Zoekresultaten 2211-2220 van de 2775 resultaten

  Ofschoon de oud-notaris op eigen verzoek reeds op 1 september 2009 is gedefungeerd, acht de kamer het opleggen aan hem van de maatregel van ontzetting uit het ambt de enige daarop passende maatregel. De omstandigheid dat de oud-notaris op eigen verzoek al ontslag heeft verkregen en niet meer in functie is, doet hieraan naar het oordeel van de kamer niet af. Zij vindt hiervoor steun bij de beslissing van de kamer van toezicht te Zutphen van 18 mei 2010, welke bij beslissing van het Gerechtshof Amsterdam van 14 september 2010 (LJN: BO0554) is bekrachtigd. Ook de kamer oordeelt evenals het Hof in voormelde beslissing, dat artikel 103 Wna, ondanks dat een notaris eerder op eigen verzoek ontslag heeft verkregen, geen beperking kent, die in een in geval als het onderhavige aan het opleggen van die maatregel in de weg staat. Met het Hof is de kamer daarbij van oordeel, dat aan een ontzetting uit het ambt na ontslag zelfstandige betekenis toekomt, aangezien een notaris die uit zijn ambt is ontzet op grond van artikel 103, lid 7 Wna niet meer tot waarnemer kan worden benoemd en dus niet meer in aanmerking kan komen voor een (nieuwe) benoeming tot notaris. De kamer is van oordeel dat, gelet op de ernst van de door oud-notaris geschonden tuchtnorm en in aanmerking nemend zijn leeftijd van 53 jaar, er alle reden is met de aan hem op te leggen maatregel van ontzetting, zijn herbenoeming tot notaris te voorkomen.

  Op grond van artikel 547 lid 3 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering dient de notaris van binnengekomen biedingen op te executeren zaken onverwijld afschrift aan de executant en de geëxecuteerde te geven. In de onderhavige zaak was de veilingdatum bepaald op 6 mei 2008. Tot veertien dagen vóór 6 mei kon onderhands worden geboden, derhalve tot 22 april 2008. De notaris stelt in haar verweer dat door zon- en feestdagen voorafgaand aan de veilingdatum het voor haar onmogelijk was nog onverwijld een afschrift van de biedingen aan klager te zenden. Daarmee heeft zij een onjuiste voorstelling van de feiten gegeven. Immers, uit het voorgaande blijkt dat zij uiterlijk op 23 april 2008, dus een week vóór de in haar verweer genoemde zon- en feestdagen, aan klager een afschrift had kunnen (en moeten) zenden van de toen ontvangen biedingen. Dat betekent dat de notaris klachtwaardig heeft gehandeld, immers in strijd met de voormelde wetsartikelen. Daar komt bij dat haar opstelling in deze procedure, waarbij zij de voor dit aspect van de zaak relevante feiten onjuist heeft weergegeven, zodanig onbehoorlijk en ongewenst is, dat de kamer de maatregel van berisping op zijn plaats acht.

Een aan de notarisklerk verwijtbare gedraging wordt de notaris tuchtrechtelijk toegerekend. De kamer kan niet vaststellen of klagers gewezen zijn op de risico's van hun overeenkomst en of de notarisklerk hen heeft voorgelicht over alternatieven. De notaris heeft zich ten onrechte laten sturen door de wederpartij van klagers. De kamer legt de notaris een waarschuwing op.

De notaris wordt verweten dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld door (ten onrechte) de term vruchtgebruik te gebruiken. Voorts heeft hij nagelaten deze term te wijzigen.

De notaris wordt verweten dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld door geen inzage te geven in zijn werkzaamheden en in de voortgang van de afhandeling van de nalatenschap

De kamer is van oordeel dat de notaris zich terecht heeft beroepen op zijn geheimhoudingsplicht. Ook heeft hij jegens klager voldaan aan zijn informatieplicht.

  Klager verwijt de notaris dat hij, ondanks een aan hem toegezonden herinnering, niet (geheel) heeft voldaan aan zijn wettelijke verplichting tot het tijdig indienen van de jaarstukken over 2009. De notaris heeft hiermee het adequaat en goed georganiseerd toezicht op het financiële beheer van de notariële praktijk belemmerd. Aan klager is niet gebleken van omstandigheden die overmacht aan de zijde van de notaris mogen doen aannemen of van redenen die hem anderszins zouden disculperen. Beslissing: klacht gegrond zonder oplegging van een maatregel

Klaagster verwijt de notaris dat hij niet heeft gehandeld zoals een goed notaris betaamt. De notaris heeft gehandeld in strijd met de wet en de zorgplicht die de notaris jegens alle betrokken partijen heeft, doordat hij op 19 februari 2018 zijn bank de opdracht heeft gegeven om tot betaling aan de deurwaarder over te gaan.

  De kamer is van oordeel dat de kandidaat-notaris klachtwaardig heeft gehandeld. Hij heeft klaagster (als belanghebbende) niet op de hoogte gesteld van het feit dat door de zoons van erflaatster weliswaar de keuze was gemaakt om de waarde te laten bepalen door de verkoop van de woning, maar dat in de akte van scheiding van 10 juni 1969 een zogenaamde meerwaardeclauslule was opgenomen waarin was bepaald dat bij overlijden de woning diende te worden getaxeerd. Indien klaagster door de kandidaat-notaris was geïnformeerd, had klaagster kunnen aangeven of zij het al dan niet met de keuze van de zoons van erflaatster eens was. De kandidaat-notaris had dan aan de zoons van erflaatster kunnen melden dat hij niet kon garanderen hoe, door hun keuze, de andere belanghebbenden/familieleden zouden reageren. De kamer acht voor dit nalaten van de kandidaat-notaris van zijn informatieplicht aan klaagster (en aan de andere belanghebbenden), een maatregel van waarschuwing op zijn plaats.

De door de (oud-)notaris verleden akten zijn niet in de aanwezigheid van een tolk verleden. Op zich geldt dat als een nalatigheid, maar aangenomen moet worden dat de directeur van klaagster sub 1 de inhoud van de akte moet hebben begrepen, aangezien de zakelijke inhoud van de akte in het Engels met hem was besproken (en ook al eerder uitvoerig met hem was doorgenomen) en hij de stukken heeft getkend en meegenomen. Met de mogelijkheid dat een bestuursrechtelijk procesbelang in de activatransactie moest worden betrokken, hoefde de notaris, aangezien hij daarmee niet bekend was, geen rekening te houden.