Zoekresultaten 24901-24950 van de 45098 resultaten

Verweerder, advocaat van de wederpartij, heeft de gemeente een echtscheidingsbeschikking laten inschrijven terwijl tegen de echtscheidingsbeschikking hoger beroep was ingesteld door klager. Door een fout van de gemeente is de echtscheiding ook ingeschreven. Verweerder heeft niet tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld. Niet is komen vast te staan dat verweerder klager financieel kapot wil maken. Verzet ongegrond.

De MDL-arts heeft naar aanleiding van een eenmalig consult op 18 juli 2011 per abuis in het medisch dossier van klaagster genoteerd dat zij in een psychiatrische kliniek opgenomen is geweest, terwijl klaagster aldaar ambulant is behandeld. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de MDL-arts gewaarschuwd. In hoger beroep heeft klaagster het Centraal Tuchtcollege bericht dat zij haar inleidende klacht intrekt, zodat de MDL-arts stressvrij verder kan. Het Centraal Tuchtcollege vernietigt de bestreden uitspraak en verstaat dat de inleidende klacht van klaagster door intrekking is vervallen.

Klager verwijt de gz-psycholoog (hoofd behandeling) dat zij geen begeleid verlof voor hem heeft aangevraagd ondanks dat zij dit aan hem had toegezegd. Het Regionaal Tuchtcollege is van oordeel dat de gz-psycholoog niet kan worden verweten dat het ontvangende hoofd behandeling nadere voorwaarden aan het verlof heeft gesteld en wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege overweegt dat, anders dan klager heeft aangevoerd, niet kan worden vastgesteld dat de gz-psycholoog klager voorafgaand aan diens overplaatsing onvoldoende of onjuist over het voorgenomen verlof heeft voorgelicht. Het handelen van de gz-psycholoog kan de tuchtrechtelijke toets doorstaan. Het beroep wordt verworpen.

Verweerster wordt verweten dat zij onrechtmatig jegens klager handelt door namens haar cliënt aanspraak te maken op betaling van een bedrag dat volgens klager met instemming van de cliënt van verweerster op zijn rekening is betaald. Geen sprake van onrechtmatig handelen. Verweerster heeft enkel het standpunt van haar cliënt geformuleerd en dat op passende wijze gedaan. Verzet ongegrond.

Klacht tegen chirurg. Klagers zijn de beide zonen en de echtgenote van de op 88 jarige leeftijd overleden patiënt. Na aanhoudende klachten na een liesbreukoperatie is patiënt heropgenomen in het ziekenhuis en is bij patiënt tot twee maal toe een maagsonde geplaatst en weer verwijderd. Patiënt is overleden aan een longembolie. Klagers verwijten de chirurg dat hij de maagsonde ten onrechte ten tweede male heeft laten verwijderen en deze vervolgens niet tijdig heeft teruggeplaatst en dat hij de oudste zoon als aanspreekpunt van de familie onheus heeft bejegend. Het Regionaal tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klagers verwijten de chirurg – in de kern – het volgende. a. In de periode van 3 maart 2012 tot en met 27 maart 2012 zijn op de linker hiel en linker- en rechterknie van klaagster decubitusplekken ontstaan. Gelet op deze decubitusplekken had de chirurg klaagster niet op 3 april 2012 uit het ziekenhuis mogen ontslaan. b. De chirurg heeft verzuimd klagers te informeren over het ontstaan van de decubitusplekken. c. De chirurg heeft zijn geheimhoudingsplicht geschonden. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht ongegrond verklaard. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Verweerder heeft klager op basis van een toevoeging bijgestaan. Na resultaatsbeoordeling is deze toevoeging ingetrokken en heeft verweerder zijn declaratie aan klager gestuurd. Omdat de declaratie niet wordt betaald heeft verweerder incassomaatregelen aangekondigd. Klager heeft beroep tegen de beslissing van de Raad voor Rechtsbijstand tot intrekking van de toevoeging ingesteld. Verweerder heeft maatregelen wel aangekondigd, maar niet genomen. Klacht ongegrond.

