klacht tegen verpleegkundige kennelijk ongegrond. Uit verpleegkundig dossier blijkt niet van onvoldoende hulp of uitleg aan patiënt en dochter. Niet gebleken is dat patiënt overhaast uit ziekenhuis naar huis moest om plaats te maken voor een ander. Patiënt mocht een nacht langer in ziekenhuis blijven totdat er thuis een bed beneden was geregeld. Patiënt overlijdt die nacht. Geen aanwijzing dat er die nacht iets is gebeurd dat beklaagde kan worden verweten. Een vermeende, niet vaststaande uitlating van beklaagde duidt niet op een onregelmatigheid.

REGIONAAL TUCHTCOLLEGE TE ZWOLLE

Beslissing in raadkamer d.d. 7 september 2020 naar aanleiding van de op 3 december 2019 bij het Regionaal Tuchtcollege Zwolle binnengekomen klacht van

A , wonende te B,

k l a a g s t e r

-tegen-

K , verpleegkundige,

werkzaam te D,

bijgestaan door mr. S.J. Berkhoff-Muntinga, verbonden aan VvAA-rechtsbijstand te Utrecht,

b e k l a a g d e

1. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE

Het verloop van de procedure blijkt uit het volgende:

- het klaagschrift;

- het aanvullend klaagschrift;

- het verweerschrift met de bijlagen.

Partijen hebben geen gebruik gemaakt van de hun geboden mogelijkheid om te worden gehoord in het kader van het vooronderzoek.

Klaagster heeft met deze klacht verband houdende klachten ingediend tegen de internist, tegen de basisarts in opleiding tot specialist en tegen een andere verpleegkundige. Deze klachten zijn bekend onder de nummers 279, onderscheidenlijk 280 en 282/2019. In de zaken 279/2019 en 282/2019 is eveneens heden uitspraak gedaan.

2. DE FEITEN

Op grond van de stukken (waaronder de als bijlagen bij het verweerschrift overgelegde relevante delen uit het medisch dossier) dient, voor zover van belang voor de beoordeling van de klacht, van het volgende te worden uitgegaan.

De klacht betreft de behandeling van de moeder van klaagster, mevrouw

E, geboren in 1932 en overleden op 2 december 2010, verder patiënte te noemen.

Patiënte is onder behandeling geweest in het ziekenhuis F te D van

21 november tot 2 december 2010. Patiënte werd opgenomen wegens een facialisparese en krachtverlies links. Zij had een gezwollen rechter onderbeen en was toenemend kortademig. Er werd gestart met fraxiparine in therapeutische dosering bij verdenking van een diep veneuze trombose en mogelijk ook een longembolie. In verband met een infiltraat op de X-thorax en verhoogde infectieparameters werden antibiotica gestart bij verdenking op pneunomie. Er werd tevens gestart met digoxine vanwege atriumfibrilleren.

Patiënte werd met een verdenking CVA/TIA opgenomen op de afdeling neurologie. Er werden geen aanwijzingen gevonden voor een centrale oorzaak van ademdepressie. Na opname ter observatie op de intensive care werd patiënte overgeplaatst naar de afdeling interne geneeskunde voor de behandeling van de longontsteking. Zij werd daarvoor behandeld met de antibiotica amoxicilline en ciprofloxacine. Na een negatieve legionella sneltest werd dit versmald naar augmentin. In verband met leverfunctieafwijkingen werd overgegaan op doxycycline.

Vanwege het gezwollen onderbeen bij opname kreeg patiënte fraxiparine en acenocoumarol. De acetylsalicylzuur werd gestaakt. Het vermoeden dat sprake was van een longembolie kon niet worden bevestigd omdat op verzoek van patiënte geen CT-scan werd gemaakt.

Patiënte was bij opname tevens gezien door de cardioloog. Naast de acenocoumarol werden de door de cardioloog ingestelde adviezen gehandhaafd, te weten bumetanide, digoxine en metoprolol en tevens werd spironolacton als diureticum en hartfalenbehandeling gestart.

