Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 121-130 van de 867 resultaten

  • ECLI:NL:TADRARL:2022:135 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 22-044/AL/NN/D

    • Datum publicatie: 12-07-2022
    • Datum uitspraak: 27-06-2022
    • ECLI:NL:TADRARL:2022:135

    Dekenbezwaar. De deken verwijt verweerster, een advocatenkantoor, in een aantal onderdelen dat zij - kort gezegd - een verdienmodel heeft gemaakt van de toevoegingen in de sociale zekerheid. Dat zou ten koste zijn gegaan van de kwaliteit en de zorg voor de cliënten. De raad acht dit onderdeel van het bezwaar onvoldoende gebleken en verklaart deze onderdelen derhalve ongegrond. Ook het klachtonderdeel tegen verweerder - een advocaat - inhoudende dat hij kansloze procedures heeft gevoerd, is naar het oordeel van de raad niet vast komen te staan.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2022:122 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2020.290

    • Datum publicatie: 27-06-2022
    • Datum uitspraak: 22-06-2022
    • ECLI:NL:TGZCTG:2022:122

    Klacht tegen SEH-arts. Klager kwam met krampende pijn in zijn voet, enkel en onderbeen naar de spoedeisende hulp (SEH). De arts-assistent van de SEH heeft een echo van de lies en het been aangevraagd. Een radioloog heeft de echo gemaakt en geconcludeerd dat er geen aanwijzingen waren voor een diep veneuze trombose. De arts-assistent heeft vervolgens overlegd met de SEH-arts, die die avond zijn supervisor was. Nadien is klager na telefonisch overleg met de internist naar huis gestuurd. Enkele dagen later bleek dat sprake was arteriële trombose. Klager verwijt de SEH-arts dat hij als supervisor heeft nagelaten om aan de radioloog opdracht te geven om met behulp van een CT‑angiografie onderzoek te doen naar een mogelijke arteriële oorzaak van zijn klager. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege verklaart klachtonderdeel 1 alsnog gegrond en legt aan de SEH-arts een berisping op.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2022:75 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2022/3871

    • Datum publicatie: 22-06-2022
    • Datum uitspraak: 31-05-2022
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2022:75

    Klacht tegen een neuroloog. Verweerder is supervisor van zijn collega die bij klager de diagnose focale epilepsie heeft gesteld. Klager verwijt verweerder dat hij (en zijn collega) bij het stellen van de diagnose epilepsie onzorgvuldig en ondeskundig hebben gehandeld. Daarnaast was de nazorg en de communicatie na de diagnose zeer matig. Volgens het college mocht de collega van verweerder, op basis van het door hem uitgevoerde onderzoek, in redelijkheid tot de diagnose focale epilepsie komen. Verweerder heeft in voldoende mate invulling gegeven aan zijn taak als supervisor door de bevindingen en het te voeren beleid te bespreken met zijn collega en te accorderen. Dat de arts die een second opinion uitvoerde tot een andere diagnose kwam, betekent niet dat verweerder onzorgvuldig heeft gehandeld door de diagnose die door zijn collega was gesteld te onderschrijven. Wat betreft de nazorg en de communicatie komt het college tot de conclusie dat verweerder niks te verwijten valt. Klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2022:76 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2022/3872

    • Datum publicatie: 22-06-2022
    • Datum uitspraak: 31-05-2022
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2022:76

    Klacht tegen een AIOS neurologie. Klager verwijt verweerder dat hij bij het stellen van de diagnose epilepsie onzorgvuldig en ondeskundig heeft gehandeld. Daarnaast was de nazorg en de communicatie na de diagnose zeer matig. Volgens het college mocht verweerder, op basis van het door hem uitgevoerde onderzoek, in redelijkheid tot de diagnose focale epilepsie komen. Daarbij komt dat hij zijn anamnese, neurologisch onderzoek, conclusie en beleid met zijn supervisor heeft besproken en deze hier achter stond. Dat de arts die een second opinion uitvoerde tot een andere diagnose kwam, betekent niet dat verweerder onzorgvuldig heeft gehandeld. Wat betreft de nazorg en de communicatie komt het college tot de conclusie dat verweerder niks te verwijten valt. Klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSGR:2022:89 Raad van Discipline 's-Gravenhage 21-1045/DH/DH

    • Datum publicatie: 15-06-2022
    • Datum uitspraak: 13-06-2022
    • ECLI:NL:TADRSGR:2022:89

    Klacht tegen de advocaat van de wederpartij ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2022:91 Raad van Discipline Amsterdam 22-127/A/A

    • Datum publicatie: 01-06-2022
    • Datum uitspraak: 30-05-2022
    • ECLI:NL:TADRAMS:2022:91