De patiënt is op 10 april 2013 in verband met een blaascarcinoom met ingroei in de prostaat geopereerd door de uroloog. Na deze operatie heeft de patiënt op de IC gelegen. Het verblijf van de patiënt op de IC is zeer gecompliceerd geweest. De klinisch geriater is in meerdere perioden van 28 mei 2013 tot en met 6 september 2013 bij de behandeling van de patiënt betrokken geweest. Klager verwijt de klinisch geriater dat hij in die perioden heeft gehandeld in strijd met de zorgvuldigheid die hij jegens patiënt behoorde te betrachten door : 1. niet in staat te zijn een juiste diagnose te stellen, ondanks duidelijke symptomen en ziekte in het verleden; 2. patiënt ziek en zwak te ontslaan uit behandeling en controle; 3. onderzoeken noodzakelijk in verband met het risico van uitzaaiingen achterwege te laten en 4. de kennis en ervaring te missen om de juiste onderzoeken te doen en de oorzaak van de klachten te achterhalen. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klager verwijt verweerster dat zij zich zonder zijn toestemming aan de zaak heeft onttrokken en de termijn voor het instellen van cassatie heeft laten verlopen. Verweerster had, gelet op de vertrouwensbreuk, het recht om zich te onttrekken. Verzet ongegrond.

Klager verwijt verweerder, die advocaat van zijn wederpartij is, hem te hebben belet een vonnis na te komen, ten onrechte beslag te hebben gelegd en ten onrechte de executie te handhaven. Verweerder heeft klager niet belet het vonnis na te komen. Niet komen vast te staan of ten onrechte aanspraak op dwangsommen is gemaakt. Met het leggen van loonbeslag terwijl een executie kort geding reeds was aangespannen zoekt verweerder bewust de grenzen van het betamelijke op, maar deze grenzen worden niet overschreden. Niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Voor zover de klacht betrekking heeft op grievende uitlatingen aan het adres van de advocaat van klager, is klager niet ontvankelijk. Klacht ged. niet-ontvankelijk, ged. ongegrond.

Klager verwijt verweerder de afwijking in zijn nier niet juist te hebben gediagnosticeerd. Verweerder is daarbij volgens klager ook afgeweken van de destijds geldende richtlijnen betreffende niertumoren. Daarnaast klaagt klager over het ontbreken van ‘informed consent’ met betrekking tot de behandeling, omdat klager onvoldoende geïnformeerd was over de afwijking in zijn nier, waardoor hij niet in staat is geweest zijn eigen beslissingen te nemen.Gegrond, berisping.

De vader van klaagster (patiënt) was opgenomen in het ziekenhuis waar verweerder werkzaam was wegens hartklachten. Patiënt is van daaruit kort overgebracht naar een ander ziekenhuis voor plaatsing van een aantal organische stents. Volgens klaagster heeft verweerder na terugkomst van patiënt op de afdeling zonder overleg met het andere ziekenhuis (en ten onrechte) de medicatie van patiënt aangepast, hetgeen ernstige gevolgen heeft gehad. Volgens de dochter van de patiënt is er verder sprake geweest van verkeerde diagnosestelling, het onvoldoende serieus nemen van patiënt en zijn familie, laksheid en nalatigheid. Ongegrond/afwijzing.

De vader van klaagster (patiënt) was opgenomen in het ziekenhuis waar verweerder werkzaam was wegens hartklachten. Patiënt is van daaruit kort overgebracht naar een ander ziekenhuis voor plaatsing van een aantal organische stents. Volgens klaagster heeft verweerder na terugkomst van patiënt op de afdeling zonder overleg met het andere ziekenhuis (en ten onrechte) de medicatie van patiënt aangepast, hetgeen ernstige gevolgen heeft gehad. Volgens de dochter van de patiënt is er verder sprake geweest van verkeerde diagnosestelling, het onvoldoende serieus nemen van patiënt en zijn familie, laksheid en nalatigheid.Gegrond, waarschuwing.

