Zoekresultaten 12761-12770 van de 13019 resultaten

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0254 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/106

      De chirurg heeft bij klaagster een borstsparende operatie verricht. Zij verweet de chirurg dat hij in plaats van de tumor gezond weefsel had verwijderd. De chirurg heeft verweer gevoerd. Het college heeft de klacht afgewezen en oordeelde dat het verwijderen van gezond weefsel in plaats van de geconstateerde tumor bij minder dan 1% van soortgelijke uitgevoerde operaties voor komt en helaas niet te vermijden is daar deze zich niet per definitie laat herkennen bij de ingreep.  

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0250 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/105

      Aanvraag vergunning tot verblijf met als doel medische behandeling. In kader van bezwaarprocedure tegen afwijzing van aanvraag is de arts, verbonden aan het Bureau Medische Advisering (BMA), door de IND gevraagd te adviseren. Volgens klager (1) had het dossier aanleiding moeten zijn te twijfelen aan de effectiviteit van de behandeling in het land van herkomst; (2) heeft de arts ten onrechte in het advies opgenomen dat klager wel kan reizen als hij wordt begeleid door sociaal psychiatrisch verpleegkundige, (3) ontbeert het advies de nodige zorgvuldigheid. Het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege dat de klacht in alle onderdelen ongegrond is wordt in beroep verworpen. Het Centraal Tuchtcollege overweegt dat ingeval er twijfel bestaat over effectiviteit van de te verkrijgen behandeling daarvan in rapportage melding moet worden gemaakt. Daarbij wordt van de arts verwacht dat hij de kernfactoren die hij kan wegen, weegt. Specifieke karakter van de stoornis/ziekte van klager en de oorzaak daarvan kunnen meebrengen dat BMA arts gemotiveerd aangeeft of er al dan niet een aanmerkelijke kans is dat getwijfeld moet worden aan de effectiviteit.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0251 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/253

      De klacht betreft de behandeling van klagers vader: verder de patiënt te noemen. De klacht houdt, kort samengevat, in dat de chirurg, bij de opname van de patiënt in het ziekenhuis wegens buikpijnklachten, een onjuiste diagnose heeft gesteld. De patiënt is overleden. De chirurg heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college heeft de klacht afgewezen en oordeelde dat de chirurg geen verwijt kon worden gemaakt dat hij niet eerder de oorzaak van de klachten had vastgesteld en dat hij verdedigbaar had gehandeld door eerst af te wachten en dat hij zich vervolgens mede had laten leiden door het weer verbeterende klinisch beeld van patiënt.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0241 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 260/2009

    Klacht tegen fysiotherapeut. Klager niet-ontvankelijk na herindiening klacht na eerdere intrekking. Naar het oordeel van het college is in dit geval sprake van bijzondere omstandigheden. Allereerst valt te wijzen op alle acties die klager in persoon tegen verweerder had ondernomen via het strafrecht, het klachtrecht, de Inspectie en het tuchtrecht. Voorts is van belang dat klager pal voor de zitting via zijn advocaat, die zich twee weken tevoren voor het eerst namens hem had gesteld nadat klager de procedure tot dan toe steeds zelf had gevoerd, zonder nadere redengeving en onder aanbieding van excuses de klacht heeft ingetrokken. Tegen die achtergrond mocht verweerder ervan uitgaan dat klager de klacht weloverwogen door tussenkomst van zijn advocaat had ingetrokken en dat klager hem niet opnieuw tuchtrechtelijk zou aanspreken ter zake van dezelfde feiten. vlak voor de zitting.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0237 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09179

     

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0238 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09132a

     

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0239 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 08194

    Klager verwijt verweerder, oogarts, dat hij te laat heeft gereageerd op de oogproblemen van klager waardoor de tumor in de hersenen (te) laat werd ontdekt. Klager is blind geworden aan beide ogen. Verweerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat van een verwijtbaar delay geen sprake is. De klacht is ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0240 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09125

    Klager verwijt verweerder, kno-arts, dat hij, als directeur patiëntenzorg van de kliniek waar klager een operatieve behandeling heeft ondergaan, heeft toegelaten dat de operatie door een arts werd uitgevoerd die, anders dan door de kliniek werd gepresenteerd, niet geregistreerd was als plastisch chirurg. Verweerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd, primair ten aanzien van de ontvankelijkheid. Het college acht klager ontvankelijk en de klacht (deels) gegrond: waarschuwing.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0234 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/251

      In het kader van problemen rond de omgangsregeling van klager met zijn kinderen heeft de rechtbank bepaald dat er een forensisch psychologisch diagnostisch onderzoek in civiel kader diende te worden ingesteld bij de kinderen, bij klager en diens ex-echtgenote. Het onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de gezondheidszorgpsycholoog. De rechtbank heeft klager de omgang met zijn kinderen gedurende twee jaar ontzegd. Klager verwijt de gz-psycholoog het onzorgvuldig en ondeskundig uitvoeren van het onderzoek, de onjuiste uitkomst en het weigeren om correcties in het rapport te verwerken. Het RTG legt de maatregel van waarschuwing op. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep van de gz-psycholoog verworpen en heeft de publicatie van de beslissing gelast.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0235 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/077

      Klager komt in beroep van het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege dat klacht tegen arts, werkzaam als Arbo-arts, ongegrond is verklaard. Beroep betreft vijf van de zes oorspronkelijke klachtonderdelen. Centraal Tuchtcollege oordeelt dat het de arts vrij staat zich Arbo-arts te noemen, dat niet is gebleken dat klager tijdens spreekuurcontact rugklachten heeft geuit, dat de arts de Nederlandse taal onvoldoende beheerst en/of niet objectief en niet bekwaam heeft gehandeld en/ of zijn beroepsgeheim heeft geschonden. De bestreden beslissing van het Regionaal Tuchtcollege blijft in stand.