    Voorzittersbeslissing. Kwaliteit van dienstverlening van de eigen advocaat. Klacht in alle onderdelen kennelijk ongegrond. Verweerster heeft gehandeld met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2022:106 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2021.1141

    • Datum publicatie: 19-05-2022
    • Datum uitspraak: 18-05-2022
    • ECLI:NL:TGZCTG:2022:106

    Klacht tegen tandarts. Klager verwijt de tandarts dat hij hem heeft bedrogen bij:1. de facturering. Volgens klager mocht de tandarts geen gebitsreiniging in rekening brengen, omdat die niet is uitgevoerd;2. de offerte. Volgens klager heeft de tandarts geen duidelijkheid gegeven over de kosten, zijn er ongevraagde behandelingen opgenomen in de offerte en stonden er behandelingen in de offerte die reeds waren uitgevoerd;3. de procedure bij de kantonrechter, omdat de tandarts daar valse verklaringen heeft afgelegd.Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht kennelijk ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klager.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2022:53 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle Z2021/3303 en Z2021/3598

    • Datum publicatie: 16-05-2022
    • Datum uitspraak: 13-05-2022
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2022:53

    Klacht tegen GZ-psycholoog/psychotherapeut. Klaagster is eerder gehuwd geweest. Uit dit eerdere huwelijk zijn twee kinderen geboren. De ex-partner van klaagster is in het verleden onder behandeling geweest bij beklaagde. Op enig moment heeft hij beklaagde opnieuw geconsulteerd. Naar aanleiding van dit consult heeft beklaagde voor de ex-partner een “Verklaring omtrent psychologische consultatie” opgesteld. Deze verklaring heeft de ex-partner niet veel later ingebracht in een kortgedingprocedure tussen hem en klaagster.Klaagster verwijt beklaagde onder meer het opstellen van de betreffende verklaring en het verstrekken daarvan aan de ex-partner. Ook verwijt zij beklaagde dat zij zich in de verklaring heeft uitgelaten over klaagster en haar kinderen, dat zij op ondeugdelijke gronden een waardeoordeel heeft gegeven over de ex-partner en dat zij verschillende bepalingen van de Beroepscode voor psychologen heeft geschonden.Klaagster is rechtstreeks belanghebbende, nu beklaagde in haar verklaring uitlatingen heeft gedaan over klaagster en haar kinderen en klaagster door die uitlatingen in haar belangen kon worden geschaad.Het college oordeelt dat beklaagde geen afdoende maatregelen heeft getroffen om te voorkomen dat haar verklaring zou kunnen worden gebruikt voor een ander doel dan waarvoor deze was opgesteld. Daardoor heeft zij evenmin gewaarborgd dat misbruik zou worden voorkómen van die verklaring en dus van de resultaten van haar beroepsmatig handelen. Beklaagde heeft met haar uitlatingen de voor haar geldende beroepsregels geschonden. Zij had terughoudender moeten zijn in haar uitlatingen, zeker omdat zij wist dat haar cliënt en klaagster in een vechtscheiding verwikkeld waren. Met haar verklaring wekt beklaagde de indruk dat zij een oordeel kon geven over de omgang van klaagster en de ex-partner met hun kinderen, terwijl het in feite slechts het verhaal van de ex-partner betreft.Het college acht de klacht in alle onderdelen gegrond en legt aan beklaagde in haar hoedanigheid van GZ-psycholoog en psychotherapeut de maatregel van berisping op. Kostenveroordeling.

  • ECLI:NL:TADRARL:2022:72 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 21-968/AL/MN

    • Datum publicatie: 10-05-2022
    • Datum uitspraak: 07-02-2022
    • ECLI:NL:TADRARL:2022:72

    Voorzittersbeslissing. Advocaat wederpartij. Verweerder mocht als partijdig advocaat een bepaalde productie in kort geding overleggen. De door verweerder gebruikte woordkeus niet onnodig grievend. Kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2022:19 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven H2021/3084

    • Datum publicatie: 03-05-2022
    • Datum uitspraak: 03-05-2022
    • ECLI:NL:TGZREIN:2022:19

    E2021/3084 Kaakchirurg wordt onder meer verweten dat zij tekort is geschoten in haar differentiaal diagnostische overwegingen, geen noodzakelijk aanvullend onderzoek heeft gedaan en niet adequaat heeft gereageerd op de trombose in de vena jugularis tot in de sinus sigmoïdeus. Er waren voldoende aanwijzingen voor de gestelde diagnose. De kaakchirurg heeft met betrekking tot de trombose geen juist beleid gevoerd. Het tromboserisico voor klager was hoog. De kaakchirurg had dan ook een antistollingsmiddel voor moeten schrijven of in ieder geval advies moeten vragen aan een vaatchirurg of neuroloog. Klacht deels gegrond. Waarschuwing.