Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten
Sorteer op:
Aantal:

Zoekresultaten 25521-25530 van de 44930 resultaten

  • ECLI:NL:TADRSHE:2015:274 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch ZWB 72 - 2015

    • Datum publicatie: 18-12-2015
    • Datum uitspraak: 14-12-2015
    • ECLI:NL:TADRSHE:2015:274

    Aan verweerster kan niet tuchtrechtelijk worden verweten dat zij ten aanzien van klager incassomaatregelen heeft genomen. Een eventuele vordering van klager op een kantoorgenoot, maakt dat niet anders. Verzet ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2015:268 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch ZWB 30 - 2015

    • Datum publicatie: 18-12-2015
    • Datum uitspraak: 14-12-2015
    • ECLI:NL:TADRSHE:2015:268

    Nu klager ook in verzet geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om schriftelijk dan wel ter zitting van de raad concrete feiten en omstandigheden aan te voeren waaruit blijkt dat verweerder klachtwaardig heeft gehandeld, moet het verzet ongegrond worden verklaard. Verzet ongegrond.

  • ECLI:NL:TADRSHE:2015:275 Raad van Discipline 's-Hertogenbosch OB 98 - 2015

    • Datum publicatie: 18-12-2015
    • Datum uitspraak: 14-12-2015
    • ECLI:NL:TADRSHE:2015:275

    Nu verweerster, in overleg met klagers en op grond van het door hen geschetste, in een civielrechtelijke procedure te bereiken doel, ervoor heeft gekozen om het eigendomsrecht als grondslag voor de vordering op te nemen, kan haar niet tuchtrechtelijk worden verweten dat zij een verkeerde vordering heeft ingesteld. Op de advocaat rust niet de verplichting om alle onderliggende feiten en omstandigheden en de mogelijk daaruit voortvloeiende vorderingen uit zichzelf te onderzoeken. Klacht ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2015:378 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2014.377

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZCTG:2015:378

    De aangeklaagde gynaecoloog heeft bij klaagster een uterusextirpatie (inclusief verwijdering van beide eileiders en eierstokken) verricht. Klaagster ervaart nadien een verkorting van de vagina. Klaagster verwijt verweerder foutief medisch handelen. Klaagster stelt dat door incorrecte uitvoering van de operatie een verzakking en een verkorting van de vagina is ontstaan. Tevens verwijt klaagster verweerder een onprofessionele beroepshouding ten aanzien van de operatie alsmede een onprofessionele houding ten aanzien van klaagster, waarbij verweerder klaagster telefonisch heeft lastiggevallen. Klaagster verwijt verweerder ten slotte dat hij de aansprakelijkheid omtrent de behandeling en de gevolgen daarvan niet heeft erkend. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart klaagster niet ontvankelijk in het laatstgenoemde klachtonderdeel en verwerpt de overige klachtonderdelen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van klaagster.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2015:385 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2015.245

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZCTG:2015:385

    Klacht tegen gz-psycholoog, werkzaam als Hoofd Behandeling van de forensische psychiatrische kliniek waar klager verbleef. Klager verwijt verweerster dat hem geen behandeling is aangeboden en dat verweerster niet met klager in gesprek wilde. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht als kennelijk ongegrond afgewezen en het beroep van klager wordt verworpen.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2015:379 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2014.491

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZCTG:2015:379

    Klager is opgenomen geweest in een Militair revalidatiecentrum na een motorongeval, waar hij onder behandeling is geweest van de aangeklaagde revalidatiearts. Klager heeft blijvende gezondheidsschade opgelopen (onder meer ernstig gezichtsverlies). Klager verwijt de revalidatiearts dat hij: 1. Als behandelend arts is gestopt met het onderzoek naar de oorzaak van klagers klachten, ook nadat bloedonderzoek aangaf dat mogelijk sprake was van een doorgemaakte virale infectie; 2. A ls behandelend arts op 2 februari 2012 niet naar klager is komen kijken, nadat hij vanwege braken, hoofdpijn en verwardheid van het paviljoen naar het verpleegcentrum is gebracht, ook in de avond niet en overigens veel te lang heeft gewacht met het oproepen van een ambulance; 3. Als behandelend arts te lang heeft gewacht met het insturen naar een ziekenhuis, gegeven het eerdere ziektebeeld van 25 tot 29 januari 2012. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt de klachtonderdelen 1 en 3 gegrond en legt de arts de maatregel van berisping op. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het incidenteel beroep van klager, vernietigt de beslissing waarvan beroep wat betreft de opgelegde maatregel en met in achtneming van het in rechtsoverweging 4.5 overwogene en legt de arts de maatregel van waarschuwing op.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2015:101 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 1549