Dekenbezwaar gegrond. Gedragsregel 37 is geschonden en stelselmatig, onnodig grievende bewoordingen zijn geuit aan het adres van de deken. Verweerder heeft eerder voor het gebruik van onnodig grievende bewoordingen door de Raad van Discipline en vervolgens door het Hof van Discipline een maatregel opgelegd gekregen en hij heeft vervolgens binnen een maand na die uitspraak opnieuw soortgelijke bewoordingen gebruikt in zijn brieven aan de deken en in een open brief aan het Hof van Discipline. Voorts heeft verweerder volhard in deze uitlatingen, alsmede in zijn - vermeende - recht om deze te mogen gebruiken en hij heeft kenbaar gemaakt niet van plan te zijn zich voortaan te onthouden van dergelijke uitlatingen. Schrapping.

Een advocaat behoort niet zonder overleg met zijn cliënt een reconventionele vordering in te stellen terwijl hij de onderbouwing en de hoogte daarvan zelfs niet met zijn cliënt heeft besproken. Verder is de advocaat volledig verantwoordelijk voor het opstellen van processtukken en het is laakbaar als hij door de cliënt opgestelde (proces)stukken onaangepast indient, terwijl voor een redelijk handelend en redelijk bekwaam advocaat duidelijk is dat de vordering niet kan worden toegewezen. Bovendien heeft de advocaat 2 keer een kort geding aanhangig gemaakt, waarvan de vordering in het 2e kort geding is afgewezen omdat daaraan dezelfde feiten ten grondslag lagen als in het 1e kort geding en in dat kort geding de vordering was afgewezen wegens het ontbreken van spoedeisendheid, terwijl er geen wijziging van omstandigheden was opgetreden. Klacht gegrond; schrapping.

Klacht van IGZ tegen een arts ter zake van borstvergroting door lipofilling. (1) Geen informed consent. Gegrond: In algemeenheid geldt dat naarmate de aard van de ingreep en mogelijke complicaties ingrijpender zijn en medische noodzaak van de behandeling ontbreekt terwijl het gaat om een relatief nieuwe behandeling een verzwaarde informatieplicht geldt. Voorlichting is niet voldoende volledig geweest. (2) Behandeling niet goed uitgevoerd. Ongegrond. (3) Slechte nazorg, tw patiënte niet doorverwezen naar een specialist, onjuist antibioticumbeleid. Deels gegrond: Behandelcentrum beschikt niet over achterwacht of verpleeg- of opnamemogelijkheid en patiënte woonde relatief ver weg. De arts had pro-actiever moeten zijn en voor patiënte een afspraak moeten regelen bij haar huisarts of de SEH in haar woonplaats. Wachten was niet verantwoord. Antibioticumbeleid in de gegeven omstandigheden gerechtvaardigd. Waarschuwing.

Klacht tegen een anesthesioloog/pijnspecialist. (1)Geen lichamelijk onderzoek verricht om oorzaak van haar klachten vast te stellen. Gegrond: Uitgaande van anamnese is het onderzoek onvoldoende is geweest en kon de arts in redelijkheid nog geen (waarschijnlijkheids-)diagnose stellen. De reden van verwijzing door huisarts had de arts tot verdergaand lichamelijk onderzoek moeten brengen om zijn negatieve antwoord op de voorgelegde vraag omtrent dystrofie naar behoren te motiveren . (2)Aan UWV ten onrechte melding heeft gemaakt dat lichamelijk onderzoek was verricht. Gegrond: B ehoeft geen uitleg dat een arts juiste en betrouwbare informatie heeft te geven over een patiënt . Waarschuwing.

