Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 39161-39170 van de 40506 resultaten

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0325 Raad van Discipline Arnhem 09-93

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 25-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0325

    Verweerder heeft de zaak van klaagster te traag behandeld en is een belofte om binnen een bepaalde termijn zijn visie op de zaak te geven niet nagekomen. Verweerder heeft klaagster onjuist geïnformeerd over de mogelijkheid en de hoogte van de te claimen schadevergoeding.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0306 Raad van Discipline Arnhem 09-67A

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 11-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0306

      Verweerder heeft zich beziggehouden met de behartiging van tegenstrijdige belangen van twee partijen. Verweerder heeft zijn geheimhoudingsverplichting geschonden door aan een derde gegevens te verstrekken omtrent een schadeuitkering van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar van verweerder aan klager na een aansprakelijkheidsstelling van klager.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0326 Raad van Discipline Arnhem 09-82

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 25-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0326

      Hoewel het verzetschrift na afloop van de verzettermijn is ontvangen beoordeelt de raad het verzet als tijdig te zijn gedaan. Klager heeft het verzetschrift ingediend bij de deken die in de voorbereidende fase heeft geïnstrueerd. Gelet op deze omstandigheid is de raad van oordeel dat nu het verzetschrift binnen de verzettermijn door klager is verzonden de onjuiste adressering en het feit dat dit niet binnen de verzettermijn is doorgezonden niet voor risico van klager dient te komen. Verweerder heeft zich jegens de wederpartij onheus gedragen en zich grievend uitgelaten door na een woordenwisseling tegen klager te zeggen: “Jij moet je vuile, vieze gore bek houden, anders timmer ik hem dicht” en door op de punt van de voet van klager te gaan staan.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0320 Raad van Discipline Arnhem 09-51

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 11-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0320

    Verweerder heeft in een strafzaak de aan zijn cliënt in het kader van de voorlopige hechtenis opgelegde beperkingen geschonden door informatie uit het dossier en met name de namen van mededaders, aan de vader van zijn cliënt te verstrekken.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0327 Raad van Discipline Arnhem 09-53

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 25-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0327

      Verweerder heeft als advocaat van de wederpartij van klager jegens klager onvoldoende zorg betracht en heeft zich grievend over klager uitgelaten.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0321 Raad van Discipline Arnhem 09-50

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 11-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0321

      Verweerder heeft klager, zijnde de advocaat van de wederpartij van zijn cliënt, niet geïnformeerd over het feit dat hij een faillissementsaanvraag had ingetrokken als gevolg waarvan verweerder en zijn cliënt voor de behandeling voor niets naar de rechtbank zijn afgereisd. Verweerder heeft zonder overleg te plegen met verweerder of de deken confraternele correspondentie in een procedure overgelegd. Voorts heeft verweerder een faillissementsaanvraag als dreigement gebruikt.

  • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0328 Raad van Discipline Arnhem 09-32

    • Datum publicatie: 22-02-2010
    • Datum uitspraak: 11-01-2010
    • ECLI:NL:TADRARN:2010:YA0328

      Advocaat wederpartij treft geen tuchtrechtelijk verwijt, gelet op de grote mate van vrijheid de zaak aan te pakken op de wijze die hem geraden voorkomt. Het besluit over te gaan tot dagvaarden is niet op grond van onjuiste of onvolledige gegevens is genomen.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0085 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 042/2009

    • Datum publicatie: 18-02-2010
    • Datum uitspraak: 18-02-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0085

      Patiënt wordt opgenomen met ernstige, al langer bestaande, pijnklachten aan rug en heup, zeer ernstig gewichtsverlies en algehele malaise. Helaas overlijdt patiënt een week na opname bij abstinerend beleid met adequate pijnstilling zonder dat bij leven een diagnose is gesteld. Uit de obductie blijkt er, na extra onderzoek van de wervelkolom (omdat er geen afwijkingen met het blote oog kunnen worden vastgesteld), een osteomyelitis van L 4 en L5 met destrucie van de tussenwervelschijf met aangrenzend een psoasabces links te bestaan. Doorsneden van het beenmerg elders lumbaal blijken ook osteomyelitis te tonen. Tevens is door het psoasabces de aorta aangetast, nabij de bifurcaiteprothese. In de rechterlong is sprake van een actieve pneumonie en links een organiserende pneumonie. Hebben verweerders (AIOS interne geneeskunde en internist) patiënt adequate medische zorg onthouden waardoor hij is overleden ? Had er met name eerder vocht en of voedsel toegediend moeten worden en had er eerder een PET scan gemaakt moeten worden om eerdere behandeling mogelijk te maken? Het college oordeelt dat verweerders de algehele toestand van patiënt zorgvuldig hebben  bewaakt in samenspraak met elkaar, verpleging, diëtist en consulterende specialisten als orthopeed en internist ouderenzorg. Patiënt was niet uitgedroogd bij de opname en is blijkens bloeduitslagen en statusvoering nauwlettend gevolgd. Toen het nodig was is behandeld met breedspectrum antibiotica, zuurstof en is onmiddellijk gestart met een vochtinfuus voor rehydratie. Er is niet gebleken dat dit eerder noodzakelijk was. Sondevoeding is, met name in verband met het risico op aspiratie, in verband met de onrust van patiënt terecht achterwege gelaten. Ook bij hun onderzoek hebben verweerders voortvarend en zorgvuldig gehandeld. Zij hebben kennis genomen van onderzoeken die in de maanden daarvoor waren gedaan. Naast laboratoriumonderzoek hebben zij röntgenonderzoeken, een MRI scan en een beenmergpunctie laten doen. Alles eveneens in nauw overleg met betrokken disciplines. De met spoed aangevraagde MRI scan was, mede gelet op een kort voor opname uitgevoerd CT onderzoek, waarbij tevens was vergeleken met eerdere onderzoeken en scans, een meer voor de hand liggende keuze voor de werkdiagnose maligniteit dan wel infectueuze oorzaak, dan een (door klagers gewenste) PET scan, zeker ook in verband met de onrust van de patiënt: een PET scan vereist immers een meer coöperatieve patiënt. Het college is bovendien van oordeel dat een PET scan uiteindelijk geen wezenlijk verschil voor de behandeling had gemaakt omdat de hierbij mogelijk aan het licht gekomen activiteit bij de ontstekingsgebieden geen antwoord zou hebben gegeven op de vraag of er sprake was van een ontsteking dan wel een maligniteit. Nu ook hierbij zeker nader onderzoek noodzakelijk zou zijn geweest middels punctie of aanvullende MRI-scan, is een eerdere diagnose en daarmee snellere behandeling onaannemelijk. De klachten zijn dan ook als ongegrond afgewezen.    

