Zoekresultaten 18711-18720 van de 21555 resultaten

Klager heeft gesteld dat de advocaat vanwege een tegenstrijdig belang tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. Dit klachtonderdeel is niet aannemelijk gemaakt en derhalve ongegrond. Klager heeft voorts gesteld dat de advocaat hem bij aanvang van de zaak anders heeft geadviseerd, hetgeen bij gebreke van een schriftelijke bevestiging van de opdracht niet kan worden vastgesteld. Dit laatste komt voor rekening van de advocaat. Voorts heeft de advocaat nagelaten tijdig zijn standpunt, dat hij geen althans onvoldoende juridische mogelijkheden in de zaak zag, tijdig schriftelijk aan klager te bevestigen. Dit heeft de advocaat pas achteraf gedaan. Dit klachtonderdeel is gegrond. Maatregel: een enkele waarschuwing.

Op basis van de stukken kan niet worden vastgesteld dat verweerder klager onjuist heeft geadviseerd met betrekking tot het schikkingsaanbod. Dit klachtonderdeel is ongegrond. Gegrond zijn de klachtonderdelen die zien op het niet vastleggen van het door verweerder gehanteerde uurtarief en de verrekening van openstaande declaraties met ontvangen derdengelden. Nu verweerder deze gestelde afspraken niet heeft vastgelegd, komt dit nalaten voor rekening en risico van verweerder. Maatregel: een enkele waarschuwing.

Uit de stukken noch anderszins is gebleken dat verweerder de hem - in zijn hoedanigheid van de advocaat van de wederpartij - toekomende ruimte mate van vrijheid te buiten is gegaan dan wel zich in enig ander opzicht niet heeft gedragen zoals een behoorlijk advocaat betaamt. Het feit dat klager een andere visie over het voorval, betekent niet dat het verweerder niet vrij zou staan om de door zijn cliënte aangehangen visie over de feiten weer te geven. Door klager zijn geen omstandigheden gesteld die ertoe leiden dat verweerder niet op de informatie van zijn cliënte mocht afgaan. Verweerder kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor het feit dat zijn cliënte de in de beschikking vastgestelde omgangsregeling niet nakomt. Klacht is kennelijk ongegrond.

De door verweerder - in zijn hoedanigheid van deken - genoemde beslissingen ex artikel 13 Advocatenwet staan ter beoordeling van het Hof van Discipline. De klacht wordt dan ook op dit punt niet-ontvankelijk verklaard. De stukken bieden geen enkel aanknopingspunt, waaruit kan blijken dat verweerder zich bij de vervulling van zijn taak als deken zodanig heeft misdragen, dat daardoor het vertrouwen van derden in de rechtshulp door de deken of het vertrouwen in de advocatuur in het algemeen wordt geschaad. Niet kan derhalve worden vastgesteld dat verweerder in strijd heeft gehandeld met hetgeen een behoorlijk advocaat betaamt. Dit klachtonderdeel is kennelijk ongegrond.

Klacht betreft handelen van verweerster als advocaat van klagers wederpartijen. Klagers zijn bij arrest van het gerechtshof veroordeeld tot betaling van een bepaald bedrag aan de cliënten van verweerster. Verweerster is overgegaan tot executie van het arrest. De klachten betreffen de hoedanigheid waarin verweerster is opgetreden, de vermelding in het exploot van betekening van een onjuist adres van een van de cliënten van verweerster, het hanteren van een onjuiste opgave van het te vorderen bedrag, het achterhouden van het actuele woonadres, het beslagleggen door de deurwaarder onder een derde, die geen partij in het geschil is, het achterhouden van essentiële informatie die onder de mededelingsplicht van verweerster vallen, het ten onrechte incasseren van nakosten, het handelen in strijd met de Boekhoudverordening in verband met het niet-vermelden van de derdengeldenrekening op het briefpapier en het opdracht geven door verweerster tot betekening van een niet ondertekend kort geding vonnis. Op grond van artikel 6 lid 2 van de Verordening op de administratie en de financiële integriteit is vermelding van een rekeningnummer van de Stichting Derdengelden geen verplichting. De klacht wordt in alle onderdelen als kennelijk ongegrond afgewezen. Verzet ongegrond.