Klacht dat advocaat excessief heeft gedeclareerd is ongegrond. Dit is mede gelet op een begrotingsbeslissing uit 2014 niet komen vast te staan. Klacht dat advocaat heeft gehandeld in strijd met de financiële afspraken is eveneens ongegrond. Verweerder is afgestapt van de gemaakte afspraak omdat klager die niet nakwam. Evenmin is de klacht dat de advocaat tekort is geschoten in de dienstverlening gegrond. Gelet op de inhoud van een e-mail van verweerder aan klager kan niet gezegd worden dat verweerder klager onvoldoende heeft geïnformeerd over de juridische consequenties van het beëindiging van de aannemingsovereenkomst. Bekrachtiging oordeel raad.

Advocaat heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door de cliënt van klager zonder toestemming te bezoeken. Verklaring van de advocaat dat hij de cliënt heeft bezocht om hem gerust te stellen en te informeren dat zijn familie op hem wacht is weinig geloofwaardig. Berisping.

Accountant heeft over een reeks van jaren bewust te lage aangiften omzetbelasting gedaan door omzet te verschuiven naar latere jaren (teneinde daarvan liquiditeitsvoordeel te genieten). Strijd met de fundamentele beginselen integriteit en professioneel gedrag. Aannemelijk is dat hij wel de intentie had de verschuldigde bedragen alsnog te betalen, zoals die blijkt uit het opnemen van een passiefpost ter zake in zijn jaarrekeningen. Betrokkene heeft de fouten vrijwillig hersteld maar pas nadat de belastingdienst een onderzoek was gestart. Definitieve doorhaling voor een jaar.

Klacht dat advocaat willens en wetens valse stukken en een valse getuigenverklaring in het geding heeft gebracht, is ongegrond. De zware beschuldigingen zijn niet komen vast te staan. Bekrachtiging uitspraak raad.

Voorzittersbeslissing. Klagers hebben onvoldoende onderbouwd dat zij rechtstreeks in hun belangen worden getroffen. Klacht kennelijk niet-ontvankelijk.

Rapport met persoonsgerichte aspecten. Oordeel in rapport dat bestuur deelgemeente in strijd met de beginselplicht tot handhaving van overtreden wettelijke voorschriften heeft gehandeld doordat besluitvorming over handhavend optreden tegen moskee of legaliseren jarenlang is uitgebleven, in verschillende opzichten ontoereikend gemotiveerd en daarom in strijd met de eisen voortvloeiend uit het fundamentele beginsel van deskundigheid en zorgvuldigheid in de VGC. Daarmee is niet gezegd dat in het rapport ten onrechte is geoordeeld dat er geen bijzondere omstandigheden waren die rechtvaardigden dat tot 2011 is afgezien van handhavend optreden.

Verstrekt overzicht van de verwerking van ontvangen betalingen op openstaande bedragen geeft voldoende inzicht. Het overzicht had eerder verstrekt moeten worden maar die traagheid is onder de gegeven omstandigheden onvoldoende om de klacht gegrond te verklaren.

Klacht tegen psychiater betreffende de zorg rond een crisisopname. Verweerder is tekortgeschoten in de diagnostiek, de behandeling, bij het ontslag, in zijn dossiervoering en met betrekking tot de rapportages naar aanleiding van het gebeurde. Geen blijk van inzicht van verweerder, laat staan dat hij er lering uit heeft getrokken. Berisping.

Klaagster heeft geen concrete feiten of omstandigheden aangevoerd waaruit blijkt dat de omstandigheden op 1 februari 2015 zodanig waren dat de op die datum door verweerster in privé opgestelde huurovereenkomst vals was. Het een advocaat vrij staat om in privé rechtskundige bijstand te verlenen aan bevriende privérelaties. Verzet ongegrond.

