Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 2581-2590 van de 42252 resultaten

  • ECLI:NL:TADRARL:2023:94 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 22-582/AL/NN

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRARL:2023:94

    Raadsbeslissing. De raad heeft geoordeeld dat verweerder te lang heeft gewacht met het opmaken en het versturen van een conceptdagvaarding aan zijn cliënt. Ook heeft hij zijn cliënt onvoldoende geïnformeerd over hoe de procedure zou verlopen en heeft hij de bijbehorende proces- en financiële risico’s onvoldoende onder de aandacht van zijn cliënt gebracht. Verweerder heeft hiermee tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld. In het nadeel van verweerder houdt de raad er rekening mee dat verweerder al meermaals door de tuchtrechter is veroordeeld. Gelet op alle feiten en omstandigheden is de raad van oordeel dat de oplegging van een berisping passend en geboden is. De raad is van oordeel dat verweerder voor de beperkte dienstverlening (en in het bijzonder het feit dat klager de conceptdagvaarding niet van verweerder heeft ontvangen) een aanzienlijk bedrag bij klager in rekening gebracht. Gelet daarop zal aan verweerder ook een voorwaardelijke geldboete van € 2.000,- worden opgelegd, met als bijzondere voorwaarde dat verweerder een bedrag van € 1.000,- aan klager betaalt. Indien verweerder dat bedrag niet, of niet tijdig, aan klager heeft betaald, dan zal verweerder alsnog de geldboete moeten betalen. De raad gaat ervan uit dat verweerder het zover niet laat komen en zijn verantwoordelijkheid richting klager neemt.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2023:83 Raad van Discipline Amsterdam 22-934/A/A

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRAMS:2023:83

    Raadsbeslissing; Gedeeltelijk gegronde klacht over de advocaat van de wederpartij in een familierechtzaak. Verweerder heeft tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door in strijd met gedragsregel 5 onvoldoende te trachten via de minnelijke weg tot een oplossing te komen met klager en diens advocaat. Daarnaast heeft verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld door in strijd met gedragsregel 6 lid 1 en 2 een onvoldoende doelmatige behandeling van de zaak na te streven (lid 1) en door klager niet van zijn voornemen hem te dagvaarden op de hoogte te stellen en hem in dat verband om zijn verhinderdata te vragen (lid 2). Verweerders opstelling strookt niet met hetgeen een behoorlijk handelend advocaat betaamt, temeer niet nu het een familiezaak betreft. Nu verweerder evenwel een blanco tuchtrechtelijk verleden heeft en niet is gebleken dat verweerder welbewust klager heeft willen benadelen, acht de raad de maatregel van een waarschuwing met kostenveroordeling passend en geboden.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2023:111 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2022/4701

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 28-04-2023
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2023:111

    Gegronde klacht tegen een verpleegkundige. Klager zat gedetineerd in een penitentiaire inrichting. Klager kreeg in het kader van zijn medische behandeling contact met de (sociaal psychiatrisch) verpleegkundige. De verpleegkundige is in deze periode een relatie aangegaan met de toenmalig vriendin van klager. Klager verwijt de verpleegkundige dat hij vertrouwelijke informatie heeft gebruikt en/of het beroepsgeheim heeft geschonden en dat hij geen melding heeft gemaakt – niet aan klager en ook niet binnen de PI – van het contact met de vriendin en de relatie. Het college stelt dat het contact tussen de verpleegkundige en (ex-)vriendin van klager niet vanuit professionele overwegingen kan worden gerechtvaardigd. De verpleegkundige heeft daarmee zijn eigen professionele grenzen ernstig overschreden. Daarbij had de verpleegkundige open moeten zijn over de relatie met de (ex-)vriendin van klager en heeft hij niet aan de vereiste en gebruikelijke professionele normen voldaan. Klacht gegrond. Berisping.

  • ECLI:NL:TADRARL:2023:95 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 22-399/AL/MN 22-434/AL/MN