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0086 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 091/2009

    • Datum publicatie: 18-02-2010
    • Datum uitspraak: 18-02-2010
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0086

      Patiënt wordt opgenomen met ernstige, al langer bestaande, pijnklachten aan rug en heup, zeer ernstig gewichtsverlies en algehele malaise. Helaas overlijdt patiënt een week na opname bij abstinerend beleid met adequate pijnstilling zonder dat bij leven een diagnose is gesteld. Uit de obductie blijkt er, na extra onderzoek van de wervelkolom (omdat er geen afwijkingen met het blote oog kunnen worden vastgesteld), een osteomyelitis van L 4 en L5 met destrucie van de tussenwervelschijf met aangrenzend een psoasabces links te bestaan. Doorsneden van het beenmerg elders lumbaal blijken ook osteomyelitis te tonen. Tevens is door het psoasabces de aorta aangetast, nabij de bifurcaiteprothese. In de rechterlong is sprake van een actieve pneumonie en links een organiserende pneumonie. Hebben verweerders (AIOS interne geneeskunde en internist) patiënt adequate medische zorg onthouden waardoor hij is overleden ? Had er met name eerder vocht en of voedsel toegediend moeten worden en had er eerder een PET scan gemaakt moeten worden om eerdere behandeling mogelijk te maken? Het college oordeelt dat verweerders de algehele toestand van patiënt zorgvuldig hebben  bewaakt in samenspraak met elkaar, verpleging, diëtist en consulterende specialisten als orthopeed en internist ouderenzorg. Patiënt was niet uitgedroogd bij de opname en is blijkens bloeduitslagen en statusvoering nauwlettend gevolgd. Toen het nodig was is behandeld met breedspectrum antibiotica, zuurstof en is onmiddellijk gestart met een vochtinfuus voor rehydratie. Er is niet gebleken dat dit eerder noodzakelijk was. Sondevoeding is, met name in verband met het risico op aspiratie, in verband met de onrust van patiënt terecht achterwege gelaten. Ook bij hun onderzoek hebben verweerders voortvarend en zorgvuldig gehandeld. Zij hebben kennis genomen van onderzoeken die in de maanden daarvoor waren gedaan. Naast laboratoriumonderzoek hebben zij röntgenonderzoeken, een MRI scan en een beenmergpunctie laten doen. Alles eveneens in nauw overleg met betrokken disciplines. De met spoed aangevraagde MRI scan was, mede gelet op een kort voor opname uitgevoerd CT onderzoek, waarbij tevens was vergeleken met eerdere onderzoeken en scans, een meer voor de hand liggende keuze voor de werkdiagnose maligniteit dan wel infectueuze oorzaak, dan een (door klagers gewenste) PET scan, zeker ook in verband met de onrust van de patiënt: een PET scan vereist immers een meer coöperatieve patiënt. Het college is bovendien van oordeel dat een PET scan uiteindelijk geen wezenlijk verschil voor de behandeling had gemaakt omdat de hierbij mogelijk aan het licht gekomen activiteit bij de ontstekingsgebieden geen antwoord zou hebben gegeven op de vraag of er sprake was van een ontsteking dan wel een maligniteit. Nu ook hierbij zeker nader onderzoek noodzakelijk zou zijn geweest middels punctie of aanvullende MRI-scan, is een eerdere diagnose en daarmee snellere behandeling onaannemelijk. De klachten zijn dan ook als ongegrond afgewezen.  

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0084 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09119

    • Datum publicatie: 17-02-2010
    • Datum uitspraak: 17-02-2010
    • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0084

    Klager klaagt erover dat verweerder onvoldoende aandacht heeft voor een goede registratie van de door hem voorgeschreven medicijnen, waardoor medicijnen ten onrechte zijn voorgeschreven en niet aan de juiste persoon zijn verstrekt, en dat verweerder hem onheus heeft bejegend en niet serieus heeft genomen. Verweerder heeft gemotiveerd verweerder gevoerd. Het college is van oordeel dat de dossiervorming onvolledig en onjuist is. Uit het dossier blijkt niet wat de achterliggende reden van het voorschrijven van de medicatie is geweest. Het is niet aannemelijk geworden dat er een consult aan klager heeft plaatsgevonden. In zoverre is de klacht gegrond. Voor het overige zal het college de klachten afwijzen. Waarschuwing.