Klacht tegen een verpleegkundige betreffende de zorg rond een crisisopname. Verweerder is op cruciale momenten ernstig tekort geschoten in de kern van zijn beroepsuitoefening. Het gaat niet om de inschatting zelf maar om de onzorgvuldige wijze waarop verweerder tot de inschatting pluis/niet-pluis is gekomen. Geen inzicht bij verweerder laat staan dat hij er lering uit heeft getrokken. Het college is daarom van oordeel dat niet volstaan kan worden met de maatregel van berisping en dat aan verweerder een voorwaardelijke schorsing dient te worden opgelegd van een maand zoals hierna beschreven.

Voorzittersbeslissing. Klacht dat verweerder als lid van de commissie rechtsbescherming niet in staat zou zijn een onafhankelijk advies te geven onvoldoende onderbouwd. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen verpleegkundige betreffende crisisopname. Verweerder is tekortgeschoten in de zorg aan klaagster en met betrekking tot de dossiervoering. Tekortgeschoten in kernelement beroepsuitoefening, namelijk het handelen op basis van zorgvuldig onderzoek en daarvan op zorgvuldige wijze verslag doen. Inzicht en lering. Waarschuwing.

Voorzittersbeslissing. Klagers hebben onvoldoende onderbouwd dat zij rechtstreeks in hun belangen worden getroffen. Klacht kennelijk niet-ontvankelijk.

De klacht betreft de berekening van een bonusfee, die de advocaat met zijn cliënt had afgesproken. De advocaat zou een bepaald percentage ontvangen van het bedrag dat in een door hem behandelde zaak aan de client zou worden uitgekeerd. De raad overweegt dat noch van de juistheid van de uitleg van klaagster noch van de juistheid van de uitleg van verweerder is gebleken en dat de tuchtrechtelijke procedure geen ruimte laat om nader tussen partijen vast te stellen wat tussen hen rechtens is omtrent de bonusfee-afspraak. Daartoe is een civielrechtelijk geding de geëigende weg. Klacht ongegrond.

Na lange periode van stilte was het vonnis in de zaak van klager op de administratie van verweerders kantoor blijven liggen en niet meteen aan klager toegezonden. Adreswijziging van klager niet correct verwerkt. In zoverre klacht gegrond. Geen maatregel want als stagiaire aangewezen op gebrekkige kantoororganisatie.

Executoriaal beslag op onverdeeld aandeel onroerend goed van de broer van klager, waarin klager eveneens een onverdeeld aandeel heeft. Klager in zijn klacht ontvankelijk. Beslag niet disproportioneel.

Handelen in strijd met gedragsregel 12 door in conclusie van antwoord te citeren uit confraternele correspondentie. Daarnaast in een brief met denigrerende passage aan het adres van klager (advocaat wederpartij), niet alleen de confraternele verhouding met klager op een onheuse manier en onnodig belast maar tevens klager tegenover zijn cliënt lichtvaardig en ongefundeerd in een slecht daglicht geplaatst. Gegrond, enkele waarschuwing.

Gedragsregel 12, confraternele correspondentie. Dat klagers advocaat gedeeltes uit de door hem overgelegde brieven had afgeplakt en in verweersters ogen regel 12 niet had nageleefd ontslaat verweerster niet van de verplichting om harerzijds regel 12 na te leven. Alvorens ook die afgeplakte gedeelten in het geding te brengen had zij volgens die regel eerst overleg dienen te plegen met klagers advocaat, en wanneer zulks niet tot een bevredigende uitkomst had geleid zich tot de deken moeten wenden voor advies. Een mogelijke overtreding van de regel door de wederpartij levert geen vrijbrief op om dan ook zelf maar die regel te overtreden. In zoverre gegronde klacht. In dit geval geen maatregel.

Na beslissing voorlopige voorzieningen niet tijdig binnen 4 weken echtscheidingsprocedure aanhangig gemaakt, en zelfs bij klaagster de indruk gewekt dat de termijn daarvoor 6 weken zou zijn. Gegrond, enkele waarschuwing.

