Zoekresultaten 12591-12600 van de 13019 resultaten

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2010:YG0424 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2009 O 101

    Klaagster verwijt de arts dat zij onvoldoende onderzoek heeft gedaan, een onjuiste diagnose heeft gesteld en dat zij ten onrechte een causaal verband heeft gelegd tussen lichamelijke klachten en de psychologische toestand van klaagster. Klaagster verwijt de arts voorts onder meer dat zij verkeerde medicijnen heeft voorgeschreven, niet de goede behandeling heeft gegeven en door de behandeling de klachten heeft doen verergeren, de gezondheid van klaagster ernstig op het spel heeft gezet en haar onnodig bang heeft gemaakt. Klaagster verwijt de arts kwade trouw en oplichting. De arts heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College is van oordeel dat de arts ernstig is tekortgeschoten in haar zorgplicht ten aanzien van klaagster en dat er sprake is van een ernstige mate van disfunctioneren van de arts met de kans op verder disfunctioneren met alle risico’s van dien voor de individuele gezondheidszorg. Het College legt aan de arts de maatregel van doorhaling van inschrijving in het register op en schorst de inschrijving van de arts in het register met onmiddellijke ingang.      

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0430 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 08/251

     

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2010:YG0425 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2009 O 192

    Klaagster verwijt de radioloog een onjuiste diagnose en het te laat vaststellen van een stollingsprobleem, waardoor behandeling voor een trombosebeen plaatsvond en hierbij complicaties ontstonden. De radioloog heeft hiertegen gemotiveerd verweer gevoerd. Het College wijst de klacht in haar geheel af.    

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0431 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/224

      Klagers verwijten de psychiater onder andere dat deze hun kinderen (waarvan één minderjarig) zonder hun toestemming heeft onderzocht en inlichtingen aan derden heeft gegeven. De psychiater heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de klacht afgewezen. De psychiater was gevraagd door de Raad voor de Kinderbescherming (RvK) in het kader van het voornemen tot een plaatsing in een instelling om de mogelijke suicidaliteit van het minderjarige kind te beoordelen. Op grond van onder meer artikel 1: 120 BW is het college van oordeel dat verweerster gerechtigd was om de RvK in te lichten zonder voorafgaande toestemming van de klagers.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0422 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09209

    Klaagster verwijt verweerster dat zij geen volledige narcose heeft gekregen bij haar minifacelift en dat verweerster daarbij een fout heeft gemaakt, waardoor klaagster last heeft van oorsuizingen. Verweerster was niet bevoegd Propofol toe te dienen. Verweerster is ervoor verantwoordelijk dat de verkeerde naam van de verpleegkundige in het operatieverslag is vermeld. Verweerster heeft gemotiveerd verweerder gevoerd. Ter zitting is gebleken dat het dossier waar klaagster haar klacht op baseert, niet het door verweerster vervaardigde verslag is. De klacht over de dossiervoering kan niet slagen. Verweerster heeft geen bemoeienis gehad bij de afspraken voorafgaand aan de operatie. Niet is komen vast te staan dat er tijdens de operatie fouten door verweerster zijn gemaakt. Verweerster was in casu niet onbevoegd om Propofol toe te dienen. Ongegrond.  

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0423 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09151

    Klaagster verwijt verweerster dat zij nalatig is geweest om actie te ondernemen, waardoor de echtgenoot van klaagster is overleden. Klaagster vraagt zich af of het juist is, dat verweerster bij overdracht van de dienst niet naar patiënt is gaan kijken. Bovendien klaagt zij over de bejegening. Verweerster heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college is van oordeel dat verweerster verwijtbaar te kort is geschoten door na de overdracht, waarbij zij vernam dat het (stabiel) slecht ging met de patiënt, niet naar de patiënt te gaan kijken. Ook de communicatie met de familie van patiënt is tuchtrechtelijk verwijtbaar nu verweerster haar professionele handelen ten behoeve van een patiënt heeft laten beïnvloeden door het optreden van de familie. Waarschuwing. Voor het overige heeft verweerster correct gehandeld.  

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0419 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/018T

      Bij klager was sprake van een langzaam groeiende zwelling in de linker glandula paroditis. De klacht houdt in dat de kaakchirurg is tekortgeschoten in de zorg die klager van hem mocht verwachten. De klacht betreft de door verweerder verrichte diagnostiek, de door hem uitgevoerde parotidectomie van de tumor, en voorts het postoperatieve beleid. De kaakchirurg heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de klacht afgewezen. Tijdens de operatie is de nervus facialis beschadigd. Dit is verweerder echter niet aangerekend. Na de ingreep is gebleken dat de tumor zich bevond aan stam van de nervus facialis en uit het pathologisch onderzoek kwam naar voren dat het een schwannoom, een tumor die uitgaat van het zenuwweefsel, betrof. Het beleid dat verweerder had gevolgd zowel tijdens als na de operatie, achtte het college goed verdedigbaar.

  • ECLI:NL:TGZRGRO:2010:YG0416 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Groningen T2009/09

     

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0420 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 0999a

    Klaagster is geopereerd aan een blindedarmontsteking. Zij verwijt verweerster, chirurg, niet te hebben ingezien dat het abces voor grote complicaties kon zorgen; klaagster is ten onrechte op de short stay afdeling geplaatst. Het college oordeelt dat de operatie goed is verlopen en dat er op dat moment geen aanwijzingen waren voor perforatie of abcesvorming. Verweerster behoefde daarom geen ander dan het normale beleid te voeren. De klacht is ongegrond.    

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0421 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09163

    Klagers verwijten verweerder, huisarts, dat deze zich bij het stellen van de diagnose omtrent de gezondheidstoestand van klagers’ broer heeft laten (af)leiden door hetgeen hij in diens huis aantrof (een ‘teringzooi’) en zodoende niet heeft vastgesteld dat er sprake was van een ernstige situatie. Patiënt is een dag later overleden aan hartfalen. Het college kan zich, mede gelet op hetgeen in het waarneembericht is opgetekend, niet aan de indruk onttrekken, dat de vervuiling bij het komen tot een diagnose een rol heeft gespeeld. Nu verweerder kennelijk twijfels had over zijn diagnose, had hij daarop zijn beleid moeten afstemmen. Klacht gegrond: waarschuwing.