Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten
Sorteer op:
Aantal:

Zoekresultaten 32021-32030 van de 44879 resultaten

  • ECLI:NL:TADRARN:2013:205 Raad van Discipline Arnhem 13-162

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-12-2013
    • ECLI:NL:TADRARN:2013:205

    Vast is komen te staan dat een voor klager bestemde factuur naar een verkeerd adres is verzonden. Van het kantoor van verweerster had zeker mogen worden verwacht dat de post naar het door klager opgegeven adres werd verstuurd. Voormeld tekortschieten -voor zover dit al aan verweerster kan worden verweten- is van onvoldoende gewicht is om aan verweerster een tuchtrechtelijk verwijt te maken.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2014:32 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2012.310

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-01-2014
    • ECLI:NL:TGZCTG:2014:32

    Bij de zoon van klager wordt een gastroscopische ingreep verricht en vervolgens een re-operatie. Klager verwijt verweerder, internist en werkzaam als directeur patiëntenzorg, dat hij heeft nagelaten op eigen initiatief een TRIPOD-analyse te verrichten en melding te doen aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg, dat in de instelling met een structurele onderbezetting van anesthesisten wordt gewerkt en dat hij de procedure bij de klachtencommissie van het ziekenhuis heeft willen bespoedigen. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht ongegrond en het beroep van klager wordt verworpen.

  • ECLI:NL:TNOKAMS:2013:21 Kamer van toezicht Amsterdam 529449/NT 12-60

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 05-11-2013
    • ECLI:NL:TNOKAMS:2013:21

    De tweede vraag die de kamer nu dient te beantwoorden is of de notaris voldoende zorgvuldig is geweest bij het passeren van de akte betreffende de koopovereenkomst genoemd onder 1.f van onderhavige beslissing. Daarbij is van belang dat de notaris naar aanleiding van het standpunt van klagers (zie de onder 1.h aangehaalde brief) bij brief van 13 november 2012 (aangehaald onder 1.j) hen heeft geïnformeerd over de taxatie door het kantoor Kinneging & Heijer Makelaardij. Ook wordt bij de overwegingen betrokken het besluit van de notaris om zijn ministerieplicht op te schorten in afwachting van een gerechtelijke uitspraak daaromtrent. Bij vonnis van 14 december 2012 heeft de rechter in kort geding geoordeeld dat (voorshands) niet getwijfeld behoefde te worden aan de geestesgesteldheid van klager sub 2 ten tijde van het tekenen van de koopovereenkomst op 9 november 2009. Ook is daarin overwogen dat voor het verschil tussen de WOZ-waarde en de koopprijs een redelijke verklaring bestaat. Vervolgens heeft de voorzieningenrechter de notaris opgedragen zijn medewerking te verlenen aan het passeren van de akte van overdracht. De kamer is van oordeel dat de notaris door op genoemde wijze het oordeel aan de rechter te laten op zorgvuldige wijze jegens alle betrokkenen gehandeld heeft. Hem kan er uiteraard geen verwijt van worden gemaakt dat hij handelde zoals hem in het vonnis van de voorzieningenrechter was opgedragen. Daarbij merkt de kamer op dat klager sub 1 in de gelegenheid was in deze procedure tussen te komen, maar dat uit het vonnis blijkt dat ook zonder dat zij dat heeft gedaan haar positie door de voorzieningenrechter nadrukkelijk is meegewogen. Derhalve komt de kamer tot het oordeel dat de notaris hierin niet een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt en hij dus niet klachtwaardig heeft gehandeld. De kamer acht het eerste klachtonderdeel ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRARN:2013:212 Raad van Discipline Arnhem 13-47

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 25-11-2013
    • ECLI:NL:TADRARN:2013:212

    Verweerder handelde tuchtrechtelijk verwijtbaar door de cliënt van klager rechtstreeks te benaderen. Geen rechtvaardiging van overtreding van Gedragsregel 18 door het feit dat twee eerdere pogingen tot nakoming van de getroffen regeling via klager geen effect sorteerden. Het feit dat verweerder geen gebruik heeft gemaakt om de klacht te schikken door geen gebruik te maken van de hem geboden handreikingen, levert geen tuchtrechtelijk verwijt op.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2014:20 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2012.152

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-01-2014
    • ECLI:NL:TGZCTG:2014:20

