Zoekresultaten 2391-2400 van de 2772 resultaten

klaagster was al in 2003 bekend met de omstandigheid dat het samenleven van invloed is op haar aanspraken ingevolge de Anw. De klacht inzake het in die tijd opgestelde samenlevingscontract is, na het einde van het samenleven, in 2006 ingediend. klacht ingediend buiten de termijn van artikel 99, twaalfde lid, Wna.

De omstandigheid dat een persoon begeleid wordt, brengt niet met zich dat de notaris moest aanenemen dat deze persoon niet in staat was zijn wil te bepalen. Dit onderdeel van de klacht treft geen doel.   De notaris heeft onvoldoende doorgevraagd over de gelden, verzekeringspeningen en herstelwerkzaamheden, die genoemd zijn in de akte.      

Notaris heeft meegewerkt aan de overdracht van onroerende zaken die op een en dezelfde dag in waarde stegen van € 750.000,- naar € 2.500.000,-. Klager is ten aanzien van dit klachtonderdeel geen belanghebbende en dus niet-ontvankelijk. N otaris heeft belangen klager onvoldoende behartigd door mee te werken aan een akte waarin de verplichting tot overname van een contract niet is opgenomen. Klacht ongegrond.

  Notaris heeft zich door zijn naam te verbinden aan een advertentie inzake startersavonden van een makelaar schuldig gemaakt aan overtreding van artikel 17 Wna en artikel 26 Vbg. Waarschuwing.  

Notaris heeft nagelaten onderzoek te doen naar wilsbekwaamheid koper woning.

  De kern van de klacht is dat klagers menen dat de notaris in redelijkheid niet heeft kunnen vaststellen dat de curator naar Nederlands recht bevoegd was om de Russische vennootschap in Nederland te vertegenwoordigen en dat de notaris op de hoogte was, althans kon zijn (bij behoorlijk onderzoek) van (de onzekerheid over) die onbevoegdheid, maar dat hij niettemin handelingen heeft verricht die uitgingen van het bestaan van vertegenwoordigingsbevoegdheid van de curator, namelijk het passeren van de akte van schulderkenning op 8 mei 2007. Klagers menen dat de rechtszekerheid is geschonden door handelen notaris: hij had zijn ministerie moeten weigeren. Volgens de notaris hebben klagers geen belang bij de klacht. Naar het oordeel van de kamer zijn klagers wel ontvankelijk in hun klacht (klagers sub 2 en 3 zijn samen met klager sub 1 in totaliteit ontvankelijk). De kamer is van oordeel dat de notaris niet tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld door op grond van zijn bevindingen van dat moment de door klagers verweten rechtshandeling te verrichten.

  Dat de notaris niet volledig op de hoogte was van de (omvangrijke) inhoud van het dossier kan hem naar de mening van de kamer niet worden verweten. Als notaris was hij wel verantwoordelijk voor een adequate behandeling van dat dossier, maar mocht hij er gelijkertijd op vertrouwen dat de kandidaat-notarissen, gezien hun (ruime) ervaring op het gebied van nalatenschappen, de zaak inhoudelijk op een vakkundige wijze zouden afhandelen. Wel had de notaris, naar de mening van de kamer, naar aanleiding van zijn vertrek bij het notariskantoor klagers kenbaar moeten maken op welk bureau het dossier terecht zou komen. De kamer acht dat klachtonderdeel gegrond, maar ziet geen aanleiding daarvoor een maatregel op te leggen.

  Gezien de bemoeienis van de kandidaat-notaris met het dossier gedurende de hierboven in de feiten gemelde periode, stelt de kamer vast dat de klacht van klagers met betrekking tot de kandidaat-notaris zich beperkt tot een aantal onderdelen, handelend over het administratieve en informatieve traject van het dossier, hieronder te behandelen. Klacht wordt ongegrond verklaard.

  Het klachtonderdeel met betrekking tot het beweerd te laat verwijzen naar juridische bijstand en de gestelde verantwoordelijkheid van de kandidaat-notaris voor het handelen van de ingeschakelde advocaat niet ontvankelijk verklaard, aangezien een klacht ingevolge artikel 99 lid 12 Wna slechts kan worden ingediend gedurende drie jaren na de dag waarop de tot klacht gerechtigde van het handelen of nalaten van de notaris of kandidaat-notaris kennis heeft genomen. Die verjaringsbepaling is nu juist in de Wet op het notarisambt opgenomen omdat het na langere tijd vaak onmogelijk is om de feitelijke toedracht nog naar behoren vast te stellen, terwijl daardoor de verweerder in zijn verdediging zou worden geschaad. Wel meent de kamer dat de kandidaat-notaris als behandelaar verantwoordelijk was voor het verstrekken van de uitdelingslijst aan klagers. Dat zij dat niet al eerder had gedaan is klachtwaardig, maar de kamer ziet in die omissie geen aanleiding voor het opleggen van een maatregel.

De notaris had geen genoegen moeten nemen met de verklaring van het toenmalig bestuur van klaagster dat “partijen alle voor deze overeenkomst benodigde goedkeuringen en toestemming hebben verkregen” zoals door de notaris naar voren gebracht, maar had moeten doorvragen en vervolgens in ieder geval het toenmalig bestuur van klaagster het (niet bestaande) volgens de statuten van klaagster vereiste goedkeuringsbesluit van de ledenraad moeten laten overleggen, in aanmerking genomen dat de totale waarde van de overgedragen activa de koopprijs van € 1 aanmerkelijk oversteeg, zoals onweersproken gesteld door klaagster. Daaraan doet niet af, zoals de notaris tot haar verweer heeft gevoerd, dat de overdracht van de activa en passiva een onderdeel was van de gehele reorganisatie van klaagster, waartoe reeds eerder was besloten en waarmee reeds eerder het Minister van Justitie akkoord was gegaan en waarvoor de ledenraad van klaagster het groene licht had gegeven. Daaraan doet evenmin af dat zij - onvoorbereid - voor het passeren van de akten moest invallen voor [notaris A]. Klacht deels ongegrond, deels gegrond (voor dit onderdeel) met waarschuwing, nu de notaris, geen behandelaar van het dossier zijnde en overigens zelf nog onervaren, geconfronteerd werd met de noodzaak tot vervanging van de behandelende notaris die wel ingevoerd was op deze zaak. Een zwaardere maatregel had zeker voor de hand gelegen, indien de notaris de behandelaar van het dossier in zijn volle omvang zou zijn geweest.