Klacht dat de advocaat in haar hoedanigheid van klachtenfunctionaris van het advocatenkantoor in 2009 in het geheel niet en in 2010 niet binnen de door klaagster gestelde termijn inhoudelijk en schriftelijk heeft gereageerd op klachten tegen een kantoorgenoot. In 2009 is in overleg door de kantoorgenoot afgewikkeld, waarna deze de behandeling heeft voortgezet. Op de klacht uit 2010 heeft de advocaat binnen de gestelde termijn gereageerd en zij heeft klaagster voor een gesprek uitgenodigd (waarop klaagster niet is ingegaan). Er valt geen tuchtrechtelijk verwijt aan de advocaat te maken. Klacht kennelijk ongegrond. In het verzet oordeelt de Raad dat het functioneren van een advocaat als klachtenfunctionaris op een advocatenkantoor een activiteit is die voor advocaten behoort tot de gebruikelijke activiteiten bij de uitoefening van het advocatenberoep. Het optreden als klachtenfunctionaris is daardoor toetsbaar op grond van artikel 46 Advocatenwet. Verzet ongegrond.

Nu klager twee keer een zelfde klacht heeft ingediend, wordt klachtenonderdeel a kennelijk niet-ontvankelijk verklaard. Klachtenonderdelen b en c zijn eveneens kennelijk niet-ontvankelijk, nu klager geen verschoonbare reden heeft aangevoerd waarom hij respectievelijk 12 en 10 jaar heeft gewacht om zijn klacht in te dienen.

De Raad is van oordeel dat het verweerster door middel van de door haar gevolgde weg niet vrij stond de belangen van de beoogde curandi te behartigen en hen bij te staan door namens hen de beschermingsmaatregel(en) te verzoeken. Door dat toch te doen heeft verweerster de schijn gewekt, althans in ieder geval de schijn kunnen wekken, dat zij niet (zozeer) optrad voor de beoogde curandi, maar voor stichting M.. Klacht gegrond, zonder oplegging van een maatregel.

Klacht behelst meerdere verwijten, waaronder dat de advocaat heeft verzuimd deugdelijk en schriftelijk over de aanpak en voortgang van de zaak te communiceren, dat de verstrekte declaraties onvoldoende gespecificeerd zijn, ook na uitdrukkelijk verzoek, en dat de belangenbehartiging niet naar behoren is geweest. De advocaat is tekort geschoten in zijn verplichting om belangrijke afspraken en feiten schriftelijk te bevestigen. Dit had behoren plaats te vinden zeker nu de advocaat in eerste aanleg en in hoger beroep zowel in de bodemzaak als in kort geding heeft geprocedeerd. Over de stand en het verloop van de procedure is voldoende gecommuniceerd. Het niet tijdig indienen van een memorie kan de advocaat in de gegeven omstandigheden niet worden verweten; hij heeft de nog over te leggen stukken bij schriftelijk pleidooi in het geding gebracht. Ook overigens niet gebleken dat de advocaat in de belangenbehartiging tekort is geschoten. De op verzoek van klagers verstrekte specificatie van de declaraties geeft onvoldoende inzicht in de opbouw van de declaraties. Klacht in onderdelen gegrond; enkele waarschuwing.

Verweerder heeft gehandeld binnen de beleidsvrijheid die hem als advocaat toekomt. De stukken geven geen aanleiding aan te nemen dat het advies van verweerder om niet over te gaan tot het uitbrengen van de dagvaarding kennelijk onjuist is. Onder deze omstandigheid kan en mag van verweerder niet worden verwacht dat hij overgaat tot het voeren van een procedure die naar zijn mening kansloos of in ieder geval te weinig kansrijk is. Klacht kennelijk ongegrond.