De oorspronkelijke advocaat dient na een enkele telefonische mededeling dat zijn cliënt de relatie wenst te beëindigen, de mogelijkheid te worden geboden om bij zijn cliënt na te gaan of het inderdaad de wens is van zijn cliënt om van advocaat te wisselen, mits de oorspronkelijke advocaat dit afwikkelt binnen de vereiste korte termijn van in beginsel 48 uur. Een goede rechtsbedeling brengt bovendien met zich mee dat een cliënt de gelegenheid moet hebben zich te bedenken voordat hij daadwerkelijk naar een andere advocaat overstapt. Klacht gegrond, enkele waarschuwing

Verweerder heeft de voorzieningenrechter in het verzoekschrift om openbaar op een verkorte termijn te mogen betekenen onvolledig geïnformeerd. Verweerder had bovendien geen enkele reden om eraan te twijfelen dat klaagster zich door (het kantoor van) mr. [O] liet bijstaan. Het lag dan ook op zijn weg om, gelet ook op gedragsregel 19, voordat hij over zou gaan tot dagvaarden, in ieder geval klaagsters advocaat van dat voornemen op de hoogte te stellen. Gegrond, enkele waarschuwing.

Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat wederpartij. Niet duidelijk is waar het belang van klager ligt. Dat verweerster heeft gewacht met de ontruiming, stond haar ook vrij en levert geen tuchtrechtelijk verwijt op.

Voorzittersbeslissing in kwestie die reeds meerdere klachten heeft opgeleverd en die bij voorzittersbeslissing zijn afgedaan. Verweerster die optrad voor de wederpartij handelde niet klachtwaardig door het hoger beroep bij anticipatie vervroegd aan te brengen. Schikking hierdoor niet uitgesloten.

Voorzittersbeslissing. Klacht over advocaat wederpartij. Klacht kennelijk ongegrond. Stond verweerster vrij ter zitting te verschijnen met een gemachtigde.

Klacht tegen advocaat wederpartij in een kwestie die al meerdere klachten heeft voortgebracht die allen bij voorzittersbeslissing zijn afgedaan. Verweerster was niet gehouden de correspondentie die zij met de veilingnotaris voerde met klaagster te delen, gelet op haar geheimhoudingsplicht. Klacht kennelijk ongegrond

Geen concrete feiten omstandigheden aangevoerd waaruit blijkt dat er sprake was van een valse huurovereenkomst althans dat verweerder hiervan op de hoogte was.. Verzet ongegrond

Klager verwijt zijn advocaat slechte rechtsbijstand in een asielprocedure. Hoewel klager bijna 3 jaren heeft gewacht met indienen van de klacht is hij ontvankelijk. De raad overweegt dat niet aannemelijk is geworden dat klager vóór de overname van de zaak door de opvolgend advocaat, zich het beweerdelijk klachtwaardige handelen van verweerder heeft gerealiseerd of zich behoorde te realiseren. Bij het oordeel dat de periode niet te lang is is van belang dat klager asielzoeker is. Dat het voor verweerder als gevolg van dit tijdsverloop mogelijk lastiger is om zich in deze klacht te verweren is een factor van betekenis, maar in dit geval niet van doorslaggevend gewicht. Klacht is ongegrond. Niet is komen vast te staan dat verweerder in de asielprocedure tuchtrechtelijk verwijtbaar is tekort geschoten.

Het is een – ook voor verweerder, als ervaren arbeidsrechtadvocaat - evidente vergissing van klaagster geweest om het bruto loonbedrag te betalen zonder daarop de wettelijk voorgeschreven inhoudingen te plegen. Klaagster verlangde dan ook terecht terugbetaling van het onverschuldigd betaalde deel. Door dat na te laten heeft verweerder zich gedragen in strijd met hetgeen een behoorlijk advocaat betaamt. Het stond verweerder ook niet vrij om tegen de uitdrukkelijke wens van klaagster het teveel op de derdenrekening aan zijn cliënt door te betalen. Hij had daarin een eigen verantwoordelijkheid en mocht zich niet verschuilen achter de opdracht van zijn cliënt tot doorbetaling aan hem. Gegrond. Enkele waarschuwing.