Uit de aantekeningen in het verpleegkundig dossier van 30 november 2010 blijkt dat die dag op initiatief van de dienstdoende arts-assistent een gesprek met de familie plaatsvond:

“Mw mag spoedig met ontslag als thuiszorg herstart is, is hier blij mee. Na transfer bed-stoel iets kortademig maar trekt zeer snel bij wanneer mw weer zit. Infuus werd afgekoppelt. Fysiotherapeut heeft echter een andere kijk op het ontslag. Zou graag nog zien dat er een neuroloog bij kwam kijken. Mw heeft parese rechts, terwijl cva ook rechts zou zitten? Mogelijk schrijffout? Nagevraagd, cva was echt rechts. Mogelijk was de parese rechts al eerder aanwezig. Gezien het feit dat mw geen behandeling of dergelijk wil toch streven naar zo spoedig mogelijk ontslag. […] met dochter gesproken. Dochter neemt de volledige zorg op zich. Hoeft dus geen thuiszorg te worden ingeschakelt. Gevraagd aan dochter of 24uur per dag iemand in huis is voor mw, aangezien zij niet zelfstandig op kan staan en naar toilet kan. Dochter gaf aan dat zij zal afwisselen met haar broer, en dat er dus altijd iemand aanwezig is. Dochter heeft daarna nog een kort gesprek met de arts ass gehad omtrent ontslag. Wel thuiszorg voor het zwachtelen van het rechter been (transfer is op de hoogte). En dochter nog uitleg geven over wisselen catheter zak vanavond svp.[…]”

De decursus d.d. 30 november 2010 vermeldt:

“VPK/ matige dyspnoe d’effort, gaat eigenlijk heel goed. Slikken van vast voedsel gaat eigenlijk heel matig (logo: mgl bij zeer matig gebit + ouderdom) Pte wil echter geen gemalen voeding.

B/ - aangezien pte niets meer wil ontslag plannen (woont met dochter met TZ)

- beperkt beleid op medische gronden

Fysio/ - pte heeft valgevaar gezien ↓ functie re been vlgs pte en dochter al langer

FG met pte + dochter:

- uitleg gegeven over opname en gevonden problemen:

- pneunomie à nu in lab beter, dyspnoe ↓ echter wel nog AG wv pte geen X-th wil.

- ook vocht vast houden wv diuretica, oorzaak mgl snelle hartslag, oud VW

- uitval mond goed bijgetrokken

- voor IRR harslag en trombosebeen tabletten van trombosedienst

- LE# mgl bij AB, echter geen andere oorzaken uit te sluiten omdat pte geen echo wil

- nu nog probl met lopen en slikken à pte en dochter willen kijken hoe dit thuis gaat, evt dan nog hulp van dietiste / FT

- CAD gaan mee naar huis, over 4 wk poli uroloog, dan kijken of hij uit kan

HA gebeld en op de hoogte gesteld à gaat nog bij pte langs ”

Uit het medisch dossier blijkt verder dat de controle- en laboratoriumwaarden van patiënte stabiel waren en dat zij geen zuurstof meer nodig had. De behandeling met antibiotica was afgerond. Wel waren er op dat moment nog aandachtspunten. Patiënte had nog dyspnoe d’effort waarvoor ze diuretica en hartfalenmedicatie kreeg. Er werd nog eenzijdig verminderd ademgeruis gehoord. Er waren nog leverfunctieafwijkingen, mogelijk ten gevolge van de antibiotica, maar deze lieten een dalende trend zien. Er was sprake van slikstoornissen en samenhangende moeite met eten. In het gesprek met de familie is steun thuis van een fysiotherapeut, ergotherapeut en diëtist besproken. Bij patiënte was in verband met urineretenties een verblijfskatheter geplaatst, waarmee zij naar huis zou gaan.