    De halfzus van klager, patiënte, is opgenomen in een psychiatrische kliniek, aan welke kliniek verweerder als psychiater is verbonden. Bij beschikking van de kantonrechter is klager een aantal jaren geleden ontslagen als mentor van patiënte en is een halfzus tot mentor van patiënte benoemd. Klager verwijt verweerder dat hij: 1. Heeft gezegd dat hij alleen met de mentor en bewindvoerder over patiënte wil praten; 2. Heeft geweigerd om mee te werken om patiënte over te laten schrijven naar een ander ziekenhuis voor een second opinion, ter nadere beoordeling en onder curatelestelling. RTG Amsterdam: Als kennelijk ongegrond afgewezen. Het CTG stelt klager bij tussenbeslissing in de gelegenheid aannemelijk te maken dat patiënte heeft ingestemd met het indienen van de klacht, dan wel dat patiënte niet in staat is ten aanzien van het al dan niet indienen van een klacht haar belangen behoorlijk waar te nemen.

  • ECLI:NL:TADRARN:2013:206 Raad van Discipline Arnhem 13-128

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-12-2013
    • ECLI:NL:TADRARN:2013:206

    Verzet. Zowel de klachten als het verzet stuiten af op het misverstand dat bij klager bestaat over de aan verweerder, die als bindend adviseur optrad, toegedichte taak. Naar het oordeel van de raad kan een bindend adviseur eerst dan zijn werkzaamheden aanvangen wanneer beide partijen hier hun instemming voor hebben gegeven. Vast staat dat één van de betrokken partijen die instemming niet had gegeven.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2014:33 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2012.311

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-01-2014
    • ECLI:NL:TGZCTG:2014:33

    Bij de zoon van klager wordt een gastroscopische ingreep verricht en vervolgens een re-operatie. Verweerder, arts assistent, wordt verweten dat hij ernstig nalatig is geweest in het bieden van optimale zorg doordat hij patientje ten onrechte hemodynamisch stabiel heeft beoordeeld, hetgeen tot een verkeerde prioriteitenanalyse heeft geleid. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht ongegrond en het beroep van klager wordt verworpen.

  • ECLI:NL:TADRARN:2013:213 Raad van Discipline Arnhem 13-295

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 13-12-2013
    • ECLI:NL:TADRARN:2013:213

    Klager niet ontvankelijk. Klager stelde eind 2009 verweerder aansprakelijk en kondigde de indiening van een klacht aan. Eerst na 3 jaar en 4 maanden is de klacht daadwerkelijk ingediend. De klacht betreft alle onderdelen die klager in 2009 al aan de orde stelde. Verweerder hoefde, gelet op het tijdsverloop, niet langer rekening te houden met het feit dat de klacht zou worden ingediend.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2014:21 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2012.176

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-01-2014
    • ECLI:NL:TGZCTG:2014:21

    Klager verwijt de psychiater dat hij als directeur van de kliniek onvoldoende heeft gedaan om ervoor zorg te dragen dat de neusoperatie van klager zou worden uitgevoerd en geen toestemming heeft gegeven voor het rechtzetten van de neus. RTG ’s-Gravenhage: Klager ontvankelijk. Klacht als ongegrond afgewezen. Het CTG verklaart klager alsnog niet-ontvankelijk in zijn klacht wegens schending van het ne bis in idem beginsel.

  • ECLI:NL:TADRARN:2013:207 Raad van Discipline Arnhem 13-142

    • Datum publicatie: 30-01-2014
    • Datum uitspraak: 30-12-2013
    • ECLI:NL:TADRARN:2013:207

    Naar aanleiding van de stukken die klager in het kader van het verzet in de procedure heeft gebracht en het verhandelde ter zitting, zijn bij de raad vragen gerezen over de informatie die door verweerder aan de bedrijfsarts is verstrekt. Omdat de zaak nog onder de rechter is en verweerder zich in die procedure mogelijk ook nog zal beroepen op zijn verschoningsrecht, ziet de raad zich beperkt in de mogelijkheden om nader onderzoek te verrichten. Op basis van de stukken en het verhandelde ter zitting heeft de raad niet kunnen vaststellen dat verweerder onwaarheid heeft gesproken. Verzet gegrond, klachten ongegrond.