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZREIN:2015:101

    Huisarts. Patiënt vader van klaagster. Verdachte afwijking in linkerbovenkwab linkerlong. Internist in overleg met vader en klaagster “wait and see” beleid afgesproken. Klacht: te laat doorverwezen bij rugklachten en niets gedaan. Ongegrond: binnen door internist bepaalde beleid patiënt zo goed mogelijk behandeld. Geprobeerd tegemoet te komen aan terechte zorgen klaagster, zonder te handelen in strijd met wensen patiënt.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2015:102 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 1543

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZREIN:2015:102

    Huisarts. Patiënt vader van klager. Gebraakt, angst hartklachten, pijn linker arm. Vier maanden daarvoor op linker arm gevallen. Klacht: ten onrechte niet naar ziekenhuis gestuurd. Ongegrond: O njuiste (waarschijnlijkheids)diagnose, maar naar oordeel college deugdelijke anamnese en naar behoren onderzoek verricht. Het algehele beeld was zodanig dat verweerder mocht uitgaan van waarschijnlijkheidsdiagnose maagklachten/gastro-enteritis.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2015:380 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2015.028

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZCTG:2015:380

    Klacht tegen gz-psycholoog : klager was als verpleegkundige in dienst van een Forensisch Psychiatrisch Centrum. Verweerster is bij ditzelfde psychiatrisch centrum werkzaam als hoofd behandeling. Naar aanleiding van een gesprek met klager heeft verweerster, die op dat moment de zieke afdelingsmanager verving, gebeld met de crisisdienst in verband met een mogelijke psychose bij klager. Klager verwijt verweerster dat deze: 1) met het inschakelen van de crisisdienst ernstig is tekort geschoten in de door haar jegens klager te betrachten zorgvuldigheid, 2) heeft nagelaten een (extern) deskundige in te schakelen, althans de bedrijfsarts, 3) door te aanvaarden dat de vereiste onafhankelijkheid en objectiviteit niet afdoende kon worden gewaarborgd, buiten de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening is getreden, 4) zelf een noodsituatie heeft gecreëerd door klager onder valse voorwendselen ten behoeve van de crisisdienst te laten opdraven, 5) de lijn tussen werkgever en behandelaar niet heeft kunnen scheiden, 6) jegens klager in strijd met het algemeen belang van de individuele gezondheidszorg heeft gehandeld. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart klager niet-ontvankelijk in zijn klacht. Het Centraal Tuchtcollege overweegt dat verweerster d e scheidslijn tussen werkgeefster van klager en haar functie als gz-psycholoog onvoldoende heeft bewaakt, waardoor bij klager de indruk heeft kunnen ontstaan dat verweerster als gz-psycholoog is opgetreden. Dit betreft handelen dat getoetst kan worden aan de tweede tuchtnorm. Klager is ontvankelijk in zijn klacht. Het beroep wordt verworpen.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2015:103 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 15121

    • Datum publicatie: 17-12-2015
    • Datum uitspraak: 17-12-2015
    • ECLI:NL:TGZREIN:2015:103

    Arts. Vanuit vriendschap behandelrelatie aangegaan. Behandelmethode Pelvic Release: m assage, onder andere van de genitaliën. Omhelzen patiënte, naakt zwemmen en zweethutsessies, zoenen, m et vinger binnendringen in vagina patiënte. Klachten: 1) te ver doordringen in privésfeer van patiënte , onvoldoende professionele distantie en grensoverschrijdend gehandeld; 2) op onverantwoorde wijze grensoverschrijdend e behandeling toegepast die bij geen enkele indicatie algemeen aanvaard is in medische wereld. Gegrond. Gehandeld in s trijd met artikel 7:453 BW , de KNMG-richtlijn en ‘Niet aangaan of beëindigen van de geneeskundige behandelovereenkomst’ , ‘Seksueel contact tussen arts en patiënt: het mag niet, het mag nooit’ en ‘Gedragsregels; de arts en niet reguliere behandelwijzen’. Maatregel: gebrek aan inzicht, ontbreken waarborgen ter voorkoming van soortgelijk handelen in de toekomst en blijven geven van lichaamsgerichte therapie met wederzijdse aanraking: kans op recidive zeer groot. Doorhaling van de inschrijving in het register.