Zoekresultaten 1161-1170 van de 1489 resultaten

Geen adequate waarneming.

PE, 47,75 punten tekort.

Deels gegronde klacht AFM over controle jaarrekening 2008 van DSB leidt tot berisping. Klachten van de AFM over de (onder verantwoordelijkheid van de betrokken accountant uitgevoerde) controle van het proces kredietverstrekking en de balanspost kredieten zijn door de Accountantskamer voor een belangrijk deel gegrond verklaard. Deze balanspost bedroeg ruim 6,8 miljard en maakte ruim 86% uit van het balanstotaal en is mitsdien een voor de controle zeer belangrijk object van onderzoek. De geconstateerde tekortkomingen in de controle hebben deels betrekking op het documenteren en deels op de uitvoering van de controle. Zo is de enige uitgevoerde lijncontrole op het proces kredietverstrekking gebrekkig vastgelegd, wordt geen (kenbare) eigen afweging gemaakt over bevindingen van de Interne Accountantsdienst (IAD) van DSB over het bestaan en de werking van interne beheersingsmaatregelen en zijn de uitkomsten van een geplande controle op correcte aanpassing van de rente en de uitkomsten van uitgevoerde hertesten van interne beheersingsmaatregelen niet vastgelegd. De uitgevoerde gegevensgerichte controlewerkzaamheden voldoen niet aan de norm. Zo blijkt uit het dossier niet dat zelfstandig een cijferbeoordeling is uitgevoerd en door de accountant geplande cijferbeoordelingen zijn niet alle uitgevoerd. De accountant heeft vooral gesteund op cijferbeoordelingen van DSB zelf zonder de redenen voor deze keuze in het dossier op te tekenen. Aannemelijk is dat er alleen een cijferbeoordeling op het totaalniveau van de post kredieten is verricht. Voorts zijn de uitkomsten van een gevolgde procedure tot het verkrijgen van saldobevestigingen ten onrechte niet door betrokkene zelf onderzocht. Al deze tekortkomingen duiden op een controle van deze balanspost die met onvoldoende diepgang en onvoldoende professioneel-kritische instelling is uitgevoerd. Met de (wel) uitgevoerde controlewerkzaamheden heeft betrokkene onvoldoende controle-informatie verkregen over het bestaan van de balanspost kredieten. Een en ander impliceert overigens nog niet dàt de kredieten voor een onjuist bedrag in de jaarrekening waren opgenomen. De Accountantskamer heeft dat niet onderzocht, nu de klacht hierop niet mede was gericht. Gegeven de tekortkomingen in de controle van de balanspost kredieten heeft betrokkene vervolgens niet kunnen volstaan met het bijna geheel gegevensgericht controleren van de getroffen voorziening voor de oninbaarheid van de kredieten. De overige klachten van de AFM, namelijk over het bestaan en de waardering van de vordering van DSB op DSB Beheer, over de verwerking van de verkoop van deelnemingen door DSB aan DSB Beheer en de toelichting daarop en over de juistheid en volledigheid van de toelichting “verbonden partijen” in de jaarrekening zijn ongegrond verklaard. Ook de klacht dat de aanvaardbaarheid van de continuïteitsveronderstelling van het bestuur van DSB onvoldoende door betrokkene is beoordeeld, is ongegrond. De klacht dat betrokkene geen goedkeurende verklaring bij de jaarrekening had mogen afgeven is te laat ingediend en daarom buiten beschouwing gelaten.

Anders dan het CBb 2 mei 2012, AB 10/137, (LJN: BW5301) is de Accountantskamer van oordeel dat zij rechtsmacht heeft, indien de klacht inhoudt dat de extern accountant verweten wordt dat deze bij een jaarrekening een goedkeurende verklaring heeft uitgebracht, omdat die, door de organen van de de betrokken onderneming opgestelde, jaarrekening niet in overeenstemming zou zijn met regels van jaarverslaggeving en ook in het geval het betreft strijdigheid met de bij of krachtens artikel 3 van Verordening (EG) 1606/2002 gestelde voorschriften (IFRS/IAS). Indien een jaarrekening in strijd is opgesteld met IAS-voorschriften zal de extern accountant bij zijn oordeel of de jaarrekening in overeenstemming met het van toepassing zijnde stelsel van financiele verslaggeveing een getrouw beeld geeft, niet tot een goedkeurende verklaring kunnen komen, indien hij moet concluderen dat de strijdige handeling met zich brengt dat de jaarrekening ter zake een afwijking van materieel belang bevat. Daarbij merkt de Accountantskamer op dat wel te gelden heeft dat de keuze van de wijze van de verantwoording, zoals in casu de waarderingsgrondslag, primair de taak van de bevoegde organen van de onderneming is. Het is de taak van de extern accountant te toetsen of die keuze in het gegeven geval leidt tot een aanvaardbare verantwoording en consistent is toegepast en dat door de jaarrekening derhalve het wettelijk vereiste inzicht als bedoeld in artikel 2:362 BW wordt geboden. Een dergelijke wijze van toetsing houdt voor de externaccountant een zekere beoordelingsvrijheid in, welke groter is naarmate de te hanteren normen in het maatschappelijk verkeer minder duidelijk vastliggen. Uitleg van het begrip "vastgoedbelegging" in IAS40 ter zake jaarrekeningen 2008/2009. De door het bestuur van de onderneming gekozen classificatie als vastgoedbelegging onder IAS40 is aanvaardbaar; de extern accountant had niet tot een andere dan een goedkeurende verklaring bij deze jaarrekeningen hoeven te komen. Klacht ongegrond.