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRARL:2023:95

    Essentie in 22-399 en 22-434 samen: Verweerster T is namens klager onder meer een procedure gestart tegen de (rechtsopvolger van de) vroegere werkgever van klager. Daarbij is de werkgever aansprakelijk gesteld voor de door klager geleden schade wegens onjuiste nakoming van een vaststellingsovereenkomst. Verweerster T heeft klager in 2 instanties bijgestaan. Verweerster B heeft als advocaat van klager een beperkte rol gehad. Zij heeft voor verweerster T alleen waargenomen tijdens een comparitie van partijen. Daarnaast is verweerster B beklaagd als klachtenfunctionaris. Dat verweersters de door klager genoemde e-mails niet hebben gelezen en ook verder van klager verkregen relevante informatie hebben genegeerd, is de raad uit de stukken en het verhandelde ter zitting niet gebleken. Gelet ook op de met klager gevoerde gesprekken en correspondentie van verweerster T over de te volgen strategie in hoger beroep, is de raad van oordeel dat verweerster T de belangen van klager op zorgvuldige en deskundige wijze heeft behartigd op basis van de voor de zaak relevante informatie en de juiste wettelijke grondslag. Niet is komen vast te staan dat een specifieke getuigenverklaring van de wederpartij inhoudelijk niet klopte. Evenmin is de raad gebleken dat daaronder een vervalste handtekening heeft gestaan. De klachten tegen verweersters als advocaat worden ongegrond verklaard. Ook de klachten tegen verweerster B als klachtenfunctionaris worden ongegrond verklaard. Dat zij een gesprek met klager anders heeft weergegeven of feiten heeft verdraaid, kan de raad niet vaststellen. Uit de stukken is de raad gebleken dat verweerster B na zorgvuldig onderzoek binnen redelijke termijn op zijn klacht heeft gereageerd op basis van de haar bekende stukken. Dat klager zich daarin niet kon vinden, maakt nog niet dat verweerster B daarvan tuchtrechtelijk een verwijt treft. Ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2023:84 Raad van Discipline Amsterdam 22-949/A/NH

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRAMS:2023:84

    Raadsbeslissing; Ongegronde klacht over de voormalig eigen advocaat. Van belangenverstrengeling (gedragsregel 15) is de raad niet gebleken. Tussen klager en verweerster is niet in geschil dat klager de voormalig cliënt was van verweerster en dat zij daarna voor de ex-partner van klager, tegen klager heeft opgetreden. Aangezien klager uitdrukkelijk betwist dat hij verweerster hiervoor toestemming heeft gegeven als bedoeld in gedragsregel 15 lid 4 is het verweerster alleen toegestaan ex-partner in een procedure tegen klager bij te staan, indien is voldaan aan de voorwaarden van gedragsregel 15 lid 3. Aan de eerste voorwaarde is voldaan: De zaak waarin verweerster klager heeft bijgestaan betreft een andere zaak dan waarin zij de ex-partner daarna heeft bijgestaan. Het feit dat beide procedures gaan over een omgangsregeling, doet hier niet aan af nu het niet dezelfde moeders betreft en evenmin dezelfde kinderen. Aan de tweede voorwaarde is voldaan: Verweerster heeft uitdrukkelijk betwist dat zij beschikt over vertrouwelijke informatie met betrekking tot klager en klager heeft niet onderbouwd over welke vertrouwelijke informatie verweerster dan zou beschikken. Ook aan de derde voorwaarde is voldaan: Op zichzelf is denkbaar dat er redelijke bezwaren aanwezig zijn tegen het optreden van verweerster voor de ex-partner, maar klager heeft onvoldoende duidelijk gemaakt welke redelijke bezwaren hij heeft tegen dat optreden van verweerster voor de ex-partner. Het enkele feit dat hij het onprettig en niet netjes vindt dat verweerster voor de ex-partner optreedt, kan niet gelden als dergelijk redelijk bezwaar hiertegen. Van verwijtbaar handelen is dan ook geen sprake.

  • ECLI:NL:TADRARL:2023:89 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 23-036/AL/MN

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 06-03-2023
    • ECLI:NL:TADRARL:2023:89

    Voorzittersbeslissing. Klacht over de advocaat wederpartij in alle onderdelen kennelijk ongegrond. De voorzitter kan onder meer niet vaststellen dat verweerster de rechter belangrijke informatie is onthouden.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2023:112 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2022/4807

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 28-04-2023
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2023:112

    Kennelijk ongegronde klacht tegen een verpleegkundige. Klaagster had een afspraak voor een consult (controles) voor haar beide zonen en een vaccinatie van haar oudste zoon. Klaagster verwijt de verpleegkundige dat zij tijdens het consult de oudste zoon van klaagster ruw heeft mishandeld waardoor hij een trauma heeft opgelopen en dat zij tijdens het consult de jongste zoon van klaagster heeft geduwd en uitgescholden op het moment van vaccinatie van de oudste zoon van klaagster. Het college stelt vast dat de lezingen van klaagster en de verpleegkundige over de gebeurtenissen tijdens en na het consult uiteenlopen. Omdat niet kan worden vastgesteld hoe het consult in de spreekkamer precies is verlopen, kan het college ook niet vaststellen dat de verpleegkundige klachtwaardig heeft gehandeld en/of zich niet aan haar Beroepscode en aan de richtlijn inzake Uitvoering RVP heeft gehouden. Dit oordeel berust niet op het uitgangspunt dat het woord van klaagster minder geloof verdient dan dat van de verpleegkundige. Wel is het voor het vormen van een oordeel over de vraag of een bepaalde gedraging tuchtrechtelijk verwijtbaar is, van belang dat eerst moet worden vastgesteld welke feiten daaraan ten grondslag gelegd kunnen worden. Deze feiten kan het college dus, ook als aan het woord van klaagster en het woord van de verpleegkundige evenveel geloof wordt gehecht, hier niet vaststellen. Dit betekent dat de klacht in beide klachtonderdelen kennelijk ongegrond is.

