Zoekresultaten 1961-1970 van de 2796 resultaten

  In het veilingboekje van 21 september 2011van de Eerste Amsterdamse Onroerend Goed Veiling is vermeld dat de verkoper uiterlijk binnen 6 weken na gunning de plok dient te betalen. Uit die omschrijving kan naar het oordeel van de kamer worden opgemaakt dat bij niet-gunning de plok niet hoeft te worden betaald. De kamer is van oordeel dat de notaris niet klachtwaardig heeft gehandeld door de aanwezigen op de EAOGV niet (nader) te attenderen op het feit dat hij afweek van het gebruik op die veiling.

  De kamer is van oordeel dat van de door klagers gestelde samenspanning van de notaris met hun vader niet is gebleken. Er was voor de notaris onvoldoende aanleiding om zijn ministerie aan de akten te weigeren. Immers, [A] was blijkens het testament de enige gerechtigde tot alle goederen behorende tot de nalatenschap, waaronder ook (de helft van) de woonboot. [A] is in beginsel bevoegd over zijn vermogen te beschikken. Ter gelegenheid van de mondelinge behandeling heeft de notaris verklaard dat hij indertijd wel wist van onenigheid in de familie, maar niet van het feit dat een eerdere notaris ([naam]) zijn ministerie had geweigerd in verband met mogelijke malversaties.

Meewerken door notaris aan passeren notariële akte en afgeven grosse met betrekking tot een uitspraak in een e-courtprocedure. Informatieplicht door de notaris tegenover klager.

  Een aantal weken voor het overlijden van moeder heeft de oudste broer, de heer [R], op het kantoor van de notarissen namens moeder een schenkingsakte laten opmaken ten gunste van zuster [K], waarbij zij € 34.000,- verkreeg. Aangezien moeder leed aan en ernstige vorm van de ziekte van Parkinson en zij geen pen kon vasthouden, wordt de notarissen en de kandidaat-notaris verweten dat zij hebben meegewerkt aan de vervalsing van de handtekening van moeder, waardoor de andere kinderen zijn benadeeld. Verder heeft [R] vijf weken voor het overlijden van moeder met een valse handtekening van moeder de machtiging van [X] beëindigd en op het kantoor van de notarissen een nieuwe volmacht op laten stellen. Met die volmacht kon hij beschikken over de Rabobank rekeningen en kon hij de kluis leeghalen, die vol lag met waardevolle papieren.

De klacht valt uiteen in drie klachtonderdelen, namelijk  dat de notaris excessief heeft gedeclareerd,  dat er is gedeclareerd zonder dat daartoe een duidelijke afspraak is gemaakt, en  dat er zonder recht of titel een bedrag is ingehouden.   Klager en zijn ex-partner hadden geen overeenstemming over het uit te keren bedrag en de notaris heeft het geld in eerste instantie in depot gehouden en uiteindelijk heeft hij het geld op de rekening van de advocaat van klager gestort. Voor wat betreft het excessief declareren is de klacht niet-ontvankelijk en voor wat betreft de overige klachtonderdelen is de klacht ongegrond.

Terecht heeft de notaris in juni 2011 de hoge overdrachtsbelasting ingehouden en afgedragen. Het is niet verwonderlijk dat de notaris bezwaar heeft ingediend en om verlaging van de overdrachtsbelasting heeft verzocht. Formeel was dat echter niet juist. De notaris had voorafgaande aan zijn handelen van klagers een opdracht moeten verkrijgen. 

De notaris heeft niet aannemelijk gemaakt dat ten tijde van de afrekening van 17 maart 2011 er voor hem rechtens aanleiding bestond om een bedrag van € 100.000 (nog) niet aan klager uit te betalen. Er was geen goede grond om niet direct tot uitbetaling aan klager over te gaan en daarmee te wachten totdat klager daartoe een advocaat had ingeschakeld. Tijdens de behandeling van de klachtzaak heeft de notaris geen blijkt gegeven van inzicht in zijn nalaten.

Door de notaris en de kandidaat-notaris is niet klachtwaardig gehandeld met de aan de erfgenamen voorgelegde voorstellen tot verdeling. Terecht hebben de kandidaat-notaris en de notaris in dit verband gewezen op de keuze van een gemeenschappelijk huwelijkse goederenregime en het ontbreken van elke andere regeling, handeling of keuze van erflater en erflaatster daarin.   Met betrekking tot het ingewonnen advies heeft de notaris voor wat betreft de communicatie over de kosten niet afdoende heeft gereageerd. De notaris ontkent de afspraak dat de kosten hoe dan ook voor zijn rekening zouden komen. Nu echter uit hetgeen partijen hierover hebben aangevoerd moet worden geconcludeerd dat dit op enig moment wel namens klaagster als afspraak is bevestigd in een brief aan de notaris, was het aan de notaris om daarover (opnieuw) zijn standpunt schriftelijk te communiceren.    

Verzet. Begrip belanghebbende. Door de notaris is een akte van verjaring gepasseerd. Daarin is vastgelegd dat de buren van klager eigenaar zijn geworden van een perceel gemeentegrond dat zij als tuin in gebruik hebben. Klager acht zich belanghebbende bij die akte omdat de gemeente hem een prijs voor de grond in rekening brengt. De Kamer acht het verzet ongegrond.

Testament. Klaagsters stellen dat het testament van hun overleden moeder niet haar wil weergeeft, doch dat de daarin opgenomen bepalingen bedacht zijn door één van hun broers. De Kamer is van oordeel dat de klacht ongegrond is omdat de notaris volhoudt dat de moeder van klaagsters in een gesprek tussen haar en de notaris heeft verklaard dat het testament haar wil weergaf. Het testament bevat naar het oordeel van de Kamer wel een aantal ongerijmdheden. Op grond daarvan is niet uitgesloten dat het testament inderdaad niet de wil van moeder weergeeft. De klachtprocedure leent zich echter niet voor uitgebreid onderzoek naar, onder meer, de geestelijke gesteldheid van moeder op het moment van het tekenen van het testament.