Kantoortoetsing; doorhaling.

Kantoortoetsing; beleidsbepaler (niet zijnde de dossierbehandelaar) tuchtrechtelijk eveneens verantwoordelijk; PE-punten. Doorhaling.

Deels niet ontvankelijkheid omdat niet binnen 3 jaar na wetenschap geklaagd. Deels gegrond omdat in dit persoonsgericht onderzoek in strijd met het fundamentele beginsel van objectiviteit verwezen wordt naar een andere, voor klager negatieve publicatie zonder dat in het rapport deze verwijzing wordt toegelicht.

RA is als betaald adviseur van klagers (en daarmee als accountant in business) betrokken bij onder meer het verstrekken door klagers van een groot aantal (aanzienlijke) geldleningen. Niet aannemelijk is geworden dat betrokkene klagers heeft overgehaald om leningen te verstrekken en evenmin dat hij te weinig heeft gedaan om klagers daarvan te weerhouden. Verwijtbaar is wel dat hij heeft verzuimd klagers te adviseren om met het oog op de terugbetaling van een hele grote lening al direct zakelijke en/of persoonlijke zekerheden te bedingen.

Klacht dat betrokkene klager ten onrechte en ongefundeerd in klachtprocedure bij Accountantskamer heeft beschuldigd van valsheid in geschrifte niet aannemelijk gemaakt. Uit het enkele feit dat Accountantskamer de eerdere klacht van betrokkene over klager over vervalsen formulier ongegrond heeft verklaard betekent niet dat de beschuldiging ten onrechte en ongefundeerd was. Het indienen van een klacht bij de Accountantskamer kan alleen een gegrond tuchtrechtelijk verwijt opleveren indien komt vast te staan dat er opzettelijk misbruik is gemaakt van de bevoegdheid om een klacht in te dienen. Gezien het belang van onbelemmerde toegang tot de tuchtrechter is daarvoor alleen onder uitzonderlijke omstandigheden plaats bijvoorbeeld als de klacht steunt op een feitencomplex waarvan klager de onjuistheid kent.

Onderzoek naar (marktconformiteit) betaalde vergoeding in verband met beëindigen samenwerking rond vastgoedproject mondt uit in viertal rapporten. Klachten over kwalificatie onderzoek en status rapporten. Opdracht eerste rapport is opdracht als bedoeld in COS 4400 (onderzoek met een verkennend en inventariserend karakter) en geen opdracht tot persoonsgericht onderzoek. Twee andere rapporten zijn niet uitgebracht aan opdrachtgever maar vervaardigd voor intern gebruik met het oog op uitbrengen vierde rapport. Laten vervaardigen van deze twee rapporten niet in strijd met enige gedrags- of beroepsregel, mede omdat daarin voorbehouden worden gemaakt bij voorlopig oordeel over marktconformiteit. Het had de voorkeur verdiend als betrokkenen in rapporten hadden vermeld dat het om stukken voor intern gebruik ging. Dat deze drie rapporten ter kennis FIOD zijn gekomen kan betrokkenen niet worden aangerekend. Betrokkenheid rechtspersoon bij project was zodanig direct dat onderzoek waarvan verslag wordt gedaan in vierde rapport moet worden aangemerkt als persoonsgericht onderzoek naar deze rechtspersoon in de zin van de Gedragsrichtlijn uit 2004 en de Praktijkhandreiking uit 2010. Betrokkenen hebben dat niet onderkend. Klacht in zoverre gegrond. Rapport bevat duidelijk voorlopige bevindingen met betrekking tot grondslag betaalde vergoeding en dus nog geen noodzaak tot hoor of wederhoor. Volstaan kan worden met gegrond verklaren. Geen oplegging maatregel.