Heeft de verpleegkundige door het afleggen van een verklaring bij de politie, die ook betrekking had op klager (die niet bij de verpleegkundige onder behandeling stond) tuchtrechtelijk verwijtbaar jegens klager gehandeld? Klager en de verpleegkundige stonden niet in een behandelrelatie tot elkaar, waardoor de in de verklaring afgegeven informatie niet valt onder het beroepsgeheim. Ook jegens derden dient de verpleegkundige evenwel de nodige zorgvuldigheid in acht te nemen. De verpleegkundige heeft in zijn verklaring duidelijk aangegeven dat het de verklaring van patiënte betrof, zoals deze aan hem is verteld, hetgeen niet tuchtrechtelijk verwijtbaar is. De verpleegkundige kan zich, mede door het tijdsverloop sinds het indienen van de klacht, niet meer kan herinneren of zijn verklaring met betrekking tot het geuite waardeoordeel juist door de politie is weergegeven in het proces-verbaal. Nu bovendien niet is gebleken dat het proces-verbaal aan de verpleegkundige is voorgelezen en het proces-verbaal niet door hem is ondertekend, kan niet worden vastgesteld dat het proces-verbaal de verklaring van de verpleegkundige juist weergeeft, zodat de feiten die aan de klacht ten grondslag liggen niet kunnen worden vastgesteld. Beroep gegrond.

Overschrijding van de hoger beroep termijn (artikel 56 lid 1 Advocatenwet). Niet verschoonbaar. Hof gaat voorbij aan het beroep van de advocaat op mededeling dat klaagster geen bezwaar heeft tegen een inhoudelijke behandeling van de zaak; de appeltermijn is van openbare orde. Het argument dat bepalend is het moment van aanbieding ter post wordt gepasseerd omdat volgens de wet het moment van ontvangst beslissend is. De omstandigheid dat de advocaat met indiening van zijn beroepschrift heeft moeten wachten op een verklaring van zijn cliënt komt voor rekening van de advocaat. Het verzet tegen de voorzittersbeslissing is ongegrond.

De behandeling van de zaak in hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot de vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg, zodat het beroep moet worden verworpen.

Heeft de verpleegkundige door het afleggen van een verklaring bij de politie, die ook betrekking had op klager (die niet bij de verpleegkundige onder behandeling stond) tuchtrechtelijk verwijtbaar jegens klager gehandeld? Klager en de verpleegkundige stonden niet in een behandelrelatie tot elkaar, waardoor de in de verklaring afgegeven informatie niet valt onder het beroepsgeheim. Ook jegens derden dient de verpleegkundige evenwel de nodige zorgvuldigheid in acht te nemen. De verpleegkundige heeft in haar verklaring duidelijk aangegeven dat het de verklaring van patiënte betrof, zoals deze aan haar is verteld, hetgeen niet tuchtrechtelijk verwijtbaar is. De verpleegkundige heeft zich met het geven van een waardeoordeel in haar verklaring echter begeven buiten het terrein van haar deskundigheid en zij had zich bovendien moeten realiseren welke consequenties een dergelijk waardeoordeel voor klager zou (kunnen) hebben. De verpleegkundige heeft de draagwijdte van haar verklaring onvoldoende kunnen overzien, waardoor haar gedraging minder het stempel van laakbaar handelen draagt. Waarschuwing.

Beklag artikel 13 lid 1 Advocatenwet ongegrond. Klager heeft geen toelichting willen geven op zijn verzoek om aanwijzing van een advocaat. Uit de stukken kan het hof ook niet afleiden dat sprake is van een procedure die klager zou willen voeren en waarvoor bijstand van een advocaat is voorgeschreven. Het wrakingsverzoek wordt buiten behandeling gesteld op grond van een eerdere uitspraak van het hof.