Zoekresultaten 611-620 van de 846 resultaten

Klacht tegen verpleegkundige, voorzitter van de Raad van Bestuur van het ziekenhuis waar een disfunctionerende, aan medicijnen verslaafde neuroloog werkzaam was. Het klachtonderdeel dat erop ziet dat verweerder aan de IGZ heeft laten weten dat er geen sprake was van onverantwoorde zorg is gegrond. Berisping.

.

Klacht tegen verpleegkundige kennelijk ongegrond. Verweerder heeft gehandeld zoals van hem wordt verlangd in het beroepsdeelprofiel sociaal psychiatrisch verpleegkundige.

Klacht tegen verpleegkundige, werkzaam als sociotherapeute in de TBS-kliniek waar klager verblijft. De klacht dat de verpleegkundige klager verplicht corveetaken te verrichten en hem onder druk zet wordt door het Regionaal Tuchtcollege afgewezen. Het beroepschrift van klager bevat onvoldoende gronden zodat het Centraal Tuchtcollege klager niet ontvankelijk verklaart in zijn beroep.

Klacht tegen verpleegkundige, werkzaam als directeur bedrijfsvoering. Het handelen van de verpleegkundige kan in het onderhavige geval niet worden aangemerkt als voldoende weerslag hebbend op het belang van de individuele gezondheidszorg. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart klager niet-ontvankelijk en het hoger beroep van klager wordt verworpen.

De Inspectie verwijt de psychiatrisch verpleegkundige 1) dat zij jegens patiënt de professionele relatie heeft geschonden door met hem een persoonlijke en seksuele relatie aan te gaan kort na zijn klinische opname op een moment dat hij nog in ambulante behandeling was 2) dat zij heeft nagelaten haar gevoelens voor de patiënt te bespreken met haar leidinggevende of collega’s en, toen haar collega’s haar vroegen of er meer was dan een professionele relatie, heeft ontkend. Het Regionaal Tucht college verklaart de klacht gegrond en legt de maatregel van waarschuwing met publicatie op nadat de uitspraak onherroepelijk is geworden. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep en gelast publicatie van de uitspraak.

Klager is op enig moment vanuit de penitentiaire inrichting PI) waar hij gedetineerd was, overgeplaatst naar de gesloten afdeling van een forensische psychiatrische kliniek waar de verpleegkundige werkzaam is. Na een ontsnapping uit die kliniek is klager weer in een PI geplaatst. Klagers klacht is gericht tegen de verpleegkundig specialist geestelijke gezondheidszorg werkzaam binnen een forensisch psychiatrische kliniek. Klagers klacht houdt in dat verweerder 1) grensoverschrijdend is opgetreden en misbruik van macht heeft gemaakt, 2) onvoldoende informatie heeft verstrekt over de behandeling, 3) hem niet heeft verwezen naar een andere beroepsbeoefenaar, 4) een onjuiste en/of te laat een diagnose heeft gesteld. Het Regionaal Tuchtcollege acht klager ontvankelijk in zijn klacht en wijst de klacht als kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klacht tegen perfusionist. Volgens klager is er sprake van een onnatuurlijke dood door een medische fout. Voor en tijdens de bypass-operatie waren de slangen van de hart/longmachine foutief aangesloten door de perfusionist, waardoor er lucht is gekomen in de hersenen van de inmiddels overleden patiënt. Klager is erfgenaam van patiënt en verwijt de aangeklaagden dat zij niet adequaat als team hebben gefunctioneerd, waardoor er ernstige complicaties zijn ontstaan bij patiënt met als gevolg het overlijden door een medische fout. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt klager niet-ontvankelijk in de klacht omdat aangeklaagde als perfusionist niet is onderworpen aan de tuchtrechtspraak. Het Centraal Tuchtcollege overweegt dat, hoewel verweerster als verpleegkundige staat ingeschreven in het BIG-register, zij tijdens de operatie van de patiënt niet in die hoedanigheid heeft gehandeld maar in de hoedanigheid van perfusionist. In die hoedanigheid is verweerster op grond van artikel 47 lid 2 Wet BIG niet aan het tuchtecht onderworpen. Het beroep wordt verworpen.

Klaagster verwijt de verpleegkundige dat zij klaagster niet de door haar gewenste en/of voor haar individueel noodzakelijke en structurele zorg heeft geboden in de dagbesteding. Als gevolg daarvan is het slechter gegaan met klaagsters gezondheid en psychische problematiek, waardoor klaagster tien dagen is opgenomen op de PAAZ-afdeling van het ziekenhuis. Het college is van oordeel dat onvoldoende is gebleken dat de verpleegkundige de van haar te vergen zorg deugdelijk heeft afgestemd op de behoeften van klaagster. Bovendien heeft de verpleegkundige niet adequaat gehandeld toen haar dagbestedingsgroep in korte tijd verdubbelde. Tenminste had van de verpleegkundige gevergd mogen worden dat zij passende maatregelen had genomen om haar verminderde begeleidingsmogelijkheden op enigerlei wijze te compenseren. Waarschuwing.

Klaagster verwijt de verpleegkundige onder meer 1) het ten onrechte stellen van de diagnose borderline, 2) het voorschrijven van een vals recept voor medicatie, 3) het ten onrechte niet doorverwijzen naar een andere beroepsbeoefenaar, 4)het schenden van privacywetgeving door het zonder toestemming verspreiden van vertrouwelijke informatie, 5) het onnodig creëren van onrust door het doen van een valse zorgmelding, 6) het onjuist declareren van rekeningen bij de zorgverzekeraar. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.