Zoekresultaten 2151-2160 van de 2796 resultaten

Klagers verwijten de notaris, zijn kantoor [Y] en paralegal mevrouw [Z] dat zij jegens klagers de informatieplicht hebben geschonden, onzorgvuldig hebben gehandeld, onvoldoende inspanning hebben geleverd en de Belehrungspflicht hebben geschonden. Beslissing: klacht deels gegrond met oplegging van de maatregel van berisping.

In de akte van vestiging opstalrecht wordt vermeld dat klager en zijn echtgenote schriftelijk volmacht hebben gegeven. Klager verwijt de notaris dat hij de akte van vestiging opstalrecht echter heeft gepasseerd zonder zijn instemming; klager en zijn echtgenote hebben geen volmacht getekend. Nadat klager na herhaaldelijk verzoek de volmacht achter de akte ter inzage had gekregen, bleek dat de handtekening onder de volmacht dezelfde handtekening was als onder de volmacht van de projectontwikkelaar. De notaris heeft nagelaten de deugdelijkheid van de volmacht te onderzoeken en vast te stellen.   Verder wordt in de akte verwezen naar een overeenkomst vestiging opstalrecht van 26 oktober 2010. Ook deze overeenkomst heeft klager nooit ondertekend. Klager beschuldigt de notaris van valsheid in geschrifte, waarvan hij op 11 februari 2011 aangifte heeft gedaan bij de politie Rotterdam-Rijnmond. Beslissing: klacht gegrond met oplegging van de maatregel van schorsing in de uitoefening van het ambt voor de duur van twee weken.  

Voorzittersbeslissing. Klacht ter zake van geleden schade kennelijk niet-ontvankelijk. Klacht ter zake van onzorgvudlig handelen notaris kennelijk ongegrond.

Verzet tegen voorzittersbeslissing wordt ongegrond verklaard

De notaris wordt verweten dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld door zijn ministerie te weigeren ten aanzien van het corrigeren van een 'oude' door een collega opgemaakte akte na dit te hebben toegezegd. De klacht wordt ongegrond verklaard nu niet is gebleken dat de notaris zijn ministerie onterecht heeft geweigerd.

  De kern van de klacht is naar het oordeel van de kamer gelegen in het verwijt aan de oud-notaris dat hij in strijd met de instructies van klagers bedragen van zijn derdengeldrekening heeft overgeboekt aan derden, dan wel niet kan verklaren waar die gelden zijn gebleven aangezien schriftelijke instructies ontbreken en dat hij daarmee een ondeugdelijke administratie heeft gevoerd. In het [K]-dossier zijn de stortingen op de derdengeldrekening van de oud-notaris door klagers zelf verricht. Dat geldt zowel voor de in de repliek in het bijzonder genoemde bedragen van € 285.000, - en € 140.000, - als voor de bedragen genoemd in bijlage 16 bij het klaagschrift, waarop door klagers in het kader van deze procedure niet nader is ingegaan. Voor al deze bedragen geldt dat zij zijn gestort meer dan drie jaren vóór 7 juni 2010 (de datum van indiening klachT). Dit klachtonderdeel wordt daarom niet-ontvankelijk verklaard.

  De kamer is van oordeel dat het naleven van artikel 1 van de Administratieverordening een individuele verplichting betreft waarvoor een andere notaris in welke hoedanigheid dan ook geen tuchtrechtelijke verantwoordelijkheid draagt. De kamer ziet niet in dat aan de notarissen een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt voor de wijze waarop de oud-notaris destijds de desbetreffende dossiers zou hebben behandeld en geadministreerd. Overigens is onvoldoende gesteld of gebleken dat procedures met betrekking tot de administratieve organisatie bij [het notariskantoor] niet op de juiste wijze zouden worden toegepast.

De notaris heeft niet gereageerd op herhaalde verzoeken van de klaagster om informatie. Complexiteit in de afwikkeling van diverse nalatenschappen is geen rechtvaardiging om een reactie achterwege te laten.

  De kamer is van oordeel dat de kandidaat-notaris niet had mogen vertrouwen op de mededeling van [K] in zijn bericht van 28 februari 2010. Hij had zelf nader onderzoek naar de eigendomssituatie van de ondergrond moeten verrichten. De kandidaat-notaris is op grond van door hem telefonisch ingewonnen informatie van de gemeente ervan uitgegaan dat geen precario verschuldigd is voor de serre, waaruit hij heeft afgeleid dat de ondergrond eigendom was van klaagster. Achteraf blijkt deze informatie onjuist te zijn. Waarschuwing.

  De kamer is van oordeel dat de klacht gegrond is. De kamer maakt zich ernstig zorgen over de wijze waarop de notaris communiceert en de mogelijke gevolgen daarvan, zoals benadeling van belanghebbenden en derden. De kamer heeft al eerder klachten behandeld tegen de notaris die betrekking hadden op gebrek aan communicatie aan de zijde van de notaris. Tweemaal is de notaris daarvoor een berisping opgelegd. De kamer heeft in de beslissing van 29 augustus 2006 bepaald dat zij er in de toekomst zwaar aan zou tillen indien zou blijken dat de notaris wederom stelselmatig niet reageert op pogingen om met hem in contact te komen. De kamer acht daarom nu de maatregel van schorsing voor de duur van één week passend en geboden.