Zoekresultaten 1951-1960 van de 2796 resultaten

Het BFT heeft in zijn rapport gesteld dat de notarissen, gelet op hun wettelijke verplichtingen op grond van de Wna en de overige voor de notarissen geldende beroepsvereisten waaronder de Wid en de wet Mot, thans de WWFT, betrokken zijn (geweest) bij risicovolle ABC-transacties met opmerkelijke prijsstijgingen binnen een periode van zes maanden ten aanzien van 30 panden.

De notaris is verantwoordelijk voor handelen of nalaten van zijn notarisklerk.   Op de notaris rust de zware zorgplicht te bewerkstelligen dat partijen volledig zijn geïnformeerd over de inhoud en gevolgen van de hypotheekakte. In dat verband is de expertise van klager en de eventueel door hem ingeschakelde deskundigen van belang.   De Kamer oordeelt dat de notaris de hypotheekakten heeft gepasseerd als zekerheid voor een overeenkomst van geldlening met een uitzonderlijk hoge rente, en een waarde van de verstrekte zekerheid die lager of mogelijk zelf veel lager lag dan het bedrag van de geldlening waarvoor zekerheid werd gegeven, zonder dat hij zich voldoende van de deskundigheid aan de zijde van klager om zijn aan deze transactie verbonden financiële risico’s in te schatten had vergewist. Het was aan de notaris om zich ervan te vergewissen dat dit bij klager bekend was en hem te wijzen op het risico van een laag dekkingsprofiel.

  Als regel kan een notaris tuchtrechtelijk worden aangesproken voor - klachtwaardige - gedragingen, handelen of nalaten van zijn notarisklerk.   Op de notaris rust de zware zorgplicht te bewerkstelligen dat partijen volledig zijn geïnformeerd over de inhoud en gevolgen van de hypotheekakte. In dat verband is de expertise van klagers van belang.   De Kamer oordeelt dat de notaris de hypotheekakten heeft gepasseerd als zekerheid voor een overeenkomst van geldlening met een uitzonderlijk hoge rente, en een waarde van de verstrekte zekerheid die lager of mogelijk zelf veel lager lag dan het bedrag van de geldlening waarvoor zekerheid werd gegeven, zonder dat hij zich voldoende van de deskundigheid aan de zijde van klagers om hun aan deze transacties verbonden financiële risico’s in te schatten had vergewist.

Voor de beoordeling van deze klacht is het nodig te bepalen in hoeverre een notaris zelf een beslissing mag nemen over de uitleg van een vonnis indien de partijen bij dat vonnis van mening verschillen over de uitleg daarvan. In een dergelijk geval dient de notaris zorgvuldig na te gaan in hoeverre het standpunt van degene die van mening is dat de notaris zijn diensten moet weigeren, houdbaar is. Daarnaast dient de notaris diegene voldoende gelegenheid te bieden om het geschilpunt aan de rechter voor te leggen. De notaris heeft klager voldoende gelegenheid geboden om zich tot de rechter te wenden met de vraag of de notaris op grond van het vonnis van de voorzieningenrechter mocht overgaan tot het passeren van de leveringsakte. Zij heeft hem herhaaldelijk op die mogelijkheid gewezen, voor het eerst op 23 augustus 2011, ruim tien dagen voor de toen geplande leveringsdatum. Zij heeft klager daarbij aangeboden deze mogelijkheid op een hem passend tijdstip nader toe te lichten en hem gewezen op de spoedeisendheid van een eventuele gerechtelijke procedure. Klager heeft hier geen gebruik van gemaakt en ook geen advocaat ingeschakeld om zich tot de rechter te wenden. Onder deze omstandigheden mocht de notaris, gelet op haar ministerieplicht, tot passeren van de leveringsakte overgaan.

De kamer is van oordeel dat het op de weg van de notaris had gelegen om de beperkte betekenis van “het samen ouder zijn” van [A] en [B] in het echtscheidingsconvenant duidelijker weer te geven, in die zin dat de rechten van klager niet zouden worden aangetast, of in ieder geval niet de indruk zou worden gewekt dat [A] en [B] volledig bevoegd waren over zaken te beschikken waarover zij dat niet zonder klager waren. Indien [A] en [B] het daarmee niet eens waren geweest, dan had de notaris, naar het oordeel van de kamer, haar ministerie dienen te weigeren. Immers, de notaris wist of had kunnen weten dat [A] en [B] niet het gezamenlijk gezag hadden over beide kinderen. Dat [A] en [B] de beleving hadden dat zij als ouders optraden en dat klager daarbij geen rol speelde, doet niet af aan de taak van de notaris, die hen had dienen te informeren over het feit dat dat juridisch niet juist was.

    Ook al mocht de notaris in beginsel afgaan op de schriftelijke toezegging tot doorhaling van het oude hypotheekrecht door notaris [B], de kamer is van oordeel dat het in een geval als dit (ook) tot de zorgplicht van de notaris hoorde klager bij de koop van zijn woning te informeren over het oude hypotheekrecht dat nog zou moeten worden doorgehaald door een andere notaris. Het betrof immers niet een hypotheekrecht dat de overdragende eigenaar had gevestigd, maar een hypotheekrecht dat na een eerdere eigendomsoverdracht niet was doorgehaald, zodat er mogelijk meer aan de hand was dan in de gebruikelijke situatie bij een overdracht van een goed dat met hypotheek is belast. Indien hij daarover door de notaris was geïnformeerd had klager zelf bij de koop kunnen bepalen of hij genoegen nam met het feit dat de oude hypotheek nog op de woning rustte, dan wel dat hij zou eisen dat deze vóór de levering aan hem zou worden doorgehaald.

  Er is niet voldaan aan de voorwaarden voor uitkering van het depot. De notaris heeft terecht niet voldaan aan het eenzijdig verzoek van klager om het restant van het depot aan hem uit te keren.  

De klacht wordt grotendeels gegrond verklaard. De kamer is van oordeel dat er bij de notaris in ernstige mate onbegrip bestaat over zijn rol als notaris en de betekenis van zijn ambt, hetgeen valt af te leiden onder meer uit de inhoud van zijn correspondentie met klaagster. De kamer is van oordeel dat een dergelijke onzorgvuldige wijze van declareren en hoogst merkwaardige schriftelijke omgang met een cliënt een goed notaris niet past en acht een de maatregel van schorsing in de uitoefening van het ambt als notaris voor de duur van twee maanden daarom gepast en geboden.

Gebrek aan communicatie en initiatief van de notaris. In eerdere zaken vergelijkbare nalatigheden. Schorsing van één week.

  De kamer is van oordeel dat de notaris verplicht is, zelfs indien zij een uittreksel verstrekt, om de gegevens van alle verschenen  partijen bij de akte te vermelden. Niettemin is op grond van de wettekst niet onbegrijpelijk dat de notaris tot haar beslissing is gekomen. In het onderhavige geval wordt de afweging van de notaris om geen (adres)gegevens te verstrekken immers mede ingegeven door het feit dat in de documentatie betreffende het deelnemen in de commanditaire vennootschappen was opgenomen dat die adressen niet aan derden ter beschikking zouden worden gesteld, hetgeen, zo wordt gesteld, voor geïnteresseerden een belangrijk punt was voor hun deelname. Naar zeggen van de notaris hebben ook meerdere vennoten uitgesproken dat zij niet wensen dat hun adres- en e-mailgegevens ter beschikking worden gesteld aan medevennoten.