Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 13151-13160 van de 13375 resultaten

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0205 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/018

    • Datum publicatie: 13-04-2010
    • Datum uitspraak: 13-04-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0205

    Betreft informed consent. Een chirurg heeft bij klager de indicatie gesteld tot een spataderoperatie. De klacht houdt in dat de chirurg aan klager heeft doen voorkomen dat hij klager zelf zou opereren en dat hij vervolgens zonder toestemming van klager de operatie door een andere arts (zaak 2008/019) heeft laten uitvoeren. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht op alle vier klachtonderdelen als ongegrond afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt dat de chirurg heeft verzaakt in de op hem rustende verplichting inzake het verkrijgen van toestemming, nu niet aannemelijk is geworden dat hij klager de uitdrukkelijke toestemming heeft gevraagd en van hem heeft verkregen voor het laten verrichten van de spataderoperatie door een andere (vooraf niet met name genoemde) arts en verklaart het eerste klachtonderdeel alsnog gegrond. Het Centraal Tuchtcollege legt de chirurg terzake een waarschuwing op met publicatie van de beslissing. Zie ook zaken 2009/019 en 2009/020.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0211 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/142

    • Datum publicatie: 13-04-2010
    • Datum uitspraak: 13-04-2010
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0211

    Klager, die bekend was met Diabetes Mellitis type I, verwijt de neuroloog dat hij ten onrechte de diagnose epilepsie heeft gesteld en onvoldoende onderzoek –bloedsuiker controles- heeft verricht naar de oorzaak van de bij klager optredende insulten. De neuroloog heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft geoordeeld dat verweerder onvoldoende nader onderzoek heeft gedaan , zoals nachtelijke glucosmetingen, om Diabetes Mellitis als mogelijke oorzaak van de klachten van klager uit te sluiten.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0207 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/187

    • Datum publicatie: 13-04-2010
    • Datum uitspraak: 13-04-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0207

    Klaagster verwijt in eerste aanleg psychiater (1) ten onrechte voorschrijven van een proefbehandeling met Concerta ter diagnosticering of uitsluiting van ADD, (2) niet nakomen gemaakte afspraken in behandelplan, (3) niet tijdig antwoorden op brief UWV, (4) zonder gewichtige reden afbreken van behandeling en (5) gebruik van grievende en stigmatiserende medische term secundaire ziektewinst. Psychiater komt in beroep van oordeel van het Regionaal Tuchtcollege dat onderdelen 1, 3, 4 en 5 gegrond zijn en van de opgelegde maatregel van waarschuwing. Ad (1): Volgens Centraal Tuchtcollege mocht de psychiater onder de geschetste omstandigheden en in aanmerking nemend dat relatief snel duidelijk is of dit middel al dan niet een positief effect heeft proefbehandeling met Concerta voorschrijven. Ad (3). Centraal Tuchtcollege acht aannemelijk dat de arts telefonisch contact heeft gehad met UWV. Het ware beter geweest als dit was vastgelegd in het dossier, doch nalaten daarvan is niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. (Ad 4): Voor klaagster had duidelijk moeten zijn dat als zij niet meewerkte aan uitvoering behandelplan de behandelrelatie zou worden beëindigd. Ad (5): In psychiatrie vaak gebruikte en medisch geaccepteerde term Secundaire Ziektewinst in brief aan de huisarts is niet onnodig grievend en stigmatiserend. De psychiater mocht er van uitgaan dat de huisarts wist wat met de uitdrukking werd bedoeld. Beroep slaagt en klacht wordt alsnog in alle onderdelen ongegrond verklaard.

  • ECLI:NL:TGZRSGR:2010:YG0213 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag 2009 o 078

    • Datum publicatie: 13-04-2010
    • Datum uitspraak: 13-04-2010
    • ECLI:NL:TGZRSGR:2010:YG0213

    Klaagster verwijt de uroloog dat hij het levenseinde van de echtgenoot van klaagster (patiënt) onnodig heeft verzwaard, door patiënt en zijn familie te lang te hebben laten wachten. Voorts wordt de uroloog verweten dat hij geen gehoor heeft gegeven aan de nadrukkelijk uitgesproken wens van palliatieve sedatie met dormicum. Tot slot wordt de uroloog nog hergebruik van een katheter verweten. De uroloog heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het College heeft de klacht in haar geheel afgewezen.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0209 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2008/360

    • Datum publicatie: 13-04-2010
    • Datum uitspraak: 13-04-2010
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0209

    null

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0244 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09112

    • Datum publicatie: 11-04-2010
    • Datum uitspraak: 11-03-2010
    • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0244

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0204 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 030/2009

    • Datum publicatie: 08-04-2010
    • Datum uitspraak: 08-04-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0204

    Patiënt had meerdere jaren wisselende klachten van HPN en andere klachten met betrekking tot gewrichten/bewegingsapparaat. Huisarts doet bloedonderzoek en onderkent een leverfunctiestoornis. Er zijn geen duidelijke aanwijzingen voor de pijnklachten van patiënt. Later blijkt deze een zeldzame variant van Kalher te hebben. Huisarts heeft gelet op betrekkelijk jonge leeftijd van patiënt, de zeldzame aard van de ziekte gelet op het brede onderzoek dat hij heeft gedaan niet tuchtrechtelijke verwijtbaar gehandeld. Klacht ongegrond. Ook de klacht die betrekking had op het niet adequaat afgeven van het medisch dossier wordt ongegrond verklaard.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0199 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/016

    • Datum publicatie: 06-04-2010
    • Datum uitspraak: 30-03-2010
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0199

    De klacht betreft de behandeling van klagers zoon door diens grootvader die kinderarts is. Klager verwijt de kinderarts onder andere dat hij gedurende lange tijd aan zijn destijds 3½ jaar oude zoon Ritalin heeft voorgeschreven zonder dat voor deze medicatie een indicatie bestond. De kinderarts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de kinderarts een maatregel van een waarschuwing opgelegd omdat hij de behandeling niet aan een collega heeft overgedragen toen hij wist dat beide ouders het niet eens waren over zijn beleid. Voorts is de kinderarts tuchtrechtelijk aangerekend dat hij geen medisch dossier heeft bijgehouden en de huisarts niet op de hoogte heeft gebracht van de behandeling.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0200 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2008/362

    • Datum publicatie: 06-04-2010
    • Datum uitspraak: 30-03-2010
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0200

    De behandeling betreft de behandeling van klagers dochter. Klagers verwijten de kinderarts dat deze is tekortgeschoten in de zorg die patiënte en klagers van hem mocht verwachten onder andere door ten onrechte een melding bij het AMK te doen. De kinderarts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de klacht afgewezen en geoordeeld dat de kinderarts conform de vereisten van de toen geldige Meldcode had gehandeld.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0201 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/024

    • Datum publicatie: 06-04-2010
    • Datum uitspraak: 30-03-2010
    • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0201

    Klager heeft een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning ingediend. Hij verwijt de BMA-arts dat deze een onzorgvuldig medisch advies aan de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft uitgebracht. De BMA-arts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de BMA-arts de maatregel van een waarschuwing opgelegd onder meer omdat de motivering in het advies onvoldoende was om de conclusie te kunnen dragen.