Zoekresultaten 10911-10920 van de 12929 resultaten

Klaagster verwijt psychotherapeut, tevens aangeklaagd als psychiater, dat zij haar niet heeft behandeld volgens door beroepsgroep vastgestelde normen, zich heeft schuldig gemaakt aan onprofessioneel en grensoverschrijdend gedrag, haar beroepsgeheim heeft geschonden en ten onrechte verzoeken om afschrift medische dossiers heeft geweigerd. RTG verklaart de samen beoordeelde klachtonderdelen 1 en 2 grotendeels gegrond, het derde klachtonderdeel ongegrond en het vierde klachtonderdeel gegrond en legt de maatregel van schorsing van twee maanden op. In beroep oordeelt CTG van oordeel te zijn dat psychotherapeut bij behandeling van klaagster onvoldoende professionele distantie in acht heeft genomen door klaagster financiële middelen te verstrekken en het laten verrichten van administratieve werkzaamheden in haar praktijk waarbij klaagster bovendien inzage kon hebben in persoonsgegevens van andere patiënten. Dit gebrek aan professionele distantie moet de psychotherapeut tuchtrechtelijk ernstig aangerekend worden, evenals haar weigering om desgevraagd het medisch dossier van klaagster af te geven. Het CTG is, zij het met een enigszins andere motivering, met het Regionaal Tuchtcollege van oordeel dat er bij verweerster sprake is geweest van onprofessioneel handelen en dat de klacht in zoverre grotendeels gegrond is. Rekening houdend met het feit dat de psychotherapeut in haar lange loopbaan niet eerder tuchtrechtelijk is veroordeeld wordt volstaan met het opleggen van de maatregel van berisping.

Klacht tegen sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Klager heeft gedurende meer dan drie jaar ongeveer driewekelijks een gesprek gehad met de verpleegkundige, verweerder, in het kader van begeleiding bij het omgaan met de persoonlijkheidsstructuur en het motiveren voor intensievere behandeling. Het door klager gemaakte verwijt van onvoldoende verslaglegging is door het Regionaal Tuchtcollege gegrond bevonden en in eerste aanleg is daarvoor de maatregel van waarschuwing opgelegd. Klager is in beroep gekomen van de ongegrond bevonden klachtonderdelen welke de strekking hebben dat verweerder naar het oordeel van klager tekort is geschoten in de begeleiding en behandeling van klager. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

Tussenbeslissing. Klacht tegen tandarts. Beide partijen verschijnen niet ter zitting en het dossier is incompleet. College houdt behandeling aan en verzoekt partijen aanvullende gegevens over te leggen.

Klaagster verwijt psychiater, tevens aangeklaagd als psychotherapeut dat zij haar niet heeft behandeld volgens door beroepsgroep vastgestelde normen, zich heeft schuldig gemaakt aan onprofessioneel en grensoverschrijdend gedrag, haar beroepsgeheim heeft geschonden en ten onrechte verzoeken om afschrift medische dossiers heeft geweigerd. RTG verklaart de samen beoordeelde klachtonderdelen 1 en 2 grotendeels gegrond, het derde klachtonderdeel ongegrond en het vierde klachtonderdeel gegrond en legt de maatregel van schorsing van twee maanden op. In beroep oordeelt CTG van oordeel te zijn dat de psychiater bij de behandeling van klaagster onvoldoende professionele distantie in acht heeft genomen door klaagster financiële middelen te verstrekken en het laten verrichten van administratieve werkzaamheden in haar praktijk waarbij klaagster bovendien inzage kon hebben in persoonsgegevens van andere patiënten. Dit gebrek aan professionele distantie moet de psychiater tuchtrechtelijk ernstig aangerekend worden, evenals haar weigering om desgevraagd het medisch dossier van klaagster af te geven. Het CTG is, zij het met een enigszins andere motivering, met het Regionaal Tuchtcollege van oordeel dat er bij verweerster sprake is geweest van onprofessioneel handelen en dat de klacht in zoverre grotendeels gegrond is. Rekening houdend met het feit dat de psychiater in haar lange loopbaan niet eerder tuchtrechtelijk is veroordeeld wordt volstaan met het opleggen van de maatregel van berisping.

