Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 12551-12560 van de 13019 resultaten

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0473 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/058

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0473

      Uit twee onderdelen bestaande klacht tegen psychiater over afgifte geneeskundige verklaring. Volgens het Regionaal Tuchtcollege kan de arts niet tuchtrechtelijk worden verweten dat zij zich bij het invullen van de geneeskundige verklaring niet als behandelaar heeft aangemerkt, doch had zij die verklaring niet mogen afgeven zonder de komst van klagers zuster af te wachten omdat nog onvoldoende duidelijk was over het gevaarscriterium (artikel 20, tweede lid sub a Wet BOPZ). In het principaal beroep oordeelt het Centraal Tuchtcollege dat de arts in redelijkheid heeft kunnen oordelen dat het vertrek van klager naar huis zou kunnen leiden tot acuut gevaar voor klager dan wel derden. Beslissing van het Regionaal Tuchtcollege wordt in zoverre vernietigd en dit onderdeel van de klacht wordt alsnog ongegrond verklaard. In het incidenteel beroep wordt de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege ten aanzien van het eerste klachtonderdeel bevestigd.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0467 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/145

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0467

      Kaakchirurg. Klager heeft zich als civiele partij gevoegd in strafzaak. Klacht luidt dat de kaakchirurg ten behoeve van die procedure een onjuiste en van de eerder gegeven diagnose afwijkende diagnose heeft opgesteld, met gevolg dat de strafrechter de vordering heeft afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege deelt het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege dat de vordering niet is afgewezen op grond van de inhoud van de brief van de kaakchirurg, maar omdat niet was voldaan aan de eis dat een (civiele) vordering van een benadeelde partij in het strafproces alleen kan worden toegewezen als deze eenvoudig van aard is. Beroep verworpen.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0460 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 015/2009

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0460

    Klacht tegen chirurg. Klacht: slechte communicatie en ten onrechte reanimeren. Klacht ongegrond

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0454 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 082/2009

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0454

    Klacht tegen psychiater. Klaagster verwijt verweerster -zakelijk weergegeven- dat zij foutief is gediagnosticeerd en behandeld, zonder behoorlijk (psychologisch) onderzoek, en bij een ernstige crisis ten onrechte niet is opgenomen. Wat dit laatste onderdeel betreft is de klacht gegrond. Met de beslissing door verweerster dat acute opname nodig was laat het aanbod voor deeltijdbehandeling -alleen vanwege lokaal plaatsgebrek- zich niet goed rijmen. Verweerster had, toen er ter plekke geen plaats bleek, moeten onderzoeken welke mogelijkheden er elders waren voor opname en op zijn minst had zij met klaagster de afweging tussen opname elders en een deeltijdbehandeling moeten maken. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0480 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2010/084

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0480

      Het Regionaal Tuchtcollege heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in de klacht  omdat het klaagschrift niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Het Centraal Tuchtcollege bevestigt het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege en verwerpt het beroep.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0474 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/165

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0474

      Tandarts. Klager verwijt de tandarts dat zij hem opzettelijk heeft besmet waardoor binnen een tijdsbestek van twee maanden ontstekingsweefsel aan twee elementen kon ontstaan. Het Centraal Tuchtcollege bevestigt in beroep het oordeel van het Centraal Tuchtcollege dat niet de geringste grond bestaat voor de door klager verweten (moedwillige) besmetting. Beroep verworpen.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0468 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/117

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0468

      Echtgenoot van overleden patiënt verwijt cardioloog a.         een verkeerde of te laat een diagnose te hebben gesteld; b.         onvoldoende informatie over de behandeling, de gevolgen van die behandeling en eventuele alternatieven te hebben gegeven; c.         verkeerde medicijnen te hebben voorgeschreven of verstrekt; d.         ten onrechte niet te hebben doorverwezen naar een andere hulpverlener. Het Centraal Tuchtcollege onderschrijft het oordeel dat er geen sprake is geweest van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen. Beroep verworpen.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0461 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 035/2009

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0461

    Klacht tegen verpleegkundige. Klacht: afschuiven van verantwoordelijkheid naar arts en slechte communicatie. Klacht ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0455 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 166/2009

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0455

      De echtgenoot ven klaagster is wegens toenemende benauwdheidsklachten onder behandeling geweest bij verweerder vanaf 22 april 2004 tot aan zijn overlijden op 3 november 2006.. Verweerder is blijkens zijn aantekeningen steeds bedacht geweest op een maligne mesothelioom (patiënt was werkzaam in de bouw), maar vond daarvoor geen aanwijzingen zoals ook is bevestigd door het mesothliomenpanel dat door hem is ingeschakeld. In oktober 2006 blijkt toch sprake te zijn van een mesothelioom. Er volgt een palliatieve chemotherapie maar patiënt is op 3 november 2006 tengevolge van een pneumonie in een sepsis geraakt en overleden. Klaagster verwijt verweerder dat hij patiënt niet heeft verwezen naar een gespecialiseerde longarts en dat hij geen dan wel summiere informatie heeft gegeven over de onderzoeken en het resultaat, de behandeling, het bestaan van de stichting Asbestslachtoffers en de uitkomst van het onderzoek van het mesotheliomenpanel. Verweerder heeft de klachten bestreden en aangevoerd dat er geen aanleiding was patiënt te verwijzen naar een gespecialiseerde longarts, dat hij patiënt en klaagster steeds volledig op de hoogte heeft gesteld van zijn bevindingen, dat patiënt akkoord is gegaan met de (palliatieve) chemotherapie en dat hij de uitslag van het mesotheliomenpanel in het gesprek van 2 januari 2007 ook heeft meegedeeld aan klaagster. Het college oordeelt dat verweerder volgens de standaard heeft gehandeld. Achteraf gezien bleek patiënt te lijden aan een zich zeer langzaam ontwikkelend mesothelioom dat lange tijd niet aantoonbaar was. Verweerder is hierop steeds alert geweest en heeft deze mogelijke diagnose ook steeds betrokken in zijn onderzoeken. Ook heeft hij het mesotheliomenpanel ingeschakeld. Ten aanzien van de informatie die verweerder heeft verstrekt gaat het college uit van de van de aantekening in de decursus van het gesprek van 3 november 2006 en van het verslag van de poli oncologie verpleegkundige waaruit is af te leiden dat verweerder wel voldoende informatie heeft verstrekt.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0481 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2009/131

    • Datum publicatie: 22-07-2010
    • Datum uitspraak: 22-07-2010
    • ECLI:NL:TGZCTG:2010:YG0481

      Klaagster verwijt de huisapotheker dat hij haar bij het afhalen van haar recept een te hoge dosering methotrexaat heeft geleverd. De huisapotheker betrok de medicijnen van de ziekenhuisapotheek. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht af. In hoger beroep wordt de klacht overgenomen door de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt dat de apotheker inzake de volumecontrole, de instructie ter zake van de noodzakelijke dosiscontrole en de etikettering van de spuiten niet heeft gehandeld als van een redelijk bekwaam apotheker mag worden verwacht en legt aan de apotheker een waarschuwing op. Zie ook zaak 2009/157.