  • ECLI:NL:TADRARL:2023:96 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 23-129/AL/MN

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRARL:2023:96

    5e klacht van klager tegen dezelfde verweerder wordt op grond van het ne bis in idem-beginsel (artikel 47b Advocatenwet) door de voorzitter kennelijk niet-ontvankelijk verklaard. Daarnaast heeft de voorzitter overwogen dat sprake is van misbruik van klachtrecht. Gelijksoortige toekomstige klachten van klager tegen verweerder behoeven door de deken en de raad niet meer in behandeling te worden genomen.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2023:85 Raad van Discipline Amsterdam 22-952/A/A

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRAMS:2023:85

    Raadsbeslissing; klacht over de (voormalig) eigen advocaat is deels niet-ontvankelijk vanwege het ontbreken van een rechtstreeks eigen belang. Het enkele feit dat verweerder (of zijn kantoorgenoot) in het verleden klager heeft bijgestaan in een procedure over de omgangsregeling met de zoon en verweerder (of diens kantoorgenoten) nadien de werkgever van de zoon heeft (hebben) bijgestaan in een tweetal procedures tegen de zoon raakt klager niet rechtstreeks in zijn belang. Voor het overige is de klacht ongegrond. van een situatie waarin toepassing moet worden gegeven aan gedragsregel 15 (belangenverstrengeling) is geen sprake. Het feit dat verweerder klager in het verleden heeft bijgestaan in (onder meer) de kwestie rondom de omgangsregeling met de zoon, maakt niet dat verweerders kantoorgenoten jaren later niet de werkgever van de zoon konden bijstaan in een tweetal procedures tegen de zoon. Nu de zoon nooit cliënt is geweest van verweerder of diens kantoor, is van belangenverstrengeling van verweerder (jegens klager) geen sprake.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2023:79 Raad van Discipline Amsterdam 23-186/A/NH

    • Datum publicatie: 28-04-2023
    • Datum uitspraak: 24-04-2023
    • ECLI:NL:TADRAMS:2023:79

    Voorzittersbeslissing. Klacht tegen de advocaat van de wederpartij in een familierechtzaak. Klacht is in alle onderdelen kennelijk ongegrond. Klager verwijt verweerder in klachtonderdeel a) dat verweerder tegenover de rechtbank onjuistheden over hem heeft verkondigd en zich onheus over hem heeft uitgelaten. De voorzitter is van oordeel dat verweerder de grenzen van het tuchtrechtelijk verwijtbare heeft opgezocht, maar dat door hem geen tuchtrechtelijke norm is overtreden. Verweerder heeft hiertoe genoegzaam aangevoerd dat hij zijn uitlatingen heeft gedaan in overleg met zijn cliënte. Daar komt bij dat onwelgevallige uitlatingen van een wederpartij niet zonder meer ontoelaatbaar zijn, maar dat daarvan pas sprake is als uitlatingen bijvoorbeeld apert onjuist zijn of in redelijkheid geen bijdrage kunnen leveren aan het debat. Hiervan is naar het oordeel van de voorzitter geen sprake. In klachtonderdeel b) verwijt klager verweerder dat hij het verzoekschrift van zijn cliënte op het adres van de voormalig echtelijke woning heeft laten betekenen terwijl verweerder wist dat klager daar niet meer woonde. De voorzitter is van oordeel dat geen sprake is van door verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen. Niet is gebleken dat verweerder ten tijde van het betekenen van het verzoekschrift wist op welk adres klager op dat moment verbleef. Ook was het verzoekschrift door verweerder in kopie aan de advocaat van klager betekend. In klachtonderdeel c) verwijt klager verweerder dat hij de vrouw zou hebben geadviseerd om de bezittingen van klager te verkopen. Verweerder heeft dit verwijt van klager betwist en er is geen verdere onderbouwing ten aanzien van dit klachtonderdeel door klager gegeven.