Klager verwijt de psychiater dat hij niet bevoegd was tot het verrichten van het gevraagde onderzoek. Daarnaast heeft de psychiater de gezondheid en het arbeidsvermogen van klager beoordeeld op een wijze die niet in overeenstemming is met de professionele eisen, zo stelt klager. Het Regionaal Tuchtcollege is van oordeel dat het repport op een aantal punten niet aan de professionele maatstaven voldoet zoals deze onder meer zijn vastgelegd in de destijds geldende Richtlijn psychiatrische rapportage van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. De klacht wordt gedeeltelijk gegrond verklaard; er wordt geen maatregel opgelegd omdat de psychiater op dat moment al meer dan vijf jaren zijn beroep niet meer uitoefent. Zowel klager als de psychiater komen in hoger beroep. Anders dan het Regionaal Tuchtcollege is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat het onderhavige rapport, gelet op het doel waarvoor het is uitgebracht, een voldoende heldere indeling heeft en voldoende logisch, overzichtelijk en inzichtelijk is. Voorts is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat de in het rapport vervatte anamnese voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Naar het oordeel van het Centraal Tuchtcollege kan niet worden staande gehouden dat de arts bij het stellen van zijn diagnose en het aannemen van functionele beperkingen bij klager als keuringsarts is te kort geschoten. Het Centraal Tuchtcollege acht het beroep van de psychiater gegrond, vernietigt de beslissing in eerste aanleg en wijst de klacht alsnog af. Het beroep van klager wordt afgewezen.

Klacht tegen psychiater. Klager verwijt de psychiater dat zij conclusies heeft getrokken na een gesprek met klager van ongeveer twee uren waarbij die conclusies haaks staan op de conclusies van eerdere behandelaars en de huidige behandelend psychiater; dat zij deze afwijkende conclusies niet, althans niet deugdelijke motiveert; dat zij geen contact heeft opgenomen met de huidige behandelaar van klager hoewel dit wel geïndiceerd was en dat zij in het rapport een onjuiste aanhef heeft gebruikt. De behandeling van de zaak in hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot de vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg verwerpt het beroep.

Klager verwijt de psychiater dat hij niet bevoegd was tot het verrichten van het gevraagde onderzoek. Daarnaast heeft de psychiater de gezondheid en het arbeidsvermogen van klager beoordeeld op een wijze die niet in overeenstemming is met de professionele eisen, zo stelt klager. Het Regionaal Tuchtcollege is van oordeel dat het repport op een aantal punten niet aan de professionele maatstaven voldoet zoals deze onder meer zijn vastgelegd in de destijds geldende Richtlijn psychiatrische rapportage van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. De klacht wordt gedeeltelijk gegrond verklaard; er wordt geen maatregel opgelegd omdat de psychiater op dat moment al meer dan vijf jaren zijn beroep niet meer uitoefent. Zowel klager als de psychiater komen in hoger beroep. Anders dan het Regionaal Tuchtcollege is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat het onderhavige rapport, gelet op het doel waarvoor het is uitgebracht, een voldoende heldere indeling heeft en voldoende logisch, overzichtelijk en inzichtelijk is. Voorts is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat de in het rapport vervatte anamnese voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Naar het oordeel van het Centraal Tuchtcollege kan niet worden staande gehouden dat de arts bij het stellen van zijn diagnose en het aannemen van functionele beperkingen bij klager als keuringsarts is te kort geschoten. Het Centraal Tuchtcollege acht het beroep van de psychiater gegrond, vernietigt de beslissing in eerste aanleg en wijst de klacht alsnog af. Het beroep van klager wordt afgewezen.

Raadkamerbeslissing.Klacht tegen huisarts vanwege achterwege laten lichamelijk onderzoek bij mogelijke verdenking van seksueel misbruik bij jong kind en niet doorverwijzen. Klacht kennelijk ongegrond.

Raadkamerbeslissing. Klacht tegen arts betreffende opname op een afdeling langdurige zorg voor ouderen met een multicomplexe (psychiatrische-, somatische- en/of sociale-)  behandel- en/of zorgvraag, waarbij de diagnostiek in beginsel is afgerond. De klacht betreft onjuiste dossiervorming, onvoldoende diagnostiek en/of behandeling. Klacht kennelijk ongegrond.

Raadkamerbeslissing. Klacht tegen verpleegkundige, leidinggevende betreffende afgifte/inzage medisch dossier. Klacht ontvankelijk, kennelijk ongegrond.