Op 1 december 2010 bleek thuis nog geen bed beneden beschikbaar te zijn. De opname is toen nog met een dag verlengd. Het verpleegkundig dossier vermeldt:

“Algemeen: Dochter kwam mw ophalen om haar mee naar huis te nemen, dochter heeft zich nu pas beseft dat mw. eigenlijk niets zelf kan doen, dat mw. overal hulp bij nodig heeft. Dochter had ingeschat dat mw. nog wel trap zou kunnen lopen. dochter had dus geen bed beneden staan, geen rollator en evt. hulpmiddelen in huis. Dochter heeft eigenlijk geen idee hoe ze vb. haar moeder in bed moet leggen, hoe ze met haar moeder op het toilet moet komen enz. Met dochter afgesproken dat ze thuis eerst zelf alles goed gaat regelen en dat mw. pas dan met ontslag gaat. Dochter gaat het allemaal zo snel mogelijk regelen, laat weten als ze weet wanneer het allemaal rond is. […]”

In de nacht van 1 op 2 december 2010 is patiënte onverwacht overleden. Een doodsoorzaak is niet bekend.

3. HET STANDPUNT VAN KLAAGSTER EN DE KLACHT

Klaagster voert het navolgende ter onderbouwing aan, zakelijk weergegeven. Klaagsters moeder, patiënte, zou op 1 december 2010 uit het ziekenhuis worden ontslagen. Toen klaagster die dag in het ziekenhuis kwam, was haar moeder verward en viel zij telkens in slaap. Toen klaagster [het college begrijpt: bij beklaagde] informeerde naar het hartfalen bij patiënte, zei beklaagde dat – indien de arts er niets meer over had gezegd – dit niet meer aan de orde was. Op de vraag of het niet te koud was, antwoordde beklaagde dat klaagster haar moeder maar goed moest inpakken. Vervolgens vroeg beklaagde vrij onaardig of klaagster soms twijfelde haar moeder mee naar huis te nemen. Over de warrigheid zei beklaagde dat dat het gevolg was van de hersenbloeding. Dat bevreemdde klaagster want er was op de scan nu juist geen schade te zien geweest, en het was iets van de laatste dagen. Klaagster vroeg of haar moeder wel kon lopen, thuis de trap op kon, het bed in en uit kon komen en naar het toilet kon. Klaagster moest dat zelf aan de orde stellen. Klaagster hielp haar moeder naar het toilet, maar kreeg haar daarna het bed niet meer in. Beklaagde wilde haar daar niet bij helpen, omdat klaagster het thuis ook alleen moest doen. Toen bleek dat er nog een en ander geregeld moest worden, heeft klaagster gevraagd of haar moeders vertrek kon worden uitgesteld. Beklaagde zei dat patiënte weg moest, omdat er een andere patiënt stond te dringen.

Uiteindelijk mocht patiënte toch blijven. Wat er die nacht is gebeurd, weet klaagster niet. Haar moeder is onder vreemde omstandigheden acuut overleden. Wel heeft beklaagde na het overlijden van patiënte nog gezegd: “Waarom mocht ze dan ook niet naar huis?” Beklaagde zou graag willen weten wat ze hiermee bedoelde.

4. HET STANDPUNT VAN BEKLAAGDE

Beklaagde voert -zakelijk weergegeven- aan op gronden genoemd in het verweerschrift dat de tegen haar ingediende klacht als ongegrond dient te worden afgewezen. Zij kan zich de opname van patiënte niet meer herinneren en reageert aan de hand van het medisch dossier. Zij herkent zich niet in de verwijten. Zij beschouwt zichzelf als een zorgzaam en betrokken verpleegkundige.

5. DE OVERWEGINGEN VAN HET COLLEGE

5.1

Het college wijst er allereerst op, dat het bij de tuchtrechtelijke toetsing van professioneel handelen er niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard. Verder wijst het college erop dat die beoordeling dient plaats te vinden in het licht van wat beklaagde op het moment van handelen wist of kon weten en dat het onverwachte overlijden van patiënte daarbij buiten beschouwing dient te blijven.

5.2

Het college zal de klachten gezamenlijk bespreken. Het medisch dossier ondersteunt klaagsters stellingen niet. Uit de op 30 november 2010 gemaakte aantekeningen blijkt dat patiënte naar huis mocht zodra de thuiszorg zou zijn herstart. Op die dag is door de verpleging ook met klaagster gesproken. Volgens de aantekeningen in het verpleegkundig dossier heeft klaagster aangegeven dat thuiszorg niet nodig was omdat er altijd iemand aanwezig was. Er is aan klaagster uitleg gegeven over het verwisselen van de katheterzak. Ook is aangetekend dat klaagster kort heeft gesproken met de arts-assistent. Voorts is genoteerd dat klaagster nog een aantal vragen had en dat deze zijn beantwoord.

5.3

Uit de aantekeningen op 1 december 2010 blijkt dat klaagster zich op dat moment realiseerde dat patiënte eigenlijk niets zelf kon en overal hulp bij nodig had. Klaagster had ingeschat dat haar moeder nog zelf trappen zou kunnen lopen. Klaagster had nog geen bed beneden en geen rollator of andere hulpmiddelen in huis. Met haar werd afgesproken dat ze dat zo snel mogelijk zou regelen en dat patiënte dan pas met ontslag zou gaan.

5.4

Het college overweegt dat uit deze aantekeningen niet kan worden afgeleid dat haar vragen aan beklaagde niet of niet adequaat zijn beantwoord dan wel dat beklaagde heeft geweigerd adequate hulp te bieden.

5.5

Evenmin blijkt daaruit dat patiënte ruimte moest maken voor een andere patiënt. Zij hoefde pas naar huis als daar alles goed was geregeld. Gelet op de aantekeningen in het verpleegkundig dossier, die bevestiging vinden in het feit dat patiënte inderdaad pas een dag later dan gepland naar huis zou gaan, komt het college tot de slotsom dat de klacht in zoverre als kennelijk ongegrond moet worden aangemerkt.

5.6

Het college merkt op dat klaagster veronderstelt dat er in de nacht van 1 op 2 december 2010 iets moet zijn gebeurd waardoor haar moeder onverwacht is komen te overlijden. Wat dat dan zou zijn geweest is klaagster onduidelijk. Nu ook het college geen feitelijke aanknopingspunten heeft gevonden dat er in die nacht iets is gebeurd dat (aan beklaagde) tuchtrechtelijk verwijtbaar is, slaagt de klacht ook in dat opzicht niet. Niet is komen vast te staan dat beklaagde de opmerking heeft gemaakt “waarom mocht ze dan ook niet naar huis”. Maar ook al zou worden aangenomen dat beklaagde deze opmerking wel heeft gemaakt, dan geeft deze nog geen feitelijke aanwijzing dat er enige onregelmatigheid heeft plaatsgevonden.

5.7

Gelet op het voorgaande dient als volgt te worden beslist.

6. DE BESLISSING

Het college verklaart de klacht kennelijk ongegrond.

Aldus gegeven door P.A.H. Lemaire, voorzitter, B. Nijhuis-Prigge en C.E.B. Driessen, leden-beroepsgenoten, in tegenwoordigheid van H. van der Poel-Berkovits, secretaris.

voorzitter

secretaris

Tegen deze beslissing kan in de volgende gevallen schriftelijk beroep worden ingesteld bij het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg:

a. Heeft u de klacht ingediend? Dan kunt u in beroep als

- het college u of uw klacht geheel of gedeeltelijk niet-ontvankelijk heeft verklaard of

- als de klacht geheel of gedeeltelijk ongegrond is verklaard.

Bij een gedeeltelijke niet-ontvankelijkverklaring of een gedeeltelijke ongegrondverklaring kan uw beroep alleen betrekking hebben op dat deel van de beslissing.

b. Is de klacht tegen u gericht? Dan kunt u altijd in beroep.

c. Ook de inspecteur van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd kan beroep instellen.

U moet het beroepschrift richten aan het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg, maar opsturen naar de secretaris van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Zwolle. Daar moet het zijn ontvangen binnen zes weken nadat de beslissing aan u is verstuurd.

Als u beroep instelt, moet u € 50,- griffierecht betalen aan het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. U ontvangt hierover bericht. Als u geheel of gedeeltelijk in het gelijk wordt gesteld, wordt het griffierecht aan u terugbetaald.